مصاحبه به خودی خود سخت نبود، اما واقعاً ضعیف و غیرحرفه‌ای برگزار شد. مهم‌ترین نکته منفی این بود که مصاحبه‌کننده برای یک موقعیت شغلی سطح بالا (سنیور)، خودش فردی کاملاً تازه‌کار و با اطلاعات محدود بود. از طریق لینکدین متوجه شدم که او ۲۱ ساله، دانشجوی سال سوم لیسانس برق قدرت دانشگاه شریف و تنها ۸ ماه سابقه کار دارد. برخی از سوالاتی که پرسید اشتباه بود و نشان می‌داد که از برخی موضوعات اطلاع کافی ندارد. مثلاً پرسید: «به نظرت مدل درآمدی شرکت فعلی‌ات درسته یا می‌تونه چیز دیگه‌ای باشه؟» برای اطمینان از او پرسیدم: «شما می‌دونید مدلشون چیه؟» گفت: «آره، فلان مدل»، اما پاسخش اشتباه بود. در مصاحبه‌های استاندارد برای مدیر محصول، توانایی تحلیل و تخمین پرسیده می‌شود و تمرکز روی رویکرد مصاحبه‌شونده در رسیدن به جواب است، نه عدد دقیق. اما در این مصاحبه، مصاحبه‌کننده گفت: «از میزان دقیق فروش فلان سایت خبر دارم، حالا تو اونو تخمین بزن.» یا مثلاً پرسید: «اگر تو مدیر فلان مجموعه بودی، اپلیکیشن رو جدی می‌گرفتی یا سایت؟» من پاسخ دادم که بر اساس فاکتورهایی مثل میزان تکمیل تراکنش در دو پلتفرم یا زمان سپری شده، تصمیم می‌گرفتم. اما مصاحبه‌کننده اصرار داشت که یک جواب قطعی بدهم: یا اپ یا سایت. بعد از جلسه، حس کردم مسخره شده‌ام. ایمیل رجکتی که دریافت کردم هم یک تمپلیت کلی بود که برای همه ارسال می‌شد و هیچ دلیلی در آن ذکر نشده بود. یکی از دوستانم هم چند روز بعد مصاحبه داشت و با سوالات اشتباه مواجه شد و ایمیل دریافتی‌اش همان تمپلیت بود. اگر دانشجو یا فارغ‌التحصیل دانشگاه شریف هستید، حتی در بی‌ربط‌ترین رشته، با احتمال ۹۹% استخدام خواهید شد. در غیر این صورت، به خودتان زحمت مصاحبه ندهید. اگر هم برای مصاحبه رفتید، انتظار مصاحبه استاندارد و اصولی نداشته باشید.