کافه بازار (Cafe Bazaar)

اگه دوست دارید تو شرکتی باشید که کار نکنید قطعا اینجا رو بهتون پیشنهاد میکنم، کلی مزایا داره شما میتونید با کمترین کارکرد حقوق بالا دریافت کنید، فضا و آدمای شرکت اونقدر اداییه‌ان که هیج وقت خسته نمیشید. تازه میتونید کلی شوخی جنسی بکنید و کالچر فیت بشید. فضای لازم برای یادگیری وجود داره و میتونید بین کارتون بشینید کل ویدیو یوتیوب تماشا کنید یا تو اینستاگرام و تلگرام بچرخید یا اگه روحیتون خیلی خرابه کل ر‌وز تو اتاق بازی و استراحت باشید. همیشه این امکان وجود داره بتونید به بی اهمیت‌ترین چیزا ایراد بگیرید و غر بزنید یا اینکه بقیه رو زیر سوال ببرید. خیلی حواسشون به نیروهای شرکته که بتونن با خوراکی‌ها شام و ناهارشون رو تامین کنن و کسی گرسنه شب خونه نره. اچ‌آر و مدیرعامل بسیار خوبی داره.

به نظرم کافه بازار، با انتخاب غلط مدیر منابع انسانی که به تازگی هم فهمیدن غلطه و باهاش خداحافظی کردن، مسیر تخریب خودش رو پایه‌گذاری کرد. اون فرد هم با انتخاب های غلط و قرار دادن افراد بی کفایت و بی تجربه در صدر و از دست دادن نیروهای به درد بخور این فرایند تخریب رو جوری پایه‌گذاری کرد که الان بعد از رفتنش هم دیگه نمی شه جلوش رو گرفت! بی تجربه ترین و بی کفایت ترین ها شدن تصمیم گیرنده های اصلی اچ آر. کسی هم نمی‌ خواد جلوشون رو بگیره!

دوستان این شرکت قصد جذب نیرو نداره و فقط میخواد وقتتون رو تلف کنه. 4 تسک برنامه نویسی به من داده شد. تسک ها به شدت ساده بودن و من از chatGPT هم برای پاسخگویی استفاده کردم تا مطمئن بشم مو لای پاسخی که دادم نمیره(فقط جهت چک کردن درستی خروجیم. کد رو مستقیم از AI نگرفتم). خروجیم رو تست کردم و کاملا صحیح بود. اما با کمال ناباوری ریجکت شدم. اول تصور کردم بخاطر chatGPT هست اما بعد که اعتراض کردم، به من پاسخ دادن که پاسخ سوالات رو اشتباه دادیم و کدهام خروجی صحیح تولید نمیکردن! متوجه شدم بدون چک کردن پاسخ من این گزارش رو دادن. بنابراین پیگیری کردم و در آخر متوجه شدم که اصلا قصد جذب نیرو ندارن. فقط میخوان مصاحبه هایی برگزار کنن و به صورت نمایشی بگن ما در حال جذب نیرو هستیم.

من تقریبا سال پیش شروع همکاری کردم اوایل از بیرون خیلی جالب خوشگل گوگولی بود ولی تا دو ماه گذشت فشار کاری وحشتناک افزایش پیدا کرد هر روز توهین و... فشار زیاد روی تیم ها میومد "تست برای اینه بفهمم همه چی میره یا نه؟!" تیم لید های بدون مهارت ناشایست اصلا یه وضع اسفناک با منی که پسر بودم کلی شوخی بدجور میکردن برای عوض شدن حال و هوا واقعا صدا طبل از دور خوشه نیاید وسلام

شرکت از نظر فرهنگ خیلی خوبه، از بدو ورود سعی میکنن بهتون سخت نگذره. شما میتونی به راحتی سوال بپرسی و جواب بگیری بدون ذره ای قضاوت. در کل خیلی حواسشون هست که محیط کاری براتون سخت نباشه. تا حالا شرکتی به این خوبی ندیدم که حال خوب کارشناس براشون مهم باشه. حقوق دریافتی هم به نسبت خوبه

اینجا که یک زمانی شایستگی معنا داشت الان دیگه از شایستگی خبری نیست و همه چیز بر مبنای رابطه و پارتی‌بازی پیش میره. مدیرانی که نه تخصص دارند و نه درک درستی از مدیریت، فقط با زبان‌بازی و سفسطه‌گویی پست‌های سازمانی را اشغال کردند!!! وقتی مشکلات فرآیندی را مطرح می‌کنی، تنها پاسخشان "سرمان شلوغ است و کلی کار دارم" است. انگار که شلوغی دلیلی بر عدم پاسخگویی و رفع مشکلات است و برعکس نشان دهنده عدم توانایی مدیریت شما هست! برخی از HRBP‌ها و مدیران به جای حضور در محیط شرکت، دورکاری را انتخاب کرده‌اند تا حتی کسی بهشون گیر هم نده. با چندین سمت همزمان، عملاً از زیر مسئولیت‌ها شانه خالی می‌کنند و موضوع چند سمت هم زمان شده بهونه ای برای عدم پاسخگویی برای اشتباهات و خیلی راحت ارتقاع گرفتن برای خودشون که مثلا دارن خیلی کار میکنند که عملا هیچ کاری نمیکنند! فرهنگ سازمانی چنان بیمار شده که مدیر ها موفقیت‌ها را به اسم خودشون می‌کنند و شکست‌ها را گردن دیگران می‌اندازند. شایستگی معنایی ندارد، فقط رابطه و پارتی‌بازی حرف اول را می‌زند و بعد از اون زبان چرب داشتن ! توصیه‌ام به هر کسی که به دنبال محیط کاری سالم است: از این شرکت دوری کنید و دیگر بازار مثل قدیم جای ماندن نیست و باید رفت!

متاسفانه جدیدا فقط شاهد رفتن همکارامون هستیم آدمایی که از وضع موجود و همچنین تصمیمات اچ‌آر ناراضی هستن. تیم اچ‌آر بشدت ضعیف عمل میکنه جلساتی که اچ‌آر برای حل مسئله‌ای برگزار میکنه با حداقل اثرگذاری و به شدت بی‌کیفیته، اینجوری بگم که اچ‌آر کاری نکنه کمتر آسیب میزنه!!! به بهانه کم بودن تعداشون و زیاد بودن کاراشون خیلی از جلسات مهم مثل رترو تیم‌ها رو نمیان که وظیفه HRBP اون تیمه که باشه تو جلسه و هیچ توضیحی هم بابتش نمیده که چرا نمیاد!

واقعا سخت ترین اتفاق ممکنه این هستش که به چشمت نابود شدن یه شرکتی که واقعا مورد علاقت بوده رو ببینی، الان به جایی رسیده تو 3-4 سال از جونیور میتونید به بالاترین درجات مدیریتی برسین با حقوق خوب در صورتی که در گذشته آدمای واقعا سنیوری در اون جایگاه بودن و کارای واقعا خفنی کردن و این واقعا غم انگیزه آدمایی که کالچر خفن شرکتو دارن تعدادشون تو شرکت روز به روز کمتر میشه و اون فرهنگ زیبا داره جای خودشو از دست میده و غم انگیزه واقعا، هنوزم آدمای واقعا سنیور با کالچر قدیمی تو شرکت هستن ولی تعدادشون خیلی کم شده. البته هنوزم کافه‌بازار از خیلی شرکتای دیگه تو ایران بهتره هم فنی و هم اچ اری ولی مقایسه با گذشته چیزیه که همه رو نارحت میکنه به شدت و خیلی زیاد همه چی تغییر پیدا کرده و خبری از اون کالچر قدیمی دیگه نیست تقریبا و آینده از اینم بدتره متاسفانه

این شرکت برای افرادی که به دنبال یادگیری، چالش و اثرگذاری هستند، مناسب نیست و توصیه نمی‌کنم. از بیرون، شرکت محیطی ایده‌آل به نظر می‌رسد، اما درون آن با فضایی از رکود و اثرگذاری پایین مواجه خواهید شد. همه در ناحیه امن خود کار می‌کنند (به خاطر برند شرکت، تعداد کاربران و ...) و فضایی از رقابت یا چابکی دیده نمی‌شود. تصمیم‌گیری‌ها در گروه‌های غیررسمی شکل می‌گیرد و اطلاعات به‌درستی به افراد مرتبط تیم منتقل نمی‌شود. جلسات تیم منابع انسانی با اعضای تیم‌ها غیرمنظم است یا اغلب توسط خودشان لغو می‌شود و خیلی اثرگذار نیست. محیط کاری غیرچابک و کند است؛ افراد صرفاً تسک‌ها را انجام می‌دهند و انگیزه یا احساس ارزشمندی و اثرگذاری کارشان پایین است. در ضرب‌الاجل‌ها و تعامل با سایر تیم‌ها، باید همه چیز را با روحیه‌ای بسیار لطیف هماهنگ کنید. پروژه‌های زیادی در مجموعه هستند که با صرف منابع و تلاش زیاد انجام می‌شوند، اما بدون نتیجه مشخص بعد از مدتی خاموش شده و کنار گذاشته می‌شوند.

چند ماه پیش در کافه بازار مصاحبه داشتم. مصاحبه با انجام یک تسک شروع شد و سپس به مرحله اول مصاحبه با تیم آینده‌ام رسیدیم. دو نفر، یک خانم و یک آقا، بیشتر سوالات شخصیتی و شرایطی می‌پرسیدند. به نظر می‌رسید با هم هماهنگ بودند و مرا تحت فشار قرار دادند. رفتارشان خشک و بی‌حس بود، انگار مجبور بودند آنجا باشند. بعد از دو هفته، ایمیل دعوت به جلسه با مدیر برایم آمد. در جلسه، ابتدا با یکی خوش و بش کردم، اما او ساکت نشست تا مدیر وارد شود. مدیر چند سوال از من پرسید، اما بیشتر ساکت بود و گاهی یک سوال می‌پرسید. جلسه ۱۰ دقیقه دیر شروع شد و مدیر گفت کار زیادی دارد. سوالات عجیبی پرسید، مثلاً چند دوست دارم و رابطه‌ام با دوستانم چگونه است. وقتی پرسیدم چرا این سوالات را می‌پرسد، گفت باید بفهمد آیا هم‌تیمی خوبی هستم یا نه. من خودم را برای سوالات توسعه تجاری و برنامه‌ای آماده کرده بودم و کل بیزنس را بررسی کرده بودم، اما انگار او اصلاً متوجه نمی‌شد و بیشتر در مورد خودش و پیشرفت‌هایش صحبت می‌کرد. بعد از سه هفته، ایمیل رد شدن برایم آمد. از آنها خواستم بازخوردی بنویسند، اما هیچ چیزی نفرستادند. تجربه بسیار بدی بود و از کافه بازار انتظار بسیار بالاتری داشتم.

اولین نکته این بود که مصاحبه‌کننده بسیار جوان و کم‌تجربه به نظر می‌رسید و از همان ابتدا استرس داشت. البته من هم به عنوان مصاحبه‌شونده استرس داشتم، اما انتظار می‌رفت که مصاحبه‌کننده این تفاوت را مدیریت کند. سوالات ابتدایی ساده و پایه بودند که به آنها پاسخ دادم، اما از جایی به بعد سوالات حالت تعریفی و پیچیده پیدا کردند و من واقعاً گیج شدم. مثلاً از من پرسیده شد که رتبه ماتریس چیست، که بعد از کمی فکر کردن پاسخ دادم، اما گفتم که انتظار چنین سوالاتی را نداشتم. مصاحبه‌کننده گفت که برای آنها نحوه تفکر من مهم است، اما وقتی پرسیدم چطور از چنین سوالی می‌توانند به طرز فکر من پی ببرند، پاسخی ندادند. در نهایت، توصیه می‌کنم که برای مصاحبه‌های دیتا ساینس آماده باشید و انتظار سوالات تعریفی و پیچیده را داشته باشید. حالا باید منتظر بمانم و ببینم آیا به مرحله بعدی راه پیدا می‌کنم یا نه.

دو روز پس از ارسال رزومه، با من تماس گرفتند و گفتند فرآیند استخدام سه مرحله دارد. مرحله اول یک تماس تلفنی بود که در آن از من خواستند درباره خودم و تجربیاتم در شرکت‌های قبلی توضیح دهم. سپس سوالاتی درباره استک فنی و چند سوال رفتاری پرسیدند و در نهایت یک الگوریتم برای پیاده‌سازی در گوگل داک به من دادند که مربوط به پیدا کردن نقطه زین اسبی در ماتریس بود. یک هفته بعد برای مصاحبه دوم تماس گرفتند. در این مرحله، سوالی درباره تخصیص بهینه پیک‌موتوری‌ها به رستوران‌ها مطرح شد که از نوع مسائل NP بود و راه‌حل دقیقی نداشت. من پیشنهاد دادم با اعمال برخی شرایط، فضای حالت را کوچک کنیم تا پردازش ممکن شود. به نظر من سطح فنی من از مصاحبه‌کننده بالاتر بود و از سبک مصاحبه کافه بازار تعجب کردم. بعد از یک هفته به من گفتند گزینه‌های بهتری دارند و شاید در آینده بتوانیم همکاری کنیم. همچنین گفتند بعد از ۶ ماه می‌توانم دوباره اقدام کنم. به طور کلی، کافه بازار فقط سوالات الگوریتمی می‌پرسد و فرآیند استخدامش را از گوگل کپی کرده است. جالب اینجاست که گوگل به این نتیجه رسیده که سوالات الگوریتمی لزوماً شایستگی فرد را نشان نمی‌دهد و این سوالات را ممنوع کرده است.

چهل روز بعد از ارسال رزومه در اسفند ماه، با من تماس گرفتند برای مصاحبه اولیه که به صورت تلفنی انجام شد. یک هفته بعد، اولین مصاحبه تلفنی انجام شد. یک روز مانده به عید، به من ایمیل زدند که مراحل بعدی مصاحبه متعاقباً اطلاع‌رسانی می‌شود. این روند تا اوایل اردیبهشت ادامه یافت و مصاحبه دوم برای من تنظیم شد که به دلیل کرونا از طریق اسکایپ با دو نفر از اعضای تیم جذب انجام شد. در این مصاحبه سوالات رفتاری پرسیدند، مثلاً اگر در موقعیت خاصی قرار بگیرم چه کار می‌کنم یا چالش‌های رفتاری که با پرسنل در شرکت قبلی داشتم و چگونه آن‌ها را حل کردم. بعد از این مصاحبه، یک تسک برای انجام دادن به من دادند که پاسخ آن را ارسال کردم. پس از دریافت پاسخ، مصاحبه سوم را برای من تنظیم کردند که آن هم به دلیل کرونا از طریق اسکایپ انجام شد. از این مصاحبه حس خوبی نداشتم. شنیده بودم که در مصاحبه‌هایشان سوالاتی می‌پرسند که شما را مجبور می‌کنند تا جواب دلخواه آن‌ها را بدهید. یعنی اگر در موردی با آن‌ها هم‌عقیده نباشید، آنقدر بحث می‌کنند تا بالاخره جواب شما به نظر آن‌ها نزدیک شود. در نهایت گفتند که حداکثر تا یک هفته بعد نتیجه را اعلام می‌کنند، اما یک هفته تبدیل به یک ماه شد. تصور کنید از زمان ارسال رزومه تا مشخص شدن نتیجه نهایی چهار ماه طول کشید که واقعاً مسخره است. در این مدت خیلی‌ها ممکن است مشغول شده باشند. آن‌ها عمداً این روند را طولانی می‌کنند تا بگویند ما خیلی خاص هستیم. توصیه من این است که اگر کسی قصد دارد در این شرکت استخدام شود، باید خود را برای یک پروسه حداقل چهار ماهه آماده کند.

مرحله اول مصاحبه تلفنی بود و سوالات تخصصی زیادی در مورد حقوق پرسیدند که من به همه‌شان پاسخ دادم. به مرحله دوم دعوت شدم که حدود یک ساعت طول کشید. در این مرحله، تقریباً نیمی از زمان به سوالات کدنویسی در SQL و C++ اختصاص داشت. من حدود سه سال پیش در شرکتی با این زبان‌ها کار کرده بودم و تا حدی که یادم بود پاسخ دادم، اما آن‌ها به پاسخ‌های من خندیدند. تعجب کردم که این سوالات چه ربطی به حقوق و دستمزد دارد و اگر برایشان مهم است، چرا در شرح شغل ذکر نکرده‌اند. چون تسلط کامل نداشتم، با تمسخر گفتند حالا می‌خواهیم چند سوال درباره حقوق و دستمزد بپرسیم. با اولین سوال مشخص شد که کارشناس مالی که مصاحبه می‌کرد، محاسبه مالیات را اشتباه انجام می‌دهد و من به آن‌ها گفتم که روششان اشتباه است. همچنین، آن‌ها اصلاً در مورد شرکت قبلی من که برند معروفی بود، اطلاعی نداشتند و حتی نمی‌دانستند که ما خودمان دوره‌های حقوق و دستمزد برگزار می‌کنیم. به من گفتند که باید دوره حقوق و دستمزد می‌گذراندم! توصیه من این است که اگر شخصیت برایتان مهم است، اصلاً برای این شرکت رزومه نفرستید. چون به راحتی با ناآگاهی و نگاه از بالا به پایین، شما را مسخره می‌کنند و اگر دانش بالایی در مورد شغل داشته باشید، می‌ترسند جای آن‌ها را بگیرید و با سوالات بی‌ربط ردتان می‌کنند.

مرحله اول مصاحبه تلفنی بود که حدود یک ساعت طول کشید و حتی حاضر نبودند زمان آن را تغییر دهند. وقتی گفتم نمی‌توانم در آن زمان شرکت کنم، مصاحبه را به بهانه پر بودن ساعت‌ها یک هفته عقب انداختند. بعد از آن، سه مصاحبه حضوری دیگر داشتم: دو تا دو ساعته و یک مصاحبه چهار ساعته که بین هر کدام ۲ تا ۳ هفته فاصله بود و برای هر کدام مجبور شدم مرخصی بگیرم. در تمام مصاحبه‌ها، مصاحبه‌کننده‌ها یا دانشجو بودند یا سابقه کمی داشتند (قبل از رفتن، آن‌ها را در لینکدین بررسی کرده بودم). در مصاحبه‌های حضوری، آن‌ها آنقدر اصرار داشتند که «مثلاً» کمک کنند که اجازه فکر کردن و تمرکز به من نمی‌دادند. با این حال، من تمام تمرینات مصاحبه را در زمان کمتری از حد مشخص انجام دادم. بعد از طی یک فرآیند دو ماه و نیمه، با یک ایمیل گفتند که نمی‌توانند همکاری کنند. همیشه فرض را بر این بگذارید که ردتان می‌کنند.

من برای موقعیت شغلی مدیر بازرگانی مسلط به بازار چین در کافه بازار درخواست دادم. مصاحبه من به صورت اسکایپ با یکی از مدیران توسعه بازرگانی و یک مترجم زبان چینی انجام شد. نکته عجیب این بود که مترجم در ماشینش بود و از طریق موبایلش در مصاحبه شرکت کرد. کافه بازار قصد دارد با برخی شرکت‌های چینی همکاری کند تا بازی‌هایشان را در این پلتفرم منتشر کنند. در طول مصاحبه، ابتدا از من خواستند درباره سوابق کاری‌ام توضیح دهم و سپس راهکارهای خود را بیان کنم. اما زمانی که من سوالاتی از آن‌ها پرسیدم، مرتباً پاسخ‌های مبهم می‌دادند و می‌گفتند نمی‌توانند درباره مسائل داخلی شرکت صحبت کنند. به طور کلی احساس کردم که هدف آن‌ها فقط جمع‌آوری اطلاعات است. جالب اینجاست که این شرکت هم‌اکنون با عنوان دیگری آگهی استخدام کارشناس توسعه بازرگانی خارجی داده است و به نظر می‌رسد فقط قصد دارد اطلاعات کسب کند. رفتار غیرحرفه‌ای کافه بازار واقعاً برایم ناخوشایند بود.

مصاحبه به خودی خود سخت نبود، اما واقعاً ضعیف و غیرحرفه‌ای برگزار شد. مهم‌ترین نکته منفی این بود که مصاحبه‌کننده برای یک موقعیت شغلی سطح بالا (سنیور)، خودش فردی کاملاً تازه‌کار و با اطلاعات محدود بود. از طریق لینکدین متوجه شدم که او ۲۱ ساله، دانشجوی سال سوم لیسانس برق قدرت دانشگاه شریف و تنها ۸ ماه سابقه کار دارد. برخی از سوالاتی که پرسید اشتباه بود و نشان می‌داد که از برخی موضوعات اطلاع کافی ندارد. مثلاً پرسید: «به نظرت مدل درآمدی شرکت فعلی‌ات درسته یا می‌تونه چیز دیگه‌ای باشه؟» برای اطمینان از او پرسیدم: «شما می‌دونید مدلشون چیه؟» گفت: «آره، فلان مدل»، اما پاسخش اشتباه بود. در مصاحبه‌های استاندارد برای مدیر محصول، توانایی تحلیل و تخمین پرسیده می‌شود و تمرکز روی رویکرد مصاحبه‌شونده در رسیدن به جواب است، نه عدد دقیق. اما در این مصاحبه، مصاحبه‌کننده گفت: «از میزان دقیق فروش فلان سایت خبر دارم، حالا تو اونو تخمین بزن.» یا مثلاً پرسید: «اگر تو مدیر فلان مجموعه بودی، اپلیکیشن رو جدی می‌گرفتی یا سایت؟» من پاسخ دادم که بر اساس فاکتورهایی مثل میزان تکمیل تراکنش در دو پلتفرم یا زمان سپری شده، تصمیم می‌گرفتم. اما مصاحبه‌کننده اصرار داشت که یک جواب قطعی بدهم: یا اپ یا سایت. بعد از جلسه، حس کردم مسخره شده‌ام. ایمیل رجکتی که دریافت کردم هم یک تمپلیت کلی بود که برای همه ارسال می‌شد و هیچ دلیلی در آن ذکر نشده بود. یکی از دوستانم هم چند روز بعد مصاحبه داشت و با سوالات اشتباه مواجه شد و ایمیل دریافتی‌اش همان تمپلیت بود. اگر دانشجو یا فارغ‌التحصیل دانشگاه شریف هستید، حتی در بی‌ربط‌ترین رشته، با احتمال ۹۹% استخدام خواهید شد. در غیر این صورت، به خودتان زحمت مصاحبه ندهید. اگر هم برای مصاحبه رفتید، انتظار مصاحبه استاندارد و اصولی نداشته باشید.

زمانی که من درخواست دادم، دقیقاً در روزهای اول شیوع کرونا بود و کافه بازار در حال تغییر فرآیندهای خود به سمت دورکاری بود. به همین دلیل، خبری از آن‌ها نشد و من بعد از چند روز شروع به اقدام برای جاهای دیگر کردم. به دلیل شرایط نامشخص کرونا و وضعیت درسی‌ام که در حال آماده‌سازی برای کنکور ارشد بودم، فرصت‌های کاری مناسب کمی وجود داشت و من ترجیح دادم کمی بیشتر زمان بگذارم تا حداقل به جایی برسم که مورد علاقه‌ام باشد. بعد از ۴ ماه، در تیرماه، کافه بازار با من تماس گرفت و شرایط را توضیح داد. آن‌ها به دلیل کرونا و تغییرات در فرآیند استخدامشان کمی دیر کرده بودند و عذرخواهی کردند. سپس پرسیدند که آیا هنوز علاقه‌مند به ادامه فرآیند مصاحبه هستم یا نه. من موافقت کردم و آن‌ها یک لینک آزمون غیرحضوری برایم فرستادند. آزمون اول شامل ۴ سوال بود که باید در ۲ ساعت حل می‌شد و سوالات مربوط به ساختمان داده و طراحی الگوریتم بودند. من ۳ سوال را حل کردم و سوال چهارم را به دلیل عدم درک صورت سوال حل نکردم، که این موضوع را در ایمیل توضیح دادم و آن‌ها پذیرفتند. پس از قبولی در آزمون اول، وارد آزمون دوم شدم که آن هم غیرحضوری و کدنویسی بود، اما این بار ترکیبی از یک پروژه کوچک دنیای واقعی و مباحث پایه‌ای ساختمان داده بود.

در مرداد ۹۸ تیم جذب استعداد فنی کافه بازار برای مصاحبه نیرو در شعبه مشهد با من تماس گرفتند و قرار گپ و گفت گذاشتیم. جلسه اول حدود ۲ ساعت طول کشید و یک مصاحبه کامل بود. بعداً از من عذرخواهی کردند که قرار گپ بوده اما مصاحبه گرفتند و قرار شد نتیجه را به من اعلام کنند، اما خبری نشد. خودم تماس گرفتم و گفتند نتیجه مصاحبه اولیه مثبت بوده ولی فعلاً این پوزیشن شغلی در مشهد باز نشده. حدود یک ماه بعد گفتند برایم تسک می‌فرستند و نتیجه آن تسک خیلی مهم است. تسکی که فرستادند شبیه چالش بود و کاملاً متناسب با پوزیشنی که من اپلای کرده بودم، ولی آن زمان شرایط خوبی نداشتم و تسک را خیلی خوب انجام ندادم. حدود یک هفته بعد مسئولش را دیدم و به من گفت که امتیاز کافی را نیاوردم، اما چون در آذر ماه یک رویداد مشترک برگزار می‌کنند و در جریان آن رویداد می‌توانند من را بسنجند، ایمیل ریجکت نیامده و در واقع به من فرصت مجدد داده شده. بعد از برگزاری رویداد مشترک به من گفتند کافه بازار از همکاری من در این رویداد راضی بوده و می‌خواهد همکاری ما را ادامه دهد. من یک بازه زمانی برای گذراندن دوره منتورشیپ در تهران که بین یک تا چند ماه است اعلام کردم و بعد هم برگردم مشهد. فردای آن روز مدیر دفتر مشهد از من خواست جلسه بگذاریم و به من گفت از همین الان شروع کنیم به همکاری حتی گفت فعلاً برای دوره منتورشیپ تهران نرو چون نیازی به آموزش ندارم و حجم کارها هم در حال حاضر زیاد است و قرار شد من تا هفته بعد تعدادی کار انجام دهم. من وارد پروسه استعفا از محل کار قبلی‌ام شدم و موازی شروع کردم به انجام کارهایی که از من خواسته بودند که تسکم مشخصاً پیدا کردن نیروی اندروید و فرانت‌اند دولوپر بود. بعد از یک هفته که من یک لیست شامل اسم، رزومه و شماره تماس افرادی که در این حوزه‌ها توانمند بودند و راه جذبشان را با ایشان به اشتراک گذاشتم، هیچ فیدبکی نگرفتم. خودم درخواست جلسه دادم و مدیر مشهد به من گفت اولویت کارهایی که به من گفته پایین آمده. من از ایشان خواستم ایمیل آفر را برایم بفرستند تا به ایمیل استعفایم ضمیمه کنم ولی ایشان گفتند ایمیل‌ها درون سازمانی است و نمی‌خواهیم به بیرون فوروارد شود و ضمناً پوزیشن شغلی من باز نشده و استعفا را پس بگیرم و همکاری‌ام را با مجموعه قبلی ادامه دهم حداقل تا عید! من تماس گرفتم با بچه‌های تهران و به آنها گفتم آنها هم گفتند برایم یک جلسه مصاحبه تنظیم می‌شود که من برای دفتر تهران سنجیده شوم. دوستانم به من گفتند وقتی قبلاً اکسپت شده‌ای زیر بار مصاحبه جدید نرو ولی من فکر کردم اگر این کار را کنم ضعف نشان داده‌ام؛ البته همانجا تماس گرفتم، گفتند که چون معیارها برای تهران کمی بیشتر از مشهد است داریم مصاحبه می‌گیریم و در واقع این یک آفر اضافه است که اگر تهران هم قبول شدم بتوانم به تهران بیایم و اگر نه در مشهد شروع به کار کنم. مصاحبه من برای ساعت ۱۴ الی ۱۷ با دو آقا بود که از ابتدا خیلی باحوصله نبودند، زمان کافی به من نمی‌دادند برای فکر کردن به جواب سوال‌ها و سریع رد می‌شدند و پرسش جدیدی را مطرح می‌کردند. یکی از مصاحبه‌کننده‌ها یک ساعت آخر مدام در حال چک کردن گوشی‌اش بود که این حس بدی به من می‌داد. در نتیجه مصاحبه خوبی نداشتم. چند روز بعد از مصاحبه ایمیل برایم آمد که ریجکت شدم و وقتی تماس گرفتم با مسئولش، به من گفت توانمندی‌ای را که در اجرای رویداد از خودم نشان داده بودم، در مصاحبه نداشتم و تصمیم بر این شده که شخص با تجربه‌تری را برای دفتر مشهد انتخاب کنند. در نهایت بعد از پروسه ۵ ماهه من دقیقاً نفهمیدم که توانمندی لازم را نداشتم یا اینکه بسته به نیازشان، توانمندی من تغییر می‌کرده! من در جریان برگزاری رویداد با بچه‌های واحد جذب دوست شده بودم و قبل از اینکه به صورت مکتوب اعلام کنند که پذیرفته شده‌ام، روی حرفشان حساب کردم و وارد پروسه استعفا شدم. پیشنهاد می‌کنم تا وقتی به صورت مستند اعلام نکرده‌اند که پذیرفته شده‌اید، برنامه‌ریزی نکنید.

مصاحبه شامل سه مرحله بود. مرحله اول تلفنی بود و سوالات معمول منابع انسانی مانند اهداف آینده، تمایل به مهاجرت و دلیل انتخاب بازار کار پرسیده شد. همچنین یک سوال نیمه الگوریتمی با دو راه‌حل n^2 و n^3 مطرح شد که من توانستم راه‌حل دوم را در یک فایل Google Docs آنلاین و بدون کمک بنویسم. مرحله دوم بیشتر روی حل مسئله متمرکز بود و یک سوال مبهم داده شد تا قدرت تجزیه و تحلیل و برخورد با ناشناخته‌ها سنجیده شود. این مرحله حدود یک ساعت و نیم طول کشید و حضوری در شرکت انجام شد. مرحله سوم شامل دو سوال بود: یکی پیاده‌سازی و دیگری طراحی سیستم. ابتدا سوال مطرح می‌شد و باید راه‌حل روی تخته نوشته می‌شد، سپس کد آن پیاده‌سازی می‌شد. سوال دوم طراحی یک سیستم ساده ولی با جزئیات بالا بود که باید راه‌حل و کد آن با هر فریم‌ورک دلخواه نوشته می‌شد. با توجه به سابقه کار، مصاحبه متفاوت است و از افراد با سابقه بالا (+۳ سال) انتظار می‌رود تسلط کامل بر مفاهیم پایه‌ای کامپیوتر و طراحی سیستم داشته باشند. نوشتن کد باید بسیار روان باشد و نباید فقط به تجربیات شرکت قبلی اکتفا کرد، زیرا سوالات پیاده‌سازی ممکن است بسیار چالش‌برانگیز باشند و حل آن‌ها در ۴۵ دقیقه دشوار است.

رزومه‌ام را از طریق سایت برای شرکت ارسال کردم و دو روز بعد پاسخ دادند. یک تسک به صورت PDF برایم ایمیل کردند که شامل توضیحات پروژه و معیارهای ارزیابی بود (مانند تمیزی و خوانایی کد، استفاده از دیزاین پترن‌ها، نحوه پیاده‌سازی و معماری، استفاده درست از گیت، رابط کاربری و تجربه کاربری). این پروژه باید حداکثر در ۷ روز انجام می‌شد. پروژه را ارسال کردم و ۵ روز بعد تماس گرفتند و یک جلسه مصاحبه برایم تنظیم کردند. در مصاحبه اول، دو برنامه‌نویس شرکت حضور داشتند که یکی بسیار حرفه‌ای و دیگری با سابقه کاری کمتر بود. رفتار هر دو بسیار خوب بود. سوالات متنوعی پرسیدند، از جمله الگوریتم و ساختمان داده، سوالات روتین اندروید مانند تفاوت RecyclerView و ListView، سوالات مربوط به عملکرد و Memory Leak، و سوالاتی درباره طراحی UI. همچنین چند فرم کشیدند و خواستند توضیح دهم چگونه آن‌ها را طراحی می‌کنم. سوالات الگوریتمی ساده‌ای داشتند و بیشتر نحوه تفکر برایشان مهم بود. حدود یک هفته بعد، برای مصاحبه دوم تماس گرفتند که در آن باید کد می‌زدم. چهار تسک به من دادند: پیدا کردن و رفع Memory Leak، پیاده‌سازی کش Offline-First، طراحی واسط کاربری و رفع یک باگ. سوالات مصاحبه‌های فنی چیز عجیبی نبودند، اما برخی سوالات بسیار مفهومی بودند و هدفشان تحلیل مسئله بود. قرار بود یک هفته بعد از مصاحبه دوم به من خبر دهند، اما از آن‌ها خواستم زودتر پاسخ دهند چون با شرکت دیگری نیز به توافق رسیده بودم. فردای مصاحبه دوم تماس گرفتند و جلسه پیشنهاد شغلی را برایم تنظیم کردند.

بعد از اولین تماس تلفنی، زمان مصاحبه آنلاین با یکی از کارشناسان بخش منابع انسانی مشخص شد. سوالات ساده‌ای مانند تجربه‌های مشابه، رزومه کاری و تحصیلی و نحوه برخورد با تیم در مواقع بحرانی پرسیده شد. بعد از ۳ هفته، ایمیلی حاوی ۴ سوال دریافت کردم که باید در مدت ۳ روز تکمیل می‌شد. این سوالات مربوط به چالش‌های احتمالی در موقعیت شغلی بود. بررسی فرآیند در کافه بازار حدود ۴ هفته طول کشید. با توجه به مثبت بودن پاسخ‌ها و نگرش من به موضوعات (به گفته دوستان)، مصاحبه بعدی با مدیر منابع انسانی به صورت حضوری تنظیم شد. این مصاحبه حدود ۳ ساعت طول کشید و شامل بازدید از تمام طبقات و عملکرد واحدها بود. کلیت جلسه مثبت ارزیابی شد. بعد از حدود ۵ هفته، دوباره تماس گرفتند و وقت مصاحبه دیگری تنظیم کردند. این بار با کارشناسانی مصاحبه شدم که قرار بود بعداً مدیرشان باشم! یکی از کارشناسان حتی در جلسه حاضر نشد و کارشناس مصاحبه‌کننده سوالاتی مانند نحوه شستشوی سرویس بهداشتی از من پرسید که بسیار توهین‌آمیز بود. جالب‌تر اینکه او خود را مدیر امکانات کافه بازار معرفی کرد، در حالی که من برای همان موقعیت در حال مصاحبه بودم! من جلسه را زودتر از موعد تمام کردم و محل را ترک کردم. ۲ روز بعد، ایمیلی دریافت کردم که گفته بود من مناسب این سیستم نیستم. از آنها درخواست فیدبک کردم و لحن ایمیل و تماس‌های تلفنی‌شان به طور ناگهانی تغییر کرد. متوجه شدم که آن موقعیت شغلی حذف شده و به همین دلیل من را رد کردند. گزارش فیدبک نیز سراسر دروغ بود و تمام توضیحات من برعکس ثبت شده بود.

سوالات مصاحبه اصلاً استاندارد نبودند، بسیار کلیشه‌ای، گمراه‌کننده و بی‌ربط به ماهیت شغلی که برای آن اقدام کرده بودم. من ریفرال خود مجموعه بودم و دو سال برای همان مجموعه کار کرده بودم، اما کوچکترین ارزشی برای این موضوع قائل نشدند. بدترین حس‌ها را در این مصاحبه گرفتم، انگار فقط دنبال یک کلمه بودند تا به صورت مچ‌گیرانه از آن استفاده کنند. سوالات پیچیده و بی‌محتوا بودند و همه چیز بر اساس فرضیات پیش می‌رفت. مرحله دوم مصاحبه که شامل یک تسک بود، بسیار غلط و بی‌پایه و اساس طراحی شده بود و نمی‌شد هیچ جواب منطقی و درستی برای آن ارائه داد. در نهایت، در مصاحبه سوم با سوال 'نقطه ضعف خود را بیان کنید' مواجه شدم و به دلیل همان نقطه ضعف رد شدم.

مرحله اول مصاحبه تلفنی بود که ابتدا خودشان را معرفی کردند و بیشتر روی خدماتی که به کارمندان ارائه می‌دهند تمرکز داشتند. از تجربیات قبلی من پرسیدند و یک سوال الگوریتمی ساده مطرح کردند که باید کد آن را به هر زبانی که راحت بودم در داک می‌نوشتم. همچنین سوالات کلی دیگری مانند میزان آشنایی با برخی مفاهیم پرسیدند. برخورد مصاحبه‌کننده محترمانه و خوب بود. مرحله دوم مصاحبه حضوری بود که ابتدا یک سوال الگوریتمی پرسیدند و باید همانجا کد آن را می‌زدم. سوال سخت نبود اما نیاز به چند دقیقه فکر داشت. سپس یک مساله بهینه‌سازی در دنیای واقعی مطرح کردند که جواب بهینه آن چندجمله‌ای نبود. مصاحبه‌کننده انتظار داشت ابتدا با محدود کردن مساله، راه‌حل‌های ساده پیدا کنم و سپس با برداشتن محدودیت‌ها، توانایی من در حل مساله و دریافت فیدبک را بسنجد. مصاحبه‌کننده با وجود سن کم، برخورد بسیار حرفه‌ای و محترمانه‌ای داشت. مرحله سوم یک مصاحبه چهار ساعته پیاده‌سازی بود که در آن یک مساله مطرح می‌شد و باید کد آن را می‌زدم. سپس مساله را پیچیده‌تر می‌کردند. در این مرحله تمیزی کد، دید نرم‌افزاری و قابلیت گسترش کد مهم بود. اواخر مصاحبه هم من و هم مصاحبه‌کننده‌ها خسته شده بودیم. به نظرم کافه بازار باید این مرحله را بازنگری کند. نکته مهم این است که سوالات را حفظ نکنید، چون خلاقیت و نحوه مواجهه با سوال برایشان مهم است. سعی کنید به مصاحبه‌کننده فیدبک بدهید و از او فیدبک بگیرید. در مورد محدودیت‌ها و حالت‌های خاص مساله صحبت کنید و از تخته و وایت‌برد استفاده کنید تا ایده‌های خود را به صورت تصویری بیان کنید. همچنین باید در نظر داشته باشید که حرف‌های زیادی درباره کافه بازار گفته می‌شود، اما این شرکت یکی از موفق‌ترین شرکت‌های کامپیوتری کشور است و اکثر کارمندان از کار خود راضی هستند. برخی از این حرف‌ها ممکن است از حسادت یا دور بودن از فضای شرکت ناشی شود. مثلاً من قبل از مصاحبه در مورد کم سن بودن افراد خوانده بودم، اما در عمل با افرادی مواجه شدم که با وجود سن کم، بسیار حرفه‌ای رفتار می‌کردند.

برخورد بخش منابع انسانی خوب بود. مرحله اول مصاحبه با دو کارشناس تست انجام شد که روند خوبی داشت. سپس یک تسک به من داده شد که به خوبی انجام دادم و مورد توجه قرار گرفت. مرحله دوم مصاحبه با دو نفر از تیم محصول بود که جو بسیار خشکی داشت. در طول مصاحبه حتی یک لبخند هم نزدند و نگاه بالا به پایین داشتند. تنها یک نفر که از دیوار بود برخورد خوبی داشت. سوالات بسیار ریز و با جزئیات می‌پرسیدند که منظورشان را متوجه نمی‌شدم و سوالات را به روش‌های مختلف تکرار می‌کردند. سوالات فنی می‌پرسیدند اما به دنبال پاسخ‌هایی درباره مهارت‌های ارتباطی و کار تیمی بودند. شنیده بودم جو شرکت دوستانه و صمیمی است، اما چنین چیزی ندیدم، حداقل در واحد فنی اینگونه نبود. توصیه می‌کنم وقت خود را تلف نکنید. اگر اصرار به رفتن دارید، حتماً درباره توانایی‌های خود در کار تیمی صحبت کنید. در صورت پذیرفته نشدن هم هیچ دلیلی به شما گفته نمی‌شود.

تا به امروز در بیش از ده مصاحبه‌ی شغلی به عنوان کاندیدا شرکت کرده‌ام و بخش زیادی از سابقه‌ی شغلی‌ام را در حوزه‌ی جذب و استخدام گذرانده‌ام. با این حال، این مصاحبه بدون شک بدترین تجربه‌ی حرفه‌ای من بود. رفتار مصاحبه‌کننده بسیار مغرورانه و از بالا به پایین بود. او هیچ آگاهی از بازار شغلی و شرکت‌های دیگر نداشت و مدام در حال چک کردن گوشی خود بود و صحبت‌های من را قطع می‌کرد. سوالاتش بیشتر شبیه به سوالات کتاب‌های درسی بود تا سوالات مرتبط با فضای شغلی و حرفه‌ای (مثلاً: تعریف انگیزش کارکنان!). بعد از گذشت سه هفته، هنوز هیچ پاسخی در مورد پذیرفته شدن یا نشدن من ارسال نشده است.

بعد از ارسال ایمیل، حدود یک هفته بعد با من تماس گرفتند و برای هفته بعدش یک جلسه تنظیم کردند. مرحله اول مصاحبه یک ساعت به صورت تلفنی بود که در آن سوالاتی درباره خودم و سابقه کاری‌ام پرسیدند. همچنین یک مسئله زین اسبی که باید در گوگل داک حل می‌کردم به من دادند و تعدادی سوال نه چندان سخت درباره جاوا کور پرسیدند، چون من جاواکار هستم.

مصاحبه اول به صورت تلفنی انجام شد. من به تمام سوالات پاسخ دادم و مصاحبه‌کننده تأیید کرد که عملکردم بسیار خوب بوده و به درستی به سوالات پاسخ داده‌ام و کاملاً رضایت خود را اعلام کرد. اما نمی‌دانم چرا رد شدم و حتی بدون مطرح کردن حقوق درخواستی و مسائل دیگر، به من گفتند امکان همکاری وجود ندارد. من احساس می‌کنم مصاحبه‌های کافه‌بازار بیشتر جنبه سرکاری دارد و هدفشان این است که ببینند نیروی موجودشان چقدر جایگزین دارد. حدس دیگری هم می‌زنم که ممکن است سن و سال و دانشگاه محل تحصیل را مد نظر قرار دهند که این بدترین و آماتورترین طرز فکر ممکن است! این رفتارشان باعث شد دیگر برای این شرکت رزومه ارسال نکنم و حتی اگر درخواست همکاری بدهند، به هیچ وجه با چنین مجموعه‌ای کار نخواهم کرد. سوالاتی که پرسیدند کاملاً کلیدی بود و برداشت خاصی از پاسخ‌ها داشتند و می‌توانستند سطح شما را تشخیص دهند. سعی کنید حتی ریزترین مسائل را بلد باشید، مثلاً تفاوت بین عملگرهای منطقی و غیره. به مصاحبه‌های این شرکت زیاد امید نداشته باشید، کاملاً تشریفاتی و جنبه نمایشی دارد.

فرآیند مصاحبه خیلی ساده بود. ابتدا یک تماس تلفنی گرفتن و گفتن به دلیل تقاضای بالا، مصاحبه‌ها از این به بعد تلفنی انجام می‌شه. در این مرحله سوالات ساده‌ای پرسیدن مثل دلیل ترک محل کار قبلی، برنامه‌های آینده و اینکه آیا قصد خروج از ایران رو دارم یا نه. بعد یک سوال برنامه‌نویسی در حوزه ساختمان داده و طراحی الگوریتم پرسیدن که باید آنلاین در Word می‌نوشتم. بعد از اون برای مصاحبه حضوری دعوت شدم. در مصاحبه حضوری هم تقریباً همان سوالات تلفنی تکرار شد و یک سوال طراحی الگوریتم ساده پرسیدن. حدود یک ساعت هم در مورد یک سناریو کاری بحث کردیم و نظر من رو خواستن که چه راه‌حل‌هایی پیشنهاد می‌دم. در کل خیلی سخت نبود، اما انتظار رفتار حرفه‌ای‌تری داشتم. مصاحبه‌کننده تجربه کمی داشت و فقط حدود یک سال بود که در کافه بازار کار می‌کرد. به نظر می‌رسید توانایی ارزیابی مناسبی برای مصاحبه نداشت. همچنین در کل فرآیند مصاحبه، هیچ نیروی HR حضور نداشت که این موضوع برام عجیب بود. انتظار داشتم مصاحبه‌کننده حداقل یک سطح مدیریتی و فنی بالاتر از من باشه تا حس تقابل ایجاد نشه. این اولین بار بود که می‌دیدم شرکتی کسی رو برای مصاحبه می‌ذاره که تجربه کمی داره و ارشد نیست. بیشتر روی طراحی الگوریتم و ساختمان داده تمرکز داشتن تا برنامه‌نویسی. پیشنهاد می‌کنم سوالات ACM یا مصاحبه‌های شرکت‌های دیگه رو بخونین که مفیدتره. به نظر می‌رسه می‌خواستن نشون بدن فرق دارن. ویژگی‌هایی که براشون مهم بود رو نپرسیدن و توجهی نداشتن. معمولاً نیروی منابع انسانی در مصاحبه حضور داره تا این موارد رو بررسی کنه، اما اصلاً از HR در فرآیند مصاحبه حضور نداشت و این حرفه‌ای نبود.

تعادل خوبی بین کار و زندگی وجود دارد. ساعت کاری شناور است و نیازی نیست کار را در ساعت خاصی شروع کنی. اصل بر اعتماد است و همه چیز بر همین اساس پیش می‌رود. اگر ظرفیت آن را داشته باشی، استرس‌های کاری که در محیط‌های قبلی تجربه کرده‌ای را نخواهی داشت. همه این امکان را دارند که سوال بپرسند و پاسخ دریافت کنند. به ندرت پیش می‌آید که تصمیمی از بالا گرفته شود و افراد نتوانند در آن مشارکت داشته باشند.

این اولین جایی است که به وضوح می‌بینم حرف و عمل در مدیریت بسیار به هم نزدیک است. تعادل بین کار و زندگی بسیار خوب است و وقتی کار تمام می‌شود، واقعاً تمام می‌شود و می‌توانی با ذهنی آزاد از بقیه زندگی‌ات لذت ببری.

در مصاحبه اول دو نفر حضور داشتند و من باید دو تا از پروژه‌هایی که انجام داده بودم را ارائه می‌کردم. در مورد تمام جزئیات سوال‌های دقیقی پرسیدند و مشخص بود که هدفشان نتیجه نبود، بلکه می‌خواستند فرآیند را درک کنند. سوالات اصلاً تئوری نبودند و نمی‌شد فقط با خواندن چند کتاب و مقاله به آنها پاسخ داد؛ حتماً باید تجربه عملی انجام کار را می‌داشتی. همچنین یک سری سوال پرسیدند تا ببینند در لحظه چطور می‌توانی تصمیم بگیری و راه‌حل پیدا کنی. خودشان هم گفتند که هدفشان از این سوالات نتیجه نیست، بلکه می‌خواهند فرآیند ذهنی را متوجه شوند.

مصاحبه‌کننده با تأخیر حاضر شد و ابتدا فرد دیگری مصاحبه را انجام داد. وقتی خودشان آمدند، با برخورد نامناسبی که با من داشتند، فردی که در حال مصاحبه با من بود را به بیرون راهنمایی کردند. به نظر من، کیفیت مصاحبه کاملاً به شخص مصاحبه‌کننده بستگی دارد. شاید این نظر خیلی قابل قبول نباشد، اما من احساس می‌کردم تجربه و دانش من بیشتر از مصاحبه‌کننده بود. من سعی کردم خودم را به خوبی معرفی کنم، اما فکر می‌کنم به فرآیند مصاحبه و پاسخ‌های رد و بدل شده توجه چندانی نداشتند. سوالاتی که پرسیده شد عمدتاً در مورد تجربیات گذشته و راه‌حل‌های من در مواجهه با چالش‌ها بود. توصیه می‌کنم مراحل مصاحبه حتماً انجام شود و مجبور نباشید فقط از فیلتر نظر یک فرد در شرکت عبور کنید. اگر امکان دارد، این درخواست را مطرح کنید. همیشه خودتان باشید، زیرا خود واقعی ما بهتر از خود نمایشی‌مان است.

بعد از آپلود رزومه‌ام در سایت شرکت، با من تماس گرفتند و گفتند مرحله اول یک تمرین تحلیلی است که باید حل شود. این تمرین بیشتر بر سنجش قدرت تحلیل و روش‌های جذب افراد بااستعداد و تخمین تعداد نیروی کار آماده در ایران متمرکز بود. من با تحقیق و جستجو توانستم پاسخ قابل قبولی ارائه دهم و برای مصاحبه دعوت شدم. در فاصله یک هفته‌ای تا مصاحبه، سعی کردم مهارت‌ها و دانش لازم را کسب کنم. مصاحبه به دلیل کرونا از طریق اسکایپ انجام شد و دو مصاحبه‌کننده با برخورد محترمانه حضور داشتند. مصاحبه حدود یک ساعت و نیم طول کشید و من در ابتدا استرس داشتم که به دلیل تفاوت انتظاراتم با سوالات واقعی، این استرس تا پایان مصاحبه ادامه داشت. سوالات بیشتر بر توانایی تحلیل و فرآیند استارتاپ‌ها متمرکز بود، اما من با این موضوع آشنا نبودم و همین باعث شد نتوانم پاسخ‌های رضایت‌بخشی ارائه دهم. یکی از مصاحبه‌کنندگان سعی کرد با من همدلی کند، اما از عملکرد خودم راضی نبودم. به نظر می‌رسد برای موفقیت در چنین مصاحبه‌هایی باید با فرآیند استارتاپ‌ها، روش‌های پیش‌بینی نیروی انسانی و ساختار شرکت آشنا بود و به شرح وظایف و شرایط احراز شغل توجه ویژه داشت.

من سه مرحله مصاحبه داشتم و تقریباً مطمئنم که این همه مصاحبه بیشتر جنبه مانور دارد. اولاً، این روش کم‌هزینه‌ترین تبلیغ برای شرکت است. هر فردی که برای مصاحبه می‌رود و رد می‌شود، این تصور را برای خود و اطرافیانش ایجاد می‌کند که شرکت چقدر پیشرفته است که این همه نفر را رد می‌کند. دوماً، شرکت به رقبا و شرکت‌های دیگر این پیام را می‌دهد که این افراد را رد کرده‌اند ولی ممکن است برای شما کار کنند. سوماً، به کارمندان خودش این پیام را می‌رساند که جایگزین برای آن‌ها وجود دارد. چهارماً، شرکت از این طریق داده‌هایی از نیروهای کار مختلف جمع‌آوری می‌کند. شرکت با دعوت از این همه نفر برای مصاحبه، در واقع برای خودش تبلیغ می‌کند. معمولاً در مصاحبه‌ها سعی می‌کنند شرایطی ایجاد کنند که مصاحبه‌کننده بسیار علاقه‌مند به کار در آنجا شود، مثلاً با استقبال و بدرقه توسط دو نفر. اما گول این چیزها را نخورید، این‌ها ترفندهای تبلیغاتی هستند.

مرحله اول مصاحبه به صورت تلفنی انجام شد و سوالاتی در مورد تعاریف اولیه برنامه‌نویسی استک که خودم کار کرده بودم پرسیده شد. همچنین یک الگوریتم داده شد که باید در مدت ۲۰ دقیقه در گوگل داک کد می‌زدم. شخصی پشت تلفن بود و در صورت نیاز راهنمایی‌های لازم را ارائه می‌داد.

مرحله اول مصاحبه به صورت تماس تلفنی بود. در ابتدا کمی در مورد شرکت کافه بازار و سپس در مورد من و سوابقم صحبت کردیم. بعد از آن، یک سوال الگوریتمی مطرح شد که مثلاً قطر اصلی و فرعی یک گراف را به دست آورده و جمع کنم. همچنین سوالاتی در مورد زبان برنامه‌نویسی مورد نظر و نحوه کار با ساختارهای داده مختلف در آن پرسیده شد.

من ۶ سال سابقه کار در پشتیبانی مرکز ارتباط با مشتری سامسونگ دارم و با استانداردهای بین‌المللی کار کرده‌ام. در جلسه مصاحبه، دو نفر که تازه از دانشگاه شریف فارغ‌التحصیل شده بودند و مجموع سابقه کاریشان به ۶ سال هم نمی‌رسید، حضور داشتند. مصاحبه‌کننده حتی اصول اولیه مصاحبه را بلد نبود و مشخص بود که تسلطی بر فرآیند مصاحبه ندارد. به نظر می‌رسید سوالاتی که از قبل نوشته بودند را بدون برنامه‌ریزی از من می‌پرسیدند. من با دقت و ارائه راهکار پاسخ دادم، اما مطمئنم اگر بتوانند آن‌ها را اجرا کنند، اسمم را عوض می‌کنم! اگر از دانشگاه شریف فارغ‌التحصیل شده‌اید، حتی نیازی به ارائه رزومه ندارید؛ خودشان برایتان اسنپ می‌گیرند و شما را استخدام می‌کنند. در غیر این صورت، خودتان را خسته نکنید، چون ۲ تا ۳ هفته وقت تلف می‌کنید، یک تسک به شما می‌دهند و فقط اطلاعات شما را تخلیه می‌کنند. ویژگی اصلی که برایشان مهم بود، فقط فارغ‌التحصیل بودن از دانشگاه شریف بود.

در مرحله اول مصاحبه، تعدادی سوال درباره جاوا و پایتون پرسیدند (چون در رزومه‌ام ذکر کرده بودم که این دو زبان را بلدم) و یک سوال الگوریتمی که به طور کلی آسان بود. کمتر از ۲۰ دقیقه سوالات را پاسخ دادم و مصاحبه به پایان رسید.

برای مرحله اول تماس گرفتم و یک روز هماهنگ شد. در مرحله اول، دو نفر از کارمندان مالی برای مصاحبه آمدند. برخوردشان بسیار عالی بود و سعی می‌کردند جو مصاحبه را دوستانه نگه دارند. به توضیحاتم در مورد کارهایی که قبلاً انجام داده‌بودم گوش دادند و هرجا سوالی پیش می‌آمد، می‌پرسیدند و من توضیح می‌دادم. مصاحبه اول که فنی بود حدود ۴۵ دقیقه طول کشید. یک هفته بعد برای مصاحبه دوم که حالت روانشناسی داشت هماهنگ شد. قرار بود مدیر مالی و یکی از کارمندان بیایند، اما مدیر مالی نیامد و فقط یک نفر از HR آمد. جو مصاحبه برایم دلنشین نبود. مسئول HR دائم سوالات گنگ و بی‌معنی می‌پرسید، مثلاً اگر اینجا حقوقش کمتر باشد حاضر هستی بیایی کار کنی؟ که من جواب منفی دادم و ایشان خیلی تعجب کرد! در کل این مصاحبه دافعه زیادی برایم داشت و قبول نشدم. اگر قبول می‌شدم احتمالاً خودم تجدید نظر می‌کردم. به نظرم روال مصاحبه‌ها بسیار غلط بود که یک کارشناس با سابقه کم می‌خواست با من که دوبرابر سابقه داشتم مصاحبه کند. به نظر می‌رسد فقط دوست دارند از آنها تعریف کنید.

فرآیند جذب و مصاحبه در کافه بازار شامل سه مرحله بود. در مرحله اول با دو نفر از مسئولان تیم جذب و استخدام غیرفنی مصاحبه کردم. ابتدا با نگهبان صحبت کردم و پس از تأیید، یکی از مصاحبه‌کنندگان به استقبالم آمد. در این جلسه درباره علایق، سابقه کاری و دانشم صحبت کردیم و چهار موقعیت شغلی در تیم منابع انسانی به من معرفی شد. رفتار گرم و صمیمی مصاحبه‌کنندگان و همکارانشان باعث شد تاخیر اولیه هیچ حس بدی در من ایجاد نکند. در جلسه دوم که حدود سه هفته بعد برگزار شد، با مدیر منابع انسانی و یکی از مدیران بازاریابی شرکت مصاحبه داشتم. این جلسه بیشتر بر سوالات تخصصی متمرکز بود و یک فعالیت نقش‌بازی نیز انجام شد. در نهایت، جلسه پیشنهاد حقوق و دستمزد حدود یک هفته بعد برگزار شد. در کل، رفتار محترمانه و دوستانه تیم باعث شد احساس راحتی کنم. نکته مهم این است که در مصاحبه‌ها صداقت داشته باشید و خود واقعی‌تان را نشان دهید. ویژگی‌هایی مانند علاقه به کار، پیشرفت شخصی، اشتراک‌گذاری اطلاعات و مهارت‌های ارتباطی برای آن‌ها اهمیت داشت.

با من تماس تلفنی گرفتند و سوالات فنی پرسیدند. ابتدا خوشحال شدم و فکر کردم شرکت حرفه‌ای است، اما وقتی دیدم پشت تلفن سوالات الگوریتمی می‌پرسند، تعجب کردم. رفتار مصاحبه‌گر بد و مغرور بود. به نظر می‌رسد کارکنان شرکت سن پایینی دارند و جو محیط کار شبیه مهدکودک است. شاید حقوق خوبی بدهند یا پروژه‌های بزرگی داشته باشند، اما از رفتار و نحوه صحبت کردن یک آقا پسر که حداقل ۱۰ سال از من کوچکتر بود، خوشم نیامد. مدیران و همکاران کم‌سن‌وسال و جو مهدکودکی و مغرور بازی‌شان را دوست نداشتم.

این شرکت برای کسانی که به دنبال یک زندگی کارمندی آرام و بدون فشار زیاد هستند، جای مناسبی است. مزایای زیادی دارد و ساعت کاری منعطف است، حتی کمتر از حد قانونی، که به شما اجازه می‌دهد به زندگی شخصی‌تان برسید. درآمد نسبتاً خوبی هم دارد. اما اگر به دنبال یادگیری چیزهای جدید و کار به‌روز هستید، اینجا جای مناسبی نیست. بیزنس شرکت ساده است و خدمات پیچیده‌ای ارائه نمی‌دهد، بنابراین فرآیندها هم ساده هستند و چالش‌های کمی وجود دارد. این موضوع ممکن است برای آینده شغلی شما مناسب نباشد. موسسان شرکت افراد روشن‌فکر و خوش‌قلبی هستند، اما مدیران میانی بعضاً کم‌تجربه و ضعیف عمل می‌کنند. در برخی تیم‌های غیرفنی، رفتارهای نادرست مانند زیرآب‌زنی دیده شده است. فرهنگ کلی شرکت خوب است، اما برخی افراد مغرور هستند. تیم‌های عملیاتی و پشتیبانی چندان خوب نیستند، اما تیم‌های مارکتینگ عملکرد بهتری دارند.

خانم و آقای جوانی که احتمالاً همسن من بودند، خیلی خوش‌برخورد بودند و سوالاتشان را به خوبی مطرح می‌کردند. اما حس من این بود که می‌خواستند خیلی حرفه‌ای به نظر برسند و در بعضی جاها انگار می‌خواستند مچ بگیرند. مشکل اصلی من این بود که سوالات روانشناختی‌شان کاملاً واضح بود و من هم طبق سلیقه خودم پاسخ دادم. به نظر من اگر کسی غیر از این جواب بدهد، دروغ گفته و فقط برای ظاهر شدن است. آدم هرچقدر هم خوب باشد، خودش را به خاطر دوست یا همکارش پیش رئیسش خراب نمی‌کند، اما به نظر ایشان این کار زیرآب‌زنی محسوب می‌شد. در کل به نظر من نباید انتظار پذیرش داشت، انگار دنبال افراد خاصی هستند.

مصاحبه اول که به صورت تلفنی انجام شد، بسیار استرس‌زا و عذاب‌آور بود. سوالات روتین و معمول همه مصاحبه‌ها در ابتدا پرسیده شد، مثل اینکه چه کارهایی انجام داده‌ام و... نیمی از زمان مصاحبه به حل یک تمرین الگوریتمی اختصاص داشت که در گوگل داک باز می‌شد و باید کد یا شبه کد می‌نوشتم. تمرکز بیشتر روی الگوریتم بود و همزمان با گوشی روی اسپیکر، مصاحبه‌کننده کمک می‌کرد، اما کمک زیادی نبود. توصیه می‌کنم خیلی روی مباحث پایه‌ای برنامه‌نویسی و الگوریتم‌ها کار کنید و قوی باشید. پیشنهاد می‌کنم حتماً از سوالات ACM تمرین کرده باشید.

تجربه مصاحبه‌ام در کافه بازار، بهترین تجربه مصاحبه‌ای بود که در حدود ۵ سال سابقه کاری‌ام داشتم.

در مرحله اول مصاحبه، سوالات تحلیلی و مبهمی پرسیده شد که جواب درست یا غلط نداشتند اما ساختار مشخصی داشتند. برخورد مصاحبه‌کنندگان محترمانه بود و در پایان به سوالات من به خوبی پاسخ دادند. بعد از مصاحبه، برایشان تشکرنامه فرستادم و پاسخ خوبی دریافت کردم. یک هفته بعد، تسکی مرتبط با استراتژی منابع انسانی برایم ارسال شد که یک هفته فرصت داشتم آن را انجام دهم. پس از ارسال تسک، برای مصاحبه دوم دعوت شدم که قرار بود با مدیر منابع انسانی و یکی دیگر از اعضای تیم انجام شود، اما مدیر نیامد و شخص دیگری جایگزین شد که این موضوع حس بی‌نظمی به من داد. در مصاحبه دوم، نظرم را درباره تسک پرسیدند و سوالاتی از آن مطرح کردند. بقیه زمان مصاحبه به پرسش درباره تجربیات و دانشم گذشت. این بار سوالات واضح‌تر بودند اما ساختار مشخصی نداشتند. در برخی موارد، مصاحبه‌کنندگان به دنبال کلمات یا جملات خاصی بودند و مدام سوال می‌کردند تا به آن برسند. در نهایت، در دو سه مورد نتوانستم پاسخ مدنظرشان را بدهم و بعداً متوجه منظورشون شدم. مصاحبه‌کنندگان خوش‌رو بودند اما گاهی حس بازجویی به من دست می‌داد. بعد از مصاحبه دوم هم تشکرنامه فرستادم و بعد از دو سه هفته پاسخ معمولی دریافت کردم. به نظر می‌رسید مصاحبه‌کنندگان دوم از جریان مصاحبه اول بی‌اطلاع بودند. من در مصاحبه اول گفته بودم که تجربه زیادی ندارم، اما به نظر می‌رسد به دلیل کم‌تجربگی از مصاحبه دوم رد شدم. به نظر من برای موقعیت‌های منابع انسانی بهتر است سوالات موقعیتی پرسیده شود تا اینکه درباره ATS و ERP سوال شود. شرکت‌های بین‌المللی گزینه بهتری هستند زیرا هم مصاحبه حرفه‌ای‌تری دارند و هم محیط کار حرفه‌ای‌تری ارائه می‌دهند. اگر اصرار دارید به کافه‌بازار بروید، خود را برای مصاحبه‌های کمتر حرفه‌ای آماده کنید و از گفتن برخی مواردی که در مصاحبه‌های حرفه‌ای مطرح می‌کنید، خودداری کنید.

مرحله اول مصاحبه تلفنی بود و بسیار صمیمانه و دوستانه انجام شد. چند روز بعد برای مصاحبه حضوری دعوت شدم. در مصاحبه حضوری شوکه شدم، چون همان مصاحبه‌کننده‌ای که تلفنی بسیار صمیمانه صحبت می‌کرد، این‌بار بسیار بداخلاق و اخمو بود، انگار دزد گرفته بود. حدس می‌زنم شاید فکر می‌کرد قرار است رقیبش شوم. مصاحبه‌کننده دوم اما خوب بود. سوال‌ها موقعیتی بود و انتظار داشتند همه افراد رفتاری ثابت داشته باشند، که برایم عجیب بود. سوال‌ها پرسیده می‌شد و من جواب می‌دادم، اما بعد دوباره جواب مورد نظرشان را تکرار می‌کردند و می‌پرسیدند: 'این کار را نمی‌کردی یعنی؟' برایم عجیب بود، چون هرکس مدل رفتاری خاص خودش را دارد و نمی‌شود انتظار داشت همه از یک الگو پیروی کنند. هیچ درست و غلطی وجود ندارد و این مهم‌ترین نقد من به کافه بازار بود. سوال‌ها خیلی دو پهلو و باز بود، طوری که راحت بتوانید جواب را مطابق میلشان تغییر دهید. ویژگی‌هایی که برایشان مهم بود این بود که هرچه آن‌ها می‌خواستند، شما بگویید.

من در اسفند ماه درخواست دادم و به دلیل نزدیکی به تعطیلات عید، به من اطلاع دادند که جلسه مصاحبه بعد از تعطیلات تنظیم می‌شود. پس از تعطیلات، چند روزی گذشت و خبری نشد، بنابراین به آن‌ها ایمیل زدم. پاسخ دادند و هفته بعد مصاحبه آنلاین به دلیل شرایط کرونا برگزار شد. مصاحبه‌کنندگان دو نفر بودند و رفتارشان حرفه‌ای بود. از تجربیاتم، ابزارهایی که استفاده کرده‌ام و مفاهیم عمیق اندروید سوال کردند. در نهایت گفتند اگر نظرشان مثبت باشد، تسکی برایم ارسال می‌کنند. خوشبختانه نظرشان مثبت بود و یک هفته بعد تسک را فرستادند. مدت انجام تسک ۸ روز بود و شامل بررسی نرم‌افزارها و انجام کارهای درخواستی بود. من تسک را کامل انجام دادم و گزارش ۱۰۰ صفحه‌ای همراه با اسکرین‌شات‌ها ارسال کردم. یک هفته بعد تسک دیگری فرستادند که شامل درخواست‌های پیشرفته‌تر بود و ۱۰ روز زمان داشت. من تمام موارد را انجام دادم و ابزارهایی نیز تولید کردم. پس از آن گفتند نتیجه اعلام می‌شود. از اسفند تا آن زمان بیش از ۲ ماه گذشته بود. حدود ۳ هفته بعد خبری نشد و من پیگیری کردم. گفتند باید تا کوارتر بعدی صبر کنم. یک ماه و نیم صبر کردم و باز هم خبری نشد. دوباره ایمیل زدم و گفتند تا دو هفته دیگر نتیجه نهایی را اعلام می‌کنند. دو هفته بعد باز هم خبری نشد و من مجدداً پیگیری کردم. در نهایت تماس گرفتند و گفتند که من همه مراحل را با موفقیت گذرانده‌ام، اما چون فقط یک نفر را نیاز داشتند، فرد دیگری را استخدام کردند. کل فرآیند مصاحبه ۶ ماه طول کشید! از آن‌ها خواستم نتیجه ارزیابی‌ام را ارسال کنند که شامل نقاط قوت و ضعف من باشد. گفتند حتماً ارسال می‌کنند، اما یک ماه و نیم گذشت و چیزی ارسال نشد. من دوباره ایمیل زدم و خواستار جزئیات ارزیابی شدم. دو هفته بعد مجدداً پیگیری کردم و در نهایت ارزیابی را ارسال کردند. در ارزیابی ذکر شده بود که تسک‌ها را به درستی انجام داده‌ام و حداقل نیازمندی‌ها را دارم، اما به دلیل وجود کاندیداهای دیگر و نیاز به استخدام فقط یک نفر، فردی که بیشترین همخوانی را داشت انتخاب شد. همچنین جزئیاتی از نقاط ضعف من ارسال کردند که بسیار کلی بود و به نظر می‌رسید برای فرد دیگری نوشته شده و حتی مواردی در آن بود که در مصاحبه و تسک‌ها مطرح نشده بود. این تجربه طولانی من از مصاحبه در کافه‌بازار بود. رفتار و برخوردشان خوب بود، اما زمان‌بندی‌هایشان بسیار طولانی و پاسخ‌دهی‌شان بسیار کند بود.

من یک مرحله مصاحبه تلفنی داشتم که در آن درباره سابقه کار و تجربیاتم در زمینه برنامه‌نویسی سوال کردند. مرحله دوم شامل یک آزمون آنلاین برنامه‌نویسی بود که به صورت تلفنی برگزار شد. سوالات ساده بودند و من ساده‌ترین کد ممکن را نوشتم (گفتند زمان اجرا مهم نیست). در کل استرس زیادی داشتم و نتوانستم آن‌طور که باید خودم را نشان دهم. فکر می‌کردم قبول می‌شوم اما نشدم! کافه‌بازار شرکت بسیار خوب و استانداردی است و از بین شرکت‌هایی که تجربه کردم، تنها شرکتی بود که مراحل مصاحبه و اطلاع‌رسانی نتایج را به‌طور منظم و محترمانه انجام داد. توصیه می‌کنم قبل از مصاحبه روی مباحث کلی OOP مرور داشته باشید.

جلسه اول مصاحبه با دو نفر از کارشناسان جذب برگزار شد که رفتار خوب و محترمانه‌ای داشتند. سوالات آن‌ها بیشتر حول محور چالش‌های کاری بود و از من راهکار می‌خواستند. همچنین از پاسخ‌های من سوالات جزئی‌تری می‌پرسیدند که نشان‌دهنده دقت و نکته‌سنجی آن‌ها بود. فضای مصاحبه دوستانه بود و استرس اولیه من هم کم شد. آن‌ها درباره خودشان، کار و روند مصاحبه توضیحات کاملی ارائه دادند. بعد از وقفه چند هفته‌ای به دلیل تعطیلات عید، تسکی برایم ارسال شد که کاملاً مرتبط با شغلی بود که برای آن اپلای کرده بودم. این تسک بیشتر جنبه تحلیلی داشت و ۵ روز فرصت داشتم تا آن را انجام دهم. بعد از این مرحله، مصاحبه دیگری برگزار شد که با سوالات درباره تسک شروع شد و سپس سوالات تخصصی‌تری پرسیده شد. با وجود اینکه سوالات آسان نبودند و مطمئن نبودم درست پیش می‌روم، اما با مصاحبه‌کنندگان احساس راحتی می‌کردم. یک هفته بعد از مصاحبه دوم، با من تماس گرفتند و جلسه پیشنهاد شغل تنظیم شد. توصیه می‌کنم حتماً برای مصاحبه آماده باشید و درباره شرکت و موقعیت شغلی که برای آن اپلای کرده‌اید، اطلاعات کافی داشته باشید. در لحظه پاسخ به سوالات، زیاد به درست یا غلط بودن جواب فکر نکنید تا دچار استرس نشوید و بیشتر روی تحلیل و فکر کردن درباره مسئله تمرکز کنید.

آزمون شامل سه مرحله بود. مرحله اول شامل چهار سوال در پلتفرم کوئرا بود که سوالات نسبتاً آسان بودند و زمان پاسخ‌دهی به آن‌ها دو ساعت بود. یکی از سوالات بسیار گیج‌کننده بود و فهمیدن چیزی که می‌خواست سخت بود. بقیه سوالات قابل قبول و نسبتاً آسان بودند. من توانستم سه سوال را حل کنم و سومی را تا حدودی انجام دادم.

در مرحله اول مصاحبه، کارشناس به صورت تلفنی سوالاتی درباره مسائل مالیاتی پرسید. در مرحله بعدی، دو کارشناس از طریق اسکایپ سوالات تخصصی‌تری در حوزه حقوق و دستمزد مطرح کردند. سپس، کارشناس منابع انسانی و حسابرس داخلی و بعد از آن مدیران بخش مالی با من مصاحبه کردند. در مرحله آخر، حقوق پیشنهادی شرکت مطرح شد. سوالات مصاحبه بیشتر حول محور حقوق و دستمزد و چند سوال اکسل بود و حتی یک فایل اکسل برای انجام کارهای حقوق و دستمزد برای من ارسال کردند. به نظر من، روند مصاحبه بسیار طولانی و چندمرحله‌ای بود، اما سایر موارد مشابه جاهای دیگری بود که قبلاً برای مصاحبه رفته بودم. نکته منفی این بود که شرکت می‌خواست بداند در شغل قبلی چقدر حقوق دریافت می‌کردم و بر همان اساس پیشنهاد دهد، که من با این رویکرد مشکل داشتم و تصمیم به همکاری نگرفتم. با این حال، رفتار کارکنان بسیار محترمانه و دوستانه بود. ویژگی‌هایی که برای شرکت مهم بود شامل صبور بودن، قابل اعتماد بودن و مورد اطمینان بودن بود.

قبلاً یک بار برای کافه بازار درخواست فرستاده بودم و تا انتهای فرآیند رفته بودم، بنابراین شرکت شناخت قبلی از من داشت. این بار برای یک موقعیت عمومی اقدام کردم و شرکت با توجه به رزومه‌ام، من را برای مصاحبه در بخش منابع انسانی دعوت کرد. البته تا زمان حضور در جلسه از این موضوع اطلاعی نداشتم و به من گفته شده بود که این مصاحبه عمومی است.

مراحل مصاحبه و اطلاع‌رسانی‌های مربوط به زمان مصاحبه به‌خوبی و به‌موقع انجام شد. اما برای نتیجه نهایی مصاحبه، چه مثبت و چه منفی، قرار بود چند روز بعد اطلاع دهند که این کار انجام نشد. به نظر من این یک نقطه ضعف محسوب می‌شود و واحد منابع انسانی باید در این موارد نظارت و بازبینی بیشتری داشته باشد.

به طور کلی تجربه خوبی بود. در پاسخ‌دادن به سوالات مشکلی نداشتم، هرچند نمی‌دانستم بعد از آن توضیحات بیشتری می‌دهند یا نه. بعضی سوالات بسیار مفهومی بودند و به ظاهر حفظی به نظر می‌رسیدند، اما هدف اصلی تحلیل مسئله بود، نه حفظ کردن مطالب. از چیزهایی که می‌گفتم معمولاً سوال می‌شد. مصاحبه‌کنندگان خیلی سریع و پشت سر هم سوال می‌پرسیدند. یک مرحله عملی کدنویسی هم وجود دارد که بعد از مصاحبه اول انجام می‌شود. بسته به نوع مصاحبه، ممکن است تعداد این مصاحبه‌ها بیشتر شود. بهتر است مفاهیم پایه را بدانید و فقط چیزهایی که بلد هستید را بگویید، نه بیشتر و نه کمتر. اگر در چیزی حرفه‌ای نیستید، بهتر است طوری رفتار نکنید که کاملاً مسلط به نظر برسید، چون ممکن است سوالات سخت‌تری بپرسند و نتوانید پاسخ دهید، که این باعث بی‌اعتمادی می‌شود. این شرکت جزو معدود شرکت‌های ایرانی است که در مصاحبه‌ها سوالات الگوریتمی می‌پرسد. بسته به موقعیت شغلی، ممکن است سوالات سخت‌تر یا آسان‌تری بپرسند و بهتر است که آماده باشید. ویژگی‌هایی که برایشان مهم بود: چیز خاصی نپرسیدند و خود شرکت هم شامل تیپ‌های مختلفی است.

برای رده شغلی مورد نظر من ابتدا آزمون برگزار شد و حدود دو هفته بعد به مصاحبه دعوت شدم. مصاحبه بسیار تخصصی و حرفه‌ای بود و سوالات جالب و در عین حال چالش‌برانگیزی پرسیده شد. بخشی از سوالات فنی و تخصصی بود، بخشی مربوط به نگرش من به آینده و کار، و بخشی هم صرفاً روانشناسی. با این حال، هیچ‌کدام از سوالات بی‌ربط یا نامناسب نبودند. به نظر من سختی مصاحبه نشان‌دهنده حرفه‌ای بودن آن بود. در پایان نیز گفتند که در هر صورت، چه بخواهند همکاری کنند و چه نه، به من اطلاع می‌دهند و بی‌خبر نمی‌مانم که این نکته مثبتی بود، چون در بسیاری از جاها یا افراد را استخدام می‌کنند یا اصلاً پاسخی نمی‌دهند. توصیه می‌کنم حتماً در اینترنت سوالات تخصصی مصاحبه و سوالات رایج را جستجو کنید، چون ممکن است برخی سوالات روانشناسی شما را غافلگیر کنند.

در روند مصاحبه سوال خاصی پرسیده نشد و بیشتر راستی‌آزمایی رزومه بود. انگار مصاحبه دوم بود و در واقع یک امتحان که در ایمیل نوشته بودند بین ساعت ۱۳ تا ۱۵ هر زمانی که دوست دارید بیایید. من ساعت ۱۴ رفتم که گفتند نه باید از ساعت ۱۳ می‌آمدی. گفتم در ایمیل این‌طور نوشته شده بود. گفتند نه، ایمیل را نشان دادم و گفتم اشتباه می‌کنی. گفتم اگر نمی‌خواهی استخدام کنی چرا اذیت می‌کنی؟ در کل به نظر من شرکت روی روند استخدام نظارتی ندارد و به آن فکر نمی‌کند و افرادی نابلد را استخدام می‌کنند. در نهایت هم هیچ جوابی ندادند.

در ابتدا به طور مکرر تماس می‌گرفتند و ایمیل می‌فرستادند تا من را برای مصاحبه دعوت کنند. من خودم قصد شرکت در مصاحبه را نداشتم، اما به دلیل اصرار زیادشان فکر کردم که واقعاً به تجربیات من نیاز دارند. در تماس‌های تلفنی بسیار دوستانه برخورد می‌کردند، به‌ویژه زمانی که می‌خواستند مرا به مصاحبه بکشانند. اما در جلسه مصاحبه، حس دوستانه‌ای وجود نداشت و بیشتر نگاه بالا به پایین و توقع زیاد دیده می‌شد. همیشه انتظار داشتند جواب‌هایی بدهید که آن‌ها دوست دارند بشنوند. سوالات خیلی حرفه‌ای نبودند و ای کاش از افراد باتجربه‌تر در مصاحبه‌ها استفاده می‌کردند تا حداقل حرفه‌ای‌تر عمل کنند. بهتر است برای برخی سوالات کلیشه‌ای آماده باشید، چون واقعیت را چندان دوست ندارند. همچنین باید روی سوالات تخصصی کاملاً مسلط باشید.

من مدتی پیش برای یکی از موقعیت‌های شغلی در کافه بازار به مصاحبه تخصصی با مدیر مستقیم رفتم. متأسفانه مصاحبه‌کننده سوالات زیادی می‌پرسید که به نظر من بی‌ربط به موقعیت شغلی بودند. وقتی به او گفتم که این سوالات ارتباطی با پوزیشن ندارند، به طور غیرمستقیم گفتند که می‌خواهند ببینند ذهنیت من چقدر با شرکت هماهنگ است (اما کدام فرد متخصص می‌تواند در یک ساعت چنین چیزی را تشخیص دهد؟!). نکته ناراحت‌کننده این بود که او گفت کافه بازار فقط در تلاش است زنده بماند. از آنجایی که انجام کارهای جدید و توسعه‌ای برایم مهم است، به طور غیرمستقیم به آنها گفتم که این شرایط مناسب من نیست. چند روز بعد نیز ایمیل رد درخواستم را دریافت کردم. با توجه به افرادی که در مصاحبه‌های قبلی با آنها مواجه شدم (که حتی نمی‌دانستند PAT چیست و به توضیحات من توجهی نمی‌کردند)، احتمالاً دیگر برای این شرکت رزومه نخواهم فرستاد مگر اینکه تغییرات اساسی در شرکت ایجاد شود. به نظر می‌رسد شرایط شرکت روز به روز بدتر می‌شود. کاش متوجه باشند که فرآیند مصاحبه فرصتی برای ارزیابی دوطرفه است و حداقل برند خود را خراب نکنند.

اگر بتوانید در کافه بازار به رده‌های بالا برسید و جزو مدیران ارشد شوید، این شرکت بهترین مکان برای کار کردن است. در غیر این صورت، بسیاری از چیزهایی که در مورد کافه بازار می‌شنوید، دروغ است! اگر مدیر باشید، می‌توانید چند هفته به مسافرت بروید بدون اینکه نگران وضعیت شرکت باشید. کسی شما را ارزیابی نمی‌کند و اصلاً مشخص نیست چه کاری انجام می‌دهید. در واقع، پول مفت دریافت می‌کنید. شایستگی مدیران ارشد این شرکت به روشی نامشخص سنجیده می‌شود. کافی است رزومه این افراد را ببینید تا متوجه منظور من شوید.

پارسال از طرف اچ‌آر برای مصاحبه در مورد موقعیت دواپس در شرکت‌های ستون و کافه‌بازار تماس گرفتم. دو نفر برای مصاحبه آمدند و همه چیز خوب پیش رفت تا زمانی که سوال‌های فنی شروع شد. نمی‌دانم کجا به این دوستان گفته بودند یا رزومه من را نخوانده بودند یا دیدشان اشتباه بود، اما از جایی سوال می‌پرسیدند که من اصلاً در رزومه‌ام ذکر نکرده بودم. یکی از سوالات این بود: اگر کاربران روتر یک کافه پر شده باشد، چه کار کنیم؟ بعد از مصاحبه، اچ‌آر گفت که معمول نیست که برای توضیح رد شدن تماس بگیرند، اما شما تجربه شبکه‌ای در کافه ندارید و ... . خب اگر به دنبال فردی با تجربه شبکه هستید، چرا رزومه من را بررسی نکردید و وقت من را گرفتید؟ در کمال تعجب، کتاب‌های مربوط به دواپس را برایم ارسال کردند که دست‌شان درد نکند، اما این کتاب‌ها ربطی به شبکه نداشتند!

تا زمانی که این فرد مدیر منابع انسانی کافه بازار است، کار کردن در این شرکت اشتباه است. او به طور رسمی از مزایای شرکت برای منافع شخصی خود استفاده می‌کند و سعی دارد افرادی که واقعاً کار می‌کنند را یکی یکی حذف کند. برای او مهم نیست وضعیت شرکت چگونه باشد، چه کسانی در تیم باشند یا از دست بروند، کارها انجام شوند یا نه. او ذره‌ای به خودش فشار نمی‌آورد که کار کند و تمام مدت مشغول تعریف کردن از سرگرمی‌ها و سفرهایش است. اگر همین الان او را از شرکت حذف کنید، بسیاری از مسائل بهتر خواهند شد. متأسفانه او این فرهنگ را بین سایر مدیران ارشد نیز رواج می‌دهد. اگر فکر می‌کنید کافه بازاری که شایسته‌سالاری در آن حاکم است و به همین دلیل می‌خواهید به آن بپیوندید، در اشتباه هستید. هر زمان که او رفت، آن موقع می‌توانید به کار کردن در این شرکت فکر کنید.

تجربه خوبی داشتم. فردی حرفه‌ای با من مصاحبه کرد که کاملاً به موضوعات مسلط بود. حتی اگر قبول نشوم، برایشان احترام زیادی قائل هستم. افراد دیگری هم در جلسه حضور داشتند، مثل نماینده منابع انسانی، اما باید منتظر ماند و دید در ادامه چه اتفاقی می‌افتد.

من در دو سال گذشته دو بار برای موقعیت شغلی مهندس نرم‌افزار با این شرکت مصاحبه داشتم و هر دو بار به دلیل برخورد نامناسب منابع انسانی، تجربه‌های تلخی داشتم. فرآیند جذب این شرکت برای تیم فنی با تعداد زیادی تسک و پروژه شروع می‌شود که ممکن است از چندین ساعت تا چندین روز زمان ببرد. متأسفانه قبل از آشنایی با مسائل حقوقی و عمومی شرکت و پرسیدن سوالات درباره تیم و فضای کار، باید تسک‌های فنی زیادی را انجام دهید. در هر مرحله از این فرآیند، اگر مشکلی در ارسال تسک‌ها پیش بیاید، تیم منابع انسانی هیچ گونه همراهی یا پیگیری انجام نمی‌دهد. حتی با وجود تلاش برای تماس، ایمیل یا پیامک، هیچ پاسخی دریافت نمی‌کنید. خانم ف. ز. از تیم منابع انسانی، فاقد مهارت‌های ارتباطی و همراهی لازم است. در مورد تسک‌ها، معمولاً به کوئرا ارجاع داده می‌شوید و باید نحوه عملکرد این سامانه را به دقت مطالعه کنید، زیرا مستندات واضحی وجود ندارد. فرآیند جذب به طور کلی بسیار کند است و ممکن است چند هفته طول بکشد تا نتیجه هر مرحله اعلام شود. در صورت رد شدن نیز هیچ فیدبکی ارائه نمی‌شود. به طور کلی، عملکرد منابع انسانی این شرکت بسیار ضعیف است و تجربه خوبی برای متقاضیان ایجاد نمی‌کند. بهتر است برای وقت خود ارزش بیشتری قائل شوید.

سلام، این ثبت تجربه بیشتر حالت سوال دارد. کسی می‌داند وضعیت کافه بازار الان به چه شکلی است؟ مدتی است که افرادی که آنجا کار می‌کنند را خیلی open to work می‌بینم و نگران اوضاع آن‌ها هستم. موقعیتی متناسب با تجربه‌ام وجود دارد اما نگرانم شرایطش پایدار نباشد و اگر مصاحبه‌ام موفقیت‌آمیز بود، نتوانم ماندگار شوم. ممنون می‌شوم راهنمایی کنید.

چیز عجیبی که هم در کافه‌بازار و هم در چند شرکت دیگر از گروه هزاردستان مشاهده کردم این بود که اولین مرحله‌ی فرآیند استخدام با یک تسک شروع می‌شود که بیشتر جنبه‌ی ماینینگ و چک کردن دارد و جواب مشخصی ارائه نمی‌دهد. این تسک‌ها معمولاً زمان زیادی از فرد می‌گیرند، چون شامل ۳ تا ۶ سوال هستند. بعد از اینکه جواب می‌دهی، دو هفته می‌گذرد و می‌گویند ریجکت شده‌ای! وقتی پیام می‌دهی، می‌گویند فیدبک می‌فرستند، اما هیچ وقت فیدبکی ارسال نمی‌شود. حداقل اگر قرار است تسک بدهید، بعد از آن یک مصاحبه بگذارید تا اگر فرد مناسب بود، به مرحله‌ی بعد برود.

بسیاری از افراد کلیدی و حتی بیش از ۳۰-۴۰٪ کارکنان شرکت، بیش از دو سال است که در اینجا فعالیت می‌کنند. این موضوع نشان‌دهنده اهمیت شرکت به نیروهایش است. از نکات مثبت شرکت می‌توان به ارتباط صمیمی بین همکاران، پرداخت به‌موقع حقوق، فرصت‌های پیشرفت شغلی و مهارتی، و ارتباط خوب مدیران اشاره کرد. البته مانند هر جای دیگری، برخی مشکلات هم وجود دارد، اما در کل این شرکت محیط بسیار خوبی است که می‌توان روی آن حساب کرد.

مدتی پیش برای شرکت کافه بازار از طریق آگهی لینکدین رزومه فرستادم. واحد منابع انسانی با من تماس گرفت و گفت برای مرحله اول یک تمرین برایم ارسال می‌کنند و سپس مصاحبه فنی انجام می‌شود. اما متأسفانه هیچ‌وقت تمرین برای من ارسال نشد. بعد از سه بار تماس با واحد منابع انسانی، گفتند پیگیری می‌کنند، اما من هیچ پاسخی دریافت نکردم. این موضوع نشان می‌دهد که برای وقت مردم ارزش قائل نیستند و همچنین ضعف واحد منابع انسانی کافه بازار را نشان می‌دهد. این تجربه دید من را نسبت به شرکتی که خودم برایش رزومه فرستاده بودم خراب کرد و دیگر تمایلی به همکاری با آن‌ها ندارم.

من برای موقعیت فرانت‌اند در کافه بازار مصاحبه داشتم. مصاحبه حدود یک ساعت و نیم طول کشید و سوالات تماماً الگوریتمی بودند که باید در گوگل داک برایشان می‌نوشتم. سطح سوالات خوب بود و برخورد مصاحبه‌کنندگان هم مناسب بود. اما دو هفته از مصاحبه گذشته و من دو بار برای دریافت نتیجه پیگیری کردم، ولی هیچ پاسخی دریافت نکردم. واقعاً متاسفم برای برخی شرکت‌ها که فقط اسمی برای خود درست کرده‌اند و هیچ احترامی برای زمانی که ما صرف مطالعه و مصاحبه می‌کنیم قائل نیستند. حداقل کاری که می‌توانستند انجام دهند این بود که پیامی بدهند و بگویند که من رد شده‌ام، ولی متاسفانه این موضوع برایشان مهم نیست.

من دو بار برای موقعیت دیتا ساینتیست در کافه بازار مصاحبه کردم و هر دو بار رد شدم. با این حال، هر دو مصاحبه نقطه عطفی در مسیر شغلی من بودند. بعد از هر مصاحبه چیزهای زیادی یاد گرفتم و متوجه شدم چه چیزهایی را بلد نیستم. بنابراین شروع به مطالعه و تمرین کردم. مصاحبه‌کننده‌ها بسیار مودب بودند. مصاحبه اول که قبل از کرونا و حضوری بود، یکی از مصاحبه‌کننده‌ها به استقبالم آمد و با هم به اتاقی که رزرو کرده بودند رفتیم. یک مسئله مطرح کردند و حدود دو ساعت در مورد تمام جزئیات آن صحبت کردیم. از من خواستند بلند بلند فکر کنم تا بتوانیم با هم پیش برویم. همه چیز را با دقت یادداشت می‌کردند و همراه من فکر می‌کردند، سوال می‌پرسیدند و راهنمایی‌ام می‌کردند. محیط بسیار جذاب و دلنشینی داشت. به من گفتند ساعت کاریشان انعطاف‌پذیر است و روی اعتماد کار می‌کنند. به نظرم محیط کاری ایده‌آلی بود. نه تنها به افراد توصیه می‌کنم برای مصاحبه در کافه بازار درخواست دهند و اگر قبول شدند آنجا کار کنند، بلکه به شرکت‌ها هم پیشنهاد می‌دهم کارمندانشان را به این مصاحبه تشویق کنند. اگر کارمندشان رفت، یعنی یک نیروی خوب را از دست داده‌اند، اما اگر نرفت، کارمندشان خودش را محک زده و احتمالاً بعد از آن شوق یادگیری در او بیشتر شده و پیشرفت می‌کند.

اولاً، افراد بیزینسی در کافه بازار افرادی ضعیف هستند و اگر در این فضاها کار می‌کنید، چیز خاصی از آن‌ها یاد نمی‌گیرید. ثانیاً، فضای روابط بین افراد در کافه بازار خوب است، اما فرهنگ و مدل خاصی در روابط بین فردی دارند که به نظر من کمی لوس به نظر می‌رسد. این مدل را در شرکت‌های دیگر ندیده‌ام، البته ممکن است این موضوع از تیمی به تیم دیگر متفاوت باشد، اما تقریباً هر کسی که دیده‌ام، همین مدل را داشت. علاوه بر این، چیزهایی مثل پرداخت‌های خوب و... مربوط به دوران قدیم بود که وضعیت شرکت خوب بود. بعد از اینکه سوپرسل همکاری خود را با کافه بازار قطع کرد، شرکت به سختی هزینه‌هایش را تأمین می‌کند و تمرکز اصلی شرکت بیشتر روی دیوار است.

این اولین جایی است که به وضوح می‌بینم حرف و عمل در مدیریت بسیار به هم نزدیک است. تعادل بین کار و زندگی بسیار خوب است و وقتی کار تمام می‌شود، واقعاً تمام می‌شود و می‌توانی با ذهنی آزاد از بقیه زندگی‌ات لذت ببری.

محیط پویا

این شرکت برای کسانی که به دنبال یک زندگی کارمندی آرام و بدون فشار زیاد هستند، جای مناسبی است. ساعت کاری منعطف و درآمد نسبتاً خوبی دارد که به شما اجازه می‌دهد به زندگی شخصی‌تان برسید. با این حال، اگر به دنبال یادگیری و پیشرفت حرفه‌ای هستید، این شرکت ممکن است انتظارات شما را برآورده نکند. فرآیندهای کاری ساده‌اند و چالش‌های کمی وجود دارد، که می‌تواند برای آینده شغلی شما محدودیت ایجاد کند. موسسان شرکت افراد باهوش و خوش‌قلبی هستند، اما مدیران میانی اغلب کم‌تجربه و گاهی ضعیف عمل می‌کنند. در برخی تیم‌ها، رفتارهای غیرحرفه‌ای مانند زیرآب‌زنی دیده می‌شود، اما تیم‌های دیگری هم هستند که عملکرد خوبی دارند. فرهنگ کلی شرکت مثبت است، اما برخی افراد مغرورند. تیم‌های عملیاتی و پشتیبانی چندان خوب نیستند، اما تیم‌های مارکتینگ عملکرد بهتری دارند.

تعادل خوبی بین کار و زندگی وجود دارد. ساعت کاری شناور است و نیازی نیست کار را در ساعت مشخصی شروع کنید. همه چیز بر پایه اعتماد پیش می‌رود و اگر ظرفیت آن را داشته باشید، استرس‌های کاری که در محیط‌های قبلی تجربه کرده‌اید را نخواهید داشت. همه این امکان را دارند که سوال بپرسند و پاسخ دریافت کنند. به ندرت پیش می‌آید که تصمیمی از بالا گرفته شود و افراد نتوانند در آن مشارکت داشته باشند.

من به طور مستقیم با این شرکت در ارتباط بودم. متأسفانه تمام تجربه‌هایی که در اینجا ثبت شده، توسط واحد منابع انسانی نوشته شده و خودشان هم آن‌ها را لایک کرده‌اند. به هیچ عنوان به این تجربه‌ها اعتماد نکنید و از این شرکت دوری کنید. آن‌ها فقط ظاهر خوبی نشان می‌دهند، اما در واقعیت همه چیز متفاوت است. محیط کاری سرشار از ریا، دورویی و زیرآب‌زنی است. این شرکت فقط ظاهرسازی می‌کند و محیط بسیار مسمومی دارد. به هیچ وجه تجربه‌های قبلی ثبت‌شده را باور نکنید.

تجربه من از مصاحبه در کافه بازار این بود که سوال‌ها خیلی ابتدایی و ساده بودند. حتی کارهایی که من در شرکت فعلی‌ام انجام می‌دادم را انجام نمی‌دادند و تست خودکار هم انجام نشده بود. به نظر من خانمی که مسئول کنترل کیفیت بود، نگاه بالا به پایین داشت و اصلاً حس خوبی به من منتقل نکرد. همچنین یک آقا هم در مصاحبه حضور داشت که از نظر فنی بهتر و معقول‌تر به نظر می‌رسید. بعد از مصاحبه، چند روز بعد یک نامه دریافت کردم که در آن از من خواسته شده بود یک سناریو تست طراحی کنم. من هم با توجه به تفاوت بین تست کیس و تست سناریو، سوال را پاسخ دادم و فایل اکسل را ارسال کردم. به نظر من این سوال و این کار مسخره بود و نشان می‌داد که مسئول تست غیرحرفه‌ای است. به طور کلی به نظر می‌رسید مسئول تست کافه بازار فقط به دنبال فردی با سطح پایین بود تا خودش برتر به نظر برسد. این تجربه من از بخش تست کافه بازار بود.

من در یکی از شرکت‌های زیرمجموعه کافه بازار مصاحبه دادم. از طریق یکی از نیروهایشان در لینکداین با موقعیت شغلی آشنا شدم. ایشان بسیار محترم و حرفه‌ای بودند. جلسه اول مصاحبه فنی و الگوریتمی بود که خوب پیش رفت. جلسه دوم هم دوباره الگوریتم بود که برایم عجیب بود چرا این مصاحبه را تکرار می‌کنند. سوالات مطرح‌شده در مصاحبه الگوریتمی طوری بود که باید از قبل تمرین کرده بودی. شخصاً با چنین مصاحبه‌هایی در ایران موافق نیستم. اگر می‌خواستم این‌قدر تمرین کنم، برای مصاحبه الگوریتمی در یک شرکت خارجی اقدام می‌کردم. دوستی که مصاحبه الگوریتمی می‌گرفت کمی احساس کردم حالت تمسخرگونه داشت که خوشم نیامد. اما در کل نتیجه مصاحبه منصفانه بود. من آمادگی آزمون الگوریتمی نداشتم و پذیرفته نشدم.

در اوایل دی‌ماه ۹۹، فرآیند مصاحبه برای سمت سوپروایزر مالی آغاز شد. مصاحبه اول ۴۵ دقیقه و شامل سوالات عمومی بود. مصاحبه‌های دوم و سوم به مباحث تخصصی مالی با دو نفر اختصاص داشت و حدود ۱ ساعت و ۴۵ دقیقه طول کشید. مصاحبه چهارم نیز ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه و درباره بودجه و منابع انسانی بود. مصاحبه پنجم شامل یک تسک اکسل ۳۰ ساعته بود و مصاحبه ششم با معاون مالی و مدیرعامل دیوار انجام شد. در ۲۴ اسفند ۹۹، منابع انسانی به من اعلام کردند که تایید شده‌ام و درباره حقوق درخواستی سوال کردند و قرار شد جاب آفر برایم ارسال شود. همچنین به صراحت به من گفته شد که قرارداد جدیدی با شرکت فعلی‌ام امضا نکنم، که به معنای استعفا از شرکت سابق بود. اما بعد از ۳ روز، جاب آفر ارسال نشد و با تماس خودم متوجه شدم که کافه بازار از حرف خود برگشته و تایید من را یک‌جانبه لغو کرده و برایم یک مصاحبه دیگر ترتیب داده‌اند، با این بهانه که یک نفر از مصاحبه جا مانده است. در حالی که من با توجه به خبر قبلی از شرکت فعلی خود استعفا داده بودم. در ۲۸ اسفند، مصاحبه دیگری با مدیرعامل شرکت پیشگامان (زیرمجموعه کافه بازار) برایم گذاشته شد. در ۶ فروردین، ایمیلی مبنی بر عدم تایید من به دلیل ضعف در بودجه و گزارشات برایم ارسال شد. سوال من این است که چرا به من گفته شد استعفا بدهم؟ و چرا اگر در جلسه چهارم (مصاحبه بودجه) ضعیف بودم، جلسات بعدی ادامه پیدا کرد؟ آیا بعد از ۳ ماه مصاحبه با ۹ نفر و ۳۷ ساعت زمان، نباید پاسخ مناسبی به من داده می‌شد؟ همچنین، ۴ ایمیل من که همین سوالات را پرسیده بودم، بی‌جواب مانده است. من منتظر شنیدن نظر این شرکت هستم.

من خودم باعث خراب شدنش شدم.

مصاحبه در دو مرحله انجام شد: مرحله اول با منابع انسانی و مرحله دوم تخصصی. در مرحله تخصصی، سوالات و پاسخ‌های زیادی رد و بدل شد و در پایان مصاحبه اعلام کردند که قبول شده‌ام و تسک برایم ارسال می‌شود. اما چند روز بعد، ایمیلی از منابع انسانی دریافت کردم که در آن اعلام شده بود در مصاحبه رد شده‌ام. برای پیگیری علت رد شدن، به آن‌ها ایمیل زدم، اما هیچ پاسخی دریافت نکردم.

فرآیند مصاحبه برای پوزیشن Data Scientist در کافه بازار شامل سه مرحله بود. ابتدا از طریق وب‌سایت شرکت اقدام کردم و پس از حدود 3-4 هفته، تیم HR با من تماس گرفتند و زمان مصاحبه اول را تنظیم کردند. تیم HR بسیار خوش‌برخورد بودند و زمان مصاحبه را حدود 20 روز قبل اطلاع دادند. مصاحبه اول بیشتر حول مسائل فنی مانند آمار و احتمال، جبر خطی و یادگیری ماشین بود و سوالات عمدتاً پایه‌ای و مفهومی بودند. مصاحبه‌گیرندگان دو نفر از تیم دیتای شرکت بودند و برخوردشان خوب بود. بعد از حدود 2 هفته، نتیجه مثبت مصاحبه اول را اعلام کردند و یک تسک عملی به من دادند که باید در طول یک هفته انجام می‌دادم. تسک مربوط به یک مسئله دیتا ساینس روی داده‌های آگهی‌های دیوار بود که چالش‌های خاص خودش را داشت. بعد از ارسال تسک، حدود 2-3 هفته بعد با من تماس گرفتند و گفتند که برای مرحله نهایی پذیرفته شده‌ام. مرحله نهایی به دلیل شرایط کرونا به صورت آنلاین در اسکایپ برگزار شد و حدود 5-6 ساعت طول کشید. در این مرحله، دو نفر از اعضای تیم دیتا نقش منتور را داشتند و هر 1 ساعت یک بار تماس می‌گرفتند تا پیشرفت کار را بررسی کنند. بعد از اتمام زمان، یک تماس دسته‌جمعی با حدود 6-7 نفر از اعضای تیم دیتا گرفته شد و من نتایج را ارائه دادم. حدود 2-3 هفته بعد، نتیجه نهایی را اعلام کردند و گفتند که متأسفانه پذیرفته نشدم. این نتیجه برایم قابل درک بود چون در روز تسک نهایی، ایده‌آل خودم نبودم. در کل، تجربه جالبی بود.

تا به حال دو بار در این شرکت مصاحبه داشتم و هر دو بار به مرحله اول رسیدم. در هر مصاحبه دو متخصص در حوزه اندروید حضور داشتند. مصاحبه‌ها بسیار جامع بودند و از جزئیات تا کلیات مباحث تخصصی اندروید سوال می‌پرسیدند. این مصاحبه‌ها باعث شدند کمبودهای دانش خودم را بشناسم و برایم بسیار مفید بودند. برخوردها در هر دو مصاحبه بسیار محترمانه بود و با وجود طولانی بودن مصاحبه‌ها (بیش از ۲ ساعت)، جو گرم و دوستانه‌ای حاکم بود که باعث می‌شد گذر زمان را متوجه نشوم. به نظر من در کافه‌بازار عمق دانش مصاحبه‌شونده را می‌سنجند و انتظار دارند با مباحث پایه‌ای اندروید و مهندسی نرم‌افزار به خوبی آشنا باشیم. ارزش و انرژی که شرکت برای انجام مصاحبه و پیگیری‌های آن صرف می‌کند، قابل ستایش است (کاش بقیه شرکت‌ها هم از این روش یاد بگیرند). در نهایت به همه توصیه می‌کنم حداقل یک بار برای کافه‌بازار اقدام کنند و خودشان را محک بزنند.

امروز بعد از مصاحبه، تجربه بسیار خوبی کسب کردم. زمان مصاحبه به سرعت بعد از ارسال رزومه تنظیم شد و به صورت آنلاین برگزار شد. محیط مصاحبه گرم و دوستانه بود.

بعد از ارسال رزومه، در مدت زمان کوتاهی برای مصاحبه دعوت شدم. ابتدا یک تسک تعریف شد که یک هفته زمان برای انجام آن داشتیم، اما از زمان شروع تسک فقط ۷ ساعت فرصت بود. تسکی که نهایتاً ۳ یا ۴ ساعت طول می‌کشید. حدود دو هفته بعد از اتمام تسک، ۴ مصاحبه فنی یک ساعته برایم تنظیم شد که یکی از مراحل آن الگوریتم بود. در مصاحبه‌ها بیشتر روش فکر کردن مهم بود تا تکنولوژی. مصاحبه‌کننده‌ها ۴ نفر متفاوت بودند که از طریق لینکدین آن‌ها را پیدا کردم. همه جوان و از دانشگاه‌های تهران و شریف بودند. برخوردشان خوب بود و سعی می‌کردند استرس وارد نکنند، اما ۴ مصاحبه فنی یک ساعته به اندازه کافی استرس‌زا بود. بعد از آخرین مصاحبه، یک مصاحبه فنی دو ساعته با دو نفر که مدیر یا سرپرست بودند برایم تنظیم شد. در نهایت بعد از ۵ جلسه مصاحبه فنی (در مجموع ۶ ساعت)، ایمیل رد شدنم ارسال شد. به نظر من هر شرکتی حق دارد مراحل مختلفی برای جذب نیرو داشته باشد، اما حس من این بود که مصاحبه‌کننده‌ها بیشتر دنبال نقاط منفی بودند تا رد کردنم. به نظر می‌رسد دانشگاهی که از آن فارغ‌التحصیل شده‌اید نقش بسیار مهمی در جذب شما دارد. اگر مدرک دانشگاهی‌تان از دانشگاه‌های تاپ (شریف، تهران، امیرکبیر و ...) نیست و در مصاحبه نمی‌توانید بی‌غلط باشید، وقت خود را تلف نکنید. سابقه و تجربه‌تان در شرکت‌های دیگر تأثیر چندانی ندارد، حتی اگر تجربه چندساله در معتبرترین شرکت‌ها را داشته باشید. برای من سخت بود که بین کارهایم مرخصی بگیرم و بعد از ۶ ساعت مصاحبه، ایمیل رد شدنم را ببینم. بیشتر از رد شدن، از اتلاف وقت عصبانی شدم. امیدوارم شرکت‌ها برای وقت مصاحبه‌شوندگان بیشتر ارزش قائل شوند و اگر کاندیداها شرایط اولیه را ندارند، اصلاً دعوت به مصاحبه نکنند. طبق تحقیقات من، این شرکت در رد کردن افراد بسیار خوب عمل می‌کند و به نوعی از این طریق برندسازی کرده است.

در ابتدا خودشان از طریق لینکدین به من پیام دادند و شماره تلفن خواستند. پس از تماس، یک مصاحبه تلفنی تنظیم کردند. یک هفته بعد از مصاحبه تلفنی، دوباره تماس گرفتند و برای مصاحبه فنی از طریق اسکایپ برنامه‌ریزی کردند. هنگام شروع مصاحبه، یک لینک گوگل داکس فرستادند که محیطی شبیه به ورد داشت و از من خواستند جواب سوالات را همانجا بنویسم. من عادت نداشتم در ورد کدنویسی کنم، چون نمی‌توانستم بفهمم در کدی که نوشتم چه اتفاقاتی می‌افتد یا سرچ کنم. زمان پاسخ‌دهی هم بسیار محدود بود. این شرایط برای من احساس بسیار منفی ایجاد کرد، چون حس کردم در جلسه کنکور هستم نه مصاحبه فنی. استرس فوق‌العاده‌ای داشتم و با اینکه لپ‌تاپم را از قبل کامل شارژ کرده بودم، به دلیل نبود برق در انتهای مصاحبه به مشکل بی‌برقی خوردم. اگر سوالات را می‌پرسیدند و از من می‌خواستند راه‌حل را توضیح دهم، به نظرم خیلی بهتر بود و هم وقت من و هم خودشان کمتر تلف می‌شد. من اصلاً متوجه نشدم چرا دو نفر در مصاحبه حضور داشتند، چون در طول مصاحبه عمدتاً من کد می‌نوشتم. می‌توانستند سوالات را بفرستند و از من بخواهند جواب را ایمیل کنم. در ضمن، نه آنها حقوقی پیشنهاد دادند و نه من.

طبق گفته خودشان، مصاحبه از دو بخش تشکیل شده بود. من بخش اول را از طریق اسکایپ شرکت کردم. رفتار کاملاً محترمانه و دوستانه هر دو مصاحبه‌کننده (یک آقا و یک خانم) باعث شد که خیلی راحت بتوانم با آنها ارتباط برقرار کنم و استرسم را کنار بگذارم. این اولین مصاحبه کاری من بود و داشتن استرس بالا را پیش‌بینی می‌کردم، اما همه چیز خوب پیش رفت. مصاحبه با یک سوال الگوریتمی شروع شد و از من خواستند که صفحه‌نمایش را به اشتراک بگذارم و در همان زمان به برخی منابع اولیه از طریق اینترنت دسترسی داشته باشم. هیچ محدودیتی برای من قائل نشدند. بعد از حل سوال (البته بعد از مصاحبه فهمیدم که کدم باگ داشت، ولی دیگر کار از کار گذشته بود) چند سوال مربوط به یونیتی پرسیدند و در حین پرسش‌ها راهنمایی هم می‌کردند. بعد از گذشت یک روز، جواب رد شدنم آمد که طبیعی بود با توجه به عملکردم. در کل تجربه خوبی بود و از نحوه برخورد مصاحبه‌کنندگان راضی بودم. توصیه من این است که حتماً الگوریتم‌های معروف و کاربردی کتاب CLRS یا هر منبع دیگری را بلد باشید و در مورد نحوه کار موتور بازی (انجین) هم اطلاعات داشته باشید.

ابتدا واحد منابع انسانی شرکت تماس گرفت و یک جلسه فنی برای یک هفته بعد تنظیم کرد. بعد از یک هفته، یک جلسه اسکایپ با دو نفر از تیم فرانت‌اند کافه‌بازار داشتیم که نه خودشان را معرفی کردند و نه سمتشان را در شرکت گفتند. به طور کلی باید بگویم که نگرش بالا به پایین داشتند و لحن خوبی هم نداشتند. انگار یک سری سوالات آماده داشتند و فقط می‌خواستند جلسه زودتر تمام شود. سوالات هم خیلی پایه‌ای و آکادمیک بودند و در واقعیت کاربردی نداشتند. بعداً که درباره شرکت تحقیق کردم، فهمیدم که آنها همیشه آگهی همه موقعیت‌ها را دارند و فقط برای برندینگ شرکت و نشان دادن اینکه چقدر کارشان خوب است و شما را قبول نکرده‌اند، این کار را می‌کنند.

شرکت رفتار بسیار تحقیرآمیزی نسبت به مصاحبه‌شونده داشت. خودشان از طریق لینکدین اقدام کردند و قرار مصاحبه با HR گذاشتند. سوالات HR بسیار طولانی و بی‌ربط بود. بعد از مصاحبه گفتند با شما تماس می‌گیریم. دو ماه بعد تماس گرفتند و برای مصاحبه فنی دعوت شدید. در مصاحبه فنی دو نفر حضور داشتند که یکی در خانه و دیگری در خیابون پشت فرمان بود! (احترام خاصی قائل نیستند). دو کد فرستادند که دیباگ کنید و بعد گفتند عالیه و سوالات خوبی هم پرسیدند و گفتند همه چیز اوکیه. اما یک هفته بعد ایمیلی فرستادند که رد شدید. اگر می‌خواهید دوستانتان را استخدام کنید، چرا وقت مردم را الکی تلف می‌کنید؟

تعداد دقیق مراحل مصاحبه را نمی‌دانم، اما ابتدا بعد از بررسی رزومه به من اطلاع دادند که رد یا قبول شده‌ام. بعد از قبولی در مرحله رزومه، یک ایمیل برایم ارسال شد که در آن درخواست ساخت یک اپلیکیشن تستی در مدت یک هفته بود. من در این مرحله رد شدم. با این حال، این یکی از بهترین تجربه‌های مصاحبه‌ای بود که داشتم، چون بعد از رد شدن، دلیل آن را از آن‌ها پرسیدم و آن‌ها لیستی از تکنولوژی‌هایی که باید در آن اپلیکیشن تستی استفاده می‌کردم به همراه لینک‌های آموزشی هر کدام به من دادند. واقعاً از این کار و وقتی که گذاشتند لذت بردم و توانستم ایرادات خودم را بفهمم.

من دو بار برای این موقعیت شغلی اقدام کردم. فرآیند به این شکل است که ابتدا رزومه ارسال می‌کنید و اگر تایید شدید، یک تسک به شما داده می‌شود که باید در یک هفته انجام دهید. اگر تسک را به خوبی انجام دهید، به مصاحبه فنی دعوت می‌شوید و اگر آن را هم پشت سر بگذارید، به مصاحبه فنی عملی و سپس مصاحبه با نیروی انسانی می‌روید. دفعه اول که اقدام کردم، بعد از ارسال تسک به من اطلاع دادند که رد شدم و دلیل آن را نگفتند. بعد از پیگیری، متوجه شدم که باید از برخی تکنولوژی‌ها استفاده می‌کردم که نکرده بودم و این باعث شد آن‌ها را یاد بگیرم. دفعه دوم تسک را انجام دادم و تایید شد و برای مصاحبه فنی دعوت شدم. مصاحبه طولانی بود و به دلیل شرایط کرونا به صورت آنلاین برگزار شد. سوالات بسیار دقیق و ریز بودند و برخی سوالات را فقط در داکیومنتاسیون اندروید پیدا کردم. یکی از مصاحبه‌کنندگان وقتی جواب دقیق را نمی‌دانستم می‌خندید و این باعث شد ذهنیت بدی نسبت به آن‌ها پیدا کنم. در نهایت بیشتر روی نقاط ضعف من تمرکز کردند و نقاط مثبت را نادیده گرفتند و من رد شدم، اما باز هم دلیل رد شدنم را نگفتند. با وجود اینکه می‌دانم این شرکت فرهنگ سازمانی خوبی دارد و یکی از شرکت‌های خوب ایران است، اما تجربه بد من از مصاحبه باعث شد که دیگر برای آن‌ها رزومه نفرستم.

مرحله اول مصاحبه شامل یک تسک بود که فکر می‌کنم حداقل یک هفته زمان می‌برد. به نظر من خیلی غیرمنصفانه است که یک هفته زمان بگذاری و برایشان تسک بزنی بدون دریافت هیچ مزدی و در نهایت هم ممکن است در هیچ‌کدام از مراحل قبول نشوی. برای افرادی که شاغل هستند و وقت کافی ندارند که بخواهند پروژه بزنند، فکر نمی‌کنم تسک به این بزرگی برای سنجش یک نفر مناسب باشد. معمولاً در همه جای دنیا یک کدچلنج می‌دهند یا یک پروژه بسیار کوچک، نه پروژه‌ای به این بزرگی.