در ابتدا خودشان از طریق لینکدین به من پیام دادند و شماره تلفن خواستند. پس از تماس، یک مصاحبه تلفنی تنظیم کردند. یک هفته بعد از مصاحبه تلفنی، دوباره تماس گرفتند و برای مصاحبه فنی از طریق اسکایپ برنامه‌ریزی کردند. هنگام شروع مصاحبه، یک لینک گوگل داکس فرستادند که محیطی شبیه به ورد داشت و از من خواستند جواب سوالات را همانجا بنویسم. من عادت نداشتم در ورد کدنویسی کنم، چون نمی‌توانستم بفهمم در کدی که نوشتم چه اتفاقاتی می‌افتد یا سرچ کنم. زمان پاسخ‌دهی هم بسیار محدود بود. این شرایط برای من احساس بسیار منفی ایجاد کرد، چون حس کردم در جلسه کنکور هستم نه مصاحبه فنی. استرس فوق‌العاده‌ای داشتم و با اینکه لپ‌تاپم را از قبل کامل شارژ کرده بودم، به دلیل نبود برق در انتهای مصاحبه به مشکل بی‌برقی خوردم. اگر سوالات را می‌پرسیدند و از من می‌خواستند راه‌حل را توضیح دهم، به نظرم خیلی بهتر بود و هم وقت من و هم خودشان کمتر تلف می‌شد. من اصلاً متوجه نشدم چرا دو نفر در مصاحبه حضور داشتند، چون در طول مصاحبه عمدتاً من کد می‌نوشتم. می‌توانستند سوالات را بفرستند و از من بخواهند جواب را ایمیل کنم. در ضمن، نه آنها حقوقی پیشنهاد دادند و نه من.