در شرکت علی‌بابا دو دسته از افراد وجود دارند: دسته‌ اول کسانی که واقعاً کار می‌کنند و دسته‌ دوم کسانی که فقط حرف‌های ادبیات راهبری را تکرار می‌کنند و حاشیه می‌سازند. برای پیشرفت در این شرکت، باید از این ادبیات راهبری استفاده کنید، حتی اگر در عمل خلاف آن را انجام دهید. همایش‌های راهبری علی‌بابا نیز بخش جالبی از فرهنگ کاری آن‌هاست که به ظاهر اختیاری است، اما در واقع اجباری بوده و حتی هزینه‌اش را از کارمندان می‌گیرند. پیشرفت شغلی و حقوق بیشتر فقط به دسته‌ دوم تعلق می‌گیرد و اگر فردی بی‌حاشیه و کاربلد باشید، دور علی‌بابا را خط بکشید. قراردادهای سه‌ماهه هیچ امنیت شغلی ایجاد نمی‌کند و تنها کسانی که چاپلوسی می‌کنند قراردادهای طولانی‌مدت می‌گیرند. حتی اگر کارتان خوب باشد، اگر مدیرتان شما را باب میل خود نبیند، به راحتی با شما قطع همکاری می‌کند. ارتقاهای شغلی و اینترنال جاب‌ها کاملاً فرمالیته است و از قبل مشخص می‌شود چه کسی پوزیشن را می‌گیرد. پاداش‌ها نیز به نفع چاپلوس‌ها توزیع می‌شود و باعث نارضایتی عمومی می‌شود. علی‌بابا با کارمندانش بد خداحافظی می‌کند و تقریباً هیچ‌کس با دل خوش از این شرکت جدا نمی‌شود. تنها مزیت این شرکت بیمه تکمیلی و حقوق نسبتاً مناسب است، اما نمره عملکرد ماهانه هیچ تأثیری ندارد. علی‌بابا ادعا می‌کند که همه مثل خانواده هستند، اما در عمل فقط از کارمندان کار بیشتری می‌کشند و در مقابل چیزی ارائه نمی‌دهند. توصیه می‌شود اگر به دنبال پیشرفت شخصی و محیط کاری عادلانه هستید، از رفتن به علی‌بابا منصرف شوید.