سلام وقت همگی بخیر. من دو بار برای مصاحبه در شرکت کروز دعوت شدم، یک بار در سال ۱۴۰۱ و بار دیگر در سال ۱۴۰۳. هر بار به دلایل عجیبی کار ناتمام می‌ماند. یعنی نه می‌گفتند بیا و نه می‌گفتند رد شدی. بار اول فقط یک تماس تلفنی بود که در آن شرح شغل و چند سوال فنی بسیار ساده پرسیده شد و بعد گفتند برای جلسه مصاحبه حضوری هماهنگ می‌کنیم، اما بعد از آن هیچ خبری نشد. در تیر ۱۴۰۳ دوباره رزومه فرستادم و به مصاحبه رفتم. ابتدا از من تست هوش گرفتند که تقریباً ۸۰ درصدش را پاسخ دادم. سپس مصاحبه فنی انجام شد، اما تنها چیزی که نپرسیدند سوال فنی بود! تمام صحبت ما حول این موضوع بود که چرا می‌خواهم در این شرکت کار کنم. درست است که این سوال مهمی است، اما اینکه یک ساعت و نیم سه نفر از تیم مصاحبه کننده فقط همین موضوع را بپرسند، عجیب بود. به نظر می‌رسید راضی هستند و قرار شد پاورپوینت‌هایی که برای ارائه کارهایم آماده کرده بودم را نشان دهم، اما گفتند وقت کم است و هفته بعد دوباره بیا. الان دو ماه گذشته و خبری نشده! من با همان رزومه و پاورپوینت‌ها توانستم از یک شرکت انگلیسی پیشنهاد شغلی بگیرم و الان روی چیزهایی کار می‌کنم که همیشه آرزویش را داشتم. نمی‌گویم کروز بد است، اما روند مصاحبه کاملاً شانسی است. متأسفانه افراد با‌سواد و فنی در تیم مصاحبه‌کننده یا وجود ندارند یا شما را به چشم رقیب می‌بینند و اگر قوی باشید، اجازه نمی‌دهند پیش بروید. با چند نفر که در آنجا کار می‌کنند صحبت کردم و می‌گویند اگر در شرکت معرف داشته باشید، در روند مصاحبه بسیار تأثیرگذار است. انتقاد من این است که مصاحبه را باز نگذارید و بالاخره پاسخی بدهید. اغلب چیزهایی که به عنوان مزیت مطرح می‌کنید، حق مسلم نیروی کار است و به همین دلیل من آن‌ها را مزیت نمی‌دانم.