شاید من تلخ‌ترین خاطره را از بین کسانی که در علی‌بابا مصاحبه کرده‌اند داشته باشم. وقتی برای مصاحبه رفتم، ۸ سال سابقه کار مفید در شرکت‌های معتبر ایرانی داشتم. مصاحبه فنی‌ام خیلی خوب بود و تقریباً ۹۵ درصد سوالات را پاسخ دادم. بعد از یک هفته برای مصاحبه منابع انسانی تماس گرفتند. مصاحبه طولانی بود و تاکید داشتند که خودشان را جزئی از سازمان می‌دانند و حتی اگر لازم باشد تا ساعت ۱۱ شب کار می‌کنند. من هم چون کار عملیاتی زیادی کرده بودم، برایم مسئله‌ای نبود. گفتند خبر می‌دهند. بعد از یک هفته تماس گرفتند و گفتند تبریک، شما قبول شده‌اید و برای تاریخ شروع کار با شما تماس می‌گیریم. همچنین از من خواستند قول بدهم که دیگر با جایی مصاحبه نکنم. سه هفته بعد تماس گرفتند و گفتند به تخصص من نیاز دارند، اما یک نفر دیگر قرار است خبری به آن‌ها بدهد و باید دو هفته دیگر صبر کنم. من عجله‌ای نداشتم و پذیرفتم. بعد از کلی تردید، تماس گرفتند و گفتند برای شروع کار بیا و مدارکت را بیاور. از همان روز اول شروع کردند به چالش کشیدن من. گفتند چون شخصی که می‌خواهم کار را از او تحویل بگیرم قصد دارد به خارج از کشور برود، فقط ۳ ماه فرصت دارم و باید زودتر کار را تحویل بگیرم. کمتر از ده روز گذشته بود که تماس گرفتند و گفتند کارت خوب است، اما آن خلاقیتی که ما می‌خواهیم را نداری. من شوکه شدم، چون در تمام ۸ سال کارم، همه مدیران از توانایی‌هایم تعریف کرده‌بودند و هنوز هم به من پیشنهاد کار می‌دهند. بعد از آن روز، به مدت یک هفته کاری به من داده نشد. من از این وضعیت خسته شده بودم و گفتم اگر نمی‌خواهید به من کار بدهید، من خودم استعفا می‌دهم. گفتند پیشنهاد خوبی است، چون شما در مصاحبه درخشیدید، اما در این ده روز نتوانستید انتظارات ما را برآورده کنید. من هم با توجه به شرایط استعفا دادم و همکاری‌مان قطع شد. بعداً متوجه شدم فردی که منتظر تماسش بودند به آن‌ها گفته پشیمان شده و می‌خواهد با آن‌ها کار کند. من کار کردن در علی‌بابا را به کسی توصیه نمی‌کنم، چون به نظر من این رفتار انسانی نیست و اعتماد به نفس چندین ساله آدم‌ها را زیر سوال می‌برد. من در حال حاضر در یک شرکت بزرگ با همین سمت و حقوق بیشتر مشغول به کار هستم. توصیه من به دوستان این است که قبل از استخدام در هر جایی، حتماً تحقیق کنند، چون بعضی شرکت‌ها فقط ظاهر زیبایی دارند.