من در این شرکت از همان ماه اول متوجه شدم که هدف اصلی آنها کاهش هزینه‌هاست. با وجود اینکه تمام وقت کار می‌کردم، قرارداد ساعتی بستند. بیمه می‌دادند اما هیچ‌گونه بن خرید، هدایای مناسبتی یا مزایای دیگری ندیدم. شرکت به دنبال استخدام نیروهای جوان و پویا بود تا هزینه‌ها را کاهش دهد. حقوق را ماه به ماه ۱۲ روز دیرتر پرداخت می‌کردند و با حداقل حقوق ممکن استخدام می‌کردند. هر سه ماه یک بار افزایش حقوق جزئی می‌دادند که در ابتدا فکر می‌کردی به تو توجه دارند، اما در بلندمدت متوجه می‌شدی که فقط آزارت می‌دهند. استرس کاری حتی در روزهای تعطیل هم به شما منتقل می‌شد. اگر اعلام می‌کردی که می‌خواهی همکاری را قطع کنی، در روزهای آخر همه به دنبال اذیت کردن تو بودند. حتی مدیرعامل من را تهدید کرد که اگر نمی‌خواهی همین الان برو. در پایان سال به خاطر پروژه‌ها ممکن بود در روز تعطیل به سر کار بکشندت و بگویند قدردانی می‌شوی، اما مبلغی بسیار کم می‌دادند که فکر کنی خوب است. به طور خلاصه، اگر شغل آزاد مثل اسنپ کار کنی، درگیری فکری کمتری داری. بعد از قطع همکاری، بسیاری می‌گفتند می‌توانستی شکایت کنی و حقوقی که پرداخت نکردند را بگیرید، اما سبک و سنگین کردم و دیدم مدیر با درآمد میلیاردی که به دنبال همین یک ریال‌هاست، ارزش درگیری با او یا نوچه‌هایش را ندارد. اگر بتوانی چاپلوسی و پاچه‌خواری کافی کنی، ممکن است ارتقای شغلی و حقوقی بگیری، اما این ارتقاها آنقدر کم است که بعداً متوجه می‌شوی کاملاً اشتباه کردی. به جوانان جویای نام با رزومه ضعیف توصیه می‌کنم به این شرکت نروند.