رایان پرداز کاوش

من برای مصاحبه دعوت شده ام با توجه به اینکه اعلام کرده بودم تا پایان سال امکان همکاری ندارم و سعی داشتم بپیچونم چون بازخوردها درباره این شرکت رو خونده بودم مجبور شدم قبول کنم واحد منابع انسانی عملکرد خوبی داشت با توجه به اینکه درباره حقوق و مزایا صحبت کردم و اذعان داشتند همه چیز قانونی است که با توجه به بازخوردهای زیاد که ثبت شده مطمئنا دروغ بود بعد از یک هفته درخواستم رو ریجکت کردند که فرد دیگه ای استخدام شده خب اگر کس دیگه ای استخدام بشه آگهی رو معمولا میبندند نمیدونم منظورشون از این کار چی بود باز خداروشکر می کنم با این سازمان همکاری نداشتم اما از کساییکه بازخوردهاشون رو ثبت کردند تشکر می کنم.

مصاحبه روندش خوب بود همکاری خوبی داشتم ولی حیف میشه خیلی بیشتر کار بکنم روش تا جم بشه شرایط بد شرکت موضع اینطور بود که. جا داشت بهتر بشه شرایط اما نمیخواستن یا نمیذاشتن نشد به هرحال قدرت دست مدیران میانی نبود اونطور ک نشون میدادند

شرکت کاملا با نیروهایی که خوب کارشون رو انجام میدن درست برخورد میکنه و پرداخت مناسب و به موقع و منابع انسانی خوبیم داره و تلاش میکنن نیازهای بچه هارو ساپورت کنن ولی سیستم ارزیابی عملکرد داره و کسی که درست کارش رو انجام نده قرارداد رو باهاش تمدید نمیکنه کسایی که عملکرد مناسبی ندارن با این قضیه مشکل دارن و فقط میان بد میگن میتونین از کسایی که تو شرکت کار میکنن بپرسین آرزوی خیلیا هست بتونن وارد بیت پین بشن و نمیتونن من به شخصه از تیم خودم راضیم و با حال خوبی اینجا کار میکنم و خیلیای دیگه هم میبینم که همینطور هستن ولی یسری آدم سمی متاسفانه تو یسری تیما اضافه شدن که دارن فرهنگ شرکت رو بهم میریزن که اکثرا هم همشون از یه شرکت اومدن

سلام به همه. اگر بخواهم صادقانه بگویم، تیم کاری بسیار خوب و بچه‌ها خیلی صمیمی هستند. اما بزرگترین مشکل من و بیشتر افراد، قرارداد ساعتی است. سال گذشته در عید نوروز، بخش زیادی از دستمزدم کم شد و در ماه‌هایی که تعطیلات زیاد است، عملاً چیزی دریافت نمی‌کنید. من سال‌ها تجربه کار دارم و این اولین و آخرین باری بود که زیر بار قرارداد ساعتی رفتم. واقعاً ظالمانه و کاملاً به نفع شرکت است. پیشنهاد می‌کنم اگر قصد کار در این شرکت را دارید، از روز اول شرط کنید و به هیچ عنوان قرارداد ساعتی را نپذیرید. حتی اگر دو روز سرما بخورید، بخش زیادی از حقوقتان کم می‌شود، ساعت ناهار از حقوقتان کسر می‌شود و عیدی و سنوات هم دریافت نمی‌کنید. علاوه بر این، در مورد عددی که برای بیمه ثبت می‌کردند، در گرفتن دستمزد مرخصی استعلاجی با مشکل مواجه شدم.

معمولاً کسی که به دنبال کار است، رزومه خود را به شرکت‌های مختلف ارسال می‌کند و بسته به تعداد رزومه‌های ارسالی، از شرکت‌ها تماس دریافت می‌کند. شرکت کاوش از نظر من این فرآیند را به‌طور عالی مدیریت می‌کند. ابتدا مصاحبه تلفنی انجام می‌شود که در آن توضیحات لازم ارائه می‌شود. سپس مرحله بعدی مصاحبه آنلاین است که این هم روند مناسبی است، زیرا اگر از نظر فنی مناسب همکاری نباشید، وقت شما را بی‌جهت تلف نمی‌کنند و شما را به دفتر شرکت نمی‌کشانند. در نهایت، مصاحبه حضوری انجام می‌شود که من شخصاً خوش‌شانس بودم به این مرحله برسم و در حال حاضر منتظر پاسخ نهایی از سوی شرکت هستم. به‌طور کلی، در مقایسه با شرکت‌های دیگری که برای مصاحبه رفته‌ام، به شرکت کاوش نمره کامل می‌دهم، زیرا برخورد و رفتار محترمانه‌ای دارند و در هر مرحله به شما اطلاع‌رسانی می‌کنند.

تجربه کاری در این شرکت به شدت به این بستگی دارد که شرایط آن را با چه شرکتی مقایسه کنید. اگر با شرکت‌های ضعیف که حقوق را دیر پرداخت می‌کنند و محیط کاری نامناسبی دارند مقایسه شود، این شرکت بهتر است. اما در مقایسه با شرکت‌های معمولی و خوب در حوزه نرم‌افزار، این شرکت حرفی برای گفتن ندارد. حقوق و دستمزد معمولاً ۳۰٪ کمتر از سایر شرکت‌هاست و مدیریت در این موضوع بسیار سخت‌گیر است. قراردادها به صورت ساعتی بسته می‌شود که باعث می‌شود مزایایی مانند مرخصی، عیدی و سنوات به کارمندان تعلق نگیرد. مدیر عامل به طور مستقیم در تمامی مسائل دخالت می‌کند و مدیران میانی نقش تشریفاتی دارند. نقش‌های سرپرستی به افراد داده می‌شود تا آن‌ها را خوشحال نگه دارد و از درخواست حقوق بیشتر جلوگیری کند. مدیران و سرپرستان کم‌سواد هستند و جایی برای پیشرفت و یادگیری وجود ندارد. هیچ مزایایی مانند وعده‌های غذایی، پاداش، خدمات رفاهی یا وام ارائه نمی‌شود و حتی اضافه‌کار قانونی به درستی پرداخت نمی‌شود. بیست دقیقه از زمان ناهار از حقوق کسر می‌شود و اجازه بلند شدن از پشت میز وجود ندارد. برای سیگار کشیدن نیز محدودیت‌های زیادی اعمال می‌شود. اضافه‌کاری بدون حقوق است و اگر بخواهید سر وقت به خانه بروید، با نگاه‌های نامناسب دیگران مواجه می‌شوید. فضای شرکت پر از باندبازی و مافیاست که حس بدی ایجاد می‌کند. در مجموع، این شرکت محیط کاری پراسترس و سمی است که حقوق و مزایای مناسبی ارائه نمی‌دهد. اگر کسی تجربه متفاوتی دارد، لطفاً نظر خود را بیان کند.

چند روز پیش در یک شرکت مصاحبه داشتم. بخش فنی مصاحبه بسیار تخصصی بود و انتظارات بالایی داشتند. اما وقتی بحث به حقوق و قرارداد کشید، پیشنهاد قرارداد ساعتی دادند. در ابتدا با محاسبات اولیه، پیشنهاد جذاب به نظر می‌رسید، اما بعداً متوجه شدم که عیدی، سنوات و مرخصی استحقاقی شامل این قرارداد نمی‌شود. وقتی دوباره حساب کردم، دیدم که مجموع دریافتی‌ها نه تنها جذاب نیست، بلکه بسیار کمتر از حد انتظارم بود و دستمزد نسبت به کاری که از من خواسته می‌شد، بسیار پایین بود. همچنین، در بحث بیمه، حقوق را بر پایه حداقل محاسبه می‌کردند که این موضوع مشکلات زیادی در بیمه بیکاری، مرخصی استعلاجی و سایر حمایت‌های کوتاه‌مدت تأمین اجتماعی ایجاد می‌کرد. تلاش کردم تا قرارداد غیرساعتی داشته باشم، اما گفتند که قوانین شرکت اجازه این کار را نمی‌دهد. در کل، از این تجربه راضی نبودم، هم انتظارات بالایی داشتند و هم حقوق مناسبی پرداخت نمی‌کردند.

برخورد مصاحبه‌کننده، چه در تماس تلفنی و چه در جلسه حضوری، بسیار خوب بود. توضیحات کافی برای آشنایی با شرکت و فرآیندهای کاری ارائه شد. همچنین، اطلاعات کامل درباره پرداخت حقوق و قراردادها داده شد. جو محیط آرام و صمیمی به نظر می‌رسید. امیدوارم همکاری بین ما شکل بگیرد.

حقوق به موقع پرداخت می‌شود، در مناسبت‌ها هدیه داده می‌شود، محیط کار سمی نیست و همکاران با هم همدل هستند و به یکدیگر کمک می‌کنند. قراردادها یک نسخه به خودمان داده می‌شود. در کل، در مدت زمانی که اینجا کار کرده‌ام، می‌توانم بگویم تقریباً از همه چیز راضی هستم. خداروشکر.

تجربه کار با قرارداد ساعتی اصلاً خوب نیست. این شرکت‌ها قرارداد ساعتی می‌بندند که عیدی، سنوات و مرخصی به شما تعلق نگیرد. بیمه هم با پایه کم رد می‌شود. هیچ‌یک از مزایایی که در سایر شرکت‌ها وجود دارد، مثل صبحانه و سایر وعده‌های غذایی، پاداش‌های مناسبتی، کارانه و ... را ارائه نمی‌دهند. حتی بیست دقیقه وقت ناهار را از حقوقتان کم می‌کنند و چون قرارداد ساعتی است، مرخصی استحقاقی هم نخواهید داشت. حجم کار بسیار بالاست و همیشه دو برابر ظرفیت تیم به شما تسک داده می‌شود. اضافه‌کاری و تعطیلی اجباری وجود دارد، اما حقوق آن به درستی پرداخت نمی‌شود. بدترین بخش، زمان قطع همکاری است؛ یا یک‌شبه اخراجتان می‌کنند یا اگر خودتان بخواهید بروید، با استعفایتان موافقت نمی‌کنند و ماه‌ها شما را معطل می‌کنند و کارهای غیرمرتبط به شما محول می‌کنند تا بالاخره قبول کنند که بروید. حتی بعد از رفتن هم، گاهی تا مدت‌ها یا حتی اصلاً حقوق ماه آخرتان را پرداخت نمی‌کنند و تسویه‌حساب انجام نمی‌شود. برخی از همکاران از سال 1400 تاکنون با این شرکت تسویه نشده‌اند و در نهایت کار به شکایت و اداره کار می‌کشد.

در مدت زمانی که در این شرکت مشغول به کار بودم، می‌توانم بگویم حدود 90 درصد از همه چیز راضی بودم. حقوق به موقع واریز می‌شد و یک نسخه از قرارداد به ما داده می‌شد. جو شرکت آرام و بدون حاشیه بود و به نظر من محیط مناسبی برای کار کردن است.

متأسفانه مدیریت این مجموعه به‌جای بهبود شرایط، به نوشتن تجربه‌های دروغین ۵ ستاره در ویکی‌ها روی آورده است. اگر حتی چند ماه هم اینجا کار کنید، از حواشی و مشکلات زیاد آن باخبر می‌شوید. بسیاری از کارمندان یکی پس از دیگری با قهر و دعوا اینجا را ترک می‌کنند. حقوق‌ها حداقلی است و با قرارداد ساعتی پرداخت می‌شود که عیدی و سنوات به شما تعلق نمی‌گیرد. حتی اصل قرارداد را تا پایان سال به شما نمی‌دهند تا هر زمان که بخواهند، بتوانند به شما بگویند نیایید. هیچ مزایایی مانند شرکت‌های دیگر وجود ندارد. سیستم مدیریت به‌شدت مایکرو منیجمنت است و مدیرعامل در جزئیات زندگی شخصی، نوع غذا و حتی ظاهر شما دخالت می‌کند. اگر قصد قطع همکاری داشته باشید، یا باید از پول خود بگذرید یا با شکایت و اداره کار درگیر شوید. بیمه به درستی رد نمی‌شود و دو دفترچه‌ای است. معایب بسیار دیگری هم وجود دارد که در اینجا نمی‌شود گفت. این مجموعه به شدت ظاهرنماست و تنها بعد از ۲-۳ ماه چهره واقعی آن مشخص می‌شود. پیشرفت در اینجا بر اساس تلاش نیست، بلکه بر اساس مافیا بازی و خاله‌بازی است.

من ۱۴ سال در شرکت کاله کار کردم و تجربیات بسیار خوبی کسب کردم. محیط کار در کاله بسیار عالی و یادگیرنده است، به طوری که می‌توان آن را یک دانشگاه دانست. کسانی که در سمت‌های مدیریتی در کاله کار کرده‌اند، مهارت‌های ارزشمندی به دست می‌آورند و به راحتی می‌توانند در هر شرکت دیگری موفق باشند. محیط کاری کاله بسیار خلاق و آموزنده است. هر آنچه دارم، مدیون این شرکت است. کاله از مشاوران و مدیران بین‌المللی استفاده می‌کند که از آن‌ها می‌توان چیزهای زیادی یاد گرفت.

به نظر من پرداخت به‌موقع حقوق بسیار مهم است، زیرا هر فرد بر اساس زمان دریافت حقوق خود برنامه‌ریزی می‌کند و حتی یک روز تأخیر در پرداخت می‌تواند باعث ایجاد مشکل شود. خوشبختانه تاکنون این مشکل در اینجا وجود نداشته و به نظر من بعید است که مشکلی پیش بیاید. من با خیال راحت می‌دانم که حقوقم در روز ۱۲ هر ماه واریز می‌شود.

در طول مصاحبه تلفنی و حضوری، رفتار بسیار خوب و محترمانه‌ای داشتند و این موضوع از لحن و نحوه بیان سوالاتشان کاملاً مشخص بود. سوالاتشان حرفه‌ای و هدفمند بود تا به نتیجه درستی برسیم. علاوه بر مصاحبه تخصصی، یک مصاحبه اچ‌آر هم انجام دادند تا بررسی کنند آیا می‌توانیم در آن محیط احساس راحتی و امنیت شغلی داشته باشیم یا خیر. این رویکرد را در جای دیگری کمتر دیده‌ام.

برخورد مدیر منابع انسانی بسیار خوب بود. وقت‌شناسی دقیق و محیط کاری آرام و بدون حاشیه داشتند. پاسخگویی عالی و شفافیت زیادی در مورد شرایط کار، حقوق، قراردادها، بیمه، مرخصی، مزایا و پاداش وجود داشت. همچنین دسترسی راحت به مترو و تاکسی فراهم بود.

دو بار برای مصاحبه رفتم، اما دریغ از یک جواب که آیا تایید شده‌ام، رد شده‌ام یا نه. حالا می‌روم لینکدین و می‌بینم دوره‌های کارکنان و منابع انسانی گذاشته‌اند. منابع انسانی محترم! ما وقت می‌گذاریم و می‌آییم و توقع داریم نتیجه را، چه مثبت چه منفی، اعلام کنید. این بی‌خیالی گویای ماجرا بود.

در طول دوره کاری در شرکت آزادکارشو، من به عنوان یک کارآموز طراحی سایت، فرصت داشتم در پروژه‌های مختلفی مشارکت کنم. یکی از مهم‌ترین تجربیات من، کار با المنتور و انتشار مقاله بود. این تجربه به من کمک کرد تا با محیط کار حرفه‌ای آشنا شوم و مهارت‌هایم را تقویت کنم.

من بدون اینکه درخواست داده باشم یا رزومه‌ام را ارسال کرده باشم، توسط شرکت از بانک جاب ویژن دعوت شدم. سوالات، برخورد و پذیرایی آن‌ها خوب بود. مطمئناً هیچ مجموعه‌ای بی‌نقص نیست و هیچ محیطی ایده‌آل نیست. اگر روی هر سیستمی متمرکز شویم، قطعاً ایراداتی پیدا می‌کنیم. اما واقعاً خوب و با شخصیت بودند و من هیچ نکته منفی ندیدم.

برای مصاحبه به شرکت آساکاو دعوت شدم و قرار بود ساعت ۳ مصاحبه داشته باشم. ۱۰ دقیقه زودتر در محل مصاحبه حاضر شدم و کمی معطل شدم تا مصاحبه‌کننده بیاید. وقتی وارد اتاق شدم، از من خواستند خودم را معرفی کنم. همین که شروع به صحبت کردم، تلفن مصاحبه‌کننده زنگ خورد و او جواب داد و گفت سه دقیقه دیگر برمی‌گردد. (یعنی من این همه راه رفتم تا فقط سه دقیقه مصاحبه داشته باشم!) بعد از آن چند سوال پرسیدند و گفتند: شما که مشغول به کار هستید، به نظر من کارت را از دست نده. من در رزومه‌ام نوشته بودم که مشغول به کارم. اگر نمی‌خواهید کسی که شاغل است را استخدام کنید، اصلاً او را به مصاحبه دعوت نکنید، آن هم فقط برای سه دقیقه!

شما یک مصاحبه آنلاین بسیار ضعیف و بی‌فایده خواهید داشت که در آن مصاحبه‌کننده با لحنی نامناسب و غیرمحترمانه صحبت می‌کند. اگر از شما خوشش بیاید، یک تسک بی‌ارزش به شما می‌دهند که اصلاً بررسی نمی‌شود و فقط وقت شما را تلف می‌کند. ایمیل‌های ارسالی به منابع انسانی نیز بدون پاسخ می‌مانند و هیچ‌گونه پاسخگویی از سوی آن‌ها وجود ندارد.

تا اینجا تجربه کار در این شرکت جذاب بوده. محیط دوستانه و خوبی دارد (البته نسبت به دو سال پیش بسیار بهتر شده). منابع انسانی پاسخگو هستند. برنامه‌های آموزشی اخیراً بیشتر برگزار می‌شود که برای من شخصاً مفید بوده و باعث یادگیری شده است. حقوق به موقع پرداخت می‌شود. در این یک سال پیشرفت کرده‌ام و به طور کلی فضای شرکت برایم دوست‌داشتنی است. امیدوارم همیشه این‌گونه باقی بماند.

پارسال وقتی در شرکت جدیدم سه حقوق عیدی گرفتم، به جای خوشحالی، دلم برای دوستانم در کاوش سوخت. آنها در محیطی کار می‌کردند که نه تنها عیدی و سنوات نمی‌گرفتند، بلکه حقوق فروردینشان هم ناقص بود، چون ساعتی کار می‌کردند و نصف حقوقشان در تعطیلات از بین می‌رفت. بدترین نوع فضای سازمانی، فضای ارباب رعیتی بود که در کاوش حاکم بود. همه با حداقل‌ها و بیشترین تلاش کار می‌کردند، اما در پایان سال فقط مدیران می‌توانستند به سفرهای خارجی بروند، در حالی که بقیه حتی نمی‌توانستند تعطیلات را با خانواده بگذرانند. امسال در محل کار جدیدم دیدم که پیشرفت برای همه ممکن است و اگر کسی تلاش کند، می‌تواند درآمدش را افزایش دهد و کیفیت زندگی‌اش را بهبود بخشد. چیزی که در چند سال کار در کاوش برایم اتفاق نیفتاد. وقتی از کاوش بیرون آمدم و شرایط کاری جاهای دیگر را دیدم، حس اصحاب کهف را داشتم. در کاوش، رکود کاری آزارم می‌داد. هیچ پروژه‌ای نبود و هیچ محصولی عملیاتی نمی‌شد. فقط درجا می‌زدیم و چیز جدیدی یاد نمی‌گرفتیم. همه کارفرماها ناراضی بودند و انرژی منفی پخش می‌کردند، که حال تیم را بد می‌کرد. اما بیرون از کاوش، در عرض یک سال توانستم در عملیاتی‌سازی و تحویل حداقل پنج محصول مشارکت کنم و تاثیر آن را روی همه ببینم. پیشرفت دانش فنی‌ام را تجربه کردم و با مفاهیم و تکنولوژی‌های جدید آشنا شدم. به من اختیار تصمیم‌گیری داده شد، چیزی که در کاوش وجود نداشت. در کاوش، تصمیم‌ها از بالا صادر می‌شد و اگر اشتباهی رخ می‌داد، تقصیر به گردن شما می‌افتاد. من همان آدمی بودم که در کاوش کار می‌کردم، با همان دانش و تفکر، اما فقط یک محیط کاری نرمال توانست حال من را خوب کند و موقعیت کسب و کاریم را توسعه دهد. وفاداری یک رابطه دوطرفه است و نمی‌شود انتظار داشت افراد به سیستمی که حقشان را ضایع می‌کند، بی‌عدالتی می‌کند و از جیب نیروهایش می‌خورد، وفادار باشند. نتیجه این می‌شود که این همه تجربه کاری بد در تمام حوزه‌های فنی و غیرفنی توسط این همه افراد از تیم‌های مختلف به وجود می‌آید. دشمن فرضی نسازید؛ بزرگترین دشمن شما خودتان و تفکر و رفتار شماست.

مدیریت شرکت به‌طور عجیبی شروع به نوشتن تجربیات دروغین 5 ستاره در ویکی تجربه کرده است. تشخیص حقیقت از دروغ بسیار ساده است. بیشتر انتقادات منفی درباره عدم پرداخت حق بیمه، عدم انعقاد قرارداد کتبی با کارکنان، نبود امنیت شغلی، اخراج‌های سلیقه‌ای، پرداخت نشدن اضافه‌کار به‌صورت قانونی، نبود سیستم پاداش، نداشتن مزایا، حجم کار غیرعادی، دستمزد ساعتی، عدم پرداخت عیدی و سنوات، و عدم قبول استعفای کارکنان است. این موارد قابل انکار نیستند. در اولین جلسه مصاحبه می‌توانید درباره قرارداد ساعتی، حق بیمه و قرارداد کتبی سوال کنید. اگر مدیریت نتواند شما را قانع کند، متوجه حقیقت خواهید شد. برخلاف تلاش‌های مدیریت برای نشان دادن تصویر مثبت، کاملاً مشخص است که افراد مختلف از جمله پشتیبان‌های نرم‌افزار، متخصصان شبکه، برنامه‌نویسان و حتی کارمندان ستادی تجربیات خود را نوشته‌اند. این نشان می‌دهد که یک یا دو نفر نمی‌توانند درباره همه حوزه‌های شرکت و جزئیات فنی اطلاعات داشته باشند. قضاوت نهایی با خوانندگان و همکارانی است که هنوز درگیر این تیم هستند.

من حدود چهار ماه است که در رایان پرداز کاوش مشغول به کار هستم. قبل از استخدام، با توجه به نظراتی که خوانده بودم، کمی تردید داشتم. اما اکنون بسیار خوشحالم که به آن نظرات توجه نکردم و تصمیم درستی گرفتم. از کاری که انجام می‌دهم بسیار راضی هستم. محیط کار اینجا واقعاً دوستانه و صمیمی است و از نظر فنی نیز هیچ مشکلی با همکاران یا شرکت ندارم. از فرایندهای موجود در شرکت نیز بسیار راضی هستم. البته باید بگویم که در مورد بسیاری از شرکت‌ها در ویکی، بیشتر نظرات منفی گذاشته می‌شود. این موضوع نیز بی‌تأثیر نبود که توانستم نظرات منفی اینجا را نادیده بگیرم. چون می‌بینم که با این پست‌ها و نظرات جعلی، اجحاف زیادی می‌شود، تصمیم گرفتم اینجا مطرح کنم و به شما اطمینان بدهم که شرایط اصلاً به آن شکلی که اینجا نوشته می‌شود، نیست.

من تجربه‌های زیادی در این شرکت داشتم که با بخشی از آن‌ها موافق و با بخشی دیگر مخالف بودم. تجربه شخصی من شامل جنبه‌های فنی، محیط کار، درآمد و مالی بود. در حوزه فنی، مدیر فنی شرکت که به عنوان فردی با دانش و تجربه معرفی شده بود، واقعاً فاقد این ویژگی‌ها بود و به جای بهبود زیرساخت‌ها و فرآیندها، به صورت مستقیم در موضوعاتی دخالت می‌کرد که نه بلد بود و نه جزو وظایف مدیر فنی محسوب می‌شد. این رویکرد در تمام سطوح مدیریتی دیده می‌شد و به نظر من تحت تأثیر مدیرعامل شرکت بود. جلسات بازجویی‌گونه با حضور مدیرعامل باعث می‌شد که حتی اگر ۱۰۰۰ مورد خوب در کار وجود داشت، مدیریت به دنبال یک نکته کوچک می‌گشت تا ارزش کار ما را کم کند. هیچ سیستم پاداشی وجود نداشت و فضایی ایجاد شده بود که پرسنل را تحت فشار قرار می‌دادند. من شخصاً ترجیح می‌دادم هیچ پیشرفتی نداشته باشم و هیچ تشویقی دریافت نکنم، فقط برای فرار از ایرادگیری‌های بی‌جا و تحقیر مدیرعامل. درباره محیط کار، در ابتدا فضا خوب به نظر می‌رسید، اما بعد از چند هفته جو مسموم، تیم‌کشی و مافیابازی در شرکت آشکار می‌شد. اگر مثل من آدمی باشید که وارد این بازی‌ها نشوید، خیلی سریع از ریشه زده می‌شوید. معمولاً کسانی که ماندند، خود را به افراد قدرتمند چسبانده‌اند تا از آن‌ها در برابر سایر مدیران محافظت کنند. حتی برخی از این افراد قدرتمند، همسران خود را نیز به شرکت آورده و تیم‌های خاصی تشکیل داده‌اند. در مورد مسائل مالی، پرداخت‌ها به موقع انجام می‌شد، اما اضافه‌کاری‌ها یا محاسبه نمی‌شد یا بسیار کمتر از حق واقعی پرداخت می‌شد. این موضوع به شدت به این بستگی داشت که به کدام یک از افراد مافیا وصل باشید. برخی از این افراد پاداش، بیمه تکمیلی و شرایط مالی بهتری داشتند، فقط به خاطر چاپلوسی و آدم‌فروشی. برخی حتی به عضویت هیئت مدیره رسیده‌اند، بدون اینکه مشخص باشد چگونه به این جایگاه رسیده‌اند. دستمزدهایی که در تجربه کاری نوشته شده، اکثراً دروغ است و بیشتر حقوق‌ها حدود ۱۵ میلیون تومان است، حتی برای برنامه‌نویسان با تجربه. از روز اول مصاحبه، پیشنهاد دستمزد ساعتی به شما داده می‌شود، اما بعداً متوجه می‌شوید که بیشتر نیروها ساعتی هستند و عیدی، سنوات و مرخصی ندارند. در مورد بیمه نیز پایه آن رد می‌شد و من شخصاً چندین بار شکایت ثبت کردم، اما هر بار بازرسان را گول می‌زدند. با استعفای من نیز موافقت نکردند و چند ماه طول کشید تا بتوانم از شرکت خارج شوم، اما حقوقم را پرداخت نکردند. در مجموع، به هیچ‌کس توصیه نمی‌کنم به این شرکت برود و اگر مصاحبه داشتید، حتماً تمام توافق‌های مالی را کتبی و امضا کنید، چون به هیچ‌کس قرارداد کتبی نمی‌دهند. همچنین قبل از پذیرش هر نقشی، حتماً بپرسید چه بلایی سر نفر قبلی آمده و الان کجاست.

سلام، من در یک شرکت مصاحبه شغلی داشتم که سوالات بسیار سطح پایینی پرسیده شد و به نظر می‌رسید فرد مصاحبه‌کننده از دانش فنی بالایی برخوردار نبود یا شاید نیاز شرکت در این حد بود و از تکنولوژی‌های پیشرفته استفاده نمی‌کردند. بعد از آن، جلسه‌ای با آقای ج****** برایم گذاشتند که در طول مصاحبه فقط درباره خانواده و زندگی شخصی من سوال می‌پرسیدند، از محل کار و درآمد افراد خانواده گرفته تا مسائل شخصی دیگر که به نظر من هیچ ارتباطی با کار در محیط کاری نداشت. این مسئله اصلاً خوشایند نبود. بعد از این جلسه، درباره شرکت تحقیق کردم و نظرات دیگران را خواندم و متوجه شدم هدفشان از جمع‌آوری این اطلاعات شخصی چه بوده است. در نهایت اعلام کردم که با آنها همکاری نخواهم کرد. کاملاً مشخص است که شرکتی که این‌قدر درگیر مسائل حاشیه‌ای در یک سایت و نظرات کاربران است، در کار خود نیز حاشیه‌های زیادی خواهد داشت.

من مدت کوتاهی در این مجموعه بودم و خیلی سریع از آنجا فرار کردم. اگر کفش آهنی دارید و می‌توانید از پله‌های اداره کار بالا و پایین بروید تا شاید بتوانید حقوق اصلی، عیدی، سنوات یا مرخصی‌های استفاده‌نشده‌تان را بگیرید، اینجا جای خوبی است. البته اول باید ثابت کنید که کارمند این شرکت هستید، چون هیچ قرارداد کتبی به شما نمی‌دهند و می‌گویند قراردادتان تمام شده یا اصلاً نیروی آنها نیستید و فقط برای یک پروژه به شما پول داده‌اند. بیمه پایه رد می‌شود و اضافه‌کاری‌ها هم پرداخت نمی‌شود. مدیریت در جزئیات کار شما دخالت می‌کند و فضایی برای خلاقیت و فکر کردن به شما داده نمی‌شود. مدام به شما توهم پیشرفت داده می‌شود که دروغ است، چون نه کاری برای یادگیری وجود دارد و نه تغییری در میزان دریافتی‌تان ایجاد می‌شود. مدیریت بسیار فضول است و حتی در خورد و خوراک و زندگی شخصی شما دخالت می‌کند و نظر می‌دهد.

مخاطب من برای این تجربه کاری خانم‌ها هستند. زمانی که در شرکت کاوش مشغول به کار بودم، چند بار مدیریت از من خواست تا پایان روز بمانم و گفت با من کار دارد. وقتی همه رفتند، او به میز من آمد و شروع به صحبت در مورد مدل مو و لباس‌های من کرد و سوالات شخصی پرسید. من بسیار معذب شدم و گفتم: 'مهندس گفتید کار دارید، مسئله چیست و درباره آن صحبت کنیم؟ من باید زود به خانه بروم.' وقتی دید این‌طور می‌گویم و عصبی شدم، چیزهای کاری که اصلاً مهم و فوری نبودند را گفت و بعد گفت برو. این کار را چند وقت بعد تکرار کرد و این بار من در شرکت تنها بودم. متوجه شدم که او با فاصله کمی پشت سرم ایستاده است. به او گفتم: 'مهندس چه کار دارید می‌کنید؟' بعد از اینکه بیرون آمدم، به آقای ک**** زنگ زدم و مسئله را به او گفتم و گفتم دیگر به هیچ عنوان بعد از ساعت اداری در شرکت نمی‌مانم. این آدم مشکل‌دار است و من احساس امنیت نمی‌کنم. مدت زمان کمی که بعد از آن ماجرا در شرکت بودم، آقای ک**** اجازه نداد زیاد بمانم و خیلی زود استعفا دادم. شاید با دستمزد کم و کار زیاد در این شرکت بتوان کنار آمد، اما امنیت اخلاقی خط قرمز من است و به نظر من آنجا اصلاً محیط امنی نیست. وقتی شنیدم دیگران تجربه‌هایشان را اینجا ثبت می‌کنند، به خودم گفتم که این کار را حتماً انجام دهم. شاهد زنده این ماجرا آقای ک**** است که من موضوع را با او در میان گذاشتم و خوشحالم که او مرد خوبی بود و جلوی تکرار این موضوع را گرفت.

من بیش از دو سال در این شرکت کار کردم و تفاوت زمان ورود و خروجم را از نظر فنی و مدیریتی قابل مقایسه نمی‌دانم. در این شرکت به من فرصت رشد و تجربه داده شد و فضایی برای اشتباه و خلاقیت وجود داشت. با سرپرست تیم همواره تعامل سازنده‌ای داشتم و از هدایت فکری، فنی و کاری ایشان بهره بردم. از اینکه به دلایل شخصی مجبور به تغییر محل کارم شدم خوشحال نیستم و امیدوارم روزی بتوانم بازگردم و پیشرفت‌های کاری‌ام را تکمیل کنم. محیطی که من تجربه کردم شامل حقوق به موقع، امنیت شغلی، آرامش فکری و سلامت اجتماعی بود. همچنین فرصت دورکاری نیز یک مزیت خوب بود که من از آن استفاده کردم.

تقریباً یک سال در این شرکت کار کردم، اما به دلیل تاخیر در پرداخت حقوق، امکان ادامه همکاری نداشتم. از طریق لینکدین این پست‌ها را خواندم و کاملاً درست است که به نیروی انسانی در اینجا بها داده نمی‌شود. البته در زمان فعالیت من، تاخیر در پرداخت حقوق بیشتر از یک ماه نبود. با این حال، این شرکت یکی از بهترین محیط‌های کاری را داشت؛ محیطی بی‌حاشیه (به جز موضوع حقوق که واقعاً آزاردهنده بود) و متمرکز روی کار. مدیر من نیز فردی با شخصیت و دلسوز بود و تمام تلاش خود را برای بهبود شرایط انجام می‌داد. البته هنوز سنوات من پرداخت نشده و در صورت عدم پرداخت، حتماً شکایت خواهم کرد. ما در طبقه ۴ کار می‌کردیم و با مالک شرکت گاهی در آسانسور همزمان می‌شدیم، اما داستان‌هایی که شما گفتید را تجربه نکردیم.

هیچ شرح وظایف مشخصی برای کارکنان وجود ندارد و حجم کارهایی که ارتباطی با تخصص شما ندارند، بسیار زیاد است. حقوق پرداختی با حجم کارها تناسب ندارد و اضافه‌کاری در کار نیست. ممکن است در مصاحبه به شما بگویند که با شرایط کاری هیبرید یا دورکاری مشکلی ندارند، اما در واقعیت این‌طور نیست. توهین به افراد به وضوح اتفاق می‌افتد. شرکت دپارتمان منابع انسانی ندارد تا بتوانید مسائل را به صورت حرفه‌ای مطرح کنید. هیچ‌چیزی شبیه به قوانین وزارت کار در شرکت رعایت نمی‌شود و حتی شرکت ثبت نشده است. هیچ قراردادی امضا نمی‌شود و بیمه‌ای برای کارکنان رد نمی‌شود. هیچ‌چیزی در شرکت سر و شکل درست و مشخصی ندارد که بتواند رضایت افراد را جلب کند.

تست و پشتیبانی در این شرکت مانند سیاه‌چاله‌ای است که هیچ‌وقت مشخص نمی‌شود شما دقیقاً چه وظیفه‌ای دارید. تحلیلگران مستندات خود را روی دوش شما می‌اندازند و از صبح تا عصر باید تلفن جواب دهید. بعد از آن، از شما طلبکار می‌شوند که چرا نتوانسته‌اید تست‌ها را انجام دهید. در ابتدا به شما می‌گویند که شرکت پنج‌شنبه‌ها تعطیل است، اما بعد از شروع کار، به شما می‌گویند که چون بانک‌ها باز هستند، باید کار کنید و پشتیبانی ارائه دهید. جو بسیار بدی بین برنامه‌نویسان و نیروهای تست وجود دارد و شما را عامل اضافه‌کاری اجباری خود می‌دانند. نیروی تست مانند چوب دو سر طلا است؛ از یک طرف زیر سوال می‌روید که چرا خوب تست نکرده‌اید و باگ‌ها را ندیده‌اید، و از طرف دیگر، همکاران شما را مقصر می‌دانند که آخر هفته‌هایشان را خراب کرده‌اید. بزرگترین مشکل من این بود که نمی‌توانستم در ۹ ساعت کار، هم ۸ ساعت پشتیبانی بدهم، هم ۸ ساعت تست کنم و هم ۴ ساعت مستند بنویسم. حقوق ابتدا به صورت پایه داده می‌شود و سپس همان پایه به صورت ساعتی محاسبه می‌شود، که باعث می‌شود فریب بخورید و متوجه نشوید که هنوز حقوق پایه دریافت می‌کنید. در جلسات بررسی عملکرد، از شما می‌پرسند چرا این همه ساعت پشتیبانی کرده‌اید و چه کار کرده‌اید، و شما باید دائماً دنبال جمع‌آوری مدارک باشید تا ثابت کنید دروغ نمی‌گویید و واقعاً کار می‌کرده‌اید. هیچ اعتمادی وجود ندارد و در جلسات بررسی عملکرد، مدیریت فقط با هدف تخریب شما حاضر می‌شود. من از این شرکت فرار کردم. اگر به مصاحبه می‌روید، حتماً بپرسید چه بلایی بر سر نیروهای تست و پشتیبانی قبلی آمده که به دنبال استخدام نیروی جدید هستند. خودتان متوجه خواهید شد چه خبر است.

من برای اولین بار دارم تجربه کاری‌ام را می‌نویسم. قبلاً در این شرکت به عنوان برنامه‌نویس بک‌اند کار می‌کردم و واقعاً تجربه بدی بود. تصور کنید با مدیرانی کار کنید که از صبح تا شب به دیگران توهین می‌کنند و رفتار بی‌ادبانه دارند. همیشه نگاه بالا به پایین دارند و افرادی که حتی یک خط کد هم ننوشته‌اند، در کار شما دخالت می‌کنند. مثلاً همین خانم مدیر که مدام از شرکت دفاع می‌کند، اگر از او بپرسید چه پیشینه فنی یا مدیریتی دارد، نمی‌تواند پاسخ دهد. از او بخواهید رزومه‌اش را نشان دهد، چیزی برای ارائه ندارد. همیشه کسانی که پر هستند ساکت‌اند، اما کسانی که چیزی برای ارائه ندارند سر و صدا می‌کنند و صفات بد خود را به دیگران نسبت می‌دهند. این خانم حتی یک خط کد هم ننوشته یا یک کوئری ساده از دیتابیس بلد نیست. این حرف‌ها دروغ نیست، از او بخواهید یک کوئری ساده بنویسد تا ببینید. سطح پایین او در مدیریت کاملاً مشخص است و هیچ تجربه‌ای در این حوزه ندارد. فقط به دلیل ارتباطاتش به این جایگاه رسیده است. وقتی لیاقت جایگاه خود را نداشته باشی، مضطرب می‌شوی و به جای کمک به رشد دیگران، شروع به توهین و حذف کسانی می‌کنی که فکر می‌کنی از تو بهترند. این موضوع فقط درباره این خانم نیست، بلکه تمام مدیران این شرکت همین وضعیت را دارند. حقارت این خانم به حدی است که در تجربه کاری‌اش اسم افراد خوب شرکت را به عنوان افراد ضعیف یا بی‌کفایت می‌نویسد تا از فشار روی خودش کم کند. در مدیریت هم همین است، وقتی فشار از بالا می‌آید، جاخالی می‌دهد تا دیگران له شوند و خودش کمترین فشار را تحمل کند. در مورد وضعیت مالی و قانونی شرکت هم که دیگر چیزی برای گفتن باقی نمانده است. در آخر می‌خواهم به کسانی که در ویکی تجربه مورد اتهام این خانم قرار گرفته‌اند بگویم: دوستان من، در گاوبازی کسی برنده می‌شود که بهترین جا خالی را بدهد، نه کسی که با گاو درگیر شود. در زندگی اگر گاوی به سمت شما آمد، جاخالی دهید، چون درگیری با گاو بی‌فایده است.

من مدتی در این شرکت کار می‌کردم. جدا از اینکه حقوق بسیار کمی به من می‌دادند و بیمه را پایه رد می‌کردند، موقع تسویه حساب سنوات به من ندادند. در مورد تسویه مرخصی‌هایم هم گفتند هیچ طلبی ندارم و حتی بیشتر از مرخصی‌هایم استفاده کرده‌ام. در حالی که من ۹ روز مرخصی از سال قبل داشتم و امسال هم به اندازه کافی مرخصی نرفته بودم و کلی طلب داشتم. من که امضا کردم و از شرکت بیرون آمدم، ولی انشاالله خرج دوا و دکتر کنند همش را.

فقط می‌خوام به اون آدم بی‌همه‌چیز که میاد این آشغالدونی کاوش رو با کشورهایی مثل المان، سوئد، آمریکا و کانادا مقایسه می‌کنه، ج ر ش بدم. آخه آدم بی‌ادب، تو شرکت خودت رو با اروپا و آمریکا مقایسه می‌کنی؟ توهمی که داری واقعیه یا داری فیلم بازی می‌کنی؟ وقتی می‌خوای تسویه کنی، اشک طرف که برای تو بی‌لیاقت کار کرده درمیاری. حقوق یک ماه و ۱۲ روزش رو توی بازی تسویه می‌ندازی و آخرش فقط حقوق رو بهش می‌دی و نه خبری از عیدی هست، نه بازخرید و نه هیچ چیز دیگری. تازه همونم اون کارمند مالی بمالت چک می‌ده و اونم باید بدویی تا پاس شه. جدیداً هم که بچه‌هایی که رفتن می‌گن کلاً تسویه نمی‌دی. آخه چرا مردم رو چیز فرض کردی؟ اروپا؟ آمریکا؟ تاخیر سرکار و حقوق ساعتی رو با اونا مقایسه می‌کنی روان‌پریش؟ همینه که شرکت پیشرفت نکرده دیگه، حتی اگر آه اون کسایی که حقشونو بد دادی، اذیتشون کردین یا ندادین رو هم قبول نداشته باشین، ببینید که دیگه هیچ شخص به درد بخوری سمت شرکت شما برای استخدام نمیاد چون که نقل همه‌ی دهن‌ها شدین.

من برای کارآموزی در اواسط سال 1402 رزومه ارسال کردم. مصاحبه اولیه از طریق اسکایپ با مدیریت انجام شد و من درباره خودم و دوره‌هایی که گذرانده‌ام صحبت کردم. متأسفانه برخورد بسیار بد و تحقیرآمیزی داشتند و مدام می‌گفتند که برای یادگیری در محیط واقعی باید هزینه زیادی بپردازم و حداقل سه ماه بدون حقوق باید پیش آن‌ها کار کنم. من گفتم که به دوره‌ها تسلط دارم و ... . بعداً از طریق لینکدین با دو نفر از واحد شبکه ارتباط برقرار کردم و متوجه شدم که اوضاع شرکت بسیار بد است؛ از عدم هزینه‌کرد مدیریت و عدم پرداخت اضافه‌کاری گرفته تا تعطیلی‌های بی‌دلیل و برخورد بسیار بد با پرسنل. نکات منفی زیادی داشتند؛ اولاً از بالا به پایین نگاه می‌کردند و دوماً با اینکه من در این موقعیت شغلی مبتدی بودم، ولی فرد مصاحبه‌کننده اشتباهات گفتاری زیادی در اصطلاحات داشت و به نظر می‌رسید فقط چیزهایی را از سایت‌ها حفظ کرده است. در کل، من تمام نظرات درباره این شرکت را خواندم و واقعاً متوجه شدم که چقدر خوش‌شانس بودم که وارد این مجموعه نشدم. فهمیدم که بدترین بخش شرکت، واحد شبکه است که طبق اعلام خود مدیریت، زیر نظر مستقیم آن‌ها اداره می‌شود. اگر الان در آن شرکت بودم، قطعاً عقل‌ام را از دست داده بودم و هیچ چیز هم یاد نمی‌گرفتم.

من در جابینجا برای موقعیت شغلی توسعه‌دهنده اوراکل رزومه فرستادم. وقتی این شرکت برای مصاحبه با من تماس گرفت، طبق عادت همیشه در گوگل جستجو کردم تا ببینم حوزه فعالیت این شرکت چیست، محصولاتش چه هستند و مشتریانشان چه کسانی هستند. در این جستجو اتفاقاً به اینجا رسیدم. نمی‌دانم چقدر این نوشته‌ها درست هستند یا نه، اما چیزی که مشخص است این شرکت به شدت درگیر حاشیه است و مدیرانش آنقدر خراب کرده‌اند که دیگر هیچ آبرویی برایشان باقی نمانده. حتی اگر چند نفر منتقد یک سازمان باشند، برای مدیریت یک مجموعه خیلی بد است که خودش را وارد بازی افراد کند و این همه حاشیه برای خودش ایجاد کند. فارغ از تمام نظرات، من فکر می‌کنم اصلاً جای درستی نیست و با این وضعیت به مصاحبه هم نمی‌روم.

می‌خواستم از مدیر مالی نا محترم تشکر کنم که با تعریف کردن خاطره حکم جلب مدیرعامل نامحترم‌تر از خودش، برای ما روشن کرد با چه آدم شارلاتانی طرف هستیم. کسی که حق شریکش را بالا کشیده و مدتی فراری بوده. حالا ببینید با حق و حقوق کارمندش که ضعیف‌تر و زیر دستش است چه می‌کند. علاوه بر این، داستان گدابازی‌ها و ماجرای خرید میزهای شرکت و نصب آن‌ها واقعاً چیزهای زیادی را برای ما روشن کرد. درست است که آدم خوبی نیستی، اما خدا تو را هم از آن کثافتی که در آن هستی نجات بده. بالاخره آدم می‌خواهد لقمه‌ای نان برای زن و بچه‌اش ببرد. مهم نیست نان را از کجا می‌آوری و می‌خوری. نانی که با دروغ گفتن، جعل مدرک، تقلب در بیمه، مالیات، حق و ناحق کردن و زورگویی به ضعیف به دست می‌آید، معلوم است چه نامی دارد.

من بیشتر تجربه‌های کاری درباره این شرکت را خوانده‌ام و خودم هم تجربه کرده‌ام که این شرکت یک شرکت بیمار است که متأسفانه قابل بهبود نیست و روز به روز بدتر می‌شود. معمولاً شرکت‌ها ممکن است در یک زمینه مشکلاتی داشته باشند، اما در سایر زمینه‌ها خوب باشند. اما مسئله در این شرکت این است که طیف وسیعی از مشکلات در تمام زمینه‌ها وجود دارد. به عنوان مثال، در حوزه حقوق و دستمزد شرایط بسیار بد است و همه ما از مشکلات پرداخت‌ها، قرارداد ساعتی، حق بیمه و موارد دیگر خبر داریم. در بحث امنیت شغلی هم شرکت با کسی قرارداد کتبی نمی‌بندد و معمولاً یک‌شبه با نیروها قطع همکاری می‌کند. از نظر آرامش هم شرایط بسیار بد است، چون همه حتی مدیران میانی می‌دانند که مدیرعامل ثبات روانی ندارد و مدام حال بقیه را خراب می‌کند. در مورد پیشرفت و توسعه فردی هم همه می‌دانیم که در این شرکت توهم پیشرفت به افراد فروخته می‌شود و برای جلوگیری از درخواست دستمزد بیشتر، نقش‌ها و مسئولیت‌های الکی به افراد داده می‌شود. به عنوان مثال، خانم مدیری که در این سایت فعال است، همه می‌دانند سطح سواد و دانش فنی او چقدر است و فقط به دلیل بله‌قربان‌گویی به این جایگاه رسیده است. کدام شرکت به کسی که هیچ دانشی در حوزه توسعه نرم‌افزار ندارد، پست مدیریتی می‌دهد؟ اگر بخواهم خلاصه کنم: ۱) مشکلات قانونی و قراردادی ۲) عدم وجود امنیت شغلی ۳) عدم وجود آرامش و احترام (فضای به شدت سمی و زیرآب‌زنی) ۴) نبود فضای پیشرفت سالم. خیلی خوشحالم که همان ابتدا که وارد این مجموعه شدم، خیلی زود همه چیز را فهمیدم و زیاد آنجا نماندم.

واقعاً نمی‌دانم چه بگویم از وضعیت اسف‌بار این شرکت. هر روز که می‌گذرد، بیشتر از اینجا متنفر می‌شوم. هر روز اعصاب‌خوردی، هر روز حاشیه، هر روز تیکه و متلک. جو شرکت بسیار سمی و کثیف است. امکانات بسیار ضعیف و ناچیز است و از این شرکت فقط گدایی می‌بارد. حتی برای سیستم و زیرساخت‌ها هم هزینه نمی‌کنید که کارمان راحت‌تر شود و حوصله‌مان سر نرود. حداقل یک میز و صندلی مناسب و فضای نشستن درست فراهم کنید. چطور ممکن است ۶۰ نفر را در یک فضای کوچک جا دهید؟ این چه وضعیتی است که قراردادهای ما را نمی‌دهید؟ یعنی چی؟ می‌خواهید هر وقت نیاز نداشتید، بگویید برویم؟ اگر اینطور نیست، پس چیست؟ خانم رضایی، شما یک جای کارتان اشتباه است. همه می‌دانند که جز مافیابازی بلد نیستید. حقوق‌ها چرا باید از همه جا کمتر باشد؟ چرا حجم کار اینقدر بالاست؟ چرا هزینه نمی‌کنید؟ مگر ما حیوان هستیم، آقای جمشیدی؟ بس کنید دیگه، بی‌عرضه‌ها. یعنی چی بیمه را اینطور رد می‌کنید؟ کجا می‌خواهید جواب پس بدهید؟ همه را جاسوس کرده‌اید و از آنها سوءاستفاده می‌کنید. اطلاعات آمد و شد همه بچه‌ها را دارید که چه شود؟ لعنت به ذات کثیف شما. جواب بدهید، آشغال‌ها. بنویسید اگر وجودش را دارید. هیچ چیزی برای ارائه ندارید و نخواهید داشت. هیچ ارزش‌آفرینی‌ای نه برای خودتان، نه برای ما و نه برای کارفرما ندارید. فقط یک مشت دلال هستید و بهترین عنوان برای شما همینه.

من کارشناس حسابداری با 4 سال سابقه کاری هستم. با توجه به نظرات منفی که در وی کی تجربه خواندم، از ارسال رزومه منصرف شدم. همچنین با توجه به صحبت‌هایی که در مورد مدیر حسابداری انجام شده، به نظر می‌رسد کسی که رزومه ارسال کند در شرایط نرمال نیست. به همین دلیل من هم رزومه‌ام را ارسال نکردم. از سازنده وی کی تجربه تشکر می‌کنم و امیدوارم روزی برسد که همه شرکت‌ها قدر نیروهای انسانی خود را بدانند.

دوستان، لطفاً نظرات خود را در سایت‌های جابینجا و جاب ویژن ثبت کنید تا دیگران در دام این شرکت‌ها نیفتند. مطمئن باشید که این انتقادات یا باعث بهبود شرایط کاری ما می‌شود یا منجر به نابودی شرکت خواهد شد.

برای مصاحبه رزومه فرستادم، اما با توجه به نظرات شما عزیزان، نظرم تغییر کرد و به این شرکت نیامدم. البته با یک بررسی سطحی خودم هم متوجه شدم که مسائلی مانند حقوق و بیمه در این شرکت مزیتی نسبت به حداقل‌ها ندارند و شیوه کارکرد بسیار شبیه به کارگران معدن است. خواستم تشکر کنم بابت نظراتی که اینجا گذاشتید.

در شرکت مورد نظر، تخلفات مالی و افشاگری‌هایی رخ داده که تنها در دسترس آقای م.س، مدیر مالی شرکت، بوده است. از جمله این موارد می‌توان به مبالغ دروغین قراردادها، جلب مدیرعامل، جعل مدارک کاریابی برای فرار از مالیات، و ثبت ساعت‌های کاری نادرست اشاره کرد. به نظر می‌رسد این فرد که به دلیل اشتباهات محاسباتی و مدیریت مالی ضعیف مشهور بوده و بیشتر نقش یک شرخر را برای شرکت ایفا می‌کرده، اکنون به عنوان مهره سوخته شناخته شده و شرکت در حال جستجو برای یافتن مدیر مالی جدید است. این شخص به عنوان شریک دزد و همراه ناشایست شناخته می‌شود. او در جمع‌های غیررسمی با تقلید صدای رئیس خود و مسخره کردن مدیرعامل، خاطراتی از فرارهای مدیر را تعریف می‌کند و در عین حال، برای خودنمایی و خودشیرینی، در مقابل مدیرش برای کارمندان ضعیف زور و هیکل خود را به رخ می‌کشد. به نظر می‌رسد آسیاب به نوبت می‌چرخد!

سلام، من به مدت 2 سال به عنوان کارشناس فرآیند (بیزاجی) در این شرکت کار کردم. متأسفانه برای این نقش هیچ جای پیشرفتی وجود ندارد و سقف دستمزد آن بسیار پایین است، زیرا از نظر مدیریت، بیزاجی کدنویسی محسوب نمی‌شود و بیشتر شبیه نقاشی است. به نظر می‌رسد این ابزار را انتخاب کرده‌اند تا هزینه کمتری پرداخت کنند. حقوق این شغل حدود پایه است و همه به صورت ساعتی و قراردادی کار می‌کنند که شامل قانون کار نمی‌شود. در سال‌های گذشته قراردادهای پیمانکاری می‌بستند که شامل قانون کار نبود، اما در سال 1402 اصلاً به کسی قرارداد ندادند و همه را رها کردند. امسال بیشتر همکاران بیزاجی شرکت را ترک کردند و من هم مانند بقیه دیدم جای ماندن نیست و بیرون آمدم. فکر می‌کنم فقط یک یا دو نفر مانده‌اند که احتمالاً سرباز هستند و مجبورند بمانند. به طور کلی اصلاً توصیه نمی‌کنم، آدم‌های خوبی نبودند.

من قبلاً تجربه کاری‌ام را نوشته‌ام، اما اینجا می‌خواهم تاکید کنم که بیش از دو سال است از شرکت رفته‌ام. چرا حقوق ماه آخر و سایر حساب‌وکتاب‌های من را انجام نمی‌دهید؟ آیا درست است که کسی که از شرکت می‌رود را بلاک می‌کنید و هر بار که پیگیر پولش می‌شود، او را سرگردان می‌کنید؟ وقتی آنجا بودیم، یک جور بدبختی داشتیم و حالا که رفته‌ایم، یک جور دیگر. واقعاً شما چه جور آدم‌هایی هستید؟

سلام دوستان، تجربه من در مدت کوتاهی که در این شرکت بودم اینگونه بود که اساس شرکت بر دروغ، جعل و کلاهبرداری استوار است. وقتی دیدم که همکارانم حقوقشان را به درستی دریافت نکرده‌اند و بسیاری از آنها به اداره کار شکایت کرده‌اند، تصمیم گرفتم مشاهداتم را بنویسم. علاوه بر این، بیمه کارمندان به دروغ برای افرادی که حتی در شرکت نیستند (مانند دوستان و آشنایان مدیران) ثبت می‌شود و وقتی کارشناس بیمه می‌آید، ادعا می‌کنند که این افراد دورکار هستند یا مرخصی گرفته‌اند. همچنین، سمت‌های کارمندان هم در بیمه و هم در قراردادها به دروغ ثبت می‌شود. مثلاً آقای X که برنامه‌نویس است، در بیمه به عنوان پشتیبان ۲ ثبت شده و در قرارداد با کارفرما به عنوان مدیر پروژه یا برنامه‌نویس ارشد معرفی می‌شود تا پول بیشتری دریافت کنند، اما هیچ سودی به کارمند نمی‌رسد و تمام آن به جیب شرکت می‌رود. ساعت‌های کاری که به کارفرماها (به خصوص بانک ملت) گزارش می‌شود، غیرواقعی و حدود ۷۰٪ بزرگنمایی شده است. مثلاً اگر کاری ۳۰ ساعت زمان ببرد، به کارفرما گفته می‌شود ۱۰۰ ساعت زمان برده است و پول اضافی به جیب مدیریت می‌رود، بدون اینکه هزینه‌ای برای بهبود کیفیت تیم شود. تعداد کارمندان شرکت که در سایت‌هایی مانند جابینجا ثبت شده، واقعی نیست و شرکت حدود ۴۰ تا ۵۰ نفر بیشتر نیرو ندارد. بیش از ۹۰٪ پروژه‌هایی که در سایت شرکت (مانند بانک مسکن، صندوق، راه‌آهن و ...) ثبت شده‌اند، یا دروغ هستند یا فیلد شده‌اند یا اصلاً وجود خارجی ندارند و فقط در حد یک جلسه یا شرکت در مناقصه بوده‌اند که به نتیجه نرسیده است. برای هر یک از کارمندان، فرم‌های معرفی از دفتر کاریابی پر شده و امضاها جعل شده‌اند تا شرکت معاف از مالیات شود، در حالی که از کارمندان مالیات کسر می‌شود. همچنین، ایزویی که شرکت گرفته، بر اساس دروغ و جعل مدرک بوده و هیچکدام از استانداردها را رعایت نکرده‌اند. این‌ها مواردی هستند که من می‌دانم و تایید می‌کنم که بسیاری از همکارانم نیز شکایت‌های زیادی به اداره کار داشته‌اند و شرکت دائماً بین اداره کار و شرکت در رفت‌وآمد است. به هیچ وجه نمی‌توان به این شرکت اعتماد کرد، زیرا همه چیز بر پایه دروغ و جعل استوار شده است.

من از سال ۱۳۹۹ تاکنون به عنوان مهندس نرم‌افزار در شرکت رایان پرداز کاوش مشغول به کار هستم. اگرچه در برخی موارد مانند محاسبه اضافه‌کار برای افراد دورکار مشکلاتی وجود دارد، اما این موضوع در مورد کارمندان حضوری صدق نمی‌کند و من شخصاً برای هر ساعت کاری که در شرکت داشته‌ام، اضافه‌کارم به درستی محاسبه و واریز شده است. به نظر من بیان این نکته در اینجا ضروری بود. من پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه وارد این شرکت شدم و مدیران مجموعه با صبر و حوصله زیادی به من کمک کردند تا مهارت‌هایم را ارتقا دهم. از محیط کاری خوب و خلاقانه شرکت بسیار راضی هستم و از همکاری با این شرکت حرفه‌ای لذت می‌برم. همچنین از فرصت‌های آموزشی و رشد شخصی که در این شرکت برایم فراهم شده، بسیار خوشحالم.

من نمی‌گویم این شرکت خوب است یا بد، فقط هر کسی که برای مصاحبه می‌رود، بهتر است لیست سوالاتی که اینجا نوشته‌ام را از مصاحبه‌گر بپرسد تا همه چیز برایش روشن شود. اول بپرسید آیا حقوق و سمت شما دقیقاً مطابق واقعیت به شما ارائه می‌شود یا پایه‌ای رد می‌کنند. بپرسید آیا کارمندان قرارداد کتبی دارند یا خیر و اگر دارند، چهار نمونه قرارداد سال 1402 را به شما نشان دهند. بپرسید آیا قرارداد ساعتی با همه می‌بندند یا خیر؟ بپرسید آیا طبق قانون کار، چهارشنبه‌ها یک ساعت کمتر کار می‌کنید یا نه؟ بپرسید آیا اصلاً اضافه‌کاری می‌دهند یا نه و اگر می‌دهند، آیا اضافه‌کاری با نرخ دستمزد واقعی شما محاسبه می‌شود یا حقوق پایه؟ بپرسید آیا 20 دقیقه زمان ناهار از حقوق شما کسر می‌شود یا نه. بپرسید آیا با استعفا و تحویل کار طی 30 روز مطابق قانون کار موافقت می‌کنند یا ماه‌ها طول می‌کشند و شما را معطل می‌کنند و در نهایت پول شما را هم نمی‌دهند. اگر این‌ها را به شما اثبات کردند، خداروشکر بروید کار کنید. به من که پاسخی قانع‌کننده در چارچوب قانون کار ندادند. این مسائل توسط افراد مختلف در حوزه‌های مختلف (شبکه، تحلیل، تست، برنامه‌نویسی و...) اینجا مطرح شده و هیچ‌وقت مدیران شرکت به آن‌ها پاسخ ندادند و در تمام پست‌ها فقط شروع به توهین و حمله به دشمن فرضی کردند.

من به عنوان کسی که در بخش پشتیبانی این شرکت کار کرده‌ام، چیزی جز دخالت‌های بی‌جا و مداوم مدیر و مدیرعامل در تمامی امور ندیدم. ایشان فکر می‌کردند هیچ‌کس چیزی بلد نیست جز خودشان. حتی در جلسات رسمی با مدیران ارشد سازمان‌های بزرگ کشور، در مورد موضوعاتی مثل ترافیک شهری و ساختمان‌سازی صحبت می‌کردند. متأسفانه برخی از کارمندان هم مانند دسته‌ای کور بودند و هرچه مدیریت می‌گفت بدون چون و چرا قبول می‌کردند. به طور خلاصه، شرکت به جایگاهی تبدیل شده بود که سیستم‌های فرسوده، تجهیزات قدیمی و بی‌فایده، محیط کاری پادگانی و روابط ارباب و رعیتی حاکم بود. حقوقی که می‌دادند بسیار ناچیز بود و انتظار داشتند حتی در تعطیلات هم برایشان کار کنی. در ابتدا یک قرارداد آزمایشی می‌بستند و بعد از یک سال کار با همان حقوق آزمایشی، منت هم سرت می‌گذاشتند. مدیر شرکت حتی در جلسات رسمی با مدیران ارشد سازمان‌ها خیار می‌خورد و این نشان می‌دهد چه نوع مدیریتی در شرکت حاکم است. بعد از اینکه با دخالت‌هایش پروژه‌ها را خراب می‌کرد، مسئولیت نمی‌پذیرفت و دیگران را می‌فرستاد تا مشکلاتش را حل کنند. به جای اینکه در جلسات خیار بخوری و حرف‌های بی‌اساس بزنی، بهتر است چیزی یاد بگیری. راستی، کولر گازی اتاق سرور را بعد از ۱۰ سال عوض کردی؟ آخرین باری که دیدم، داشت گریه می‌کرد و می‌گفت می‌خواهد از این شرایط فرار کند. کی می‌آید جای من را بگیرد؟

اینجا پر از تجربه‌های عجیبی است که ۹۵ درصد شبیه هم هستند. اگر بپرسید چه کسانی این تجربه‌ها را ایجاد می‌کنند، باید بگویم دو نفر بدقلق و قدرناشناس. یکی از آن‌ها م م است که الاف و بیکار است و فقط دستور آشپزی می‌خواند، و دیگری ع ه است که به شب‌بیداری معروف است. دشمنی هم حدی دارد، بس است دیگر! بهتر است کمی زمان بگذارید و روی ارتقای خودتان کار کنید.

سلام بچه‌ها، روز بخیر. امروز به اداره کار در خیابان سمیه رفتم. گفتند کسانی که شکایت نکرده‌اند، مشکلی ندارند، اما کسانی که شکایت کرده‌اند نگران نباشند، چون حتماً پولشان را می‌دهند و مجبور به این کار هستند. خانم مسئول گفت اگر پول ندهند، حساب‌های شرکت بسته می‌شود و حتماً پرداخت انجام می‌شود. گفتم که همه بدانند ظاهراً تعداد زیادی از کارگران هستند که ماه‌هاست حقوق معوقه دارند.

سلام به همه دوستان. من چند ماه به عنوان مالک محصول در این شرکت کار کردم. نظرات مثبت و منفی درباره کاوش را خواندم و می‌خواهم تجربه شخصی خودم را بگویم. قضاوت با شماست. از همان ابتدا اصرار داشتند که به صورت ساعتی کار کنم، نه قراردادی. این موضوع دروغ نیست و می‌توانید از مصاحبه‌ها یا پرسنل شرکت بپرسید. به من هیچ نسخه‌ای از قرارداد داده نشد و وقتی از همکارانم پرسیدم، فهمیدم که آن‌ها هم قرارداد کتبی ندارند. در مورد حق بیمه، بیمه من به حداقل رد شده بود و وقتی اعتراض کردم، گفتند این قانون شرکت است. در این مجموعه قوانین محلی حاکم است که برخلاف قوانین کار و عرف حرفه‌ای است. مثلاً اضافه‌کاری و تعطیلات پرداخت نمی‌شد، برخی از همکاران حقوق کمتر از حداقل قانون کار دریافت می‌کردند و برای استعفا باید ۳ ماه می‌ماندند، نه ۱ ماه. حتی با استعفا موافقت نمی‌کردند. بحث اخراج هم به صورت یک‌شبه و برخلاف تعهدات انجام می‌شد. با من تا پایان سال توافق کرده بودند، اما بعد از پایان پروژه، یک روز قبل به من گفتند دیگر نیایید. بعداً شنیدم که با افراد دیگر هم همین کار را کردند. اخراج حرفه‌ای با دعوا، فحاشی و زورگویی بسیار متفاوت است. من درباره روابط بین همکاران و محیط سمی اطلاعات زیادی ندارم، چون خیلی زود از شرکت جدا شدم. اما به سرعت متوجه شدم که فضای غیرعادی و روابط غیرحرفه‌ای بین افراد وجود دارد. همکارانم در تیم بسیار مهربان و بااستعداد بودند و امیدوارم بهترین‌ها برایشان اتفاق بیفتد و در شرکت‌های بزرگ با محیط حرفه‌ای کار کنند و پیشرفت کنند. دوستان، من در مجموع ۵ ماه آنجا بودم و هر موضوعی که مطرح شده و فکر می‌کنید دروغ است، می‌توانید بپرسید. هیچ مشکلی ندارد، در روز مصاحبه بپرسید که حق بیمه چگونه پرداخت می‌شود، آیا از ابتدا قرارداد داده می‌شود یا نه، مدت تعهد برای استعفا چقدر است، آیا اضافه‌کاری و دورکاری پرداخت می‌شود و اگر پرداخت می‌شود، آیا با فرمول قانونی محاسبه می‌شود یا فرمول شرکت. این حق شماست که در مصاحبه تمام مسائل حقوقی و قانونی را بپرسید و سپس توافق کنید. همان‌طور که قدیم گفته‌اند، جنگ اول به از صلح آخر است.

سلام. من از شهریور ۹۸ تا تیر ۹۹ در این شرکت به عنوان کارشناس تست مشغول به کار بودم. بعد از یک ماه، مجبور شدم به بانک بروم و کار پشتیبانی انجام دهم، در حالی که این کار خلاف توافق اولیه‌مان بود. بعد از پایان ساعت کاری بانک (ساعت ۴:۳۰)، مجبور بودم به شرکت برگردم و تا ساعت ۷ آنجا بمانم. زمان‌های بین این ساعات را به عنوان مرخصی اجباری برایم ثبت می‌کردند. بعداً متوجه شدم که حتی روزهای بیمه‌ام را هم به درستی ثبت نکرده‌اند، در حالی که من مرخصی استحقاقی گرفته بودم. در دوران کرونا، همه دورکار شده بودند، اما به ما گفتند باید به بانک برویم و بعد از آن کارهای شرکت را انجام دهیم، بدون اینکه حتی اضافه‌کاری به ما تعلق بگیرد. اواخر، حتی پنج‌شنبه‌ها هم مجبور بودم به بانک بروم، در حالی که از ابتدا به صورت شفاهی توافق کرده بودم که پنج‌شنبه و جمعه نمی‌توانم کار کنم. در سال ۹۸، حقوق من دو میلیون تومان بود (که کمی بیشتر از حداقل حقوق وزارت کار بود)، اما در سال ۹۹، با وجود افزایش حداقل حقوق به دو میلیون و چهارصد هزار تومان، حقوق من فقط دویست هزار تومان افزایش یافت و از حداقل حقوق وزارت کار هم کمتر شد. در نهایت، استعفا دادم و دو هفته برای تحویل کار ماندم، اما با تهدید مواجه شدم که اگر بروم، از من شکایت می‌کنند و هر جا بروم، برایم مشکل ایجاد می‌کنند. تجربه بد دیگر این بود که به من مرخصی نمی‌دادند؛ حتی وقتی مادرم عمل داشت، به من مرخصی ندادند و مجبور شدم ساعت ۱۲ بروم و بگویم غیبت مرا ثبت کنند، چون مادرم برایم مهم‌تر بود. همچنین، شرکت هیچ سیستم ثبت مرخصی نداشت و باید مرخصی‌ها را روی کاغذ می‌نوشتیم و تحویل می‌دادیم، اما در نهایت مشخص نمی‌شد چقدر مرخصی از ما کم شده یا چگونه محاسبه می‌شود. رفتار غیرحرفه‌ای مدیر بالادستی‌ام هم بسیار توهین‌آمیز بود. او در هر جلسه‌ای که در بانک حضور داشت، اگر مشکلی پیش می‌آمد، همه تقصیرها را به گردن من می‌انداخت، در حالی که من اصلاً قرار نبود نیروی پشتیبانی باشم و فقط سه چهار ماه سابقه کار داشتم، در حالی که او ۱۰ سال سابقه کار داشت. حتی کارهای عجیبی از من می‌خواستند، مثلاً بردن مودم و لپ‌تاپ به صورت پنهانی یا عکس‌برداری از بعضی مدارک، که اگر لو می‌رفت، نمی‌دانستم بانک با من چه می‌کرد. در کل، تجربه بسیار بدی بود کار کردن در آنجا.

دیدم برخی از انتقادات را غیرحرفه‌ای و خاله‌زنکی خوانده‌اند. می‌خواستم بگویم که اگر شرکت بیمه‌تان را رد کند، قرارداد رسمی نبندد، اضافه‌کارتان را پرداخت نکند، مالیاتتان را کم کند و به دولت ندهد، سنواتتان را به نرخ سه سال پیش بدهد یا بعد از دو سال قطع همکاری تسویه نکند، آیا این‌ها دیدگاه خاله‌زنکی است؟ اگر با استعفای اصولی و قانونی یک نفر موافقت نشود و بعد از شش ماه هنوز پولش را ندهند، آیا این رفتار حرفه‌ای است؟ رفتار خاله‌زنکی مدیرعاملی است که شب‌ها چت بچه‌ها و تاریخچه مرورگرشان را می‌خواند و هیچ حریم شخصی برای پرسنل قائل نیست. خاله‌زنکی اصلی مدیرعاملی است که در جلسه قرارداد به جای صحبت حرفه‌ای درباره توانایی‌ها و توقعات کاری، درباره این که شما از بیرون غذا می‌خرید و به همین دلیل فکر می‌کنید حقوقتان کم است، صحبت می‌کند. این‌ها را همه قدیمی‌ها می‌دانند. دوست عزیز، این‌ها حقوق حرفه‌ای یک کارمند است و این انتقادات و مطالبات حرفه‌ای و قانونی است. انتظارات شما از محیط کار خاله‌زنکی است که دغدغه‌تان رستوران رفتن، ویلای کردان و باغ رفتن و نوشیدنی است. اگر سری به لینکدین بزنید، می‌بینید که همه شرکت‌ها این جشن‌ها را دارند و حتی بهترش را برگزار می‌کنند. به نظر من، دیدگاه شما غیرحرفه‌ای و خاله‌زنکی است. کمی افق دیدتان را گسترش دهید، به نظر من در دو شرکت معتبر مصاحبه کنید، کتاب بخوانید، بزرگ شوید و بعد درباره دیگران صحبت کنید.

من چند ماه به عنوان برنامه‌نویس در این شرکت کار کردم و بدترین تجربه کاری را داشتم. مدیریت در همه مسائل دخالت و اظهار نظر می‌کرد و هر ماه جز خراب کردن نیروها در جمع، کار دیگری بلد نبود. اگر برای شعور خود ارزش قائل هستید، اینجا رزومه نفرستید.

سلام، من تجربه کاری در این شرکت داشته‌ام و دارم. باید بگویم که در حال حاضر شرکت و کارمندان بدون حاشیه و با تمرکز بالا در حال پیشرفت و یادگیری هستند. حتی در شش ماه دوم سال ۱۴۰۲، شرکت تصمیم گرفت دوره‌های آموزشی در حوزه‌های بیزاجی، تحلیل اسکرام و پرداکت برای کسانی که علاقه‌مند به یادگیری بیشتر بودند، خریداری کند که با استقبال خوبی از سوی کارمندان مواجه شد. واقعاً شرکت بعد از تجربه تلخی که با یکی از کارمندانش داشت، استراتژی مدیریتی خود را تغییر داد و تلاش می‌کند شرایط را بهبود بخشد. خوشبختانه تا حد زیادی موفق شده‌اند. من واقعاً افرادی که فقط جنبه‌های منفی را بازگو می‌کنند و نظر شخصی خود را بیان می‌کنند، درک نمی‌کنم. به نظر می‌رسد برخی ماهیت تجربه‌ها را با توییتر و استوری اینستاگرام اشتباه گرفته‌اند. شاید کسی واقعاً مثل آن‌هایی که با توهین و کاملاً غیرحرفه‌ای نظر می‌دهند، دنبال حاشیه نباشد، بلکه دنبال کار شرافتمندانه و پیشرفت باشد. وقتی تجربه‌ها را می‌خواندم، متوجه شدم که دوستان حداقل ۴ سال در این شرکت کار کرده‌اند و حالا مدعی دو رویی، جاسوسی و عدم پرداخت به موقع هستند. ۴ سال زمان کمی برای تغییر شرایط کاری نیست، مگر اینکه خودشان در آن سال‌ها دقیقاً با همین صفاتی که می‌گویند هم‌راستا بوده‌اند و حالا که کنار گذاشته شده‌اند، دهن باز کرده‌اند و خودشان را زیر سوال می‌برند. پیروز باشید 😇🤌🏻

به نظر من بدترین تجربه‌ام در چند سال اخیر، همکاری با این شرکت بود. مدیرعامل به شدت خود را عقل کل می‌داند و در هر زمینه‌ای دخالت می‌کند. در بحث تحلیل، عملاً به کار شما ورود کرده و اختیار تصمیم‌گیری را از شما می‌گیرد. بیشتر به دنبال این هستند که بنشینید و طرح‌های معیوب مدیریت را مستند کنید، نه اینکه تحلیلگری باشید که صاحب اندیشه و نظر باشد. بعدها در پروژه، اگر هر مشکل تحلیلی پیش بیاید، خودش مسئولیت را نمی‌پذیرد و می‌گوید شما تحلیلگر این سیستم بودید. به نظر من این شرکت به دنبال تحلیلگر نیست، بلکه فقط به دنبال یک قربانی می‌گردد تا در نهایت همه مشکلات را به گردن او بیندازد. علاوه بر این، من هم مانند سایر همکارانم با مشکلات دریافت حقوق مواجه بودم.

تقریباً همه نظرات بچه‌ها درست بود. اینجا اصلاً جای خوبی نیست و هیچ نکته مثبتی ندارد. بیش از حد نگه‌تان می‌دارند و پولش را نمی‌دهند. قرارداد نمی‌دهند و ساعتی می‌بندند تا عیدی و سنوات ندهند. آینده شغلی در اینجا وجود ندارد و امنیت شغلی هم ندارید؛ ممکن است روز بعد بگویند اخراجی هستید. در واقع، اگر بتوانند کسی را با هزار تومان حقوق کمتر جای شما بگذارند، این کار را می‌کنند. بس که گداصفت هستند.

واقعاً جای عجیبی بود. چند روزی که آنجا بودم، حجم کاری بسیار بالا بود. مدیرعامل بسیار بی‌ملاحظه و بداخلاق بود و تنش‌های روحی و روانی زیادی برای من و دیگران ایجاد می‌کرد. در نهایت مجبور شدم از آن شرکت بروم. حالا که حرف‌های بقیه را می‌شنوم، می‌بینم فقط من نبودم که این مشکلات را تجربه کردم. برای شما متاسفم خانم رض*** و جمش***.

صادقانه می‌گویم اگر به دنبال کار به اینجا می‌آیید، تمام حرف‌های منفی که می‌زنم واقعیت دارد. پیشنهاد می‌کنم تمام نظرات را بخوانید و اگر مشکلی نداشتید، بیایید. در واقع اینجا: ۱. حقوق بسیار پایین‌تر از جاهای دیگر است و مزایایی ندارد. ۲. بیمه پایه ۸ تومان رد می‌شود. ۳. سطح کار بسیار پایین است و چیزی به شما اضافه نمی‌کند جز بارکشی. ۴. بعد از چند سال کار کردن اینجا، تاکید می‌کنم چند سال، هیچ توانایی خاصی به دست نمی‌آورید که به رزومه‌تان اضافه کنید. الان من در شرکت هستم و می‌بینم که کسی خاص برای کار به اینجا نمی‌آید و این موضوع مدیریت را کلافه کرده. باز هم می‌گویم اگر دروغ است، بیایید و بنویسید دروغ است. یا علی.

شرکت کاوش شرکت خوبی است، کافی است با صداقت کار کنید. تمام ابزارهای لازم برای یادگیری فراهم می‌شود. سرپرست‌ها مانند دوست در کنارتان هستند و هر سه ماه پرداخت عملکرد داریم. در ضمن، نظرات منفی اینجا توسط دو نفر ناراحت و مشکل‌دار مطرح می‌شود که یکی از آن‌ها الاف و بیکاره است و دیگری که مشکل مغزی دارد و به دلیل اختلاف با شرکت این نظرات را می‌دهد. جدی نگیرید.

در حال حاضر، همه کارمندان شرکت کاوش با یکدیگر صمیمی و دوست هستند. حتی اگر در کار به توافق نرسند یا بحثی پیش بیاید، رفتار همه حرفه‌ای است و سعی می‌کنند مشکلات را برطرف کنند. در این شرکت شاهد پیشرفت دوستان بودیم؛ افرادی که از صفر شروع کردند و با تلاش خود و فضایی که شرکت فراهم کرد، به افراد حرفه‌ای تبدیل شدند و پس از دو سال افزایش حقوق چشمگیری داشتند. همچنین شاهد افرادی بودیم که به هر دلیلی با شرکت قطع همکاری کردند، اما همچنان به جشن‌ها دعوت می‌شوند و از آن‌ها تشکر و قدردانی می‌شود. در مورد مسائل زیرآب‌زنی، ممکن است وجود داشته باشد، اما دیدیم که این حرف‌ها روی تصمیم‌گیری‌ها تاثیری نداشته و فقط خروجی کار و انجام شرح وظایف است که تاثیرگذار بوده. در مورد دیدگاه‌های غیرحرفه‌ای و خاله‌زنکی که در اینجا نوشته شده، باید بگویم که مرسی که حتی وقتی نیستید، موجبات خنده ما را فراهم می‌کنید. جالب اینجاست که دوستان در زمان کاری خودشان هم همین اندازه شاکی و متوهم بودند، اما همکاری‌شان با شرکت ادامه داشت و حتی علاقه‌مند به حضور و ادامه همکاری بودند. حتی زمانی که ناکارآمد و بدون هیچ ارزش افزوده‌ای بودند، شرکت با آن‌ها نهایت تعامل و همکاری را داشت. شاید به همین دلیل است که این‌قدر احساسی با موضوع برخورد می‌کنند. عدم دانش کافی، بی‌نظمی و مسموم‌سازی محیط سازمان جزو مواردی است که هیچ سازمانی با آن‌ها کنار نمی‌آید. اگر تصمیم به مصاحبه کاری یا کار در این شرکت دارید، باید بدانید که پیشرفت شما مثل همه شرکت‌های دیگر فقط به تلاش خودتان بستگی دارد. در آخر، اگر در هر سازمانی مشغول به کار هستید و به هر دلیلی در آنجا مشکلی دارید، بدون تردید محل کارتان را عوض کنید. چون با حرف زدن پشت بقیه و تهمت زدن، موقعیت کاری‌تان بهتر نمی‌شود یا مشکلات‌تان برطرف نمی‌شود، فقط در دید بقیه به یک آدم منفی تبدیل می‌شوید. موفق باشید.

این شرکت واقعاً داغون و مزخرفه. به جز ویترین خوب، هیچ چیز مثبتی ندارن. نه حقوق خوبی می‌دن و نه اجازه می‌دن زندگی کنی. فشار کاری رو آنقدر زیاد می‌کنن که کل شرکت پر از دعوا و تنشه. من با اینکه می‌دونستن دانشجو هستم، بعد از یک سال کار کردن براشون، حتی اجازه ندادن به امتحان‌هام برسم. بعد از کلی دعوا و بحث و گذشت زمان زیاد، هنوز هم پول منو ندادن. اگه دوست دارید اعصاب و زندگیتون رو هدر بدید، این شرکت گزینه‌ی خوبیه!

من چند سال به عنوان برنامه‌نویس در این شرکت کار می‌کردم. هر بار که بحث دستمزد پیش می‌آمد، با توهین‌های مختلف مواجه می‌شدم و کارم را بی‌ارزش می‌کردند. اگر قرار بود در پایان سال کمی به حقوقم اضافه شود، انتظارات غیرمنطقی و کارهای عجیب و غریبی از من می‌خواستند، طوری که ترجیح می‌دادم همان حقوق قبلی را بگیرم. گاهی هم می‌گفتند که مسیر خوبی برای پیشرفت من فراهم کرده‌اند و نباید انتظار پول داشته باشم. در حوزه‌هایی که به آن‌ها علاقه داشتم، اجازه کار نمی‌دادند و به اجبار کارهای دیگری به من محول می‌کردند که هیچ تخصص و علاقه‌ای به آن‌ها نداشتم. ابزاری که در شرکت استفاده می‌شد، بیزاجی بود که باعث شد پیدا کردن کار در بیرون برایم سخت شود، چون کمتر شرکتی از این ابزار استفاده می‌کند. این ابزار به یک زیرساخت خراب متصل بود که در واقع یک پروژه آزمایشی بود و هرگز عملیاتی نشد، اما شرکت آن را به عنوان یک پروژه موفق به کارفرماها ارائه می‌داد. بیشتر پروژه‌هایی که در سایت شرکت به عنوان موفق ثبت شده بودند، در واقع به دلیل کیفیت پایین توسط کارفرماها رد شده بودند. وقتی استعفا دادم، آن را نپذیرفتند و گفتند باید تا پایان سال بمانم، در حالی که هیچ قراردادی با من امضا نکرده بودند. من سعی کردم همه چیز دوستانه و قانونی پیش برود، بنابراین یک ماه قبل کتباً استعفا دادم و حتی بیش از یک ماه بعد از استعفا ماندم تا کارها را تحویل دهم، اما باز هم با من رفتار نامناسبی داشتند و حقوق ماه آخر، عیدی و سنواتم را بعد از ۶ ماه هنوز پرداخت نکرده‌اند. حتی شب‌هایی که تا ساعت ۱۲ شب برای آن‌ها کار می‌کردیم، نه تنها اضافه‌کاری پرداخت نمی‌شد، بلکه حقوق عادی هم نمی‌دادند، چون خارج از ساعت کاری بود. در طول مدتی که آنجا بودم، قرارداد ساعتی را قبول نکردم و به همین دلیل همیشه با من مشکل داشتند، اما ارزشش را داشت، چون قرارداد ساعتی آن‌ها بسیار ظالمانه و یکطرفه بود.

من نزدیک به ۳ سال است که افتخار همکاری با کاوش را دارم. باید بگویم که در کاوش، تمام همکاران بدون هیچ ریا و صادقانه هر آنچه بلد باشند به شما یاد می‌دهند. ما برنامه‌های تفریحی متنوعی داریم، مثل تورهای تهران و کردان، جشن تولد برای بچه‌ها و غیره. اگر در اینجا بمانید و کار یاد بگیرید، حقوق شما افزایش می‌یابد و اگر بخواهید، می‌توانید بعد از مدتی با دانشی که کسب کرده‌اید به جای دیگری بروید یا با حقوق بیشتر در همین مجموعه بمانید و حتی مهاجرت کنید. من که به دنبال کار و یادگیری بودم، اینجا بهترین انتخاب بود. هم توانستم درس بخوانم و هم کار حرفه‌ای انجام دهم. از تمام همکارانم هم به خاطر این محیط دوستانه و صمیمی تشکر می‌کنم.

من به مدت دو ماه به عنوان مدیر شبکه و مشاور در این شرکت کار کردم. مدیرعامل شخصاً با من مصاحبه کرد و مستقیماً من را استخدام نمود. اگر بگویم هنوز هم دل‌چرکینم، دروغ نگفته‌ام. یک روز بعد از ظهر به سادگی به من گفتند که برای تسویه حساب با من تماس خواهند گرفت. محیط کاری بسیار بدی بود، اما من به شدت گریه کردم. روزهایی بود که حتی جمعه و پنج‌شنبه هم نمی‌رفتم. فردی به نام برهمند پشت سر من حرف زد و باعث شد مدیرعامل از من بدش بیاید. جالب اینجاست که همه آن‌ها خیلی خوب نقش بازی می‌کردند. برهمند استعفا داد و مدیرعامل به من گفت که خودت باید مشکل را حل کنی و او را نگه‌داری. من هم ساده‌لوحانه شروع به التماس کردم که او بماند. انگار همه این‌ها نقشه‌ای بود تا مرا له کنند. با دیدن نظرات مثبت دیگران در اینجا، قطعاً مدیرعامل از مدیریت خود لذت می‌برد. دنیا واقعاً جای کوچکی است.

سلام به همه. چیزی که توی این شرکت هست و به وقتش خیلی به ضررتون تموم میشه بحث بیمه تامین اجتماعی هست وقتی شما به فرض ۲۰ تومن حقوق میگیرید کاوش بیمه شما رو پایه رد میکنه. حالا کجاش به ضرر شماست؟ وقتی که خدایی نکرده نیاز به مرخصی استعلاجی داشته باشید تو اون زمان بهتون حقوق نمیدن و بعد از بهبودی باید خودتون برید از تامین اجتماعی حقوق اون چند روز مریضیتون رو بگیرید اما چون بیمه براتون پایه رد شده دستمزدتون برمبنای حداقل اداره کار محاسبه میشه نه حقوق واقعیتون.این اولین ضرر در ضمن همین رفت و آمد به تامین اجتماعی یکی دو روز مرخصی میخواد که اونم چون قرارداد ساعتی میبندن یعنی ضرر دوم. حالا فقط این نیست. سال ۱۴۰۲ دیدیم که به هیچکس قرارداد کتبی ندادند و هر موقع خواستند یک شبه بچه ها رو اخراج کردند. حالا با این وضعیت اگر بخواید از تامین اجتماعی بیمه بیکاری بگیرید بر مبنای حقوق پایه ای که براتون پرداخت شده محاسبه میشه و در ایام بیکاری دستمزد خیلی کمی خواهید گرفت. همینطور تامین اجتماعی مزایای دیگه ای هم داره که همش براتون بصورت حداقلی محاسبه میشه چون کاوش حق بیمه ها رو به دروغ رد میکنه. حالا چاره چیه میتونید قاطع بگید که به قانون آگاهی دارید و باید بیمتون برابر حقوق واقعیتون رد بشه. اگر هم نپذیرفتن به راحتی میتونید تو سامانه تامین اجتماعی تو قسمت ثبت تخلفات این موضوع رو گزارش کنید و پرینت حساب و پرینت بیمتون رو ضمیمش کنید. و درقسمت دیگه درخواست بازرسی از این شرکت رو ثبت کنید. در این روش هویت شما محفوظ میمونه و هیچ جای نگرانی نیست. بازرس بیمه میاد و با دیدن تخلف قطعا جریمه خواهند شد. مسئله غیر قانونیه دیگه اینه که اگر شما بخواهید استعفا بدهید از تاریخی که کتبا نامه استعفا رو ارسال می کنید مطابق قانون کار ۱ ماه موظف هستید کار رو تحویل بدهید و بروید و بحث ۳ ماه زمان تحویل که بهتون میگن کاملا غیر قانونیه و هیچ حقی برای به زور نگه داشتن پرسنل ندارند. حتی اگر به زور از شما امضا گرفته باشند. بعد از جدایی از هر شرکتی کارفرما موظف هست بعد یک ماه حق و حقوق شما رو کامل تسویه کنه و اگر این کار رو نکنه شما بلافاصله مجاز هستید تو سامانه اداره کار ثبت شکایت کنید و اصلا پروسه سختی نداره. من دوستانی دارم که شکایت نکردند و ماه هاست از کاوش طلب دارند. پس بدونید روش دوستانه با این موجودات جواب نمیده. شرکت کاوش برای افرادی که وجود خارجی‌ ندارند بیمه رد میکنند و حقوق تمام پرسنل با ریز دستمزد رد شده تو تامین اجتماعیشون یکسان نیست عناوین شغلی دروغ ثبت میشه ، سنوات به نرخ روز داده نمیشه و هزار تخلف دیگه. کلی پرونده تو اداره کار دارند و چندین گزارش تخلف اداری تو تامین اجتماعی. قرارداد کتبی به پرسنل نمیدن، به زور از پرسنل امضا میگیرند که طلبی ندارد و…. پس اگر برای مصاحبه به این شرکت رفتید بدونید با دسته ای کلاهبردار طرف هستید و هرجا به هر شکلی بتونند به حقوق شما دست درازی خواهند کرد.

من حدود ۴ تا ۵ ماه به عنوان کارشناس شبکه در این شرکت کار کردم. شب‌های زیادی را تا صبح بیدار ماندم و کارهایی برای شرکت انجام دادم که سال‌ها کسی انجام نداده بود. ویکی‌ای که ایجاد کردم هنوز هم در حال استفاده است. در مورد حقوق، طبق توافق دریافت کردم، اما پاداشی که شایسته زحماتم بود را هرگز نگرفتم و این موضوع همیشه مرا ناراحت کرده است. در مورد شبکه و استانداردهای شرکت، دخالت‌های بی‌جا و غیراستاندارد مدیریت که هیچ تجربه‌ای در حوزه IT و شبکه ندارد، باعث مشکلات زیادی می‌شود. بسیاری از همکاران بعد از مدتی از این شرایط فرار می‌کنند. مدیریت هزینه‌های غیرمنطقی می‌کند، مثلاً به سرورها ۲۰ گیگ رم می‌دهد بدون اینکه بررسی کند آیا به ۱۴ گیگ هم رسیده است یا نه. در کل، این شرکت برای موقعیت شبکه مناسب نیست. باید بدانید که در همه‌جا زیرآب‌زنی و مشکلاتی وجود دارد و این به دلیل جهان‌سومی بودن ماست. یادتان باشد که نمی‌توانید اخلاق و رفتار مدیریت یک شرکت را تغییر دهید. من تأیید نمی‌کنم که همه چیز در کاوش عالی بوده است. قطعاً ضعف‌های زیادی در حوزه مدیریت وجود دارد، اما به خاطر داشته باشید که این شرکت متعلق به شما نیست. اگر توانمند هستید، به راحتی کار پیدا می‌کنید، در غیر این صورت مجبورید سختی‌ها و آزارها را تحمل کنید.

یک سوال داشتم: آیا این شرکت که رتبه یک شورای عالی انفورماتیک را دارد، قصد ندارد برای کارمندان هدست بخرد؟ مثلاً هدست‌هایی که با تبدیل ۲ به ۱ در مترو خریداری می‌شوند، مناسب تماس‌ها نیستند. یا مثلاً چند مانیتور واید و سالم جدید برای برنامه‌نویسان تهیه کند تا راحت‌تر کار کنند؟ یا چند ماوس با اسکرول سالم؟ آیا زشت نیست که با این همه افتخار، در یک تیم حداقل یک سیستم با منابع کافی برای اجرای ویژوال و بیلد گرفتن وجود نداشته باشد؟ شما که پولدار هستید، حداقل با پول عیدی و سنواتی که به ۳۰-۴۰ نفر ندادید، می‌توانستید چند هدفون بخرید. یا حداقل با پولی که از حقوق کارمندان برای ناهار کم می‌کنید، یک مایکروویو نو بخرید تا کارمندان برای گرم کردن ناهار صف نکشند و بعداً به خاطر ۱ دقیقه تأخیر در زمان ناهار مورد سرزنش قرار نگیرند.

در مدت زمانی که در این شرکت بودم، سعی کردم به مرور محیط کاری را برای همکاران سامان بدهم، اما متأسفانه با مقاومت مدیرعامل و همراهانش مواجه شدم. بسیاری از نظرات را خواندم و بیشتر متأسف شدم که نتوانستم کار مثبتی انجام دهم. حقیقت این است که قبل از ورود به هر شرکتی، باید تحقیقات گسترده‌ای انجام دهید و چارت سازمانی، پروژه‌ها و سوابق واقعی آن شرکت را بررسی کنید. متأسفانه من هم با وجود تجربه کاری موفق، اشتباه کردم و وارد این شرکت شدم و رزومه کاری خودم را خدشه‌دار کردم. اما می‌پذیرم که اشتباه خودم بود که وارد این شرکت شدم. حتی به افراد تازه‌کار هم توصیه نمی‌کنم وارد این شرکت شوند، چه برسد به دیگران. اولین چیزی که توجه من را جلب کرد، حقوق پایین افراد فنی شرکت بود که مشخص بود حتی از برخی مسئولان شرکت بیشتر است، اما جایگاه درستی به دلیل مقاومت همین مسئولان ندارند. در کل، ستون و پایه این شرکت و اهداف آن خراب است و هیچ‌کس نمی‌تواند در این شرکت موفق شود.

می‌خواستم بگویم افرادی که در این شرکت کار می‌کنند، اصلاً امنیت شغلی ندارند و ممکن است فردا به شما بگویند اخراج شده‌اید. حتی مواردی داشتیم که افراد در آخر سال بدون اطلاع قبلی متوجه شدند از سال بعد دیگر نیازی به حضورشان نیست. به طور کلی، اینجا علاوه بر اینکه پایین‌ترین حق بیمه را برای شما در نظر می‌گیرند، جو سمی حاکم است و حقوق و امکانات بسیار کمی ارائه می‌شود. حتی امنیت شغلی هم وجود ندارد. نکته دیگری که در این مدت متوجه شدم این است که معمولاً POها و اسکرام‌ها در این شرکت فقط به بچه‌های خودشان خیانت می‌کنند و ملاک انتخاب آن‌ها چاپلوسی و جاسوسی است. دوستان عزیزی که در این شرکت کار می‌کنید، لطفاً به افرادی مثل ش ب ع که جاسوس س ر است، به هیچ وجه اعتماد نکنید و آن‌ها را در جو دوستانه خود راه ندهید.

سلام به همه دوستان. چند روزی نبودم و می‌خوام تجربه‌ام رو از این چند روز و مصاحبه‌ای که داشتم با شما در میان بذارم. بعد از مصاحبه فنی، قرار شد چند روز پایانی سال رو در سمت مربوط به بخش خودم حضور داشته باشم. ابتدا به خاطر مسائل قراردادی به توافق نرسیدم و تصمیم گرفتم نیام، اما چون مدیریت برای این سمت تحت فشار بود، با من جلسه گذاشت و صحبت‌هایی کرد که در نهایت نفهمیدم درخواستم رو قبول کرده یا نه. چیزی که توجه من رو جلب کرد، دروغ‌گویی مدیریت و مسئولان شرکت بود. به من قول مدیر شدن دادن در حالی که حتی کارم رو ندیده بودن و هیچ اعتمادی بین ما نبود. همچنین از نفر قبلی بدگویی می‌کردن که اصلاً به واقعیت نزدیک نبود. با توجه به این شرایط و این که نمی‌شه در این دوره ریسک کرد، تصمیم گرفتم به شرکت دیگری برم. تازه این سایت رو دیدم و خداروشکر می‌کنم که تصمیم درستی گرفتم. امیدوارم موفق باشید.

در این شرکت ادعا می‌شود که امکان پیشرفت وجود دارد، اما این پیشرفت واقعی نیست. افراد تنها بر اساس چاپلوسی و روابط شخصی ارتقا می‌یابند و مدیران شرکت از نظر دانش و تخصص در سطح پایینی قرار دارند. به عنوان مثال، سمانه رضایی که قبلاً نیروی دیتا اِنتری بود، به دلیل روابط نامشخص با جمشیدی به جایگاه دوم شرکت رسید. مجتبی خاتمی، برنامه‌نویسی بی‌کفایت بود که به دلیل مهاجرت مدیر فنی قبلی، به ناچار به این سمت منصوب شد، اما در حوزه‌های فنی و مدیریتی عملکرد ضعیفی دارد. موژان جوانمردی نیز که قبلاً پشتیبان بود، اکنون با عنوان طنزآمیز «مدیر راهکارهای مبتنی بر بیزاجی» به کار خود ادامه می‌دهد و به دلیل نداشتن مهارت‌های لازم، جایگاه خود را محکم نگه داشته است. اسکرام مسترها و پروداکت اونرها نیز بدون آموزش مناسب و تنها بر اساس روابط به این سمت‌ها رسیده‌اند و هیچ دانشی در مورد نقش‌های خود ندارند. در نتیجه، مدیران میانی و ارشد شرکت در جایگاهی قرار گرفته‌اند که لیاقت آن را ندارند و نمی‌توانند به کارمندان کمک کنند تا پیشرفت واقعی داشته باشند. جمشیدی با ایجاد توهم پیشرفت، کارمندان را وادار می‌کند تا با حقوق پایین و شرایط سخت کار کنند، زیرا می‌دانند در جای دیگری نمی‌توانند چنین موقعیتی داشته باشند. این مدیران برای حفظ جایگاه خود به هر کاری دست می‌زنند و حتی به یکدیگر خیانت می‌کنند. در نهایت، این شرکت محیطی است که در آن پیشرفت واقعی وجود ندارد و تنها روابط و سیاست‌های داخلی تعیین‌کننده جایگاه افراد است.

من تجربه کاری زیادی در این شرکت دارم و باید بگویم که به جز مدیرعامل ناکارآمد و آماتور، افرادی مسئولیت‌های مدیریتی را بر عهده دارند که در عمل تنها کارشان چاپلوسی و تملق برای مدیرعامل نالایق است. این افراد به دلیل بی‌سوادی و عدم توانایی، جای دیگری استخدام نمی‌شوند و حتی در مصاحبه‌های اولیه رد می‌شوند. این افراد شامل: م خ (بی‌سواد پرادعا)، س ر (پلید، دو رو، ماله‌کش)، م ج (بی‌سوادترین و بدذات‌ترین)، پ ع (بمال)، و م س (دلال) هستند. در این شرکت جای رشد وجود ندارد، زیرا کسی برای کار شما ارزش قائل نیست و همین افراد بی‌سواد اگر بفهمند کارتان خوب است، به راحتی زیرآبتان را می‌زنند یا برایتان اعصاب‌خوردی درست می‌کنند. حقوق در این شرکت بسیار کمتر از جاهای دیگر است و هیچ مزایایی ندارد. حتی حقوق مربوط به زمان ناهار را از شما کم می‌کنند که عملاً دزدی محسوب می‌شود. این شرکت بسیار گدا است و هیچ ارزشی برای کارمندانش قائل نیست. متأسفانه این شرکت هدفی برای پیشرفت ندارد و برای اهداف دیگری پابرجاست. به زودی اسناد و مدارکش لو خواهد رفت و عمر این شرکت به پایان خواهد رسید.

به دوستانی که هنوز در آن شرکت کار می‌کنند، صریح می‌گویم: اگر استعفا دادید و با وعده حقوق بیشتر خواستند شما را نگه دارند، فریب نخورید. مانند بسیاری دیگر، فقط در همان لحظه شما را نگه می‌دارند و بعد از اینکه وضعیت شرکت پایدار شد و مطمئن شدند نبودن شما مشکلی ایجاد نمی‌کند (مثلاً با پرسیدن از همکاران که آیا می‌توانند کار شما را انجام دهند)، شما را مثل یک آشغال بیرون می‌اندازند. پس ساده‌لوح نباشید؛ سر بسیاری در آن شرکت کلاه رفته است. با قدرت بیرون بیایید و در جای بهتری مشغول به کار شوید.

سلام، می‌خواستم توضیحی بدهم که اگر کارآموز هستید، فریب نخورید. من به عنوان کارآموز در بیزاجی استخدام شدم و به من گفتند که اینجا فضای زیادی برای پیشرفت وجود دارد و می‌توانی رشد کنی. سه ماه اول را رایگان کار کردم و بعد از آن حقوق پایه به من دادند. جالب اینجاست که حتی در دوران کارآموزی هم مجبور بودم تا ساعت ۹ شب کار کنم. بعد از ۹ ماه، سال جدید شروع شد و دولت حقوق پایه را افزایش داد، اما به من همان حقوق پایه سال گذشته را دادند و گفتند که از وقتی که آمده‌ای هنوز یک سال نشده و در مورد افزایش حقوقت در سر سال صحبت می‌کنیم. حقوق قانونی‌ام را هم به من ندادند. وقتی سر سال شد، به من گفتند اگر پول بیشتری می‌خواهی، ساعتی شو و به زور مرا ساعتی کردند. حقوقم کمی بیشتر شد، اما چون مرخصی، عیدی و سنوات به من تعلق نمی‌گرفت، از حقوق پایه هم کمتر و بدتر شد. من علاقه داشتم در تیم زیرساخت کار کنم و تمام تعطیلاتم را صرف مطالعه و رشد خودم می‌کردم، اما اصلاً به من اجازه نمی‌دادند که به سمت تسک‌ها و چالش‌های جدید بروم. بعد از آن که بیرون آمدم، هیچ‌جا بیزاجی کار نمی‌کردند و همان چیزهایی که خودم بیرون مطالعه کرده بودم به درد من خورد و الان شغل پیدا کردم. به طور کلی، بیزاجی را انتخاب می‌کنند تا پول ندهند و کار ارزان تمام شود. اگر بتوانید رفتارهای نامناسب مدیران را تحمل کنید که بعید است، باز هم بعد از چند سال پول درست و حسابی به شما نمی‌دهند و هر سال می‌گویند تو مدیون ما هستی که به تو کار دادیم و نباید پول زیادی بخواهی.

امکان ندارد در این شرکت آرامش داشته باشید، چراکه با مدیرعاملی روانی و بی‌ادب، مدیران مغرور و بی‌سواد، مسئول مالی خبیث و افراد سوءاستفاده‌گر مواجه هستید. الان که این متن را می‌نویسم، باید بگویم نهایتاً تا یک ماه دیگر از اینجا فرار می‌کنم و متأسفم برای خودم که این مدت وقتم را اینجا گذاشتم. وجه اشتراک همه کسانی که از این شرکت فرار می‌کنند این است که در نهایت ناراضی و پر از نفرین از این شرکت می‌روند. متأسفانه این شرکت به دلیل نبود افراد حرفه‌ای و کاربلد در پست‌های مدیریتی، جایی برای پیشرفت شما نخواهد گذاشت. حتی برای مصاحبه هم به این شرکت نروید. فرار کنید و بروید...

در جلسه مصاحبه، شرکت را بسیار بزرگ معرفی کردند و گفتند که کل بیزینس بانک‌های ملی، ملت، دی و مسکن در دست این شرکت، یعنی رایان پرداز کاوش، است. اما وقتی کار شروع شد، نگاه‌های سمی و جنسی مدیرعامل روانی آغاز شد. او همیشه در حال مالیدن لب‌های خود بود و اصرار داشت دختران سانتال، خوش‌چهره و خوش‌استایل را ببیند، چون از خانم‌ها لذت می‌برد. همیشه در اتاقش یک خانم بدون روسری و با لباس‌های نامناسب حضور داشت و مدیر در حال بررسی اندام‌های حجیم و جنسی آن‌ها بود. او آدمی به شدت مریض و روانی اما باهوش بود. کثیفی که کثافت را بلد بود و خودش دهاتی بود اما به همه می‌گفت دهاتی. آدمی که مرض جنسی داشت و مردم را تحقیر می‌کرد. اصلاً با مردها حال نمی‌کرد و انگار مشکلی قدیمی با آن‌ها داشت. پیشنهاد من این است که به این شرکت نروید، اما اگر رفتید مطمئن باشید که این آدم روانی و خانم‌باز مریض کم‌کم خودش را نشان می‌دهد. او آدم‌ها را برده می‌داند و مثل برده می‌بیند، اما کثیف است.

سلام، من تقریباً ۳ سال و نیم در این شرکت مشغول به کار بودم و تمام مسائل مالی، قراردادی و مشکلاتی که در این سایت مطرح شده را تأیید می‌کنم. اما مسئله اصلی من بحث فنی و تخصصی کارم است. تجربه من این بود که در کاوش، نقش اسکرام مستر به رسمیت شناخته نمی‌شود و اساساً رویکرد واترفال دارند که فقط اسمش را اسکرام گذاشته‌اند. اغلب از یک نفر انتظار می‌رود که هم وظایف مالک محصول، هم اسکرام مستر، هم برنامه‌نویس و هم تستر را انجام دهد. در واقع وظایف چند نفر را از یک نفر می‌خواهند و حقوقی که می‌دهند حتی به اندازه همان یک نفر هم نیست. شرح وظایف مشخص نیست؛ مدیر فنی از شما تسک توسعه می‌خواهد، مدیر پروژه حضور در محل کارفرما و نصب نسخه را می‌خواهد و مدیر عامل تعامل با کارفرما را انتظار دارد. در نهایت، هر اسپرینت زیر سؤال هستید که چرا کاری که اصلاً جزو وظایف شما نبوده را به خوبی انجام نداده‌اید. رفتار مدیر عامل شبیه به قربانیان تجاوز در کودکی است و فقط سعی در تحقیر و تخریب پرسنل دارد. یادم هست در یکی از جلسات بررسی عملکرد که همه چیز عالی بود، به من پرید و گفت: 'تو چرا بیزینس پروژه بانک دی را بلد نیستی؟' در حالی که آن پروژه مربوط به تیم دیگری بود و هیچ ربطی به من و تیمم نداشت. فقط می‌خواست ایراد بگیرد. تسک‌های راهبری و تسهیل‌گری هیچ ارزشی برای شرکت ندارند و مدام شما را بیکار، بی‌پیچون یا یقه‌سفید خطاب می‌کنند. اگر اسکرام مستر هستید، بدانید که هیچ آگاهی از اجایل و اسکرام در این شرکت وجود ندارد. حتی آن‌قدر بی‌سواد و نادان هستند که در آگهی استخدامشان نوشته‌اند 'متدولوژی اسکرام' و نمی‌دانند که اسکرام متدولوژی نیست. اگر اسکرام مستر شوید، یعنی کد زدن، تست کردن، جلسه رفتن با کارفرما، نصب نسخه، تنظیم صورت جلسه و امور قراردادی با کارفرما و بی‌نهایت کار دیگر جزو وظایف اصلی شما خواهد بود. هر روز یک بیمار خودشیفته که قربانی تجاوز بوده در شرکت نشسته تا کار و تخصص شما را زیر سؤال ببرد. یکی از وظایف اسکرام مستر محافظت از تیم است. یادم هست یک بار با جمشیدی درباره اضافه‌کاری‌های بدون حقوق اجباری تیم صحبت می‌کردم، به من گفت: 'برای کی چونه می‌زنی؟ فلانی در یک روستای دورافتاده که فقط یک خیابان دارد کار می‌کند و حقوقش از مردم آن شهر بیشتر است. چرا به نیروهایت رو می‌دهی؟ آن‌ها جایی بیرون ندیده‌اند و به آن‌ها یاد نده.' متأسفانه جمشیدی نیروها را به چشم انسان نمی‌بیند و به دانش و تخصص آن‌ها احترام نمی‌گذارد. من طی ۳ سال سعی کردم با این تفکر بجنگم و با ارائه پیشنهاد و راه‌حل شرایط را بهبود دهم، اما در نهایت برچسب سمی بودن به من زدند و شکست پروژه‌هایشان را که دلیل اصلی آن اختلاف کارفرما با جمشیدی بود، به من نسبت دادند. خوشحالم که امروز همه می‌دانند منشأ اصلی مشکلات کجاست و بسیاری فهمیده‌اند که تلاش در این محیط سمی بی‌فایده است.

مدیریت شرکت بسیار خودخواه است و فقط به منافع خودش اهمیت می‌دهد. رفت و آمد در شرکت زیاد است و به جز افراد چاپلوس، بقیه به سرعت جایگزین می‌شوند تا شرکت به فرد خاصی وابسته نباشد. مدیریت تا جایی که می‌تواند از وقت، پول و آرامش فکری کارمندان سوءاستفاده می‌کند. وضعیت پرداخت حقوق در کامنت‌های دیگر مشخص است. محیط کاری شلوغ و بسیار حقیرانه است. به نظر می‌رسد شرکت ضرر می‌دهد و فقط پوششی برای کارهای دیگر است. امیدوارم حتی برای مصاحبه هم به آنجا نروید.

یک واقعیت درباره شرکت کاوش این است که سقف حقوقی آن بسیار پایین است و شرکت یا نمی‌خواهد یا نمی‌تواند بیش از یک حد مشخص حقوق پرداخت کند، که این حد امروزه در مقایسه با سایر شرکت‌ها بسیار ناچیز است. برنامه شرکت به این شکل است که هر سال تعدادی نیروی کارآموز بدون حقوق وارد می‌شوند، پس از پیشرفت، حقوق پایه دریافت می‌کنند و اگر در سال‌های بعد درخواست افزایش حقوق داشته باشند، قرارداد ساعتی برایشان تنظیم می‌شود تا نهایتاً به سقف درآمدی محدود شرکت برسند. پس از آن، فرآیند اخراج خاموش یا شلیک بی‌صدا آغاز می‌شود. اخراج خاموش به این معناست که شرکت به جای اخراج مستقیم و پر هزینه، با روش‌های خصمانه کارمند را مجبور به استعفای داوطلبانه می‌کند. برخی از نشانه‌های اخراج خاموش در شرکت کاوش شامل تنزل مقام کارمند، تغییر شرح شغل، واگذاری مسئولیت‌های مهم به دیگران، اعطای وظایف ناهماهنگ با نقش فرد، تنظیم شاخص‌های عملکرد غیرمنطقی، انتقاد مداوم و افزایش غیرمنطقی حجم کار است. این اقدامات باعث می‌شوند فرد مجبور به ترک شرکت شود. از همه بدتر، پس از حذف فرد، شرکت برای حفظ وجهه خود و جلوگیری از تأثیر این موضوع روی دیگران، شروع به تخریب شخصیت، اعتبار حرفه‌ای و دانش فنی فرد می‌کند تا ذهنیت سایر کارمندان را تحت تأثیر قرار دهد. اگر وارد شرکت کاوش شدید، بدانید که تاریخ مصرف دارید و زمانی که این تاریخ به پایان برسد، باید منتظر هرگونه رفتار غیرحرفه‌ای، غیرانسانی و خصمانه باشید.

من در این شرکت از همان ماه اول متوجه شدم که هدف اصلی آنها کاهش هزینه‌هاست. با وجود اینکه تمام وقت کار می‌کردم، قرارداد ساعتی بستند. بیمه می‌دادند اما هیچ‌گونه بن خرید، هدایای مناسبتی یا مزایای دیگری ندیدم. شرکت به دنبال استخدام نیروهای جوان و پویا بود تا هزینه‌ها را کاهش دهد. حقوق را ماه به ماه ۱۲ روز دیرتر پرداخت می‌کردند و با حداقل حقوق ممکن استخدام می‌کردند. هر سه ماه یک بار افزایش حقوق جزئی می‌دادند که در ابتدا فکر می‌کردی به تو توجه دارند، اما در بلندمدت متوجه می‌شدی که فقط آزارت می‌دهند. استرس کاری حتی در روزهای تعطیل هم به شما منتقل می‌شد. اگر اعلام می‌کردی که می‌خواهی همکاری را قطع کنی، در روزهای آخر همه به دنبال اذیت کردن تو بودند. حتی مدیرعامل من را تهدید کرد که اگر نمی‌خواهی همین الان برو. در پایان سال به خاطر پروژه‌ها ممکن بود در روز تعطیل به سر کار بکشندت و بگویند قدردانی می‌شوی، اما مبلغی بسیار کم می‌دادند که فکر کنی خوب است. به طور خلاصه، اگر شغل آزاد مثل اسنپ کار کنی، درگیری فکری کمتری داری. بعد از قطع همکاری، بسیاری می‌گفتند می‌توانستی شکایت کنی و حقوقی که پرداخت نکردند را بگیرید، اما سبک و سنگین کردم و دیدم مدیر با درآمد میلیاردی که به دنبال همین یک ریال‌هاست، ارزش درگیری با او یا نوچه‌هایش را ندارد. اگر بتوانی چاپلوسی و پاچه‌خواری کافی کنی، ممکن است ارتقای شغلی و حقوقی بگیری، اما این ارتقاها آنقدر کم است که بعداً متوجه می‌شوی کاملاً اشتباه کردی. به جوانان جویای نام با رزومه ضعیف توصیه می‌کنم به این شرکت نروند.

من در این شرکت به صورت ساعتی کار می‌کنم، در حالی که چند سال است به صورت فول‌تایم با این شرکت همکاری دارم. متأسفانه با ما به صورت قراردادی کار نمی‌کنند و مزایایی مانند عیدی، سنوات و مرخصی به ما تعلق نمی‌گیرد. چیزی که من تجربه کرده‌ام و مرا آزار می‌دهد، بحث تبعیض است. در اینجا اگر محبوب مدیر باشید، می‌توانید به صورت دائمی دورکار باشید، حتی اگر ساکن تهران یا اطراف تهران باشید، مانند تیم هرمس یا برخی افراد خاص (مثال زدم تا نگویند دروغ است). اما اگر اهل چاپلوسی یا آدم‌فروشی نباشید، باید تحت هر شرایطی، حتی در صورت بیماری، به صورت حضوری در شرکت حاضر شوید، چون مرخصی‌ها بدون حقوق است و شما به عنوان نیروی ساعتی محسوب می‌شوید. بعد از یک ماه کار در اینجا متوجه این موضوع خواهید شد. حتی اگر شهرستانی باشید، ابتدا به شما می‌گویند که با دورکاری مشکلی ندارند، اما بعد از مدتی شما را مجبور می‌کنند به تهران بیایید و مجبور می‌شوید یا خوابگاه بگیرید یا خانه اجاره کنید. این تبعیض در مناسبت‌ها، هدیه‌ها، دستمزدها و عناوین شغلی نیز به وضوح قابل مشاهده است.

من ۲ ستاره به این شرکت می‌دهم تا انصاف را رعایت کرده باشم و سعی می‌کنم همه چیز را منصفانه بیان کنم. در جلسه مصاحبه، از هر دروغ و حیله‌ای استفاده می‌کنند تا شما را وارد بازی کنند. ادعا می‌کنند که از تکنولوژی روز دنیا استفاده می‌کنند و کار پژوهشی انجام می‌دهند و شما کار زیادی نخواهید داشت، فقط R&D و غیره. بعد از این حرف‌ها، یک قرارداد ظالمانه به شما می‌دهند که کاملاً به نفع شرکت است. با این قرارداد، هر وقت شرکت بخواهد می‌تواند شما را اخراج کند، اما شما نمی‌توانید به راحتی استعفا دهید و باید ۴ ماه در شرکت بمانید. مبلغ بیمه هم حداکثر ۱۰ تومان رد می‌شود. نکته مثبت این است که سمت شما در بیمه به درستی ثبت می‌شود، برخلاف شرکت‌های دیگر که شما را به عنوان کارمند ثبت می‌کنند. بعد از امضای قرارداد، تازه بازی شروع می‌شود و در هفته اول کار متوجه می‌شوید که چقدر به شما دروغ گفته‌اند. کار بسیار زیاد است و تعطیلی ندارید. نکته مثبت این است که برای کاری که انجام می‌دهید از شما تشکر می‌کنند و مدیرعامل کار شما را می‌بیند و واقعاً از شما قدردانی می‌کند، اما این قدردانی بیشتر معنوی است تا مادی. به دلیل اشتباهات مدیریتی در نیروی انسانی، شرکت ضعیف است و به دلیل تعداد زیاد استعفا و اخراج، توان حمایت از کارمندان را ندارد. با این حال، حقوق به موقع واریز می‌شود. زمانی که بخواهید از شرکت بروید، به راحتی شما را رها نمی‌کنند و اگر نتوانند مانع رفتن شما شوند، تهدیدتان می‌کنند. بنابراین، تجربه پراسترسی را تحمل می‌کنید. اخراج در این شرکت به سرعت انجام می‌شود. مثلاً یک کارمند خانم که ۴ سال به عنوان اسکرام مستر کار کرده بود، استعفا داد و مدیرعامل با وعده‌های توخالی و حقوق بیشتر او را راضی کرد که بماند، اما یک هفته بعد صبح با بی‌احترامی کامل و جیغ و داد از شرکت اخراجش کردند و بعد از ۴ سال کار به او نامه عدم دانش فنی دادند.

با سلام و آرزوی سلامتی برای همه. از سری تحلیل‌های شرکت رایان پرداز کاوش استقبال می‌کنم. ابتدا درباره مدیریت شرکت: مدیر شرکت، فردی به نام جمشید (با القاب مختلف) که شخصی ریزنقش و به اصطلاح زرنگ است، شرکتی تأسیس کرده و در تمامی امور دخالت می‌کند. متأسفانه به دلیل ضعف‌های شخصیتی، بیشتر توجه‌اش به جنس مخالف معطوف است. اگر در شرکت شاهد توجه بیش از حد به افراد نالایق بودید، تعجب نکنید. این فرد هیچ تجربه موفقیتی در هیچ زمینه‌ای نداشته و همیشه سعی کرده با لابی‌گیری پروژه بگیرد. او به شدت خسیس است و در هزینه‌کردن یا مخالفت می‌کند یا بدترین قیمت ممکن را انتخاب می‌کند. اگر در شرکت اجناس بی‌کیفیت دیدید، تعجب نکنید. حقوق کارکنان به جز افراد خاص بسیار پایین است و او بیشتر شبیه دلال عمل می‌کند تا مدیر. اگر رفتار غیرحرفه‌ای دیدید، تعجب نکنید چون اصلاً بلد نیست. او فردی است که مسئولیت‌هایش را نمی‌پذیرد و همیشه زیر حرف نمی‌رود ولی زیر چیزهای دیگر می‌رود. او به شدت فضول است و در امور شخصی دیگران دخالت می‌کند و سعی می‌کند نقاط ضعف دیگران را پیدا کند و از آن‌ها استفاده کند. او همیشه سعی می‌کند همه چیز را تحت کنترل خود بگیرد. در مواقع قرارداد بستن، همیشه سعی می‌کند سر دیگران کلاه بگذارد و ناگهان متوجه می‌شوی که طبق صحبت‌هایش، هیچ ارزشی نداشتی. به دلیل ضعف‌هایش، حقوق برخی افراد بیشتر است. او نگاهی از بالا به پایین دارد و همیشه افراد فقیر را در همان سطح نگه می‌دارد و به آن‌ها بها نمی‌دهد. او خودش زمانی گدا بوده و حالا به اینجا رسیده است. مدیریت بلد نیست، شرکت در ظاهر سودده نیست و وضعیت کارکنان هم بد است. همه مشکل مالی دارند و حقوق‌دهی افتضاح است. نقش او چیست؟ درست است، یک دلال بزرگ. او در پوشش ظاهری شرکت به پول‌شویی مشغول است و برای طبیعی جلوه دادن حساب‌های بانکی از شرکت استفاده می‌کند. او یک شرکت فیک هم دارد که اگر سرچ کنید پیدا می‌کنید. همیشه آخر سال با پول دم مالیات را می‌گیرد تا مالیات ندهد و فرار مالیاتی هم دارد. نکته جالب این است که بسیاری از دوستانی که از شرکت رفته‌اند، برایشان بیمه یک روزه در ماه رد می‌شود. حالا چرا شرکت دانش‌بنیان کرده؟ برای معافیت مالیاتی. چرا مدیرعامل زنش بوده؟ چون مالیات برای مدیرعامل زن کمتر است. خلاصه اینکه سال‌ها می‌شود درباره این موجود عجیب نوشت.

این شرکت شبیه برره است. جمشید مثل سالارخان، مردی خاله‌زنک، جلف و بیمار است. مدیر مالی‌شان هم مثل کییون سیبیل گذاشته و پول زور می‌گیرد. اگر مراقب نباشی، به شکلی از پول‌هایت می‌زند که حتی متوجه نمی‌شوی چه اتفاقی افتاده. وقتی هم به او می‌گویی، سریع می‌گوید: 'نه، اشتباه شده، درستش می‌کنم.' جالب اینجاست که همیشه این اشتباهات به نفع شرکت است. بقیه کارمندان هم هر کدام به نوعی تیغ‌زن و جایزه‌بگیر هستند. اگر به اینجا بروید، حتی اگر ۱۰۰ کلاه هم بگذارید، باز این شیادها کلاه‌هایتان را برمی‌دارند. اما خوب است که حقوق را سر موقع می‌دهند، چون در بقیه شرکت‌ها حقوق را ماچ می‌کنند و سر هر ماه فقط پول می‌دهند. از این موجودات می‌توان یک سریال ۹۰ قسمتی کمدی-درام ترسناک ساخت.

من در این شرکت کار می‌کنم و متاسفانه شرایط خوبی حاکم نیست. مطالبی که درباره حقوق، بیمه، اضافه‌کاری و قوانین کار نوشته‌شده درست است و من هم با این مشکلات مواجه هستم. وقتی در پایان سال درباره دستمزد صحبت می‌کنیم، مدیر شرکت به جای بحث درباره کار و تخصص، حرف‌های نامناسبی می‌زند؛ مثلاً می‌گوید غذا از بیرون نخرید تا پول کم نیاورید یا اینکه می‌گوید من تن ماهی را از فلان جا ۴۰ تومان می‌خرم، شما چرا ۸۰ تومان می‌خرید؟ متاسفانه حرف‌هایی زده می‌شود که شأن هیچ‌کس نیست و بسیار بی‌شخصیت و سطح پایین هستند. از همه بدتر این است که قراردادها ساعتی است و در طول سال امکان استفاده از مرخصی وجود ندارد. من هم در آستانه ترک شرکت هستم و اگر امسال هم بخواهند با من قرارداد ساعتی ببندند، بیمه را کم پرداخت کنند و عیدی ندهند، دیگر نمی‌مانم.

من مدتی در این مجموعه کار می‌کردم. مشکل از زمانی شروع شد که مجبور شدم مستقیماً با مدیرعامل کار کنم. وقتی با او در تعامل مستقیم قرار می‌گرفتی، عمق مشکلات روانی‌اش را درک می‌کردی و خیلی زود تحملت تمام می‌شد. من از مدیران میانی بالادستی‌ام خواستم که میانجی شوند و کمک کنند تا من مستقیماً با آقای جمش*** در ارتباط نباشم، اما آن‌ها هم چون خودشان از او فراری بودند، کنار کشیدند و مرا جلو انداختند تا قربانی شوم. چندین ماه با توهین، تحقیر و رفتارهای زشت او گذشت تا اینکه تصمیم گرفتم استعفا بدهم. وقتی درخواست استعفا دادم، اولین رفتارشان بی‌اعتنایی بود، انگار اصلاً اتفاقی نیفتاده و ایمیلی از من دریافت نکرده‌اند. بعد از مدتی دوباره اعلام کردم، اما این بار با من دعوا کردند و گفتند که من مدیون شرکت هستم و آن‌ها مرا به اینجا رسانده‌اند و حق ندارم بروم. من گفتم که بارها مشکلاتم را به آن‌ها اعلام کرده‌ام و آن‌ها هیچ قدمی برای بهبود وضعیت من برنداشته‌اند و الان دیگر به هیچ عنوان نمی‌خواهم ادامه بدهم. حتی نسخه کتبی قراردادم را هم به من ندادند. چطور می‌خواهم اعتماد کنم؟ بعد گفتند که باید ۳ ماه کار را تحویل بدهم و بعد بروم، در حالی که قانون کار زمان تحویل را ۱ ماه اعلام کرده و اصلاً قانونی نبود که مرا نگه دارند. با این حال، برای اینکه با خوبی جدا شوم، این مدت زمان را ماندم، هرچند که همچنان قراردادی نداشتم. بالاخره با کلی کش‌مکش و دعوا، قطع همکاری کردم، اما هیچ‌کدام از حق و حقوق‌های من هنوز پرداخت نشده است.

مدتی که در این شرکت کار کردم، تجربیاتم به این شرح بود: پروتکل جذب نیرو به گونه‌ای است که معمولاً افرادی را انتخاب می‌کنند که نقطه ضعفی دارند و می‌توانند از آن به عنوان اهرم فشار استفاده کنند (مثلاً سربازها، افراد شهرستانی یا کسانی که مشکلات مالی دارند). اگر نیروی جونیور باشید، با وعده پیشرفت، حقوق بسیار پایینی به شما پرداخت می‌شود و اگر نیروی باتجربه باشید، با بهانه ارتقای سمت، باز هم حقوقتان کمتر از حد انتظار خواهد بود. به طور کلی، حقوق‌ها در این شرکت بسیار پایین‌تر از سایر شرکت‌های نرم‌افزاری است. مدیریت شرکت زیاد روی پیشرفت تأکید دارد و قول پیشرفت می‌دهد، اما به نظر من بیشتر توهم پیشرفت ایجاد می‌کنند. تکنولوژی‌های مورد استفاده در شرکت قدیمی هستند و حتی برخی از آن‌ها در شرکت‌های دیگر استفاده نمی‌شوند. بنابراین، اگر نیروی فنی باشید، دانشی که در این شرکت کسب می‌کنید در بیرون از آنجا چندان کاربردی نخواهد بود و بعد از ترک شرکت باید به فکر یادگیری مهارت‌های جدید باشید. در حوزه مدیریتی هم وضعیت خوبی ندارند، زیرا مدیران ارشد از دانش مدیریتی پایینی برخوردار هستند و به جای استفاده از روش‌های مدیریتی روز دنیا، بر روش‌های شخصی و دلبخواه خود تمرکز دارند. حتی خود مدیران میانی و ارشد دچار توهم پیشرفت هستند، زیرا در صورت جدایی از شرکت، دانش کافی برای کار در همان سطح در شرکت‌های دیگر را ندارند. این مسئله باعث ایجاد نوعی فساد در میان مدیران شده است. امنیت شغلی در این شرکت بسیار پایین است، زیرا قراردادهای کاری تا پایان سال به کارمندان تحویل داده نمی‌شود و بارها دیده‌ام که بدون مهلت، یک‌روزه با افراد قطع همکاری کرده‌اند. فضای کلی شرکت به ظاهر صمیمی است، اما فضای باز و قابل اعتمادی نیست، زیرا مدیریت از افرادی که حرف کارمندان را به آن‌ها منتقل می‌کنند استقبال می‌کند و مدیران ارشد هم در مسائل مختلف سعی می‌کنند با سیاست‌های مخفی‌کاری با کارمندان شفاف نباشند. فشار کاری در شرکت بسیار بالاست و از شما به اندازه چندین نفر کار می‌کشند. استراحت کارمندان در این شرکت تعریف نشده است و حتی برای زمان استراحت و تفریح شما احترامی قائل نیستند و توقع دارند هر زمان که نیاز دارند، شما آماده به کار باشید.

سلام روز بخیر. من در این مجموعه مشغول به کار هستم و برایم بسیار مهم است که هویتم محفوظ بماند، زیرا در حال حاضر به این شغل نیاز دارم. بسیاری از ما به دلیل شرایط خاصی که داریم، مجبوریم در این شرکت بمانیم. مثلاً برخی از ما سرباز هستیم یا مشکلات مالی و شرایط خاصی داریم که نمی‌توانیم فعلاً از شرکت برویم. اولین چیزی که توجه من را جلب کرد، تعداد زیاد استعفاها بود. یک بار یکی از دوستان ما را بدون اینکه مطابق قانون کار یک ماه زودتر به او اطلاع دهند، اخراج کردند و او رفت و شکایت کرد. از فردای آن روز، به شرکت آمدند و از همه ما امضا گرفتند که تا آن تاریخ همه حقوق، عیدی و سنوات را دریافت کرده‌ایم و هیچ طلبی نداریم. نسخه کتبی قراردادمان را زودتر از 3 ماه آخر سال به ما نمی‌دهند تا هر وقت خواستند به ما بگویند که قرارداد نداریم. حقوق را هر ماه سر تاریخ پرداخت می‌کنند که این نکته خوبی است، اما دستمزدها بسیار کم است و در پرداخت حقوق بسیار سختگیر هستند. متأسفانه هیچ مزایای دیگری هم نداریم و اضافه‌کاری‌های روزهای تعطیل را با بدبختی ممکن است بدهند یا ندهند که معمولاً نمی‌دهند. حاشیه‌های زیادی وجود دارد، اما برای کسی که تجربه کاری ندارد یا سرباز است، خوب است که به‌صورت موقت اینجا کار کند و وقتی راه افتاد برود. در مجموع، اگر بخواهم صادقانه بگویم، من و بیشتر همکارانم حال خوبی نداریم و هر 6 ماه یک بار عده زیادی از ما خداحافظی می‌کنند و می‌روند. امیدوارم به زودی شرایطی پیدا کنم که از اینجا بروم. مشکل اینجاست که وقتی استعفا می‌دهی، تا می‌توانند اذیتت می‌کنند و من نگران این هستم که حقوق ماه آخر را به من ندهند، چون قراردادم ساعتی است و عیدی و سنوات هم ندارم.

مهم‌ترین مزیت کار در شرکت کاوش، امکان پیشرفت بسیار زیاد است. ایده‌ها و نظرات شما شنیده می‌شود و می‌توانید با خیال راحت ایده‌پردازی کنید. ارزیابی عملکرد نیروها به‌صورت منظم و دوره‌ای انجام می‌شود و شرکت همواره در تلاش است تا نیروها را در مسیر پیشرفت قرار دهد. کار تیمی در این شرکت به‌درستی جا افتاده و هیچ‌کس در تیم به دنبال تک‌روی نیست. تسک‌هایی که در طول اسپرینت به شما داده می‌شود، کاملاً هدفمند و در راستای پیشرفت شماست. من در صحبت‌هایم بارها روی کلمه پیشرفت تأکید کردم، زیرا مهم‌ترین موضوع در کار ما پیشرفت است تا بتوانیم در این زمین بازی به فعالیت ادامه دهیم. در پایان، از مدیریت شرکت تشکر می‌کنم که محیط مناسبی برای پیشرفت فراهم کرده‌اند. پایان همکاری من با این شرکت به دلیل سامان دادن به کارهایم برای مهاجرت بوده و اگر امکان داشت، قطعاً به همکاری با این شرکت ادامه می‌دادم.

محیط شرکت بسیار دوستانه و جوان است و فضای آن به‌روز و سازمان به شکل فلت مدیریت می‌شود، که امروزه در سازمان‌های پیشرفته دنیا مرسوم است. متأسفانه در ایران برخی افراد هنوز این نوع محیط را درک نکرده‌اند و گاهی ایرادات خود را به سازمان نسبت می‌دهند، که این موضوع ناشی از ضعف دانش و درک آن‌ها از محیط‌های به‌روز است. با این حال، سازمان همواره در تلاش است تا به ارتقای افراد کمک کند و این موضوع از مدیریت سازمان شروع می‌شود. تمامی مدیران شرکت از کارکنان حمایت کرده و برای پیشرفت آن‌ها تلاش می‌کنند. اکثر کارکنان نیز پرتلاش و پرانرژی هستند. از نظر حقوقی، در چند سال گذشته که من با شرکت همکاری داشتم، حتی یک روز هم حقوق دیر پرداخت نشده و حتی گاهی زودتر هم پرداخت شده است. مدیریت شرکت در این زمینه بسیار حساس است و امنیت شغلی و مالی کاملاً احساس می‌شود. شما بدون دغدغه‌ای مانند پرداخت به‌موقع حقوق یا اجاره خانه، در آرامش ذهنی کامل به سر می‌برید. از تکنولوژی‌های به‌روز استفاده می‌شود و از خلاقیت‌ها حمایت می‌شود. فضای پیشرفت به شما داده می‌شود و من با توجه به تجربه‌ام در چندین شرکت، این شرکت را یکی از بهترین‌ها می‌دانم. اکنون به دلایل بیزینسی از شرکت جدا شده‌ام، اما همچنان این تجربه را بسیار مثبت ارزیابی می‌کنم.

تجربه چندین سال همکاری با این مجموعه را بدون هیچ اغراقی اینجا می‌نویسم. یکی از بزرگترین رویکردهای مدیریت این شرکت، سیاست‌های ظاهرسازی است. اگر رفتید و دیدید که در ظاهر همه چیز بسیار خوب و جو شرکت بسیار صمیمی و دوستانه به نظر می‌رسد، بدانید که این فقط چیزی است که دوست دارند به نظر برسد و نه واقعیت. در واقع، جو شرکت به شدت سمی است. از بدو ورود شما به شرکت، یک نفر مسئول است که به شما نزدیک و صمیمی شود (به قول خودشان استراتژی پلیس خوب و پلیس بد) تا تمام رفتارهای شما زیر نظر باشد و تمام اطلاعات، حتی مسائل شخصی زندگی‌تان را به مدیریت انتقال دهد. مدیریت به شدت فضول است و به جای رسیدگی به مشکلات شرکت، به دنبال روابط و دوستی‌های بین افراد شرکت، مسائل شخصی افراد و ... است. حجم کار بسیار بالاست و از شما انتظار می‌رود نه تنها در حوزه کاری خودتان، بلکه در هر پوزیشنی که احساس نیاز کنند، کار کنید. اضافه کاری‌های زیاد و بدون دریافت اضافه کاری هم جزو وظایف شما محسوب می‌شود. قرارداد کاری یکطرفه و کاملاً به نفع مدیریت است که نسخه شما را هم در پایان سال به شما تحویل می‌دهند تا اگر خودشان شما را نخواستند، بگویند قراردادی نداری و اگر شما خواستید بروید، با آن تهدیدتان کنند که قرارداد داری. دو دفترچه‌ای هستند و سمت و مبلغی که در بیمه برای شما ثبت می‌شود با واقعیت متفاوت است. خلاصه هر جوری که بتوانند حق شما را می‌خورند و سرتان کلاه می‌گذارند. بیمه تکمیلی، پاداش یا هیچ مزایای دیگری هم ندارند. مدیر عامل این شرکت آدم به شدت مریض و بی‌اخلاقی است، پس اگر خانم هستید، خیلی باید مراقب باشید. این آقا به کارمندانش به چشم انسان نگاه نمی‌کند و بیشتر شما را به شکل ماینر یا دستگاه چاپ پول می‌بیند. پس اگر ثانیه‌ای از کامپیوتر چشم بردارید یا همزمان لقمه‌ای چیزی بخورید، احساس می‌کنند که جیبشان سوراخ شده. خلاصه اگر سلامتی جسم و روانتان برایتان مهم است، اصلاً نزدیک این آدم‌های مریض نشوید که مطمئناً پشیمون خواهید شد.

امروز این سایت و نظرات مختلفش را دیدم که خیلی جالب بود. تجربه شخصی من این بود که نه تنها با من، بلکه با بیشتر بچه‌ها قرارداد ساعتی می‌بندند که کاملاً یک‌طرفه و به نفع شرکت است. عیدی و سنوات را به همین بهانه پرداخت نمی‌کنند. اگر یک روز در سال مریض شوی و مرخصی بخواهی، آن روز مرخصی بدون حقوق است. حتی در تعطیلات رسمی که دولت اعلام می‌کند، باید سر کار بروی و اگر دیرتر برسی، برای روز تعطیل هم تأخیر می‌زنند و از حقوقت کم می‌کنند. از همه بدتر این که قرارداد مکتوب تا پایان سال با شما نمی‌بندند تا هر وقت خواستند بگویند از فردا نیا. اگر بخواهند اخراجت کنند، می‌گویند قرارداد نداری، اما اگر تو بخواهی قطع همکاری کنی، می‌گویند نمی‌توانی چون قرارداد داری. با قانون کار هم کاری ندارند که می‌گوید یک ماه می‌توانی تحویل بدهی، اما سه ماه نگه‌تان می‌دارند و پروسه استعفا از این شرکت بسیار سخت و آزاردهنده است. مطالباتت را هم آنقدر نمی‌دهند که مجبور شوی شکایت کنی. کافی است یک سر به اداره کار بزنید و ببینید چند پرونده باز دارند. یک حرکت دیگرشان این است که وقتی حقوقی بالاتر از پایه می‌گیری، باز هم برای پیچوندن تأمین اجتماعی، حقوق و عنوانت را پایه رد می‌کنند که برای استفاده از مزایای بیمه بسیار بد است. همچنین هیچ مزایایی مثل صبحانه، میان‌وعده، وام، دوره آموزشی، کارانه و هیچ چیز دیگری ندارند. حتی پول اضافه‌کاری‌تان را هم تأیید نمی‌کنند و نمی‌دهند. تنها مزیتشان که در جابینجا هم نوشته‌اند، نزدیک بودن به ایستگاه مترو است. من کاری به حواشی و مسائل دیگر ندارم، اما این چیزها برایم مهم بود که مطرح کردم.

تجربه چندین سال همکاری با این مجموعه را بدون هیچ اغراقی اینجا می‌نویسم. یکی از بزرگترین رویکردهای مدیریت این شرکت، سیاست‌های ظاهرسازی است. اگر رفتید و دیدید که در ظاهر همه چیز بسیار خوب و جو شرکت بسیار صمیمی و دوستانه به نظر می‌رسد، بدانید که این فقط چیزی است که دوست دارند به نظر برسد و نه واقعیت. در واقع جو شرکت به شدت سمی است. از بدو ورود شما به شرکت، یک نفر مسئول است که به شما نزدیک و صمیمی شود (به قول خودشان استراتژی پلیس خوب و پلیس بد) تا تمام رفتارهای شما زیر نظر باشد و تمام اطلاعات، حتی مسائل شخصی زندگی‌تان را به مدیریت انتقال دهد. مدیریت به شدت فضول است و به جای رسیدگی به مشکلات شرکت، به دنبال روابط و دوستی‌های بین افراد شرکت، مسائل شخصی افراد و ... است. حجم کار بسیار بالاست و از شما انتظار می‌رود نه تنها در حوزه کاری خودتان، بلکه در هر پوزیشنی که آنها احساس نیاز کنند، کار کنید. اضافه کاری‌های زیاد و بدون دریافت اضافه کاری هم جزو وظایف شما محسوب می‌شود. قرارداد کاری یکطرفه و کاملاً به نفع مدیریت است که نسخه شما را هم در آخر سال به شما تحویل می‌دهند تا اگر خودشان شما را نخواستند، بگویند قراردادی ندارید و اگر شما خواستید بروید، با آن تهدیدتان کنند که قرارداد دارید. دو دفترچه‌ای هستند و سمت و مبلغی که برای شما در بیمه رد می‌شود با واقعیت متفاوت است. خلاصه هر جوری که بتوانند حق شما را می‌خورند و سرتان کلاه می‌گذارند. بیمه تکمیلی، پاداش یا هیچ مزایای دیگری هم ندارند. مدیر عامل این شرکت آدم به شدت مریض و حیله‌گری است، پس اگر خانم هستید، خیلی باید مراقب باشید. این آقا به کارمندانش به چشم انسان نگاه نمی‌کند و بیشتر شما را به شکل ماینر یا دستگاه چاپ پول می‌بیند. پس اگر ثانیه‌ای از کامپیوتر چشم بردارید یا همزمان لقمه‌ای چیزی بخورید، احساس می‌کنند که جیبشان سوراخ شده. خلاصه اگر سلامتی جسم و روانتان برایتان مهم است، اصلاً نزدیک این آدم‌های مریض نشوید که مطمئناً پشیمون خواهید شد.

کار در شرکت رایان پرداز کاوش بسیار جدی و حرفه‌ای بود. این شرکت همواره در حال ارتقای ابزارها و روش‌های توسعه نرم‌افزار و مدیریتی بود که از نقاط قوت آن محسوب می‌شد. از نظر امنیت شغلی و تداوم پرداخت‌ها نیز عملکرد بسیار خوبی داشت که در شرایط فعلی بسیار حائز اهمیت است. مدیران ارشد، میانی و سایر کارشناسان مجموعه همیشه پشتیبان و یاری‌رسان بودند. باید بگویم کار کردن در این شرکت یکی از بهترین تجربه‌های حرفه‌ای من بود، چرا که محیط کاری کاملاً دوستانه، سالم، مشارکتی و خلاقی داشت.

من سال‌ها در این مجموعه فعالیت داشتم و نمی‌خواهم بی‌انصافی کنم. این نظر از روی بغض یا عصبانیت نیست. متأسفانه مدیرعامل این شرکت فردی کمال‌گرا، خودشیفته و دارای اختلالات شخصیتی از جمله هیزی و ... است. این فرد فکر می‌کند با حقوقی که می‌دهد شما را خریده و اجازه هر نوع رفتاری را با شما دارد. محیط شرکت فوق‌العاده غیرقابل اعتماد است و به هیچ‌کس نمی‌توان اعتماد کرد. همکاران، سرپرست‌ها مانند آقای خاتمی، خانم جوانمردی و به‌خصوص خانم سمانه رضایی و ... دستمزد در این شرکت بسیار پایین است و شرکت به جای پرداخت حقوق اولیه پرسنل، فقط وعده‌های توخالی برای جذب شما می‌دهد. حجم کاری بسیار بالاست، به‌طوری که هر فرد باید کار سه نفر را انجام دهد. حتی اجازه خوردن بیسکوییت پشت میز خود را ندارید. اضافه‌کاری‌ها مطابق قانون کار پرداخت نمی‌شود. بیمه تأمین اجتماعی برابر با حقوق شما پرداخت نمی‌شود و به دروغ مبلغ پایه را به بیمه اعلام می‌کنند. معمولاً پیشنهاد قرارداد ساعتی می‌دهند که کاملاً یک‌طرفه و به نفع شرکت است و شما عیدی و ثنوات نخواهید داشت. حتی اگر قرارداد معمولی هم داشته باشید، ثنوات را طبق قانون کار پرداخت نمی‌کنند. هیچ مزایایی مانند بیمه تکمیلی، وام‌های کارمندی و ... در این شرکت وجود ندارد. خلاصه اگر فردی آدم‌فروش و علاقه‌مند به نان حروم هستید، در این شرکت به خوبی پیشرفت خواهید کرد و جزو سرپرست‌ها و مدیران آن خواهید شد. در غیر این صورت، هرچه زودتر سلامتی و اعصاب آرام خود را بردارید و فرار کنید.

در تلاشم که متنم کاملاً به حقیقت نزدیک باشد و همین ابتدا اعلام کنم که مطمئناً آقای جمشیدی این متن را خواهد خواند و می‌داند که باید منتظر کارما باشد. از همان ابتدا تلاش زیادی می‌کنند تا شما را جذب کنند، از اصرار زیاد گرفته تا استفاده از روش‌های غیراخلاقی. اگر قصد ورود به این مجموعه را دارید، از همان ابتدا به هیچ‌یک از کارمندان، چه راضی و چه ناراضی، اعتماد نکنید. حتی به این تجربه‌های قبلی هم اعتماد نکنید، چون خودشان بازیگران توانایی هستند که ذهن شما را به سمتی دیگر سوق می‌دهند. گول برخورد دوستانه و فضای فان برخی کارمندان را نخورید، همه در تلاشند تا از شما به هر نحوی اطلاعات کسب کنند و به مدیریت گزارش دهند. به‌ویژه فردی که سعی می‌کند به عنوان دوست به شما نزدیک شود و با ایجاد فضای دوستانه بر ذهن شما تأثیر بگذارد. حتماً در نظر داشته باشید که ممکن است بعد از نوشتن این تجربه، روش‌های شرکت را تغییر دهند. از برخی افراد به شدت دوری کنید، مانند مسئول فنی، HR و به‌ویژه سمانه رضایی و هر کسی که با او در ارتباط است. روابط برون‌سازمانی این شرکت به شدت غیرشفاف و مرتبط با سازمان‌های بدنام است. اگر به عنوان فرد جدید وارد شوید، ممکن است هیچ‌یک از این شرایط را نبینید، چون همان‌طور که گفتم، بازیگران توانایی هستند و فقط روش نمایش را تغییر می‌دهند. به هیچ‌عنوان آینده شغلی خود را در این شرکت به خطر نیندازید. مطمئناً آقای جمشیدی این متن را خواهد خواند و تأکید می‌کنم که کارما جواب شما را خواهد داد.

سلام. این متن صادقانه و بدون تعصب نوشته شده و امیدوارم مفید واقع شود. این شرکت سال‌هاست در حوزه نرم‌افزاری فعالیت می‌کند و مدیرعاملی به نام جمشیدی دارد که خود را نخبه می‌داند و در تمامی امور، از کارهای ساده گرفته تا پیچیده، دخالت مستقیم دارد. او هیچ مسئولیتی را نمی‌پذیرد و در جلسات همیشه دیگران را مقصر معرفی می‌کند. سیستم حقوق‌دهی شرکت بسیار ضعیف است و فقط به افراد کلیدی حقوق مناسبی پرداخت می‌شود. مدیرعامل در مصاحبه‌ها زیاد بلوف می‌زند، پس مراقب باشید. محیط کاری دوستانه است و کارمندان با دلسوزی کار می‌کنند، اما امکانات خاصی مانند تفریحات، آموزش یا بن‌های عیدی وجود ندارد. فشار کاری بسیار بالاست و ممکن است حتی پنجشنبه و جمعه‌ها هم مجبور به کار شوید، بدون حقوق اضافه. این شرکت بیشتر مناسب افرادی است که سابقه کار ندارند یا دنبال امریه سربازی هستند. افراد کلیدی معمولاً می‌مانند و بقیه به دنبال جای بهتر می‌روند. آقای جمشیدی، امیدوارم روزی این متن را بخوانید. اگرچه پول دلیل کم‌اهمیتی برای رفتن کارمندان است، اما دلیل اصلی رفتار و مدیریت اشتباه شماست. شما با خودبینی و کمال‌گرایی بیش از حد، کارمندان را ابزاری برای رسیدن به اهداف خود دیده‌اید و حقوق آن‌ها را نادیده گرفته‌اید. امیدوارم روزی پاسخگوی این رفتارها باشید.