واقعاً نمی‌دانم چه بگویم از وضعیت اسف‌بار این شرکت. هر روز که می‌گذرد، بیشتر از اینجا متنفر می‌شوم. هر روز اعصاب‌خوردی، هر روز حاشیه، هر روز تیکه و متلک. جو شرکت بسیار سمی و کثیف است. امکانات بسیار ضعیف و ناچیز است و از این شرکت فقط گدایی می‌بارد. حتی برای سیستم و زیرساخت‌ها هم هزینه نمی‌کنید که کارمان راحت‌تر شود و حوصله‌مان سر نرود. حداقل یک میز و صندلی مناسب و فضای نشستن درست فراهم کنید. چطور ممکن است ۶۰ نفر را در یک فضای کوچک جا دهید؟ این چه وضعیتی است که قراردادهای ما را نمی‌دهید؟ یعنی چی؟ می‌خواهید هر وقت نیاز نداشتید، بگویید برویم؟ اگر اینطور نیست، پس چیست؟ خانم رضایی، شما یک جای کارتان اشتباه است. همه می‌دانند که جز مافیابازی بلد نیستید. حقوق‌ها چرا باید از همه جا کمتر باشد؟ چرا حجم کار اینقدر بالاست؟ چرا هزینه نمی‌کنید؟ مگر ما حیوان هستیم، آقای جمشیدی؟ بس کنید دیگه، بی‌عرضه‌ها. یعنی چی بیمه را اینطور رد می‌کنید؟ کجا می‌خواهید جواب پس بدهید؟ همه را جاسوس کرده‌اید و از آنها سوءاستفاده می‌کنید. اطلاعات آمد و شد همه بچه‌ها را دارید که چه شود؟ لعنت به ذات کثیف شما. جواب بدهید، آشغال‌ها. بنویسید اگر وجودش را دارید. هیچ چیزی برای ارائه ندارید و نخواهید داشت. هیچ ارزش‌آفرینی‌ای نه برای خودتان، نه برای ما و نه برای کارفرما ندارید. فقط یک مشت دلال هستید و بهترین عنوان برای شما همینه.