در ابتدا همه چیز عالی به نظر می‌رسد. برای شما ماگ با عکس‌تان می‌سازند، دفترچه یادداشت شخصی می‌دهند و حتی یادداشتی از HR دریافت می‌کنید که می‌گوید: «راحت به دستت نیاوردیم که راحت از دستت بدیم». اما این اولین دروغ است. اخراج کردن شما بسیار ساده است و نیازی به دلیل خاصی ندارد. فقط کافی است بگویند: «با توجه به بررسی و خروجی تارگت‌ها، ادامه همکاری برای ما مقدور نیست». مدیریت به شما توجهی ندارد و مشکلاتی که برایتان پیش می‌آید برای کسی مهم نیست. هیچ جای پیشرفتی هم وجود ندارد، مگر اینکه بخواهید عزیز دردونه شوید و به نقطه امن برسید. در واقع، اگر انتقاد کنید یا مشکلات را نشان دهید، بایکوت می‌شوید. همه از حرف زدن می‌ترسند، چون قراردادها سه‌ماهه است و مدیران ارشد فقط تا پایان قرارداد شما را تحمل می‌کنند. زحماتتان دیده نمی‌شود و همیشه پاسخ‌هایی برای سوالاتتان وجود دارد: «عزیزم، این وظیفه‌ات است». شما از سازمان حقوق می‌گیرید تا هر چه آن‌ها بخواهند انجام دهید. از بیرون همه چیز شیک و زیبا به نظر می‌رسد، اما از درون این سازمان یک هیولاست که ترسش در خواب و بیداری با شماست.