من چندین بار برای مصاحبه موقعیت کارشناس منابع انسانی به دیجی‌کالا رفتم. تازه از یک شرکت کوچک‌تر آمده بودم و تجربه‌ای در این موقعیت نداشتم، بنابراین دعوت دیجی‌کالا برایم ارزشمند بود. در اولین مصاحبه، کف کفشم در راه پاره شد و دیر رسیدم، اما توضیح دادم و به نظر می‌رسید مشکلی ایجاد نکرد. در مصاحبه دوم با مدیر منابع انسانی مصاحبه کردم که فردی بداخلاق بود و مدام می‌گفت سخت‌گیر است و پوست می‌کند. با این حال، چون فکر می‌کردم کار در دیجی‌کالا پیشرفت است، حرف‌هایش را تحمل کردم. او از من خواست اکسل یاد بگیرم و دو هفته بعد تماس بگیرد، اما تماسی نگرفت و من در استرس یادگیری اکسل بودم. کلاس‌های زیادی رفتم و سختی کشیدم، هرچند موضوع پیچیده‌ای نبود. دو بار از من تست گرفتند و هر دو بار موفق نشدم. حالا بعد از یک دو سال، خوشحالم که آنجا استخدام نشدم. چرا؟ چون کار بخشی از زندگی است، نه همه آن. اگر کسی در مصاحبه به شما توجه نکند و محیط کار شلوغ و نامنظم باشد، حتی اگر شرکت بزرگی مثل دیجی‌کالا یا گوگل باشد، ارزش کار کردن زیر دستش را ندارد. بخشی که من رفتم بسیار شلوغ بود و حتی راه‌روها هم پر از وسایل بود. آنها گفتند در حال انتقال به فضای بزرگ‌تری هستند، اما جمعیت ده برابر فضای موجود بود. در کل، اگر فکر می‌کنید فقط برای نام شرکت می‌خواهید در رزومه‌تان بیاورید، حداقل یک سال آنجا کار کنید. شاید در فرهنگ ما بتواند موفقیت‌هایی برایتان رقم بزند.