واقعاً لازم است برای کسانی که زمان برایشان مهم است، این تجربه تلخ مصاحبه را به اشتراک بگذارم. من فرم دعوت به همکاری از یک سایت کاریابی را تکمیل کردم و با بیش از ۱۲ سال سابقه مالی، وارد فرآیند مصاحبه شدم. متأسفانه مصاحبه‌های اول و دوم به من ثابت کردند که هر جایی نباید رفت. در مصاحبه دوم متوجه شدم که نصف حرف‌های اصلی را به من نگفته‌اند. مثلاً حقوق ماه اول ۷۰٪ است و ساعت کاری هر روز تا دیروقت، از ۷:۳۰ صبح تا ۸ شب، که حتی فکر نمی‌کنم در ژاپن هم این‌گونه باشد. قرارداد ماه اول یک‌ماهه و برای ماه‌های بعد ۳ ماهه است. حتی پنج‌شنبه‌ها هم باید تا دیروقت کار کنیم، دقیقاً مثل برده‌داری. من به خاطر حقوقم سازش کردم و حتی از عددی که در نظر داشتم کمتر قبول کردم، اما به منابع انسانی مجموعه گفتم که فرد مصاحبه‌کننده بسیار شلخته و عصبی بود و به نظر من باید تست‌های روانشناسی از او گرفته می‌شد تا ببینند آیا صلاحیت این موقعیت را دارد یا نه، چون او نماینده مجموعه است. او از مزایای مجموعه مثال زد، مثل یک واحد میوه در هفته که واقعاً خجالت‌آور و خنده‌دار است یا ناهار که ۵۰٪ هزینه‌اش را باید پرسنل بدهند. جالب‌تر این که عددی که پرداخت می‌شد در قرارداد قید نشده بود، در حالی که مصاحبه‌کننده اول گفته بود اگر خواستید لحاظ می‌شود. تمام حرف‌هایشان متناقض بود. در نهایت گفتم که فقط چند روز در هفته می‌توانم بمانم، اما خیلی جالب بود که تماس گرفتند و گفتند هر روز باید تا دیروقت در مجموعه باشیم. حتی اگر این شرایط را قبول می‌کردم، باز هم در چنین مجموعه‌ای کار نمی‌کردم. کارفرمای عزیز، نیروی انسانی که وارد مجموعه می‌شود، باعث رشد و پیشرفت شما می‌شود و باید بسیار ارزشمند باشد. پس سعی نکنید زمان این افراد را با پیشنهادات کاری غیراصولی هدر دهید. (صادق باشید)