روند مصاحبه با یک آزمون تست هوش ۳۰ سوالی شروع شد که تقریباً آسان بود و من به جز ۲ سوال، بقیه را درست جواب دادم. البته خیلی سرسری پاسخ دادم چون به نظرم تست هوش برای فردی با سابقه کاری مفید، بی‌مورد بود. با این حال، این مرحله جزو مراحل استخدامشان بود و با اکراه انجامش دادم. از نظر آن‌ها من فرد باهوشی تشخیص داده نشدم، هرچند که لطف کردند و کم‌هوش هم در نظر نگرفتند. بعد از آن، مصاحبه‌کننده یک طراحی ERD از من خواست که خیلی ساده بود و از پسش برآمدم. سپس چند مفهوم #C پرسیده شد: ۱- override چیست؟ ۲- overload چیست؟ ۳- پولیمورفیزم چیست؟ بعد سوالاتی نژادپرستانه پرسیدند که مثلاً بین این قوم ایران و آن یکی کدام را برای کار انتخاب می‌کنی و ... این قسمت مصاحبه خیلی عجیب بود. اما از این مرحله تایید شدم و جالب این بود که من برای برنامه‌نویسی وب اپلای کرده بودم اما هیچ سوالی در این زمینه از من پرسیده نشد. بعد از ۲ روز تماس گرفتند که برای مصاحبه دوم به ساختمان دوم شرکت بروم. در مرحله دوم با مدیر آموزش و مدیر فنی شرکت صحبت کردم. مصاحبه سخت و فنی نبود و بیشتر حول طراحی ERD بود. بعد از ورود به شرکت متوجه شدم که سوالات به خاطر کم‌عمق بودن دامنه کار در آن شرکت بود. این شرکت مشتری‌های خودش را داشت و مشتری‌ها راهی جز انتخاب این محصول نداشتند. من مدتی در این شرکت کار کردم و تجربه‌ام بیشتر از یک مصاحبه است. این شرکت با مدیریت آقای خاکور و ۲ نفر دیگر اداره می‌شود و یک محصول دارند که مشتری‌های آن شرکت‌های بیمه هستند. تعداد کارمندان شرکت حدود ۳۰۰ نفر بود که حدود ۷۰ نفر برنامه‌نویس و بقیه پشتیبان بودند. مهم‌ترین حسن شرکت از نظر مشتری‌ها تعداد بالای پشتیبان بود. اگر داخل این شرکت رفتید، باید حرف‌گوش‌کن باشید و نقص‌های مدیریتی و فنی را بیان نکنید، وگرنه مثل خار در چشم مدیرعامل خواهید بود. این شرکت برای کارکنانش محدودیت استفاده از اینترنت دارد و در هر روز بیش از ۱ ساعت حق اتصال به اینترنت ندارند. ناهار نمی‌دهند ولی صبحانه (نون و پنیر و کره و مربا و چایی) می‌دهند. ویژگی‌هایی که برایشان مهم بود: فقط از غر زدن بدشان می‌آید و انتقاد را برنمی‌تابند.