بعد از دیدن فرصت شغلی طراح گرافیک در سایت کاریابی، رزومه‌ام را با تمام جزئیات و لینک نمونه کارها ارسال کردم. با توجه به تجربه‌ام، می‌دانستم که معمولاً کسی حوصله دانلود نمونه کارها را ندارد، بنابراین نمونه کارها را به شماره واتساپی که اعلام کرده بودند نیز فرستادم. بعد از دیدن نمونه کارها، تاریخ مصاحبه اعلام شد و من به مصاحبه رفتم. پس از ورود به شرکت، مجبور شدم فرم‌های چند صفحه‌ای را پر کنم. بعد از نیم ساعت، فردی برای مصاحبه آمد که سمت خود را نگفت، اما مشخص بود که تخصصی در هنر ندارد و هیچ سوال تخصصی نپرسید. اولین سوال او این بود که آیا می‌تواند نمونه کارهایم را ببیند! در حالی که قبلاً یک بار لینک و یک بار در واتساپ نمونه کارها را فرستاده بودم، اما حتی زحمت باز کردن فایل‌ها را به خود نداده بودند. در حالی که او فرم استخدام را می‌خواند، به نمونه کارهایی که دوباره در واتساپ فرستاده بودم نگاه می‌کرد، اما در واقع اصلاً نگاه نمی‌کرد و فقط فایل جلویش باز بود! بعد از خواندن فرم استخدام، گفت که ممنون که آمده‌ام. من برای مصاحبه به جاهای زیادی رفته‌ام و چیزهای عجیب زیادی دیده‌ام، اما شرکت رونیکس واقعاً یک شاهکار بود!