وقتی برای شرکت بزرگی مثل دیجی‌کالا درخواست کار می‌دهید، انتظارات بالایی دارید. این مصاحبه در آذر ۹۸ انجام شد. یکی از همکاران سابقم که در دیجی‌کالا کار می‌کرد، پیشنهاد داد رزومه‌ام را بفرستم چون آن‌ها درخواست نیرو داشتند. با این فکر که اگر در مصاحبه موفق شوم، بعداً می‌توانم درخواست جابه‌جایی بدهم، برای شغلی که تجربه نداشتم درخواست دادم. البته این اشتباه را انکار نمی‌کنم. جالب بود که با وجود نداشتن تجربه، دعوت به مصاحبه شدم. قبلاً در شرکت‌های دیگر دیده بودم که حتی افراد بی‌تجربه هم دعوت می‌شدند، بنابراین برایم تعجب‌آور نبود. من معمولاً زودتر می‌رسم و کمی معطل شدن اذیتم نمی‌کند، اما این‌بار بیش از یک ساعت منتظر ماندم. اتاق مصاحبه شیشه‌ای بود و بین هر مصاحبه حداقل یک ربع فاصله بود. حدود ده نفر در صف انتظار بودند. محیط بزرگ و صمیمی بود، بعضی‌ها غرق کار بودند و بعضی‌ها فقط وقت می‌گذراندند. بالاخره نوبت من شد، اما مصاحبه‌کننده حداقل ۱۰ دقیقه دیر آمد و نه رزومه‌ام را داشت و نه فرمی که پر کرده بودم. اولین سوالش این بود: «می‌دونید برای چی اینجایید؟» گفتم: «برای مصاحبه شغلی تولید محتوا.» گفت: «نه، دقیقاً چه کاری؟» گفتم: «شما باید کار را شرح دهید، چون به توصیه همکارم رزومه فرستادم.» گفت: «پس متاسفانه صحبتی نمی‌مونه.» کوتاه‌ترین مصاحبه زندگی‌ام بود. پرسیدم: «شما رزومه‌ام را خواندید؟» با غرور گفت: «نه.» من ایستاده بودم و او نشسته بود. گفتم: «خب چرا دعوت به مصاحبه کردید؟» گفت: «autoreply روی ایمیل بوده.» این کار بسیار غیرحرفه‌ای بود. اعتراض کردم و فقط یک عذرخواهی ساده دریافت کردم و بیرون آمدم. در نهایت، اطلاعاتم درباره دیجی‌کالا در حد مقدماتی باقی ماند، اما امیدوارم همین هم مفید باشد.