من به مدت 5 سال در شرکت کروز کار کردم و می‌خواهم تجربیاتم را برای کسانی بنویسم که آرزوی کار در چنین محیطی را دارند. کار کردن خوب است، اما نه به هر قیمتی. نه به قیمت از دست دادن شخصیت، اعتماد به نفس و عزت نفس. در کروز، شما باید مطیع و فرمانبردار باشید، زیرا غیر از این چیزی را قبول ندارند و ممکن است به بهانه‌های مختلف از کار معلق یا اخراج شوید. حقوق خوبی می‌دهند، اما به نظر من این حقوق با حجم کاری که از شما می‌کشند، تناسبی ندارد و آدم روز به روز شکسته‌تر می‌شود. اضافه کاری‌های اجباری در روزهای جمعه، شیفت‌های 12 ساعته و حتی نگه‌داشتن ما تا شب با حقوق ناچیز، از جمله مشکلات بود. حتی دوره‌ای ما را به شیفت شب از 7 صبح تا 7 شب فرستادند که برای خانم‌های متأهل و مخصوصاً بچه‌دار بسیار سخت بود. برخی از نیروهای با سابقه به همین دلیل استعفا دادند، اما برای شرکت از دست دادن نیروهای قدیمی مهم نبود. هدف اصلی شرکت فقط تولید بیشتر و سود بیشتر است. شیفت‌های چرخشی سه شیفتی اجباری بود و حتی یک روز قبل تهدید می‌کردند که اگر نیایید، عواقبش با خودتان است. در حالی که در قانون کار هیچ اضافه کاری اجباری وجود ندارد. کروز واقعاً یک جهنم تمام‌عیار است. شیفت کاری من از 3 تا 11 شب بود و عملاً از ساعت 1 بعدازظهر درگیر آماده‌شدن و رفتن به سرکار بودم، چون غذا نمی‌دادند و باید برای شام غذا تهیه می‌کردم. شب تا به خانه برسم ساعت 12 می‌شد و در این پنج سال اصلاً معنی زندگی را نفهمیدم. زندگی برایم در دو مرحله خلاصه می‌شد: کار و خواب. در سالن‌های تولید، اوضاع خوب نبود. همکاران بسیار بی‌عصبا و بددهن بودند که روی شخصیت آدم تأثیر مستقیم می‌گذاشت. فشار کاری به حدی بود که انسانیت کنار می‌رفت و از لطافت و زنانگی دور می‌شد. خلق و خوی جنگنده ایجاد می‌کرد و آدم را بسیار بددهن می‌کرد. در هر دقیقه از کار، خشم همراهتان بود؛ به خاطر بی‌عدالتی‌ها، سختی کار و فشار کاری زیادی که از سوی مدیران تحمیل می‌شد. به همین دلیل در مصاحبه‌هایشان درباره کنترل خشم سؤال می‌کنند، چون در محیط کار به شدت با آن سر و کار دارید. در کل، اگر به رشد شخصیت، احترام، عزت نفس و اعتماد به نفس خود اهمیت نمی‌دهید و می‌توانید به راحتی از انسانیت بگذرید و طبق قانون جنگل پیش بروید، به کروز بروید. در غیر این صورت، اصلاً توصیه نمی‌کنم. کروز در این پنج سال کاری کرد که از رشته، درس و علاقه‌ام عقب بیفتم و اعتماد به نفسم را به حدی پایین آورد که نمی‌توانم برای شرکت‌های دیگر رزومه بفرستم، چون همیشه حس می‌کنم کافی نیستم و باید بیشتر تلاش کنم. از جاهایی که به کارکنانشان احترام نمی‌گذارند و آن‌ها را ارزشمند نمی‌دانند و سیستم برده‌داری را در شرکتشان پیاده کرده‌اند، فرار کنید. حداقل برای احترام به شخصیت خودتان.