با من تماس گرفتند و برای دو روز بعد دعوت به مصاحبه کردند. بعد از آن، دعوتنامه‌ای برایم فرستادند. من چون کار نداشتم، خیلی خوشحال شدم و به شرکت دیجی رفتم. انتظار داشتم دفترشان در بالای شهر باشد، اما خیلی دور بود. وقتی رسیدم، حراست سوالات مختلفی پرسید و کارت شناسایی‌ام را گرفتند. فکر نمی‌کردم شرکتشان اینقدر بزرگ باشد. در یک دفتر کوچک منتظر ماندم تا یک خانم مهربان با وسایل زیادی مثل لپ‌تاپ، دفتر، جامدادی، شارژر و بطری آب وارد شد. برخوردش خیلی خوب بود و به من خوش‌آمد گفت. مصاحبه بیشتر شامل سوالات روانشناسی بود تا بفهمند آیا من از پس کار برمی‌آیم یا نه. مثلاً از من خواستند تصور کنم که او نابینا است و یک درخت را برایش توصیف کنم. او پایین را نگاه می‌کرد تا فقط صدایم را بشنود و ببیند آیا می‌توانم خوب توضیح دهم یا نه. بعد شرایط کار را برایم توضیح داد و نظر مرا پرسید که آیا با شرایط موافقم. من گفتم مسیرش برایم دور است. او هم گفت که سرویس دارند، اما چون ساعت کاری تا ۱۲ شب است، احتمالاً برایم سخت باشد. از من خواست که فکرم را بکنم و از طریق ایمیل به او خبر دهم. در کل هم از مصاحبه راضی بودم و هم از رفتار مصاحبه‌کننده، اما شرایط کار برایم سخت بود. حتماً مسیر را چک می‌کنم چون خیلی پرت است. ویژگی‌هایی که برایشان مهم بود شامل انعطاف‌پذیری بود.