از بیرون شرکت منظم و در حال پیشرفت به نظر می‌رسد، اما وقتی وارد می‌شوید متوجه می‌شوید که برنامه‌ریزی مشخصی وجود ندارد و هر کس به هر کس است. ساختار سازمانی درستی وجود ندارد و اگر با مدیران رفیق باشید، سریع پیشرفت می‌کنید. حتی اگر به اهداف نرسید، اتفاق خاصی نمی‌افتد. محیط در واحدی که من بودم دوستانه بود، اما اکثر همکاران کم‌تجربه و پرادعا بودند. به کسانی که سال‌هاست در شرکت هستند نمی‌توانی چیزی بگویی. البته شرایط در واحدهای مختلف متفاوت است. هر سه ماه یک بار پاداش بر اساس عملکرد داده می‌شد، اما ارزیابی عملکرد کیفی و وابسته به رفاقت با مدیران است. در واقع ارزیابی عملکرد بی‌معنی است. به طور کلی بی‌نظمی وجود دارد که باید وارد شوید تا متوجه شوید، اما برای تازه‌کاران جای خوبی است. بخش منابع انسانی (HR) هم کار اصلی خود را انجام نمی‌دهد و تصمیمات مربوط به منابع انسانی در واحدها گرفته می‌شود.