پیشگامان فناوری و دانش آرامیس (تپسی)

مصاحبه‌ی اول الگوریتم با مدیرفنی تپسی دلیوری بود. مصاحبه یک و نیم ساعت بود، نیم ساعت اول شروع کرد از خودش صحبت کردن. بعد رفتیم سوالای الگوریتمی که خوب رفتیم جلو و حل کردیم. موقع حل کردن دوربینو خاموش کرد که معلوم بود میخواد به کارای دیگه‌ش برسه. باز تا اینجاش اوکی بود. وقتی جواب کاملو نوشتیم و تایید کرد که درسته، گفت: «خب وقت جلسه تموم شد». منم گفتم: «بله تموم شد». یهو گفت: «روز خوبی داشته باشید» و قطع کرد 🫤 نه ادبو رعایت کرد نه گذاشت من سوالاتمو بپرسم. نمیدونم این آدما از چه فیلترایی رد میشن که مدیر هم میشن. من اینجور آدم بی‌ادبی رو نمیدم کفشم هم تمیز کنه

با سلام ، متاسفانه بازار کاری ایران اونقدر خراب شده که کارجو باید فقط دنبال شرکتای بزرگ بگرده تا شاید یه ذره خیالش از بابت پرداختیا راحت باشه .... ولی خب گول این اسم های بزرگ رو نخورید ! 1- یه فرم برای من فرستادن که نوشته بود یک و ساعت و نیم مصاحبه الگوریتم، یک ساعت و نیم مصاحبه تکنیکال سیستم دیزاین ، یک ساعت و نیم مصاحبه سازمانی و.. و... دنبال چی می گردین ؟؟؟ ( همین جا باید انصراف می دادم ! ) 2- مصاحبه با کمی تاخیر شروع شد و طرف شروع کرد به سوال ریاضی پرسیدن یه چیزایی پیش خودش پشت سر هم تند تند می گفت و از جبر و احتمال، که وقتی اخرش ازش می پرسیدی خب جواب درست چی بود ؟ خودش هم نمی دونست 3- حالا رفتیم سراغ سوال الگوریتمی و باز هم تند تند یک سوالی رو شروع کرد به تعریف کردن و کد خواستن - جالب اینجاس که ایشون فرهنگ (live coding ) رو ندارن ! نه صورت سوالو گذاشتن که ادم ببینه یا فکر کنه نه تست کیسی نه چیزی، بعد اسرار من یه دوتا تیس کیس بزور نوشت که من ببینم بگذریم از اینکه ادب واحترام ، این چیزام که تعطیل ( ایشون می گفتم رزومتونو تعریف کنین - وسطش حوصلش سر می رفت قطعش می کرد !) ولی در کل اینکه هرکاری فرهنگی و استانداردی داره اینجوری که شما دوست داری پیش ببری نیست ! باید تو اون چهار چوب حرکت کنید

یعنی روتون میشه با این همه فشار کاری به کارشناس های مرکز تماستون که اگر یک روز همشون با هم تصمیم بگیرن نیان کل این دم و دستگاهتون با سر زمین میخوره، ماهی هشت میلیون حقوق میدین؟ با روزی هشت ساعت کار سنگین و پر فشار؟ دم عید نوروز ۸ میلیون؟ خودتون موقع واریز خجالت نمی‌کشید؟ خودمون که اینجاییم داریم میبینیم چطوری حق مسافر و سفیر رو دارید میخورید، از حق کارمند های خودتون هم می‌خورید؟ بعد شبی دویست میلیون مسابقه دبلنا برگزار میکنید؟ سرپرست ها و مدیریت ما که به حرف ما توجه نمیکنه. اینو اینجا می‌نویسم مدیرای ارشد شرکت تپسی یا حتی گلرنگ ببینن. شب آروم سر روی بالش میذارید؟

پاک شد فیدبکها خوب نبود دیدم شاید ارزشش رو نداشته یکم به تجربه مثبت و منفی هم احترام بزاریم برای خودم یه وقتهایی که دنبال کار می گشتم، این مدل فیدبکها واقعا مفید بود. و برای همین اومدم و منم وقت گذاشتم به ۲ نفر دیگه کمک بشه. ولی الان دیدم هنوز فرهنگش نیست و ملت توی املای مساعده یا مسائده گیر کردن. که واقعا برام مهم نیست و نبود کدومش درسته، تهش که کلمه عربیه، همون ادونس بگیم بهتر

تجربه کاری با ی تیم خوب که از نظر کاری و آموزش عالی اما از نظر عملکرد مدیر و سرپرست ها صفر چون بینهایت جنسیت بین خصوصا مدیر ارشد و مدیر کال سنتر که ح ک و س م هست و هرکسی اعتراض و مخالفتی کنه درجا اخراجش میکنن و توقعات بالا اما پیگیری و درک متقابل صفر و بخاطر موارد جنسی و رسیدن به هدفشون هر کسی رو کنار میزنن. برای انتخاب سرپرست پشتیبانی و شکایات رفاقتی و مصاحبه میکنن در صورتی که ی کارمندی که یکی دو سال یا بیشتر براشون کار کرده رو اصلا نمیشناسن( در این حد ) ... براشون اصلا مهم نیست که طبق پروسه پیش رفته باشی به نعفشون نباشه میگه باید تو رعایت کنی ... 8 ساعت کاری بی معنیه کمه کم 10 ساعت ازت کار میکشن و اصلا ی ریال هم اضافه کاری نمیدن... توقع بی جا دارن اما اصلا حرف گوش نمیدن.مرخصی هم که اصلا بی معنی ترین چیز ممکنه سرپرست تجربه مشتریانشون( ن م ) که هیچی برای ارائه نداره فقط ارتقا درجه بدلیل کراش بودن مدیر ارشد روی ایشون بوده !بر چشم هیچکس هم پوشیده نبوده پشتیبانی تپسی فقط همکارای هم لول و کارشناسان بی نظیری داره اما اصلا جای خوبی برای کار کردن و کسب درامد نیست چون فقط و فقط زیاده کاری داره و هیچ درک متقابلی ندارن و به چشم رباط ادمو میبینن که فقط بگه چشم و اگر مخافت کرد کلا از رده خارح میشه. اصلا زندگی شخصی و گرفتاری بقیه براشون مهم نیست . مدیر کال سنترشون که از صبح میاد تا شب برای رفتن به سرویس بهداشتی هم جلسه میزاره

من برای تپسی دلیوری مصاحبه رفتم. مصاحبه سه مرحله داره. مرحله اول الگوریتم مرحله دوم فنی و مرحله سوم کالچر فیت. تو مرحله اول سه تا سوال الگوریتمی میپرسند که عینا سوالات leetcode هستش. برای من سوال ۲۰ و ۳۳ لیت کد بود که پرسیده شد. اگه میخوایین استخدام شرکت بشین قبلش لیت کد رو بغل بکنید که بتونید مرحله اول رو پاس کنید. کلا فاز این شرکت هایی که تمرکزشون رو گذاشتن روی الگوریتم پرسیدن برای پوزیشن فرانت رو نمی فهمم. توی ۶ سال سابقه ای که داشتم یکبار هم پیش نیومده موردی پیش بیاد بخوام از باینری سرچ روی لیستی از اعداد که یه بخشیش سورت شده هست و یه بخشیش نیست استفاده بکنم. بعید هم میدونم برای خودشون هم پیش بیاد که بخوان از این روش استفاده بکنند. حل مساله رو قبول دارم که باید باشه اما مسائلی که یه دولوپر فرانت باهاش درگیره مثل حل کردن چالش کانکارنت ریکوئست ها توی سرچ و مشکلاتی که روزمره باهاش درگیره. یه دولوپر فرانت مگه با چه حجم دیتایی سروکار داره که پرفورمنس توی این لایه اینقدر مهم باشه. کلا یچیزی باب شده به اسم الگوریتم که مبپرسن. خوب یا بد برای قبول شدن باید بلد باشین.

تپسی شرکت خوبیه ولی خیلی فشار کاری بالایی داره اکثر بچه‌هایی که از این شرکت میرن به خاطر حجم کاری بالاست واقعا اچ آر باید یه فکری بکنه وگرنه نیروهاشو از دست میده لازم نیست این همه پروژه پشت هم انجام شه من فقط به خاطر فشار کاریش استعفا دادم وگرنه تپسی رو دوست داشتم

من قبلا در این شرکت کار کردم و جو بسیار صمیمی و خوب هست اما متاسفانه کار کردن در این شرکت کاری میکنه تا تو از کار کردن سیر بشی به علت اینکه کار بسیار زیادی رو به یک نفر محول می کنن و خسته ات می کنن و در نهایت بعد از خروج از این شرکت تمام افراد ارتباطشون رو یجوری باهات قطع می کنن که انگار اصلا براشون هیچ ارزشی نداشتی. من کار کردن در این تیم رو پیشنهاد نمیکنم

من حدود یک ماه هست که در پروسه استخدام تپسی هستم. تا الان دو مرحله مصاحبه داشتم که به خوبی جلو رفت. برخورد مصاحبه‌کننده خوب بود و سوالات مرتبط و خوبی هم پرسیده شد. موضوعی که خیلی اذیت‌کننده هست این هست که نتیجه هنوز اعلام نشده. بین مصاحبه اول تا اعلام نتیجه‌ی اون مرحله، حدود دو هفته طول کشید با اینکه گفته بودن یک هفته‌ای جواب میدن. از مصاحبه دوم هم الان یک هفته گذشته و گفته بودن که دو تا سه روزه جواب میدن. برای شرکتی که اینقدر مصاحبه‌های خوبی داره برگزار می‌کنه، حیفه که به خاطر اعلام دیرهنگام نتایج مصاحبه، رضایت کارجویان را از دست بده. امیدوارم در این رابطه بهبودی حاصل بشه.

تپسى هم مثل خيلى از شركت هاى داغون ايرانى با كمك لينكدين و اينستاگرام و دركل شبكه مجازى قصد ويترين سازى داره و مى خوان از بيرون خفن جلوه بدن كه آرزو هر كارجويى بشه ولى از درون تركيده و منجلابى بيش نيست! نرخ حقوق پايين، كمترين مزايا و فشار كار الكى بالاست، مديريت شديدا نسبت به انتقادات گارد داره، سوگلى هاى شركت براتون خيلى راحت مشكل آفرينى مى كنن و اين يعنى ميكرومنيجمنت و جنگ اعصاب مكرر! اصلا امكان رشد نيست و از نظر فنى فضا بسيار بسته هستش و يكسرى نيروى بچه سال دارن كه بايد هر روز جو بچگانه و رفتارهاى آماتورشون رو تحمل كنى. ريزش نيرو وحشتناك بالاست و هر روز هم آگهى جذب دارن و دوباره نيروهاى كم سن با حقوق پايين ميگيرن اونا ميان گند ميزنن تو كد و پروژه ميرن دوباره اين سيكل خروج نيرو شروع ميشه و نقطه سر خط! پروژه اصلا صاحاب نداره، منابع انسانى داغونه و فقط دنبال شوآف و وعده هاى تو خالى هستن، افزايش حقوق رو فراموش كن و مرخصى ها هم خيلى راحت داده نميشه و حرف و حديث دارن. دركل گول ظاهر سازى و تبليغات تپسى رو نخوريد و اگر دنبال پيشرفت هستى دور اين شركت هاى اينجورى رو خط بكش! مياى الكى وقت خودت رو ميزارى بعد يه مدت با درگيرى و مشكل بايد جدا بشى و تو تسويه حساب و خداحافظى هم فوق العاده ضعيف هستن.

تپسی پر تجربه های خوب و بده فیدبک پذیری دیده میشه و کنارش بدجنسی هم خیلی زیاده ولی اگر دنبال کار و پیشرفت به عنوان یه میدلول توی سازمان بدون حاشیه هستین تپسی انتخاب درستی نیست.

کار تو تپسی مصداق بارز برده داری تو عصر نوینه تو ۱۶۳ تا هندل تماستم زده باشی باید بمونی تا تاک‌تایمتو پر کنی سرپرستای عقده ای کسایی سرپرست کردن که هیچی حالیشون نیست یه سرپرست برای تیکت دارن به اسم م*** واقعا *** یعنی به معنای واقعی فقط دنبال اینه که باید تیکت زیاد بزنی س*** سنیورشم که جا انداخته تو شرکت و اصلا انتقادپذیر نیست اصلاااا

تجربه مصاحبه من با تپسى بيشتر شبيه اين بود كه برم جايى چندتا كودك برام شوآف كنن، اسباب بازى هاشون رو نشون بدن و قصد تحقيرم رو داشته باشن! منابع انسانى به شدت غير حرفه اى كه تو ست كردن تايم مصاحبه و بررسى رزومه ها عاجز هستن، و پرسيدن سوالات خنده دار و آبكى فنى در طول مصاحبه دوم كه همگى واضح هستش از نبود سابقه درست و اخلاق حرفه اى آب ميخوره! براى مرحله بعدى (آخر) نرفتم چون كار كردن با اون آدماى سمى اصلا ارزش نداره. من رفتم شما نريد و به تجربه من ايمان داشته باشيد!

من در یکی از تیم‌های فروش کوچک تپسی کار می‌کردم و همه چیز خوب بود تا زمانی که مجبور شدیم از شهرک غرب به سعادت‌آباد منتقل شویم. این مسیر برایم مناسب نبود و مدیران وعده می‌دادند که این جابه‌جایی موقتی است. تیم ما نسبت به تیم فروش شهرک غرب پورسانت کمتری دریافت می‌کرد. به همین دلیل تصمیم گرفتم جای کارم را عوض کنم. با خانم پریسا در بخش منابع انسانی صحبت کردم و او به من وعده داد که اگر دروغ‌هایی درباره بدرفتاری مدیران بگویم، جای کارم را عوض می‌کند. اما بعداً از من حمایت نکردند و من مجبور شدم از تپسی بروم چون راه دیگری برایم باقی نمانده بود.

من تجربه زیادی در مصاحبه‌ها، چه به عنوان مصاحبه‌کننده و چه مصاحبه‌شونده، داشته‌ام. اما فکر نمی‌کردم شرکتی بتواند مرا شگفت‌زده کند و چیزهای جدیدی درباره مصاحبه به من بیاموزد. فرآیند مصاحبه شامل ۳ جلسه در ۳ هفته پیاپی بود. منابع انسانی مسئول هماهنگی‌ها بود و مصاحبه‌کنندگان همه فنی بودند. اگرچه ترجیح می‌دادم فرآیند سریع‌تر انجام شود، اما این رویکرد حرفه‌ای‌تر بود و من هم همراهی کردم. هر جلسه یک پشتیبان از منابع انسانی داشت که بسیار هماهنگ و دقیق عمل می‌کرد. زمان جلسات از قبل تنظیم می‌شد و جزئیات کامل ارسال می‌شد. بعد از هر جلسه نیز نظر سنجی انجام می‌شد و در صورت وجود مشکل یا پیشنهاد، پیگیری می‌شد. عملکرد منابع انسانی در طول مصاحبه بسیار خوب و حرفه‌ای بود. دو جلسه اول آنلاین و جلسه نهایی حضوری بود تا با فضای شرکت آشنا شوم و تطابق من ارزیابی شود. نکته جالب، رفتار مصاحبه‌کنندگان بود. هر مصاحبه دو بخش شناخت و ارزیابی داشت. مصاحبه‌کننده ابتدا خود را کامل معرفی می‌کرد، طوری که انگار من مصاحبه‌کننده بودم، و سپس فرصت را به من می‌داد. هدف مصاحبه مشخص بود: ارزیابی اینکه آیا سطح مشخصی از توانایی را دارم یا نه. فقط در جلسه آخر کمی ارزیابی سطح‌بندی‌شده انجام شد. برای این موقعیت، نیاز به آشنایی با الگوریتم‌ها، کدنویسی تمیز، حل مسئله، بهبود کد، استفاده از پترن‌ها، معماری میکروسرویس، انواع دیتابیس، ارائه معماری، کوبرنتیز، مدیریت تیم و چینش ساختار تیم بود. همچنین چند سوال تحلیل داده و تصمیم‌گیری نیز پرسیده شد. سوالات دو جلسه اول برای تایید اولیه بود و در جلسه آخر سوالات جذاب‌تری مطرح شد. بعد از مصاحبه، نتیجه را یکی از مصاحبه‌کنندگان که مدیر مستقیم من می‌شد، به من اطلاع داد. تنها نکته منفی، ارسال فرم مشخصات طولانی همراه با تمپلیت دعوت به کار بود که لازم نبود. در کل، حتی اگر مطمئن نیستید، پیشنهاد می‌کنم این مصاحبه را تجربه کنید. تجربه‌ای ارزشمند بود.

مصاحبه ظاهراً سه مرحله داشت، اما من از مرحله اول جلوتر نرفتم. در این مرحله، یک سوال الگوریتمی داده شد و از من خواسته شد راه‌حل ارائه دهم. سوال به‌نظر من سخت بود و از کسی که در فضای حل مسئله‌های ACM فعالیت نداشته باشد، انتظار نمی‌رفت بتواند آن را حل کند. با این حال، من با کمک مصاحبه‌کننده قدم‌به‌قدم سوال را حل کردم که از نظر خودم عملکرد خوبی داشتم. این مرحله حدود یک ساعت و نیم طول کشید که در ابتدا در مورد رزومه و تجربیاتم صحبت شد و توضیحاتی درباره شرکت و پروژه‌های آن داده شد. در مورد حقوق و شرایط هم بحث شد. قرار بود تا دو سه روز آینده به من خبر دهند، اما مدت زیادی گذشته و هنوز خبری نشده است. اگر تجربه کار با سیستم‌های با لود بالا یا بیزنس‌های B2C را نداشته باشید، ممکن است با مطرح کردن یک سوال الگوریتمی سریعاً رد شوید، که این اتفاق برای من افتاد. کل پلتفرم شرکت بر پایه Node.js است و اگر کسی در این پلتفرم یا پلتفرم‌های مشابه تجربه نداشته باشد، شانس زیادی نخواهد داشت.

در این جلسه مصاحبه، هیچ سوالی پرسیده نشد و فقط از افراد خواسته شد خودشان را معرفی کنند و درباره سوابق کاری‌شان صحبت کنند. این در حالی بود که تمام این اطلاعات قبلاً در رزومه‌ها موجود بود و به نظر می‌رسید هیچ توجهی به آن‌ها نمی‌شد. فضای جلسه بسیار کسل‌کننده و خسته‌کننده بود، به خصوص با گرمای زیاد، عدم وجود سیستم سرمایشی و جای نشستن مناسب در لابی شرکت. من از اینکه مصاحبه به صورت دسته‌جمعی برگزار شد، بسیار غافلگیر شدم. به نظر من، این شغل برای افراد با تجربه مناسب نیست و بیشتر برای کسانی است که می‌خواهند کار فروش را در یک محیط مناسب شروع کنند. پیشنهاد دادن چنین کاری (بازاریابی در خیابان) بدون توجه به تجربه و سوابق کاری افراد، اصلاً منطقی نیست. علاوه بر این، معطلی حدود یک ساعته و برگزاری مصاحبه دسته‌جمعی که در هیچ جای دیگری مرسوم نیست، در اینجا اتفاق افتاد. ویژگی‌هایی که برای شرکت مهم بود، به نظر می‌رسید هیچ‌چیز نبود.

ابتدا فراموش کرده بودند که قرار مصاحبه تنظیم شده است و حدود چهل دقیقه معطل شدم تا یکی از مدیران برای مصاحبه بیاید. برخورد او بسیار سرد، خشک و ناخوشایند بود. هرچه تلاش کردم تا فضای سرد او را تغییر دهم، موفق نشدم. سپس سوالات تخصصی در حوزه مورد نظرشان پرسیدند و حدود نیم ساعت در مورد آن بحث کردیم. در نهایت گفتند که من در این موضوع مسلط هستم و به سراغ کیس رفتند. سوالی مطرح کردند و یک ربع فرصت دادند تا بررسی کنم و نظر بدهم. نظر خود را دادم که به نظر درست بود و بعداً با چند نفر چک کردم که تایید کردند. قرار شد مرحله بعدی مصاحبه‌ام با یک سطح هندی به زبان انگلیسی باشد و به من خبر دهند، اما دیگر خبری نشد. این رفتار واقعاً زشت بود. هنوز هم وقتی به یاد سردی و خشکی بی‌جای آن آقا می‌افتم، حالم بد می‌شود.

مصاحبه من با یک شرکت برنامه‌نویسی شامل دو بخش فنی و رفتاری بود. در بخش فنی، یکی از برنامه‌نویسان ارشد شرکت با من مصاحبه کرد. برخورد ایشان جدی اما مودبانه بود. ابتدا در مورد مهارت‌های برنامه‌نویسی من، زمان صرف شده برای یادگیری هر مهارت، روش یادگیری و تجربه حرفه‌ای من سوال کردند. سپس سوالاتی در مورد مهندسی اینترنت و مفاهیم پایه‌ای آن پرسیدند و اگر جوابی نمی‌دانستم، توضیح می‌دادند. سوالات به مرور تخصصی‌تر و سخت‌تر شدند، اما در مورد سینتکس سوالی نپرسیدند، هرچند تسلط من به جاوااسکریپت برایشان مهم بود. بعد از بخش فنی، مصاحبه با مسئول منابع انسانی شرکت انجام شد که بسیار گرم و خوش‌برخورد بود. در این بخش در مورد تحصیلات، رشته دانشگاهی و ارتباط آن با شغل مورد نظر صحبت کردیم. همچنین در مورد آینده شغلی من و جایی که خودم را در ۵ تا ۱۰ سال آینده می‌بینم سوال کردند. سپس یک مسئله ریاضی-منطقی به من دادند که روی وایت برد حل کردم و ایشان در حین حل مسئله راهنمایی‌ام کردند. در پایان به گرمی خداحافظی کردند و گفتند نتیجه مصاحبه را از طریق دوستی که من را معرفی کرده بود، به من اطلاع می‌دهند. نکته مهم این بود که از لحاظ فنی باید در حوزه مورد نظر قوی باشید و به مفاهیم پایه مسلط باشید. همچنین آرامش خود را حفظ کنید و آماده باشید که ممکن است از شما بخواهند سوالاتی را به صورت تشریحی حل کنید تا دانش، منطق و مدیریت زمان شما را بسنجند. من به دلیل نداشتن مهارت‌های کافی پذیرفته نشدم، اما بیماری سختی هم داشتم که به اطلاعشان رساندم و شاید این موضوع هم در پذیرفته نشدنم بی‌تأثیر نبوده باشد. با این حال، به من گفتند بعد از بهبودی و یادگیری مهارت‌های لازم، در صورت تمایل دوباره می‌توانم اپلای کنم. ویژگی‌هایی که برایشان مهم بود شامل وقت‌شناسی بود. من زودتر رسیده بودم و منتظر مانده بودم، اما مصاحبه کننده با کمی تأخیر آمد و فکر کرده بود تأخیر از طرف من بوده است. بعد از توضیح من، با حراست تماس گرفت و از این موضوع انتقاد کرد. سپس با عذرخواهی و جدیت مرا به اتاق مصاحبه دعوت کرد.

شرکت تپسی مصاحبه‌ای تخصصی و فنی برگزار کرد. برخورد منابع انسانی از ابتدا تا انتهای مصاحبه بسیار محترمانه بود. با این حال، ساعت کاری نامشخص بود و طبق گفته خودشان معمولاً تا ساعت ۸ شب ادامه داشت. همچنین، رنج حقوقی ارائه‌شده مشکل‌دار بود.

مرحله اول مصاحبه که شامل سوالات کلی درباره سوابق کاری، تحصیلی و شرایط کار بود، بسیار خوب و رضایت‌بخش ارزیابی شد.

مرحله اول مصاحبه با مدیر توسعه منابع انسانی بسیار خوب بود. در مرحله بعدی با مدیر منابع انسانی مصاحبه شدم که به نظر می‌رسید تمایل داشتند قدرت تحلیلی من را بسنجند، اما سوالات تحلیلی نبودند. ظاهراً در حین مصاحبه از یک نرم‌افزار مثل وورکبل استفاده می‌کردند و از من پرسیدند تیپ MBTI من چیست، در حالی که این موضوع باید از طریق تستی که سازمان ارائه می‌دهد مشخص شود. البته من نوع تیپ خود را به آن‌ها گفتم. مصاحبه طولانی بود و بین صحبت‌ها فاصله زیادی وجود داشت، زیرا ایشان در حال تایپ اطلاعات بودند و ارتباط چشمی کمی برقرار می‌کردند. گفتند نتیجه مصاحبه، چه مثبت و چه منفی، حتماً اعلام می‌شود، اما اکنون دو ماه گذشته و من در جای دیگری مشغول به کار هستم و هنوز هیچ خبری اعلام نشده است. سازمان به نظر جالب می‌آید، اما از نزدیک متوجه بی‌نظمی و کمبودهای زیادی در فرآیندهای حاکم می‌شوید.

در مرحله اول مصاحبه، چند سوال کلی و دو سوال ساده الگوریتمی پرسیده شد. مصاحبه کننده نکاتی را یادداشت می‌کرد که من می‌توانستم ببینم چه می‌نویسد و این حس خوبی نداشت. حتی پذیرایی در حد یک لیوان آب هم وجود نداشت. گفتند نتیجه را حداکثر تا یک هفته دیگر اعلام می‌کنند، اما ۱۰ روز طول کشید. در مصاحبه دوم که مربوط به طراحی بود، یک مسئله کلی مطرح شد و پرسیدند که چگونه طراحی‌ها را انجام می‌دهم. این مصاحبه هم بیش از یک ساعت طول کشید و باز هم هیچ لیوان آبی در اتاق نبود. گفتند نتیجه را حداکثر تا یک هفته دیگر اعلام می‌کنند، اما دو هفته بعد خبر دادند. در مصاحبه سوم بیشتر درباره این صحبت شد که چرا فکر می‌کنم تپسی ممکن است برایم مناسب باشد و از تجربیاتم پرسیدند. همچنین درباره زمان حضور من سوال کردند. مصاحبه کننده حتی به من توصیه کرد زودتر بیایم و گفت نتیجه را حتماً اول هفته بعد اعلام می‌کند. اما اکنون چند ماه گذشته و هنوز نتیجه را نگفته‌اند. به نظر من بهتر است با افرادی که این‌قدر بدقول هستند همکاری نکنید. تپسی به شدت از مشکل مدیریت منابع انسانی رنج می‌برد و دلیلش هم مشخص است، چون هنوز نتوانسته برای خودش شخصیت قائل شود و فقط توانسته خود را به عنوان رقیب اصلی شرکت دیگری مطرح کند.

وقتی به شرکت رسیدم، حدود ۱۰ دقیقه منتظر ماندم تا آقایی که ظاهراً برنامه‌نویس ارشد اندروید بود، بیاید و مرا به یک اتاق شیشه‌ای هدایت کند. ابتدا درباره خودش صحبت کرد و توضیح داد که کیست و چه سابقه‌ای دارد. من کمی تعجب کردم وقتی گفت که فقط ۲ سال سابقه کار در حوزه اندروید دارد و حالا به عنوان هد اندروید در تپ‌سی فعالیت می‌کند. سپس شروع کرد به خواندن رزومه من و سوالاتی درباره آن پرسید، اما هیچ‌کدام از سوالات مرتبط با اندروید یا برنامه‌نویسی اندروید نبودند! در طول ۴۰ دقیقه مصاحبه که بیشتر حاشیه‌ای بود، فقط دو سوال فنی از من پرسیدند: یکی درباره لیک مموری و دیگری درباره RX Java. جالب اینجا بود که وقتی گفتم با چه چیزهایی در RX Java کار کرده‌ام، دقیقاً درباره همان بخشی که تجربه نداشتم، سوال پرسیدند! این کار به نظرم کاملاً بی‌معنا بود. در نهایت، حتی درباره نحوه رفت‌وآمد بعد از استخدام هم با من صحبت کردند و راهنمایی‌هایی ارائه دادند. گفتند هفته آینده برای ادامه فرایند با من تماس می‌گیرند، اما دیگر خبری نشد.

یکی از بهترین شرکت‌هایی که برای مصاحبه رفتم، برخورد فوق‌العاده‌ای داشتند. افراد بسیار با شخصیت و خوش‌برخورد بودند. روند مصاحبه بسیار عالی و شبیه شرکت‌های اروپایی بود. مصاحبه اول درباره فریم‌ورک بود و سوالات بسیار استاندارد و متناسب پرسیده شد. مصاحبه دوم کاملاً روی الگوریتم‌ها متمرکز بود. خیلی از این موضوع خوشم آمد، چون تنها جایی بود که تمرکزشان روی الگوریتم‌ها بود به جای تکنولوژی‌های خاص. مشخص بود که شرکت بسیار منظم و دیسیپلین‌دار است و من واقعاً از این تجربه لذت بردم! عالی بود.

مرحله اول صحبت تلفنی با واحد منابع انسانی بود. خیلی مثبت و مشتاق برای جذب نیرو بودن. گفتن ولی ۴ یا ۵ مرحله مصاحبه داریم. مرحله اول مصاحبه آنلاین با فردی بود که همین پوزیشن رو داشت اما قصد ترک شرکت رو داشت. کلا خوب بود، سوال‌های عمومی پرسید و بعد هم یک کیس مطرح کرد. به نظر خودم نسبتاً خوب جواب دادم. بعد از چند روز تماس گرفتن و گفتن که اون پوزیشن نه، ولی برای پوزیشن‌های دیگه می‌خوان با مدیر دیگه‌ای مصاحبه شم چون پتانسیل داشتم. دوباره مصاحبه آنلاین تنظیم شد. این مرحله فردی که مصاحبه می‌کرد خیلی خودشو برتر می‌دید و باز هم کیس مطرح کرد. منم شروع کردم به حل، اما این‌بار خیلی غیرمنطقی کیس رو طوری پیچوند که نتونستم جواب خوبی پیدا کنم. به نظرم هدفش همین بود چون حتی نمی‌تونست روش حل و منطق خودش رو توضیح بده برای مسئله، اما روش من رو اشتباه می‌دونست. آخر مصاحبه هم پرسیدم که الان من رو رد کردین؟ گفت بله. البته گفت که نباید اینو می‌گفته. به نظرم بیشتر مصاحبه‌ها فرمالیته هستن تا اینکه واقعاً نیرو بخوان.

در مجموع ۴ مصاحبه فنی داشتم که به دلیل شرایط کرونا، سه مورد اول به صورت آنلاین و تنها آخرین مصاحبه حضوری برگزار شد. تمام مصاحبه‌ها فنی بودند و تمرکز اصلی مصاحبه‌کنندگان بر بررسی تجربیات قبلی من بود، در حالی که جزئیات نقش مورد نظر کمتر مورد توجه قرار گرفت. بیشترین تاکید آن‌ها بر فریم‌ورک‌های چابک و نقش‌هایی بود که در آن‌ها تجربه داشتم. در طول فرآیند مشخص شد که تجربه ناموفق آن‌ها با یک agile coach باعث شده به سمت مدیریت پروژه کلاسیک حرکت کنند، با این تفاوت که فردی با پیشینه فنی را برای نظارت بر مدیران محصول و تیم‌های فنی استخدام کنند. متاسفانه هر چه به پایان فرآیند نزدیک‌تر شدم، تمایلم برای پذیرش این شغل کمتر شد، زیرا تپ‌سی را به جای یک استارتاپ پویا، شرکتی در حال حرکت به سمت ساختارهای کلاسیک دیدم. در یکی از مراحل مصاحبه، درباره فلسفه تعریف این نقش سوال کردم و متوجه شدم که تصمیم آن‌ها برای حرکت به سمت کنترل پروژه کلاسیک ناشی از تجربه ناموفق قبلی بوده است. در مصاحبه آخر با ارشدترین فرد در حوزه محصولات تپ‌سی، سعی کردم بفهمم که آیا امکان بهبود فرآیندها وجود دارد یا خیر، اما به نظر می‌رسید ذهنیت مصاحبه‌کننده که قرار بود رئیس مستقیم من باشد، با این مفاهیم بیگانه است. به نظر من، قبل از اقدام برای چنین شغل‌هایی، بهتر است از افرادی که در آنجا کار کرده‌اند یا مشغول به کار هستند، پرس‌و‌جو کنید. اگر به دنبال تجربه‌های شگفت‌انگیز در دنیای چابک هستید، وقت خود را با این تیم مدیریتی تلف نکنید. ویژگی‌هایی که برای آن‌ها مهم بود: گوش به فرمان بودن، که به نظر من نقطه ضعف درخواست همکاری من شد.

مرحله اول مصاحبه شامل سوالات کلی و روانشناسی بود که باعث شد به شرکت علاقه‌مند شوم. اما در مرحله دوم، به دلیل شرایط نامناسب بهداشتی و عدم رعایت پروتکل‌های کرونا توسط کارکنان مرکز تماس، از حضور در آنجا پشیمان شدم. سوالات تکراری درباره سوابق کاری و شخصی پرسیده شد و به نظر می‌رسید شرکت از قبل می‌دانست مشکلاتی پیش خواهد آمد. در نهایت، مصاحبه زودتر از انتظار به پایان رسید. نکاتی که از کارکنان شنیدم، مانند قراردادهای کوتاه‌مدت و عدم پرداخت پاداش، باعث شد دیگر دنبال جواب نروم. همچنین، شرایط بهداشتی نامناسب و پنهان‌کاری درباره ابتلا به کرونا در شرکت، مرا نگران کرد. در نهایت، تصمیم گرفتم به شرکت دیگری بروم که شرایط بهتری داشت. ویژگی‌هایی که برای شرکت مهم بود، مانند سربزیر بودن و مطیع بودن، نشان‌دهنده برخورد نامناسب با کارکنان بود.

من مرحله اول مصاحبه را رفتم. منابع انسانی شرکت ساعت ۱۲:۳۳ شب به من ایمیل زدند که فردا صبح ساعت ۱۰ مصاحبه الگوریتمی دارم! ایمیل آنها اسپم شده بود و من اصلاً آن را ندیده بودم. حتی اگر ایمیل را دیده بودم، باز هم نیاز داشتم مروری بر مباحث الگوریتم و ساختمان داده داشته باشم که فرصتی برای این کار نشد. با این حال، فرایند مصاحبه را دوست داشتم. گرچه بدون آمادگی رفته بودم و انتظار داشتم سوالاتی در مورد تجربیات قبلی و نود جی‌اس بپرسند، اما سوالات الگوریتمی در حد سوالات ACM و المپیاد پرسیدند. من با کمک مصاحبه کننده تقریباً خوب پیش رفتم و جواب دادم. یک ساعت پای تخته لاگ می‌گرفتم و کامپلکسیتی حساب می‌کردم! طبیعی است که وقتی مباحثی مثل باینری سرچ، مرج سورت و هش مپ را مرور نکرده باشی، خیلی چیزها یادت نماند. با این وجود، من خوب پیش رفتم و به زور به ۵ سال پیش رجوع کردم و چیزهایی یادم آمد. توصیه من این است که حتماً روی مباحث الگوریتمی مسلط باشید و چند سوال مرور کنید قبل از مصاحبه. ویژگی‌هایی که برایشان مهم بود: یکی گفته بود آب نیاورده بودند، اما برای من چایی هم آوردند! :) مصاحبه کننده گفت حتی اگر نظرشان منفی باشد، باز هم خبر می‌دهند، اما خبری ندادند. البته آخرش از او پرسیدم که مصاحبه‌ام چطور بود و گفت نه خیلی عالی بود و نه بد. حالا باید فکر کنم ببینم چطور است. به نظر خودم اوکی بودم، نمی‌دانم توقعاتشان خیلی بالاست یا شاید بقیه خیلی قوی هستند!

بعد از اتمام مصاحبه دوم متوجه شدم که مصاحبه سه مرحله‌ای است. در مرحله اول کاملاً آماده بودم و بعد از ارائه رزومه به مرکز مراجعه کردم. مصاحبه اول توسط یکی از مدیران منابع انسانی انجام شد که درباره ساعات کاری و تجربه کاری من در سه سال گذشته توضیح دادم. طبق آگهی سایت‌های جابینجا و سایت خود شرکت، ساعات کاری بین ۲ تا ۲۲ یا ۲۴ و ۴ شیفت عصر بود. من با توجه به همین زمان رزومه ارسال کرده بودم، اما زمانی که به سازمان فراخوانده شدم، گفتند ساعت کاری فعلاً شیفت ۱ تا ۲۱ است. مسئول منابع انسانی توضیح دادند که کسانی که بعد از ساعت ۲۲ از شرکت خارج می‌شوند، هزینه ایاب و ذهاب دریافت می‌کنند و تاکید کردند که می‌توانیم اضافه کار داشته باشیم تا از این حق بهره‌مند شویم. همان روز به من گفتند فردا ساعت ۱۰ صبح برای مصاحبه دوم مراجعه کنم. در مصاحبه دوم، دو خانم که مسئول و سوپروایزر بخش کال سنتر بودند، دوباره روند دیروز را تکرار کردند. وقتی از آن‌ها درباره اضافه کار پرسیدم، گفتند که اضافه کار به من تعلق نمی‌گیرد و هر زمان که بخواهند اضافه کاری به من محول می‌شود و از حق ایاب و ذهاب برخوردار نخواهم بود. من با تعجب گفتم که دیروز خانمی که مصاحبه می‌کرد تاکید داشت که می‌توان اضافه کار داشت. آن‌ها گفتند که ما به امور بخش خودمان بیشتر مسلط هستیم و بخش منابع انسانی جزئیات را نمی‌داند. بعد از رفت و آمد و صحبت با مسئول منابع انسانی، گفتند که رفتار من بد بوده و من را رد کردند. در حالی که من گفتم می‌توانم با آن‌ها صحبت کنم و توضیح دهم که رفتار من این‌گونه نبوده است. آن‌ها گفتند که جلسه دارند و من اولین نفری هستم که می‌گویم تیم مصاحبه کننده چنین و چنان رفتار کرده‌اند. در نهایت، این شرکت با دیسیپلین خوبی بود، اما متاسفانه در انتخاب برخی از مصاحبه‌کنندگان اشتباه کرده‌اند. توصیه می‌کنم قبل از مصاحبه، تمام بندها و قسمت‌های شغل مورد نظر را به دقت مطالعه کنید و در حین مصاحبه انعطاف‌پذیر باشید، زیرا ممکن است گفته‌های آن‌ها در طول چندین مصاحبه تغییر کند. موفق باشید.

در روز مصاحبه حدود سه ساعت مرا منتظر نگه داشتند. بعد از مصاحبه اول، برای مصاحبه دوم تماس گرفتند و همان سوالات تکراری را پرسیدند! گفتند که دوباره تماس می‌گیرند و در مصاحبه سوم، تمام حرف‌هایی که در مصاحبه اول زده بودند را نقض کردند. بعد از اینکه سه روز از وقتم را گرفتند، یک شغل جدید با شرایط بسیار بد به من پیشنهاد دادند و گفتند که برای مصاحبه چهارم تماس خواهند گرفت! واقعاً وزارت دفاع این‌قدر مصاحبه ندارد. من پیشنهادشان را رد کردم و به آن‌ها گفتم که کارشان دور از انسانیت است. بهتر بود از همان ابتدا این شغل مسخره را معرفی می‌کردند تا وقتم را هدر ندهند. واقعاً افتضاح بود. در جلسه اول بهتر است معیارها و شغل را با فرد مصاحبه‌گر مشخص کنید، وگرنه یک هفته وقت افراد را می‌گیرید و در نهایت بی‌نتیجه می‌مانید.

من سه مرحله مصاحبه شدم. مرحله اول به صورت تلفنی بود و حدود ۷ دقیقه طول کشید. مرحله دوم از طریق اسکایپ انجام شد و سوالات زیادی پرسیده شد که تقریباً ۴۵ دقیقه تا یک ساعت زمان برد. مرحله سوم با مدیر منابع انسانی بود و سوالات کاملاً متفاوت و چالشی بودند. نتیجه را هم از طریق واتس‌اپ به من اعلام کردند. درست است که پذیرفته نشدم، اما این یکی از مصاحبه‌هایی بود که از آن لذت بردم.

من سه مرحله مصاحبه داشتم که دو تا از آن‌ها به صورت اسکایپی و آخری حضوری بود. سوالات در هر مرحله به نسبت خوبی تکراری بودند. هر سه مرحله با تاخیرهای زیادی همراه بود. در مصاحبه دوم حتی مصاحبه را در تقویم ثبت نکرده بودند و تا زمانی که من اعتراض نکردم، متوجه نشدند که مصاحبه‌ای قرار بوده است. بعد از آن عذرخواهی کردند. مصاحبه حضوری هم ۴۵ دقیقه تاخیر داشت و هیچ کس برای راهنمایی یا استقبال نیامد. من مجبور شدم از افرادی که در محل می‌دیدم راهنمایی بگیرم. در نهایت گفتند با توجه به هزینه‌های آنبوردینگ، حاضر نیستند بیشتر از حقوق فعلی من به من پرداخت کنند. بعد از دو هفته از آخرین مصاحبه، کارشناس منابع انسانی به صورت اتفاقی از کنار سیستمش رد شد و یک پیام صوتی در واتساپ برای من فرستاد که من رد شدم.

من چهار بار برای مصاحبه رفتم. مصاحبه‌های قبلی با مدیران میانی برگزار شده بود و همه چیز عالی و دوستانه پیش رفته بود. اما آخرین مصاحبه با مدیر ارشد شرکت بود که از همان ابتدا مشخص بود با هدف ایرادگیری آمده‌اند و نتیجه مصاحبه از همان اول مشخص بود. توصیه می‌کنم خودتان باشید و از تجربیاتتان بگویید، اما آماده باشید که برخی مصاحبه‌ها چالش‌برانگیز می‌شوند.

بعد از عقد قرارداد و گذراندن دوره آموزش، به من گفته شد در محل زندگی‌ام کار می‌دهم، اما مرا به شهر قدس فرستادند. من ساکن سرآسیاب هستم و مجبور شدم در شهر قدس کار کنم. سرپرست تیم شهر قدس فردی بی‌وجدان است و فقط به دنبال افزایش تعداد ثبت‌نام‌هاست. او مرا که دارای همسر و سه فرزند هستم، فقط به این دلیل که روزانه دو یا سه ثبت‌نام داشتم و نه چهار تا، بیکار کرد و از کار اخراجم کرد. کل ماه را صبح‌ها برای کرایه ماشینم لنگ بودم و از این و آن قرض کردم. بعد از یک ماه، شرکت فقط یک میلیون و صد تومان به من واریز کرد، در حالی که من چهار میلیون تومان قرض کرده بودم. وقتی اعتراض کردم، گفتند این مبلغ مربوط به روزهای بیستم تا سی‌ام است و بقیه را ماه بعد دریافت می‌کنی. دیگر کسی به من قرض نمی‌داد. به سرپرست تیم گفتم مشکل من چیست، اما او به جای کمک، از ضعف من سوءاستفاده کرد و مرا بیکار کرد. حالا من با این همه بدهی مانده‌ام. خداوند نگذارد از او نان بخورم. خدا نانش را ببرد. علاوه بر این، قرارداد کاری ما از ساعت ۹ صبح تا ۶ بعدازظهر بود، اما این سرپرست بی‌خدا برای منافع خودش، با زور و تهدید ما را تا ساعت ۸ یا ۹ شب نگه می‌داشت. کاش مسئولان تپسی تجربه من را می‌خواندند تا شاید اجازه ندهند چنین افرادی مردم را بدبخت کنند.

به نظر من از تپسی افراد بی وجدان‌تر وجود ندارد. در دفتر مرکزی این شرکت، افرادی مفت‌خور جمع شده‌اند که رانندگان زحمت‌کش و بی‌چاره مجبورند برای آنها کار کنند. نگاه این افراد به رانندگان حتی از نگاه به برده‌ها هم بدتر است. هر فرد مشکل‌دار و ناراحت در تپسی جمع شده است، منظورم رانندگان نیست، بلکه مفت‌خورهای بی‌شرم و بی‌رویی هستند که در مرکز این شرکت حضور دارند. جالب است بدانید تپسی حتی آمار بی‌حجاب‌ها را برای خودنمایی و جلب توجه، از طریق اس‌ام‌اس ارسال می‌کند.

بهار امسال برای موقعیت Senior Front-End Developer در تپسی رزومه فرستادم. بعد از مدتی، HR با من تماس گرفت تا در مورد مباحث ابتدایی صحبت کنیم. به دلیل اینکه در تهران نبودم، تصمیم گرفتیم ابتدا یک مصاحبه الگوریتمی آنلاین انجام دهیم و سپس مصاحبه فنی حضوری داشته باشیم (ترتیب این دو مصاحبه برعکس بود). فرایند مصاحبه بیشتر شبیه یک گفت‌وگوی صمیمی بود و live coding در فضایی دوستانه و حرفه‌ای انجام شد. هم مصاحبه‌کننده و هم مسئول HR بسیار حرفه‌ای و خوش‌برخورد بودند. این تجربه برای من بسیار مفید بود و چیزهای زیادی یاد گرفتم. مواردی که در مصاحبه الگوریتمی مطرح شد: ۱) سوال اول درباره binary search بود که بیشتر جنبه دست‌گرمی داشت. ۲) سوال دوم درباره پیدا کردن عناصر مشترک بین دو آرایه نامرتب بود. ابتدا از روش brute force با پیچیدگی O(n^2) شروع کردم و سپس با مرتب‌سازی آرایه‌ها و استفاده از دو ایندکس، پیچیدگی را به O(nlogn) کاهش دادم. در نهایت، با استفاده از hash map، پیچیدگی را به O(n) رساندم. ۳) در مورد پیچیدگی O(1) برای read و write در hash map صحبت کردیم. ۴) سوال آخر درباره تعداد راه‌های بالا رفتن از n پله بود که با هر قدم می‌توانستیم ۱ یا ۲ پله بالا برویم. ابتدا راه حل بازگشتی با پیچیدگی O(2^n) ارائه کردم، سپس با اضافه کردن memoization، پیچیدگی را به O(n) کاهش دادم و در نهایت راه حل bottom-up را پیاده‌سازی کردم. بعد از مصاحبه متوجه شدم که این سوال از leetcode بوده. نتیجه مصاحبه دو روز بعد از طریق تماس تلفنی به من اطلاع داده شد و فیدبک‌های ارزشمندی درباره نقاط قوت و ضعفم ارائه شد. این مصاحبه مربوط به بهار امسال بود و تصمیم گرفتم تجربه‌ام را به اشتراک بگذارم.

تپسی قانونی دارد که بر اساس آن تیم‌ها باید در ارزیابی‌ها به صورت ۲۰ درصد بالا، ۲۰ درصد پایین و ۶۰ درصد معمولی ارزیابی شوند. این ارزیابی تا حد زیادی به مدیر وابسته است و مدیر می‌تواند به تنهایی هر چقدر هم که فرد زحمت کشیده باشد، نتیجه را خراب کند. حالا تصور کنید که همه اعضای یک تیم عملکرد خوبی داشته باشند؛ در این صورت نمی‌توانید ارتقا بگیرید چون امتیاز بالا بین اعضای تیم تقسیم می‌شود. از طرف دیگر، اگر همه اعضای یک تیم عملکرد ضعیفی داشته باشند، ممکن است فردی با عملکرد متوسط به درجات پیشرفت برسد که اصلاً شایستگی آن را ندارد. همچنین، دانش مدیران آن‌قدر اهمیت ندارد و بیشتر این موضوع مهم است که چه کسی بیشتر می‌خواهد سیاست‌بازی کند. قبل از گلرنگ، اوضاع خیلی بهتر بود.

من سه بار برای مصاحبه حضوری مراجعه کردم که به جز مصاحبه آخر، بقیه تقریباً خوب بودند. در مصاحبه اول بدون هماهنگی قبلی از من خواستند یک تسک انجام دهم که این کار اصلاً حرفه‌ای نبود و معمولاً اطلاع داده می‌شود که باید تسک انجام شود. نیروی منابع انسانی و مصاحبه‌کنندگان رفتار مناسب و محترمانه‌ای داشتند. اما مصاحبه نهایی با آقای و.س غیرحرفه‌ای و غیراخلاقی‌ترین مصاحبه‌ای بود که تا به حال تجربه کرده‌ام. آن‌ها من را تحت فشار روانی قرار دادند و با حس برتری و نگاه بالا به پایین برخورد کردند، به‌طوری که در نهایت من را به گریه انداختند. زمان مصاحبه یک ساعت تعیین شده بود، اما یک ساعت و بیست دقیقه طول کشید. وقتی گریه کردم، آقای و.س از موضع خود پایین آمدند و رفتارشان مناسب‌تر شد و به من گفتند گریه نکن، حالا اگر از اتاق بیرون بروی همه می‌گویند چرا هر کسی که به اتاقت می‌آید گریه می‌کند! فضای مصاحبه و سوالات مطرح‌شده اصلاً حرفه‌ای نبود و هیچ ارتباطی به کار و فضای کاری نداشت. در نهایت هم بعد از این همه مصاحبه حضوری، خود را مسئول ندانستند که نتیجه مصاحبه را به من اطلاع دهند.

مراحل مصاحبه در شرکت تپسی شامل ۴ جلسه بود و این بدترین تجربه مصاحبه‌ای بود که داشتم. برای من تا جلسه سوم پیش رفت و تقریباً ۳ هفته زمان برد. هر جلسه حدود یک ساعت و نیم طول کشید و وقت من را به شدت هدر دادند. در هر سه جلسه سوالات مشابه و تکراری پرسیده شد، فقط مصاحبه‌کننده‌ها متفاوت بودند. سطح مصاحبه بسیار بی‌سوادانه و افتضاح بود. مصاحبه‌کنندگان سعی می‌کردند جلسه را چالشی نشان دهند، اما به دلیل کمبود فرهنگ و سواد، بیشتر جو را مسخره کرده بودند. جلسه دوم با منابع انسانی از همه بدتر بود. قرار بود تناسب فرهنگی سنجیده شود، اما بیشتر سوالات تخصصی در مورد QC پرسیدند که در آن هم موفق نبودند. استفاده اجباری از کلمات انگلیسی در جمله‌بندی‌هایشان خنده‌دار بود. جلسه سوم با مدیر ارشد پشتیبانی بود که مشخص بود توانمندی لازم برای این سمت را ندارد و حتی بلد نبود چه سوالی بپرسد. بعد از سه جلسه و تماس‌های مکرر برای گرفتن اطلاعات شخصی من، بدون هیچ اطلاع‌رسانی دیگر تماسی نگرفتند و حتی نتیجه را اعلام نکردند. به نظر من شرکت تپسی بسیار افتضاح است و وقت خود را با آنها تلف نکنید.

من برای مصاحبه به این شرکت دعوت شدم و چند تجربه بد داشتم. اولاً که اصلاً برنامه‌ریزی درستی نشده بود و همان روز دوباره زنگ زدند که مصاحبه ساعت فلان است و حتماً باید بیایم. نکته بعدی این بود که تقریباً ۲۰ دقیقه از زمان مصاحبه گذشته بود اما مدیر مربوطه نیامده بود. در مورد مباحث مصاحبه، بدترین نکته این بود که کاملاً نگاه بالا به پایین داشتند و انگار شرکت تپسی نیست و ایشان هم مدیر میانی معمولی نیستند و مدیرعامل تسلا هستند. سوالات هم اصلاً در مورد موقعیت شغلی مربوطه نبود. یک سری سوالات حفظی کرده بودند که وقتی جواب می‌دادم، می‌گفتند این‌ها را همه می‌توانند جواب بدهند. در کل به نظرم صداقتشان در این بود که از همان اول جو بد شرکت را نشان دادند و این باعث می‌شود افراد بیشتر فکر کنند و این شرکت را انتخاب نکنند.

در کال سنتر تپسی، حتی در روزهای کم‌کار مانند تعطیلات، باید تا رسیدن به تارگت تماس بمانید و حق ترک شیفت ندارید. اضافه‌کاری هم محسوب نمی‌شود. ارتقای شغلی دیگر به عملکرد شما بستگی ندارد، بلکه به رابطه‌تان با مدیران کال سنتر وابسته است. ایمیل‌هایی با عنوان «اضافه‌کاری اجباری» دریافت می‌کنید که در آن‌ها مجبور به کار در ساعات مشخصی هستید و حق اعتراض ندارید. بعد از دو هفته کار، شما را به دورکاری مجبور می‌کنند و باید با مشکلات اینترنت و قطع برق دست و پنجه نرم کنید. در ابتدا قول شیفت دلخواه و مرخصی می‌دهند، اما در عمل شیفت‌ها قابل تغییر نیستند و مرخصی گرفتن بسیار سخت است. حتی در مرخصی هم باید کارهای آن روز را جبران کنید. در کال سنتر جدید ایران‌زمین، فقط ۴ استراحت ۱۰ دقیقه‌ای و یک استراحت ۲۰ دقیقه‌ای برای غذا دارید و اگر حتی چند ثانیه دیر کنید، از حقوقتان کسر می‌شود. قراردادها کوتاه‌مدت هستند و هر زمان که بخواهند، شما را اخراج می‌کنند. نیروهای قدیمی کال سنتر بسیار کم هستند و بیشتر افراد با ۳ ماه سابقه، قدیمی محسوب می‌شوند. در جلسات اولیه به شما قول می‌دهند که سرپرست‌ها از بین کارشناسان ارتقا پیدا کرده‌اند، اما در واقع برخی سرپرست‌ها بدون تجربه و فقط به دلیل رابطه‌شان با افراد قدیمی شرکت استخدام شده‌اند. تپسی نه‌تنها روح شما را می‌کشد، بلکه احساس ناکافی بودن به شما می‌دهد و شما را به یک ماشین ثبت شکایات تبدیل می‌کند. هیچ حمایتی از سوی مدیران یا سرپرست‌ها وجود ندارد و حتی در شرایط سخت هم حق ترک کار را ندارید.

به عنوان باتجربه‌ترین فردی که در تپسی کار کرده‌ام، می‌گویم که هرگز وارد بخش‌های فروش تپسی نشوید، چه بخش تله‌سیلز و چه تپسی‌پک. با بهانه‌هایی مثل کمپین‌ها، مجبورتان می‌کنند تا ۱۲ شب کار کنید و در نهایت جایزه‌ای که می‌دهند، یکی دو چک ناچیز است. حتی نیمه‌شب زنگ می‌زنند و شما را بیدار می‌کنند تا در کمپین شرکت کنید، اما نتیجه‌ی کار از صبح تا شب، یک چک ۱۰۰ هزار تومانی است. آنها عاشق بیگاری کشیدن از کارمندان هستند. بخش تپسی‌پک هم دو سرپرست بسیار عقده‌ای دارد که ترومای کودکی خود را سر کارشناسان خالی می‌کنند و عاشق بازی با روح و روان دیگرانند. اگر به تپسی رفتید، هیچ‌وقت روی آف‌ها و تعطیلاتتان حساب نکنید. همچنین یک مدیر منابع انسانی عقده‌ای وجود دارد که به جای شنیدن مشکلات کارمندان، می‌گوید: «من این حرف‌ها را به فلانی می‌گویم تا ببینم راست می‌گویید یا دروغ!» او باید شنونده و حل‌کننده‌ی مشکلات باشد، نه فضول سرپرستان.

سلام، من مدتی پیش با این شرکت مصاحبه کردم و به طور کلی تجربه‌ی بدی نبود. اما مشکلی که داشتم این بود که مصاحبه با سی‌تی‌او شرکت خیلی خوب پیش نرفت. ایشان نگاه بالا به پایین داشتند و به نظر می‌رسید که می‌خواهند طرف مقابل را تحقیر کنند. در کل تپسی آن چیزی نبود که من تصور می‌کردم و جالب اینجاست که مارکتینگ شرکت این موضوع را به شما نمی‌گوید.

چند وقت پیش رزومه‌ام را فرستاده بودم، اما آن زمان با من تماس نگرفتند. چند ماه بعد تماس گرفتند و گفتند که در تلنت‌پول هستم و می‌توانیم مصاحبه کنیم. من که هد پروداکت دیزاین تپسی را می‌شناختم و می‌دانستم کار کردن با او خوب خواهد بود، قبول کردم. اما در جلسه مصاحبه همه چیز به شکل دیگری پیش رفت. لید یکی از تیم‌های طراحی مصاحبه‌کننده بود. وقتی فهمید در کدام شرکت کار می‌کنم، گفت: «عه! چند وقت پیش با همکارت هم مصاحبه کردم!» چند دقیقه سکوت کرد و بعد متوجه شدم که داشت دنبال اسم همکارم می‌گشت تا به من بگوید. همکاری که در همان زمان با هم در یک شرکت کار می‌کردیم. بدون احترام به حریم خصوصی او، اسمش را به من گفت و گفت که کی با او مصاحبه کرده است. به نظرم این رفتار بسیار غیرحرفه‌ای بود. اگر می‌دانستم که آن سکوت برای پیدا کردن اسم همکارم است، به او می‌گفتم که علاقه‌ای به وارد شدن به حریم خصوصی دیگران ندارم. به خصوص که وقتی درباره‌اش حرف زد، میمیک صورتش طوری بود که این حس را القا می‌کرد که همکارم در مصاحبه آدم ضعیفی بوده است. از این که بگذریم، هر کسی که چند مصاحبه پروداکت دیزاین رفته باشد می‌داند که برای خیلی از سوال‌ها جواب صحیحی وجود ندارد و صرفاً قرار است با روش فکر کردن شما آشنا شوند. اما مصاحبه‌کننده فضا را به سمتی می‌برد که تحقیر و عصبانیم کند، که برایم قابل درک نبود چرا این کار را می‌کند. بعد از دیدن این دو مورد، اگر آفر می‌گرفتم و قرار بود با این فرد کار کنم، خودم قبول نمی‌کردم. البته دوست‌هایی دارم که در مصاحبه‌های پروداکت دیزاین تپسی با افراد دیگر شرکت کرده‌اند و می‌گویند مصاحبه خیلی خوب و حرفه‌ای برگزار شده، اما برای من این‌طور نبود.

تیم HR همه موقعیت‌های شغلی را به شکل کارهای فنی می‌بیند و مصاحبه‌ها را به صورت تسک‌محور برگزار می‌کند. حتی از تمام اصطلاحات فنی استفاده می‌کند، در حالی که هر موقعیتی این‌گونه نیست. مصاحبه‌ها طولانی و چندمرحله‌ای هستند و مراحل مشابهی دارند که فقط سوالات متفاوت می‌شوند. وقتی با شما کار دارند، حتی ساعت ۹ شب هم تماس می‌گیرند و جلسه تنظیم می‌کنند، اما وقتی نوبت به پاسخ دادن می‌رسد، ناگهان دو ماه ناپدید می‌شوند و هیچ جواب تایید یا رد نمی‌دهند! در ابتدا سریع تاریخ شروع کار را مشخص می‌کنند و می‌گویند اگر تا فلان تاریخ نمی‌توانی شروع کنی، وقت ما را نگیر، اما حالا یک ماه از آن تاریخ گذشته و تنها کاری که می‌کنند این است که آگهی شغلی را در پلتفرم‌های جدید منتشر می‌کنند!

تپسی مانند بسیاری از شرکت‌ها در مصاحبه‌های ورودی تصویری زیبا و ایده‌آل از خود نشان می‌دهد، اما پس از شروع کار، واقعیت تلخ آشکار می‌شود. این شرکت ترکیبی ناهماهنگ از سیستم‌های کارمندی قدیمی ایرانی و تلاش برای مدرن‌نمایی به سبک آمریکایی دارد که نتیجه‌ای جز ناکارآمدی نداشته است. این سیستم تنها برای برخی مدیران سن‌بالا که جای دیگری آن‌ها را استخدام نمی‌کند، مناسب است. مدیر بخشی که من در آن کار می‌کردم، فردی بسیار پرادعا بود و ادعا می‌کرد در بازار شناخته‌شده است، اما نه تنها این ادعا درست نبود، بلکه به مرور باعث از هم پاشیدگی تیم شد. این مدیر نه تنها حامی تیم نبود، بلکه مانع پیشرفت آن‌ها می‌شد و سواد کافی برای پست خود نداشت، اما به دلیل روابط دوستانه با مدیران ارشد همچنان در جایگاه خود باقی مانده بود. او و برخی دیگر از مدیران سعی می‌کردند روش‌های کاری و سبک زندگی خود را به دیگران تحمیل کنند و اگر کسی مخالفت می‌کرد، در ارزیابی‌های فصلی ضعیف ارزیابی می‌شد. متأسفانه در تیم‌ها، به ویژه تیمی که من در آن بودم، شوخی‌های جنسی و جنسیتی از سوی مدیر و چند نفر از اعضای تیم که دوستان صمیمی او بودند، رایج بود. اگر با این رفتارها همراه نمی‌شدید، به عنوان فردی عقب‌مانده و بی‌عرضه برچسب می‌خوردید و حتی علیه شما اقدام می‌شد. جو مسموم و غیرحرفه‌ای تیم باعث می‌شد بیشتر افراد مدت زیادی دوام نیاورند و حتی دیگر تمایلی به حضور در شرکت نداشته باشند. اگر قصد دارید به تپسی ملحق شوید، بهتر است از همان ابتدا تمام شرایط خود را به‌طور دقیق ثبت کنید تا بعداً مشکلی پیش نیاید. از حقوق خود کوتاه نیایید و فکر نکنید اگر استعفا دهید، دنیا به پایان می‌رسد. اگر شرایط تیم بد است، حتماً موضوع را با مدیران منابع انسانی یا سایر مدیران در میان بگذارید تا مدیر تیم فکر نکند می‌تواند هر کاری دلش خواست انجام دهد. همچنین بدانید که ارتقاء در این شرکت بیشتر بر اساس چاپلوسی و روابط دوستانه به دست می‌آید.

من قبل از تپسی در دو شرکت به مدت ۵ سال کار کرده بودم. تپسی برای من تجربه‌ای بسیار متفاوت بود، پر از یادگیری و افرادی که می‌توانند الگوی خوبی برای ادامه‌ی مسیر شغلی باشند. به نظر من کار کردن در تپسی از آن چیزهایی است که باعث می‌شود آدم بهتر خودش و محیط کارش را بشناسد.

من چند ماه پیش به دلیل محیط کاری بسیار سمی و ناسالم از شرکت قبلی‌ام (اسپار پخش آرمه) جدا شدم. در آنجا همکاری داشتیم به نام ک**** ا****** که با دخترعمه‌ی صاحب شرکت رابطه داشت و از این طریق به موقعیت‌های بالایی رسیده بود. حتی در فرآیند انحلال شرکت که به دلایل مختلف ورشکست شده بود، او روی کاغذ مدیرعامل شده بود! کارش شده بود فرار دادن کارمندان از حقوق، بیمه، تسویه حساب و سنواتشان که با هزار بدبختی پرداخت می‌شد. حالا ربطش به تپسی چیست؟ هفته‌ی پیش برای دیدن یکی از دوستانم و پیگیری یک موقعیت شغلی به تپسی رفتم. دوستم با ناراحتی گفت: راستی می‌دانی چه کسی را استخدام کرده‌اند؟ گفتم: کی؟ گفت: همان ک**** ا****** را اینجا استخدام کرده‌اند!!! خواستم به مدیران تپسی بگویم که نمی‌دانند چه سرطانی را به مجموعه‌شان آورده‌اند! قطعاً هرجا این فرد و امثال او باشند، محیط سمی و ناسالم می‌شود!

با معاون منابع انسانی مصاحبه داشتم. در قسمتی که منتظر بودم، هوا به شدت خفه بود و مسئول مربوطه با اسپری بوی فضا را با بوی عرق و نفس و اسپری قاطی کردند. وقتی وارد دفتر معاون منابع انسانی شدم، هوا خوب و چشم‌انداز عالی بود، در حالی که عمده فضای شرکت خفه و غیراستاندارد بود. اولین جمله خانم معاون یک قضاوت بد از اولین جمله بین ما بود که جا خوردم که در این سطح این چه حرف نابخردانه‌ای بود. به هر حال ادامه دادیم و تمام مدت به جای اینکه در مورد توانایی‌ها و شغل صحبت کنیم، ایشان اصرار به اثبات دیدگاه اولیه خود داشتند. در تمام مدت صحبت، من بودم که به جای ایشان جلسه را منطقی و آروم جلو می‌بردم. اول خواستم با تیم هیئت مدیره شرکت تجربه را مطرح کنم، ولی احتمال دادم بدون تحقیق بیشتر در مورد عملکرد مدیر، ارتباط می‌دهند به اینکه ایشان خواسته صبر و تحمل شما را بسنجد که اگر غیر از این بود، ایشان این‌قدر گستاخانه رفتار نمی‌کرد. البته وضعیت خیلی از شرکت‌ها همین است، افرادی با توانایی‌های نامرتبط که به جای بهتر کردن رضایت افراد، دنبال سوءاستفاده از جایگاه منابع انسانی به نفع خود هستند.

تپسی جان، تا کی می‌خوای پول تسویه‌مون رو ندی؟ فروش شرکت و تغییر صاحب امضا و هر چیز دیگه‌ای به ما مربوط نیست. با این بهونه‌ها مارو سر ننداز. این مشکل یه مشکل داخلیه و بچه‌های شرکت نباید تاوانشو بدن. من حق دارم بعد از ۳ ماه، تسویه‌م رو بخوام. اگر نمی‌دی، حداقل بدونیم که چرا.

چرا اینقدر بینظمی وجود دارد؟ نگاه از بالا به پایین زیاد است و وظایف افراد به درستی مشخص نیست. یک چیزی شبیه به اسکرام و اجایل از خودشان درآورده‌اند که در هیچ جای دیگری پیدا نمی‌شود. بخش HR فقط مسئول جذب و استخدام است. تپسی به مدیران با سابقه نیاز دارد. مدیران خوب و با سابقه استخدام کنید. نمی‌دانم الان که گلرنگ آن را خریده وضعیت چگونه است، اما تا قبل از خرید گلرنگ، وضعیت فاجعه‌بار بود.

یکی از بدترین مصاحبه‌های عمرم را با این شرکت تجربه کردم. مصاحبه‌کننده بسیار پرمدعا بود و به هیچ وجه پاسخ‌های خوب دیگران را نمی‌پذیرفت. هر از گاهی هم سعی می‌کرد مرا مسخره کند. این در حالی بود که من همزمان با دیجی‌کالا و دو شرکت دیگر مصاحبه داده بودم و دو هفته بعد از آن، پیشنهاد شغلی از افر دریافت کردم. رفتار مصاحبه‌کننده از بالا به پایین بود، پرمدعا و به هیچ وجه قبول نمی‌کردند که ممکن است دیگران بهتر باشند. اشتباهات خود را نیز به هیچ وجه نمی‌پذیرفتند. به نظر می‌رسد بیشتر به دنبال جذب نیروهای کم‌سن و سال و کم‌تجربه هستند.

شرکت تپسی یکی از بی‌نظم‌ترین شرکت‌هایی است که می‌توان در آن کار کرد. بخش منابع انسانی (اچ‌آر) بسیار ضعیف عمل می‌کند و کوچک‌ترین اهمیتی به حال خوب پرسنل نمی‌دهد، بلکه بیشتر نقش یک خبرچین برای مدیران واحدهای مختلف را ایفا می‌کند. شرکت برای هر فصل جلسات ارتقای شغلی برگزار می‌کند، اما در این جلسات فقط افراد مورد علاقه مدیران ارتقا می‌یابند و با زد و بند، تنها نورچشمی‌های خودشان را پیشرفت می‌دهند. زمانی حقوق نسبتاً خوبی می‌دادند، اما الان وضعیت را نمی‌دانم. به نظر من، حقوق بیشتر در قبال از دست دادن عزت نفس و تحقیرهایی بود که متحمل می‌شدید. بسیاری از همکارانی که با شرکت قطع همکاری کردند، یا با دعوا و قهر رفتند یا شرکت با آن‌ها قطع همکاری کرد. تعداد افرادی که با رضایت از شرکت رفتند، بسیار کم بود. فرهنگ سازمانی بد روی پرسنل تأثیر زیادی گذاشته است. در ظاهر همه با شما دوست و خوب هستند، اما در باطن منتظرند تا زمین بخورید و سریع خودی نشان دهند و بعد از رفتن شما، جایگاه بالاتری بگیرند. به نظر من، تا جای ممکن وارد این شرکت نشوید. اگر هم وارد شدید، تجربه شخصی من می‌گوید کار را به کسی یاد ندهید، چون از افراد باتجربه سوءاستفاده می‌کنند. شما کار را به چند نفر تازه‌کار که هیچ تخصص و مهارتی ندارند یاد می‌دهید و وقتی آن‌ها اعتماد به نفس گرفتند، کم‌کم شما را کنار می‌زنند و از شما بالاتر می‌روند. این بخشی از فرهنگ سازمانی تپسی است که در پرسنل نهادینه شده است. اجازه ندهید تپسی عزت نفس شما را بگیرد و از شما سوءاستفاده کند. مدیران تپسی اکثراً افراد نالایق و متظاهری هستند.

از بیرون شرکت منظم و در حال پیشرفت به نظر می‌رسد، اما وقتی وارد می‌شوید متوجه می‌شوید که برنامه‌ریزی مشخصی وجود ندارد و هر کس به هر کس است. ساختار سازمانی درستی وجود ندارد و اگر با مدیران رفیق باشید، سریع پیشرفت می‌کنید. حتی اگر به اهداف نرسید، اتفاق خاصی نمی‌افتد. محیط در واحدی که من بودم دوستانه بود، اما اکثر همکاران کم‌تجربه و پرادعا بودند. به کسانی که سال‌هاست در شرکت هستند نمی‌توانی چیزی بگویی. البته شرایط در واحدهای مختلف متفاوت است. هر سه ماه یک بار پاداش بر اساس عملکرد داده می‌شد، اما ارزیابی عملکرد کیفی و وابسته به رفاقت با مدیران است. در واقع ارزیابی عملکرد بی‌معنی است. به طور کلی بی‌نظمی وجود دارد که باید وارد شوید تا متوجه شوید، اما برای تازه‌کاران جای خوبی است. بخش منابع انسانی (HR) هم کار اصلی خود را انجام نمی‌دهد و تصمیمات مربوط به منابع انسانی در واحدها گرفته می‌شود.

گوشی من را دم در گرفتند و مصاحبه با دو نفر انجام شد: یک دیتا آنالیست مرکز تماس و یک سوپروایزر کال سنتر. سوپروایزر از اول تا آخر ساکت بود و حتی یک سوال هم نپرسید! دیتا آنالیست سوالات خیلی شخصی می‌پرسید، مثلاً درباره خانواده‌ام و اینکه چه کار می‌کنند و خواهرم در چه شرکتی کار می‌کند. واقعاً نمی‌دانم این سوالات چه ربطی به روند استخدام من داشت! همه جواب‌ها را هم روی کاغذ یادداشت می‌کرد. بعد گفت که تیمی ندارند و خودش تنها کار می‌کند و محل کار هم در همان کال سنتر است که خیلی شلوغ و پرسر و صداست و نمی‌شد تمرکز کرد. در نهایت از من خواست یک سوال اکسل حل کنم و لپ‌تاپش را جلوی من گذاشت و گفت این ۹ سوال است و ۱۵ دقیقه وقت داری! لپ‌تاپش فونت فارسی نداشت و من جلوی آن دو نفر و در آن محیط ساکت، خیلی استرس داشتم و مغزم برای سوالات تحلیلی کار نمی‌کرد. فقط ۲ یا ۳ سوال را حل کردم و زمانم تمام شد. در نهایت رد شدم. به نظر می‌رسد نیروی جونیور می‌خواستند اما انتظار توانایی یک سینیور را داشتند!

در روز مصاحبه، فردی آمد و یک آزمون تست اکسل جلوی من گذاشت که اصلاً هیچ ارتباطی با عنوان شغلی و کاری که قرار بود انجام شود نداشت! به وضوح مشخص بود که این آزمون را از اینترنت سرچ کرده و نمونه‌ای از آزمون‌های اکسل را آورده است. نمی‌دانم کی قرار است از دست این مصاحبه‌های کلیشه‌ای و بی‌ربط راحت شویم.

به عنوان کسی که چند سال از عمرش را در این شرکت هدر داده است، می‌گویم که تپسی فقط از دور جذاب به نظر می‌رسد و هرچه می‌گویند در حد شعار است، حتی مدیران هم به آن عمل نمی‌کنند. فضای کاری نامناسب، ارتقای شغلی بر اساس زد و بند و بها دادن به پرسنلی که فقط چاپلوسی بلدند، از ویژگی‌های بارز این شرکت است. مدیران نالایقی که کنترل واحدهای مختلف را در دست گرفته‌اند، جو متشنج و فضای غیردوستانه‌ای پر از ریا و حاشیه ایجاد کرده‌اند. در طول سال‌هایی که من در تپسی کار می‌کردم، تقریباً اکثر افرادی که از مجموعه خداحافظی کردند، با دعوا، دلشکستگی و ناراحتی جدا شدند. در کل، تپسی برای همه واحدها به جز واحد فنی، فقط از دور قشنگ است و در داخل وضعیت افتضاحی دارد.

امیر دادفر به دلیل اینکه پاچه‌خواری نکردم، تا حد مرگ اذیتم کرد و من هم تحمل کردم و چیزی نگفتم، چون چاره‌ای نداشتم و همه مدیران پشتش بودند. الان که یاد آن روزها می‌افتم، حالم بد می‌شود. ای کاش شرکت‌ها به جای تاکید بر روابط اجتماعی، سواد کاری را برای نیروها در نظر می‌گرفتند. الان وضعیت طوری شده که هر چه لوده‌تر باشی، موفق‌تری و همه به جای افزایش دانش خود، در این زمینه رقابت می‌کنند و فضا بسیار سمی شده است.

شرکت تپسی جایی است که حاضر نیست نیروهای خوب خود را ارتقا دهد، بلکه ترجیح می‌دهد نیرو از بیرون بگیرد. من به مدت 2 سال و 8 ماه در آنجا کار کردم، اما مدیرم اجازه نداد حتی به عنوان کارآموز وارد بخشی شوم که دوست داشتم. اگر فکر می‌کنید با یک یا دو سال کار در تپسی می‌توانید ارتقا پیدا کنید، باید بگویم تپسی سطل زباله امید و آرزوهای شما خواهد بود. در مورد کال سنتر هم باید بگویم که قوانین تپسی برای پاسخ‌گویی به تماس‌ها بسیار سخت است و راننده‌های بی‌سواد و مسافران از خودراضی واقعاً اعصاب‌خردکن هستند.

مرکز تماس تپسی جایی است که افراد با انگیزه بالا وارد می‌شوند، اما با قرص‌های آرام‌بخش خارج می‌شوند. مشکلاتی مانند جبران نکردن خسارات رانندگان، زمان مکالمات بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه و هدف ۱۸۰ تماس در ۸ ساعت کار، شرایط را سخت کرده است. حتی اگر در ۸ ساعت ۱۲۰ تا ۱۵۰ تماس را مدیریت کنید، باید اضافه کار کنید تا به ۱۸۰ تماس برسید، بدون دستمزد اضافه‌کاری. کارشناس‌ها فقط ۳ استراحت ۱۰ دقیقه‌ای و یک تایم ۲۰ دقیقه‌ای برای ناهار یا شام دارند و اگر حتی یک ثانیه بیشتر از تایم استراحت خود خارج شوید، در گروه منشن می‌شوید. حتی برای رفتن به سرویس بهداشتی باید آلارم موبایل خود را تنظیم کنید. اجازه خروج از خط برای نوشتن CRM یا گرفتن تماس خروجی وجود ندارد و تماس‌ها پشت هم به شما وصل می‌شوند. اجازه قطع کردن تماس یا حتی بالای چشم ابرو داشتن به مخاطب را ندارید، در حالی که ۹۹ درصد تماس‌ها شکایتی هستند و حداقل ۵ بار در روز فحش‌های رکیک جنسی به شما داده می‌شود. سرپرست‌ها حتی اجازه نمی‌دهند بعد از چنین تماسی یک آب بخورید تا به خودتان بیایید و بهانه شلوغ بودن خط را می‌آورند. مرخصی فقط در شرایط خاص داده می‌شود و در حالت عادی مرخصی نمی‌دهند. حتی موقع استعفا هزینه مرخصی‌ها را پرداخت نمی‌کنند. تمام این شرایط به مدیریت اصلی مرکز تماس تپسی برمی‌گردد و ایکاش کمی به این جوانان و انسان‌ها توجه بیشتری می‌شد.

من قبلاً مطالب مختلفی پست کرده‌ام، اما این بار می‌خواهم به موضوع ارزیابی عملکرد اشاره کنم. مدیر فاسدی به نام ا.د وجود دارد که اگر کسی در ارزیابی عملکرد مدیران به او نمره‌های عالی ندهد، با آن‌ها لج می‌گیرد و کاری می‌کند که سرعت رشدشان بسیار کم شود و فقط نقاط ضعفشان دیده شود. اتفاقی که همیشه رخ داده این است که افرادی که با چنین افرادی مانند ا.د مشکل دارند و چاپلوسی نمی‌کنند، به مرور کنار گذاشته می‌شوند تا این افراد بتوانند آزادانه هر کاری که می‌خواهند انجام دهند و خودشان به سرعت ارتقا پیدا کنند.

به عنوان کسی که ۱۵ سال در شرکت‌های مختلف کار کرده‌ام، تجربه‌ام را از تپسی می‌گویم. تا به حال رفتار حرفه‌ای بین اعضای تیم را به این اندازه ندیده بودم. تیم‌های بخش فنی واقعاً افراد نخبه‌ای هستند و با جرئت می‌توان گفت که کارشان درست و اصولی است. کارها به‌صورت منظم و طبق برنامه پیش می‌رود. اگر کسی در ایران به دنبال محیطی حرفه‌ای برای کار و پیشرفت است، تپسی می‌تواند انتخاب خوبی باشد. در کل، رفتار حرفه‌ای در این شرکت حرف اول را می‌زند و خبری از رفتارهای غیرحرفه‌ای نیست. مزایای شغلی نیز در سطح بالایی قرار دارد و اگر در مصاحبه درباره مزایا صحبت کردند، درست است. من درباره سایر واحدها نظری ندارم چون اطلاعاتی ندارم. اگر در حوزه داده فعالیت می‌کنید، اینجا جای خوبی است و مسیر پیشرفت شما مشخص است.

در چهار مرحله مصاحبه حضوری شرکت کردم که همه آنها با برخورد گرم، مودبانه و خوش‌آیند HR و مصاحبه‌کنندگان همراه بود. مصاحبه‌ها تقریباً بدون تاخیر و با موضوعات از پیش اعلام‌شده برگزار شدند. سوالات فنی و غیرفنی مرتبط و حرفه‌ای بودند. واقعاً به تپسی برای داشتن چنین تیمی تبریک می‌گویم. متأسفانه به دلیل اختلاف زیاد در رنج حقوق پیشنهادی (حدود ۱۰ میلیون تومان) با حقوق فعلی‌ام، نتوانستیم همکاری کنیم. اما این تجربه جالبی برای من بود و برای تیم تپسی آرزوی موفقیت دارم. به نظر من، محدود کردن رنج حقوق یک تیم جزو تصمیمات اشتباه سازمان است. پیشنهاد من به کارجویان این است که حتماً مصاحبه تپسی را تجربه کنند، اما حقوق درخواستی خود را از همان ابتدا اعلام کنند.

در سال ۱۴۰۱، چند بار از طریق لینکدین به من پیشنهاد مصاحبه دادند، اما من نتوانستم شرکت کنم. امسال برای مدیریت یکی از بخش‌ها دعوت شدم. مصاحبه را از هفته قبل تنظیم کردند، با اینکه من در جای دیگری مدیر بودم، اما مصاحبه‌کننده با ۴۰ دقیقه تاخیر آمد و کلی عذرخواهی کرد. مصاحبه‌کننده اصلاً فنی نبود و بیشتر گفت‌وگو بود. قرار شد هفته بعد مصاحبه فنی داشته باشیم، اما بعد از ۳ هفته به من گفتند که فرد دیگری را استخدام کرده‌اند. شرکت از نظر فنی جالب به نظر می‌رسید، اما ساختار نامناسبی داشت. با این رفتار، اگر دوباره به من پیشنهاد دهند، هرگز قبول نخواهم کرد، چون چیز جالبی از آن‌ها نشنیده‌ام.

فردی که از طرف شرکت برای مصاحبه آمده بود، طبق گفته‌های خودش تنها ۳ سال سابقه کار داشت و از من که ۶ سال سابقه کار دارم سوال می‌پرسید. او در طول مصاحبه بسیاری از موضوعات را نمی‌دانست و از آنها عبور می‌کرد. همچنین بیشتر وقت مصاحبه سرش در گوشی بود و اصلاً حواسش به حرف‌های من نبود. انگار فقط برای این مصاحبه را برگزار کرده بودند که به زور انجام شود. وقتی می‌پرسیدم برای کدام بخش نیرو می‌خواهید، می‌گفتند در مرحله آخر مشخص می‌شود. شرکتی که نمی‌داند برای کدام تیم مصاحبه می‌کند، مشخص است که وضعیتش چگونه است. این رفتار واقعاً نشان‌دهنده نهایت غیرحرفه‌ای بودن شرکت بود.

مصاحبه آنلاین برای سمت مدیر گذاشتند، دو بار ساعت مصاحبه را تغییر دادند و نهایتاً آن را به ساعت ۷ بعدازظهر موکول کردند. روز مصاحبه به دلیل مشکلات زیرساختی، صدا به درستی منتقل نمی‌شد و بعد از عذرخواهی گفتند که برای جلسه مجدد با من تماس خواهند گرفت. اما بعد از گذشت ۵ ماه هنوز تماسی نگرفته‌اند. شنیده بودم که سیستم منابع انسانی ضعیفی دارند و همین ضعف‌ها مانع ورود افراد قوی به سازمان می‌شود. حالا باور کرده‌ام. خودشان مصاحبه می‌گذارند، خودشان خراب می‌کنند و خودشان هم جا می‌زنند. واقعاً باید برای چنین سیستم جذب و استخدامی تاسف خورد که در دست مافیای شرکت افتاده و این‌قدر بچگانه و ناپخته رفتار می‌کنند.

در اینجا فقط عده خاصی بدون زحمت و سختی پیشرفت می‌کنند و بقیه هر چقدر تلاش کنند، دیده نمی‌شوند. برای پیشرفت کارها یا بهتر دیده شدن، فقط باید چاپلوسی کنی و با همه لاس بزنی. به جز تعداد کمی از مدیران، اکثر آن‌ها توانایی‌های لازم را ندارند و فقط به درد کد زدن می‌خورند. این که تعداد زیادی از افراد از دانشگاه‌های برتر در اینجا گرفتار شده‌اند، واقعاً ناامیدکننده است.

فضای کاری حرفه‌ای و همکاران خوش‌رفتار و محترمی دارد. تا به حال هیچ گونه بدرفتاری یا نگاه از بالا به پایین احساس نکرده‌ام. یکی از مهم‌ترین ارزش‌های این شرکت، سخت‌کوشی است و از آنجایی که فرآیند ارزیابی به خوبی و با ساختار مناسبی انجام می‌شود، تلاش افراد به صورت عادلانه دیده می‌شود. حجم کاری زیاد است، اما انتظار ندارند خارج از ساعات کاری یا روزهای تعطیل کار کنید و این موضوع همیشه مورد تأکید قرار می‌گیرد. از نظر حقوق، پاداش و مزایا، از میانگین شرکت‌های مشابه بالاتر است، اما جزو ۲۰٪ شرکت‌هایی با بالاترین پرداختی نیست.

شرکتی که هیچ ثباتی ندارد و بر اساس تصمیمات لحظه‌ای عمل می‌کند. به یاد ندارم کسی در جایگاه خودش بماند. مدیر پشتیبانی، حمید کاظمی، فردی نالایق است که تنها کارش این است که بگوید 'اوکیه' و فکر می‌کند همه چیز را می‌داند. او سیستمی ایجاد کرده که در آن همه زیرآب می‌زنند و هر کس به او نزدیک‌تر شود، ارتقا می‌گیرد. او اصلاً تجربه مدیریتی ندارد و اولین جایی که به او گفته‌اند مدیر باشد، همین شرکت است. او نیروهای زیادی را اخراج کرده است، زیرا هر کس که مخالف نظرات و سلیقه‌های بی‌اساس او باشد، اخراج می‌شود. اگر از زندگی خود خسته شده‌اید و به دنبال شغلی هستید که شما را نابود کند، به پشتیبانی تپسی بروید. تمام سرپرستان آنجا افرادی بی‌کفایت هستند که دست‌پرورده حمید کاظمی‌اند. یکی از این افراد تازه به دوران رسیده، سیامک مروتی است که تقریباً در شرکت می‌خوابد و اصلاً زندگی خارج از کار ندارد. او فقط می‌ماند تا به دیگران بگوید برای کارش ارزش قائل است، اما در واقع فقط به دنبال منافع مالی خود است.

میلاد که مدیرعامل است، همه بچه‌های خوش‌گل دانشگاه تهران را دور خودش جمع کرده که سواد درست و حسابی هم ندارند. خیلی‌ها دانشجو بودند و آمدند تپسی و رنگ هیچ شرکت دیگری را ندیدند، یک‌باره شدند مدیر! هر کس بی‌سواد است و هیاهو و شوآف و لاس بهتر بلد است، بیشتر پیشرفت می‌کند و هر کس با جان و دل، بی‌ادعا و با خلاقیت و تمرکز در سکوت کار می‌کند، پسرفت می‌کند. البته با نهایت تاسف، فرهنگ تمام شرکت‌های ایرانی این‌گونه شده است.

به تجربه من، کار در تیم منابع انسانی تپسی به قیمت از دست دادن شخصیت و عزت نفس افراد تمام می‌شود. رفتار با این تیم بسیار از بالا به پایین است، چه از سوی مدیر تیم و چه از سوی مدیرعامل. حتی از جانب تیم‌های فنی نیز چنین برخوردی دیده می‌شود. اختلاف طبقاتی شدیدی بین تیم‌ها وجود دارد؛ مثلاً به تیم‌هایی مانند تک و هوش مصنوعی بسیار بها داده می‌شود و سهام به آن‌ها تعلق می‌گیرد، اما با تیم‌های دیگر، به‌ویژه تیم منابع انسانی، طوری رفتار می‌شود که گویی هیچ ارزشی ندارند. همین موضوع باعث شده که برای استخدام HRBP تیم تک، چهار ماه است آگهی داده‌اند و کسی حاضر به همکاری نشود.

تپسی مثل خانواده سلطنتی عربستان شده، فقط برای یک عده خاص کار می‌کند. بعد از اینکه از سرمایه‌گذاری‌ها بهره بردند، بیشتر از قبل خودنمایی می‌کنند. مدیران ارشد ادای حرفه‌ای بودن درمی‌آورند، اما نه حرفه‌ای هستند و نه اخلاقی. عملکرد شرکت هم که مشخص است!

شرکت یک مدیر محتوا به نام ب**** ف*** دارد که عملکردش بسیار ضعیف است. او دائماً در حال تیک زدن و ارتباط پنهانی با این و آن است، به همین دلیل صحبت کردن در بخش محتوا بسیار سخت است. شرکت اغلب در ضرر است، اما به دلیل داشتن پشتوانه مالی، مشکلی پیش نمی‌آید. در بخشی که من کار می‌کردم، به دلیل مدیریت ضعیف این خانم، جو سمی زیادی حاکم بود و افراد زیادی از این موضوع رنج می‌بردند. به همین دلیل من خودم از شرکت خارج شدم. هر روز یک داستان جدید و مشکل‌ساز وجود داشت.

دو جلسه مصاحبه به ترتیب با یکی از senior data scientist‌ها و تیم لید AI مجموعه تپسی داشتم. هر جلسه یک ساعت و نیم طول کشید و شامل سوال‌هایی در حوزه‌های مبانی هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، مبانی مدل‌های عمیق، سوالات مربوط به مباحث آمار و احتمال و چالش کدنویسی بود. سوال‌ها واقعاً جالب و بسیار متناسب با شرح موقعیت شغلی طرح شده بودند. مصاحبه‌کننده‌ها بسیار حرفه‌ای و خوش‌برخورد بودند و اگر پاسخ سوالی را نمی‌دانستم، راهنمایی‌هایی می‌کردند که بتوانم ایده بدهم (این موضوع باعث می‌شد بعد از مصاحبه احساس بدی از ندانستن چیزی نداشته باشم، فارغ از اینکه نتیجه پذیرش من برای موقعیت شغلی چه باشد). من به تازگی مصاحبه کردم و هنوز نتیجه مشخص نیست (فیلد وضعیت در این سایت را تایید شده گذاشتم چون نمی‌شد خالی بماند و هیچ‌کدام از موارد واقعاً شرایط من را توصیف نمی‌کند)، اما صرف نظر از هر نتیجه‌ای، به نظرم این بهترین مصاحبه‌ای بود که تا به حال (شاید از بین ۲۰ تا ۳۰ مورد مصاحبه با شرکت‌های کوچک و بزرگ) داشتم.

من از طریق یکی از سایت‌های کاریابی برای موقعیت تست نرم‌افزار درخواست دادم. ابتدا مسئول منابع انسانی با مهربانی تماس گرفت، اما در روز مصاحبه کسی از حضور من اطلاع نداشت و مجبور شدم مدت‌ها منتظر بمانم. مسئول منابع انسانی هم حضور نداشت تا هماهنگی کند. بعد از نیم ساعت انتظار، با لید QA خانمی به نام (م - گ) مصاحبه شدم. ایشان گفتند که قبلاً در بخش تولید بودند و سپس وارد حوزه تست نرم‌افزار و QA شده‌اند. بعد از معرفی خودم، سوالاتی مانند تقسیم یک کیک به هشت قسمت با سه برش، تست ماشین حساب و تست لامپ یخچال پرسیدند. همچنین سوالاتی از ISTQB که در جستجوی اول گوگل یافت می‌شد، مطرح کردند. با وجود پاسخ‌های دقیق من، باز هم پاسخ‌های خودشان را صحیح می‌دانستند. مشخص نبود که برای چه سطحی به دنبال فرد هستند. حتی به این فکر کردم که کل این فرآیند مصاحبه نوعی بازی است تا فرد مورد نظر خودشان را استخدام کنند. جلسه بعدی مصاحبه با لید موبایل بود که از من خواستند تست سناریو و تست کیس انجام دهم. با وجود اینکه به آنها گفتم در حوزه تست موبایل تجربه کمتری دارم و علاقه‌ام بیشتر به تست بک‌اند، فرانت‌اند و API است، باز هم بهانه‌ای بی‌دلیل برای رد کردن من آوردند و گفتند مسئول منابع انسانی خبر خواهد داد. حدود ده روز منتظر ماندم و بعد از چند بار تماس گرفتن، به زور یک ایمیل رد درخواست فرستادند و اصلاً به من پاسخ ندادند. در نهایت می‌خواهم بگویم وقتی کسی را سه بار تا سعادت‌آباد می‌کشید، بدانید که وقت آن فرد ارزش دارد.

در خرداد ۱۴۰۲ به اصرار یکی از دوستانم که در بخش منابع انسانی تپسی کار می‌کرد، برای مصاحبه رفتم. مصاحبه‌گر خانمی به نام م.گ با عنوان چپتر لید تست نرم‌افزار بود. در طول مصاحبه، سوالاتی بسیار ساده و پیش‌پاافتاده که با یک جستجوی ساده در گوگل قابل یافتن بود، از من پرسید. هر بار که اشتباهاتش را متذکر می‌شدم و با او مخالفت می‌کردم، بحث را به سمت جدل می‌کشاند و کاملاً فاقد مهارت‌های نرم بود. سپس سوالات تکنیکالی مطرح کرد که به نظر می‌رسید فقط درباره‌شان سرچ کرده و دانش تجربی و عملی نداشت. وقتی من به صورت تکنیکال صحبت می‌کردم، متوجه حرف‌هایم نمی‌شد! بزرگترین ادعایش که مرا شوکه کرد این بود که فرآیند QA در تپسی از شرکت‌های تلکام و پرداختی بالغ‌تر و قوی‌تر است! به نظر می‌رسید در توهم به سر می‌برد. در نهایت از ادامه مصاحبه‌های احتمالی انصراف دادم. واقعاً برای شرکت تپسی متأسفم که لید تستشان چنین فردی است. اگر بخواهم منصفانه بگویم، ممکن است این خانم در زمینه‌های دیگر متخصص باشد، اما قطعاً برای پوزیشن تست نرم‌افزار، دانش و تجربه لازم برای لید بودن را ندارد و همچنین فاقد مهارت‌های نرم بود.

من در تپسی چهار مرحله مصاحبه با مدیران داشتم. در هر مرحله کیس‌هایی مطرح می‌شد و در حضور دیگران بررسی می‌کردیم. این رویه در مصاحبه و برخورد کارشناسان منابع انسانی برای من بسیار جذاب بود و به همین دلیل بدون بررسی دقیق وارد شرکت شدم. اما از همان روز اول ورود، حجم زیاد خروج افراد برای من سوال برانگیز بود!!! بعد از مدتی دلیل آن را فهمیدم. مدیران شرکت، منابع انسانی را به عنوان برده‌های خود می‌دانند. کارهای زیادی را در بازه زمانی بسیار کوتاه می‌خواهند. برخوردهای خوبی ندارند. معمولاً قراردادهای سه ماهه و حتی یک ماهه می‌بندند تا هر زمان که بخواهند نیروها را اخراج کنند. من سه ماه آنجا بودم، اما اصلاً شبیه یک استارتاپ نبود. در حوزه‌ای که من بودم، در سه ماهی که آنجا بودم، دو بار مدیر عوض کردند و بارها کارهایی از من می‌خواستند که ربطی به نیازمندی اولیه‌ای که به من اعلام کرده بودند نداشت.

روزهای اول همه چیز خوب به نظر می‌رسید، اما به مرور متوجه شدم که بیشتر شعار دادن است و در عمل، به جز برخی بخش‌ها که دوستان خودشان هستند، بقیه قسمت‌ها فقط باید بیگاری بکشند. حقوق بخش‌های غیر از برنامه‌نویسی بسیار کم است، مگر اینکه جزو مدیران یا خودی‌ها باشید. اگر صدایتان در بیاید، قطعاً اخراج خواهید شد. به همین دلیل ترجیح دادم استعفا بدهم. نکته منفی دیگری که مشاهده کردم این بود که بدترین منابع انسانی ممکن را داشتند.

در مرحله اول مصاحبه، قرار بود با یکی از مدیران تپسی به صورت آنلاین از طریق اسکایپ صحبت کنم. آی‌دی من هم گرفته شده بود. اما در زمان مصاحبه، هیچ‌کس حاضر نشد و حتی بعد از یک هفته هم به پیام من پاسخ ندادند. رفتارشان بسیار غیرحرفه‌ای بود و من بیشتر از بخش منابع انسانی تعجب کردم که چرا برای تنظیم دوباره مصاحبه یا حتی عذرخواهی تماس نگرفتند.

به طور کلی با بخش منابع انسانی مشکل دارم، اما تپسی واقعاً منظم و پیگیر بود. به دلیل مشکل سربازی نتوانستم با آنها همکاری کنم، اما هم مصاحبه‌کنندگان خوش‌برخورد بودند و هم منابع انسانی همراهی و پاسخگویی خوبی داشتند.

من سه مرحله مصاحبه داشتم. تماس‌ها بسیار محترمانه بود و به خوبی دعوت شدم. مصاحبه اول حضوری بود و نتیجه خوبی داشت. مصاحبه دوم واقعاً عالی و چالشی بود، با سوالات الگوریتمی و جوی دوستانه که باعث شد احساس خوبی داشته باشم و برایم لذت‌بخش بود. در نهایت با پیامکی به من اطلاع دادند که نمی‌توانند همکاری کنند، البته من هم مسیر طولانی تا شرکت داشتم. به دوستان توسعه‌دهنده اندرویدم توصیه می‌کنم خودتان را ارزان نفروشید، چون با حقوق زیر 15 میلیون تومان نمی‌شود زندگی کرد.