نگاه بانک به معنای واقعی کلمه یعنی شرکتی که در آن هیچ پیشرفتی نخواهید داشت. ابتدا از منابع انسانی بگویم که به نظر می‌رسد مغزشان معیوب است و وجود یا عدم وجودشان تفاوتی ندارد. آنها مانند بازیچه‌هایی بی‌قدرت هستند که حتی اگر قدرتی هم داشته باشند، آنقدر بی‌جرأت و بی‌خاصیتند که نمی‌توانند از آن استفاده کنند. در مورد مدیران هم باید بگویم که همه با روابط به اینجا آمده‌اند و سال‌هاست که فقط در همین جا مانده‌اند. آنها هیچ تجربه‌ای از کار در جای دیگری ندارند تا بدانند کار خوب چیست. منابع انسانی مغز معیوب دارند، اما مدیران مغز حساب‌گر دارند که فقط برای اذیت و آزار دیگران است. آنها دائماً زیرآب همدیگر را می‌زنند، چه برسد به افراد جدید. در ظاهر هم با هم رفیق هستند. از نظر جو محیط کار هم باید بگویم که تعدادی برنامه‌نویس آنجا هستند که می‌دانند در بدترین جو ممکن قرار دارند، اما آنقدر مانده‌اند که رسوب کرده‌اند و نمی‌توانند جای دیگری بروند. آنها ترجیح می‌دهند بمانند و به آنها بی‌احترامی شود تا اینکه بروند و بیکار شوند. در مورد فرایند تسویه حساب هم باید بگویم که پولتان را هرگز زود نمی‌دهند. آنقدر در طول کار جابجا می‌شوید که تمام وسایلی که به شما داده شده گم و نابود می‌شود و بعد می‌پرسند این وسیله کجاست، صندلی کجاست، میز کجاست؟ تسویه حساب هم به همین روال پیش می‌رود. پس اگر مغز دارید و برای روان خود ارزش قائل هستید، به این بانک نروید.