من سال‌ها پیش در شرکت توسن کار می‌کردم. با توجه به تجربیات قبلی‌ام، مصاحبه را به راحتی پشت سر گذاشتم و پس از سه ماه ارزیابی، عملکرد خوبی داشتم و گریدم ارتقا یافت. اما از همان زمان، رابطه‌ام با همکارانم که تازه‌وارد بودند، تیره شد و مدیرم که اکنون از ایران رفته، از من احساس خطر می‌کرد و مدام مرا تحقیر می‌کرد و به بهانه‌های بی‌مورد با من درگیر می‌شد. فشار کاری بسیار زیاد بود و اغلب تا ساعت ۹ یا ۱۰ شب در شرکت می‌ماندم و حتی چند شب مجبور شدم در شرکت بخوابم. روزهای تعطیل هم باید کار می‌کردیم، در حالی که فقط ۴۰ ساعت اضافه‌کاری پرداخت می‌شد. من اعتراضی به کار بیشتر نداشتم، اما مدیرم مدام به من می‌گفت که کند کار می‌کنم، در حالی که حجم کاری که به من محول می‌شد سه برابر دیگران بود. گرفتن مرخصی که حق طبیعی هر کارمند است، مانند یک لطف بود و گاهی تایید نمی‌شد. اگر صبح کمی دیرتر می‌رفتم، با مواخذه مواجه می‌شدم. در نهایت، قرارداد من تا پایان بهمن بود، اما چون قرارداد را به ما نداده بودند، گفتند که اصلاً قراردادی نداشتم و از فردا نیایید. من به خاطر شخص آقای فاطمی که فردی بسیار بزرگوار بودند و آن زمان مستقیماً با ایشان کار می‌کردیم، از شرکت شکایت نکردم. ماه آخر هم حقوق و اضافه‌کاری‌ام را پرداخت نکردند. من شرکت توسن را به خاطر پیشرفت‌های تکنولوژیکی‌اش بسیار دوست داشتم، اما به دلیل رفتارهای ناعادلانه‌ای که دیدم و بعداً فهمیدم که در شرکت‌های دیگر حوزه بانکی هم نفوذ دارند و وقتی برای مصاحبه به آن شرکت‌ها رفتم، بدون هیچ دلیلی رد شدم، بسیار دلگیر شدم. امیدوارم این برخوردها از سوی منابع انسانی شرکت بررسی شود و حق کسی پایمال نشود.