بانک کارآفرین تا زمانی که سهامدار اصلی آن ستاد اجرایی نبود، وضعیت بهتری داشت. حقوق و مزایا کم بود، اما امنیت شغلی و حس خانواده بودن در آن وجود داشت. متأسفانه با ورود سهامدار جدید، سرمایه انسانی برای بانک اهمیت خود را از دست داد و حتی اقدام به تأسیس هلدینگ کردند که هدف آن مشخص نبود و به نظر می‌رسید منافع شخصی برخی افراد در آن دخیل بود. شرکتی که امید بسیاری از جوانان بود و آینده‌ای روشن در آن می‌دیدند، به یکباره در تاریخ ۳۱/۰۳/۱۴۰۰ تغییر کرد. تمام همکارانی که قرارداد مستقیم با بانک کارآفرین داشتند، دیگر مجوز ثبت ورود و خروج در دستگاه تردد را نداشتند و تصاویرشان از سیستم پاک شد. نامه‌ای به آنها ابلاغ شد که یا به شرکت نگاه بروند یا خداحافظی کنند. این نامه را همه همکاران قدیمی دارند. سپس مجبور شدیم نامه‌ای را امضا کنیم که در آن نوشته شده بود با اختیار و میل خود و از روی عقل به این شرکت رفته‌ایم! این اتفاق به سرعت و بدون هیچ مقاومتی رخ داد و ما مجبور به رفتن به شرکت نگاه شدیم. امیدوارم حداقل یکی از مدیران ارشد بانک که در جریان این تصمیمات بوده، این متن را بخواند و فکر کند که اگر چنین اتفاقی برای خودشان یا نزدیکانشان می‌افتاد، چه واکنشی نشان می‌دادند. ممنون از این سامانه که حداقل اجازه دادیم درد دل‌هایمان را بیان کنیم، حتی اگر گوشی برای شنیدن و دلی برای همراهی نباشد. در پایان، دنیا دار مکافات است.