چه قبول و چه رد، بخشی از مصاحبه‌ای که همیشه در ذهن من به عنوان یک خاطره خنده‌دار باقی خواهد ماند، این بود که گفتند برای آموزش ما اهمیت زیادی قائل هستند. من پرسیدم چطور؟ گفتند مثلاً آقای فلانی را می‌بینید؟ گفتم بله. گفتند یک هفته او را به آلمان می‌فرستیم. من پرسیدم چرا؟ کمی دست‌پاچه شد و گفت می‌خواهد برود کارخانه بنز را ببیند! بعد دوباره با لحن آرام‌تری تکرار کرد: بله، می‌خواهد برود آنجا کارخانه بنز را ببیند.