با سلام به همه همکاران بانک و شرکت نگاه، بهتر است کسانی که به دنبال استخدام در اینجا هستند، قبل از اینکه امیدها و آرزوهایشان به ناامیدی تبدیل شود، با شرایط اینجا آشنا شوند. من خودم باعث استخدام یکی از دوستانم که تخصص بالایی دارد در شرکت نگاه شدم و الان از این کار پشیمانم. حتی نمی‌توانم به او بگویم ببخشید، چون خیلی اصرار کردم که به اینجا بیاید و با هم کار کنیم. هم بانک و هم شرکت در یک کوچه هستند. دلیل نوشتن این دیدگاه، ناامیدی از آینده خودم و این دوستم است، چون شرایط بهتری در جای دیگر داشتیم. سال‌هاست که کارمند بانک هستم و هیچ وقت این همه دید منفی از بیرون نسبت به بانک ندیده بودم. با دوستانم در بانک‌های دیگر در ارتباط هستم و آنها هم همین را می‌گویند. به سیاست‌های بخش‌های دیگر بانک کاری ندارم، فقط امور فناوری مد نظرم است که باعث این وضعیت شده. فکر می‌کردم چرا این حجم از بدگویی از بانک وجود دارد و هر روز بیشتر می‌شود؟ با خواندن دیدگاه‌های اینجا به این نتیجه رسیدم که یکی از دلایل اصلی، انتخاب بسیار بد و غیرمسئولانه مدیرعامل شرکت نگاه است که به گفته دوستان، فردی بسیار بی‌کفایت است. همچنین تصمیمات دیگر مدیران ارشد برای این شرکت و تغییرات سیستم بانک و اخراج‌هایی که خنده‌دار به نظر می‌رسد، چون تعداد نیروها تقریباً تغییری نکرده است. انگار در این مدت تعداد زیادی اخراج شدند و تعداد بیشتری استخدام شدند. به نظرم ارزش نداشت که بانک خوشنامی مثل کارآفرین با این تصمیمات دچار این حجم از بدنامی شود و تا این حد به سمت سقوط برود. کم‌کم در فضای بانکی کشور بدگویی از بانک بیشتر می‌شود و مشتریان هم می‌شنوند که اتفاقات نادرستی در اینجا رخ می‌دهد. اگر دید مشتریان منفی شود، سپرده‌ها بیرون کشیده می‌شود و اوضاع بدتر می‌شود. ای کاش مدیران ارشد کمی به تصمیمات آسیب‌زننده‌ای که گرفته‌اند، فکر می‌کردند. اگر مدیران ارشد بانک نمی‌گویند این بانک ارث پدری شماست، پس چه حرفی برای توجیه این وضعیتی که ایجاد کرده‌اند، دارند؟