با وعده‌های دروغین مانند این که بعد از سه ماه آزمایشی همه چیز درست می‌شود، شما را نگه می‌دارند. اما حتی یک ریال اضافه به حقوق نمی‌دهند. هر بار که از آن‌ها می‌پرسی، می‌گویند اوضاع درست می‌شود، HR می‌گوید جایگزین نداریم، یک ماه دیگر همه چیز خوب می‌شود و نباید بروی. بعداً فهمیدیم شخصی که با چاپلوسی به این موقعیت رسیده، عاشق این بوده که نیرو بگیرد تا بیشترین کار را با کمترین حقوق انجام دهد. لعنت به مدیران بالایی که مثل کارگر افغانی با من رفتار می‌کردند، از من می‌ترسیدند و حقوقم را نمی‌دادند، اما راضی هم بودند. شما با شخصی بی‌ادب و بی‌سواد سر و کار داشتید که حتی فرایندهای داخلی سازمان را بلد نبود و می‌گفت برو بپرس، کار تو است نه من. واقعاً متاسفم برای دوستانی که خودشان را کوچک می‌کردند و برای چنین افرادی کار می‌کردند. محیط کار کاملاً سمی شده بود. همه مدیرها به دنبال زیر آب زدن همدیگر بودند و از هر فرصتی برای این کار استفاده می‌کردند. خلاصه این که از بیرون بهشت به نظر می‌رسید، اما از درون جهنمی بیش نبود.