در حال خواندن کتاب «خویشتن‌داری» یا همان self-discipline بودم و متوجه شدم چرا پس از بیش از ۱۰ سال، دیگر تمایلی به کار در همکاران سیستم ندارم. دلیلش این است که اکنون فضایی برای من ایجاد شده که به صورت مستقل کار کنم و کسی به من نگوید چه کاری انجام دهم یا ندهد. در این فضا، سازمان وقتی می‌بیند که من به تجربه و خلاقیت علاقه‌مندم، تشویقم می‌کند تا روتین‌ها را کنار بگذارم و کارهای جدید را برای دستیابی به نتایج بهتر تجربه کنم. اینجا فضای یادگیری و کسب مهارت بسیار گسترده است و می‌توانم هر آنچه را که در کسب‌وکارهای دیگر بخواهم یاد بگیرم، اینجا بیاموزم. همچنین، من دوست دارم فردی اثربخش باشم و نتیجه و تأثیر کارم را به وضوح ببینم. این فضا برای ما ایجاد شده که اگر خودمان آگاه باشیم، می‌توانیم برای خروجی‌محوری و نتیجه‌بخشی تلاش کنیم. این موارد به خود ما بسیار وابسته است. اگر سازمان فضای سالمی داشته باشد، زیربنا و ساختار را فراهم می‌کند، اما مهم این است که خودمان چقدر به رشد و توسعه‌مان اهمیت می‌دهیم و از فرصت‌ها استفاده می‌کنیم.