مدتی در این شرکت کار کردم. اوایل شرایط خوب بود، اما به مرور زمان به دلایل بی‌خود و بی‌جهت نیروهای باتجربه را اخراج می‌کردند و به جای آن‌ها نیروهای جدید و بی‌تخصص می‌آوردند. این موضوع خسته‌کننده بود. همه چیز تحت کنترل بود و دوربین‌های زیادی وجود داشت، طوری که احساس می‌کردی دزدی هستی و بالای سرت دوربین گذاشته‌اند. مسخره بود که نیروهای کارآزموده و آموزش‌دیده را اخراج می‌کردند و به جای آن‌ها نیروهای بی‌کفایت و صفر می‌آوردند. بعدها فهمیدم که برخلاف حرف‌های روز اول، در پرداخت حقوق و مزایا بسیار خسیس و کم‌فهم هستند. دلیل اخراج نیروهای کارآزموده هم این بود که نمی‌خواستند حقوق بیشتری بدهند. بسیاری از کارهای مفیدشان، مثل جشن تولدها یا کارهای عجیب و غریب، فقط جنبه ظاهری داشت و برای پوشاندن زشتی‌های محیط بود. گاهی صاحب برند فکر می‌کرد کار بزرگی انجام داده، اما در واقع محیط کاری کثیفی داشت. مدیران شرکت بی‌سواد، حسود و هیز بودند و نگاه‌های زننده‌ای به زنان داشتند. بسیار بی‌ادب بودند و در مقابل جمع، چه مرد و چه زن، از الفاظ رکیک استفاده می‌کردند، طوری که گاهی من به عنوان یک مرد هم معذب می‌شدم. خوبی‌ها و کارهای مفید شما دیده نمی‌شد و به مرور انتظار داشتند همه کارها را انجام دهید. به نظر من، رونیکس جای انسان سالم، وارسته و با شخصیت نیست. هر کسی که این شرکت را ترک کرده، انسان سالم و مفیدی بوده و هر کسی که داخل آن است، احتمالاً مثل خود محیطش، سلامت روانی کمی دارد.