من در شرکت داتین کار می‌کنم و این جملات بیانگر تجربه من است. مدیر من، یک خانم که استراتژی‌اش حق به جانب بودن است، در حضور دیگران به من توهین کرد و بدگویی کرد، طوری که همه به من با نگاه‌های عجیب نگاه می‌کردند. این موضوع برای مدت‌ها به روان من آسیب زد. انگار دستورالعمل این شرکت «تخریب و تحقیر» است و این رویه عادی شده است! حتی اگر از تخریب و تحقیر بگذریم، آیا یک مدیر باید نیروی خود را با دروغ پیش تیم‌های دیگر و هم‌تیمی‌هایش تخریب کند؟ مسخره کند؟ اگر مدیر در مورد نیروی خود دروغ می‌گوید و زیرآب می‌زند، منشأ این رفتار کجاست؟ آیا مدیران بالاتر از شنیدن این حرف‌ها خوششان می‌آید که این فرهنگ شده است؟ آیا مدیران از نیروها به دلیل ضعف‌هایشان می‌ترسند؟ (آن‌ها زندگی یک انسان را خراب می‌کنند و من این را هرگز نمی‌بخشم. در عمرم چنین بحرانی را تجربه نکرده‌ام.)