من در سال 97 به عنوان مشاور IT در یک شرکت کار کردم. آن زمان دانشجو بودم و از شهرستان به تهران آمده بودم. آگهی این شغل را در سایت ای استخدام دیدم و چون به یک کار نیمه‌وقت نیاز داشتم، برای مصاحبه رفتم و استخدام شدم. ابتدا از من سفته گرفتند و قراردادی با بندها و تبصره‌های زیاد امضا کردم. حقوق بسیار کمی داشتند و بیمه را هم بعد از سه ماه ارائه می‌دادند. هیچ مزایایی مثل ناهار، سرویس یا پاداش وجود نداشت. به کارمندان آموزش نمی‌دادند و فقط می‌گفتند خودتان در اینترنت جستجو کنید و یاد بگیرید. بعد از آن، چند امتحان می‌گرفتند و تماس‌های مشتریان را به ما وصل می‌کردند. سرپرست به ما گفته بود اگر میانگین مکالمات کمتر از 15 دقیقه باشد، جریمه می‌شویم و از حقوقمان کسر می‌شود. اگر این اتفاق چند بار تکرار می‌شد، اخراج می‌کردند. همه همکارانم دانشجو بودند. شرکت دو شیفت داشت: شیفت صبح فقط برای دخترها و شیفت بعدازظهر فقط برای پسرها. بعداً فهمیدم که قیمت مکالمات شرکت بسیار بالا است و بسیاری از مشتریان ناراضی بودند. در آن زمان، نرخ هر دقیقه مکالمه 3 هزار تومان بود که خیلی زیاد بود. سرپرست ما آقای ق بود که بسیار بی‌ادب و بی‌فرهنگ بود و دائماً به کارمندان فحش می‌داد و داد می‌زد. من هم بعد از مدتی متوجه شدم که دارند از ما سوءاستفاده می‌کنند و کاری که می‌توانستم در 2 دقیقه انجام دهم را مجبور بودم یک ساعت طول بدهم. این موضوع با وجدان من سازگار نبود و در نهایت همکاری‌ام را قطع کردم.