مدت‌ها بود که دوست داشتم این موضوع را در یک پلتفرم عمومی مطرح کنم تا شاید راه‌حلی برای آن پیدا کنیم. با بیش از پانزده سال سابقه کار و تجربه مصاحبه با اکثر شرکت‌های بزرگ ایران، با قاطعیت می‌گویم که اکثر ما بلد نیستیم مصاحبه کنیم. (حتماً خودم هم زمانی که در نقش مصاحبه‌کننده بودم اشتباهاتی داشتم و الان سعی می‌کنم آن‌ها را تکرار نکنم.) تا به حال با چند شرکت اروپایی هم مصاحبه کرده‌ام. فقط کافی است روند کار را مقایسه کنید. شرکت‌هایی که با آن‌ها مصاحبه کردم، در جلسه اول یک نفر از منابع انسانی با من جلسه گذاشت. او به طور کامل خودش، شرکت، حوزه کاری و ساختار سازمان را معرفی کرد. (حدود ۵ دقیقه) سپس شروع به پرسیدن سوالاتی از من کرد. (خودت را معرفی کن، حقوق درخواستی و سوالات مربوط به منابع انسانی) اگر این مرحله تایید می‌شد، مرحله بعد جلسه فنی بود. در ابتدای جلسه فنی، مصاحبه‌کننده به طور کامل خودش، مسئولیتش در شرکت و سابقه کارش را شرح می‌داد. سپس در مورد پروژه‌ای که آگهی داده بودند، به طور کامل توضیح می‌داد و ساختار تیم را بیان می‌کرد. (چند برنامه‌نویس، مدیر محصول، QA و ...) (حدود ۱۰ دقیقه) بعد از اتمام جلسات، به فاصله ۱ تا ۳ روز به شما بازخورد می‌دادند. مهم‌ترین نکته این بود که در تمام مدت جلسه، شما به عنوان کارجو با فردی صحبت می‌کردید که بسیار ملایم و دوستانه و با لبخند با شما برخورد می‌کرد. احساس می‌کردید که این یک جلسه گپ و گفتگوی دوستانه است، نه یک جلسه سرد و جدی. کارجو احساس ارزشمند بودن می‌کرد. این فرایند چند مزیت دارد: اولاً، وقتی مصاحبه‌کننده در ابتدای جلسه شروع به صحبت می‌کند، یخ جلسه شکسته می‌شود و کارجو می‌تواند اضطرابش را کنترل کند. دوماً، کارجو تا حدودی با شخصیت و سابقه کاری فردی که قرار است در آینده همکار یا مدیرش باشد، آشنا می‌شود. متأسفانه در ایران، اکثر مصاحبه‌کنندگان مانند بازجو وارد جلسه مصاحبه می‌شوند. بدون لبخند و معرفی خود، سوال و جواب را شروع می‌کنند. اغلب سوالات کلیشه‌ای و بدون ارتباط با کاری است که واقعاً در پروژه انتظار دارند. بدون توضیح قانع‌کننده، جلسه را کنسل می‌کنند و رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که از بی‌تجربگی مصاحبه‌کننده ناشی می‌شود. مصاحبه‌کننده عزیز، یک لحظه با خودت فکر کن، شاید آن فردی که جلوی تو نشسته، تجربه‌اش از تو بیشتر باشد و فقط تصمیم گرفته محیط کارش را عوض کند. رفتار از بالا به پایین بسیار نابالغانه است. حتی اگر فرد مناسب سازمان شما نبود، مجبور نیستی او را استخدام کنی، فقط نیم ساعت با احترام رفتار کن.