این هزینه گزاف، نشانه ورشکستگی تدریجی است. اعتبار، اعتماد و اطمینان، بزرگ‌ترین سرمایه و شکننده‌ترین دارایی هر سازمان است؛ از آن محافظت کنید. احتمالاً برخی همکاران متوجه شوند که من کی هستم و شاید همین شناخت، حاشیه و دردسر برایم ایجاد کند، اما دلم را به دریا زدم و در حمایت از حقیقت و درستی، تصمیم گرفتم متنی که خودم به آن یقین دارم را منتشر کنم. من بدون هیچ طرفداری و تنها بر اساس واقعیت‌های موجود اظهار نظر می‌کنم. حتی اگر بزرگ‌ترین شرکت یا سازمان مثل شرکت توسن هم باشی و به اعتبارت خدشه‌ای وارد شود، حتی اگر سه میلیون دلار هم برای سرپوش گذاشتن هزینه کنی، آبرویی که رفته، دیگر برنمی‌گردد. اعتبار در بانک‌ها که قطعاً در ایران بنگاه اقتصادی محسوب می‌شوند، بزرگ‌ترین سرمایه‌شان است. از دست دادن اعتبار یعنی از دست دادن همه دارایی‌های سازمان. من نمی‌خواهم خیلی وارد جزئیات شوم، اما به عنوان مثال، یکی از سرمایه‌های اصلی هر سازمان، یعنی سرمایه انسانی را ذکر می‌کنم که به درستی آن اطمینان دارم. این متن نتیجه‌گیری من از شناختم در این مدت از همکاران کارآفرین و گفتگوهای شخصی‌ام با همکاران، از جمله در حوزه فناوری و نگاه بانک است و به درستی آن اطمینان دارم. ده‌ها و شاید صدها نوشته درباره شخصی که کمتر از یک سال مدیرعامل نگاه بانک شده، وجود دارد. من کم سابقه کار در جاهای مختلف ندارم؛ حدود نوزده سال در هفت جای مختلف کار کرده‌ام و کارآفرین هشتمی هستم. با افراد زیادی کار کرده‌ام و مدیرعامل‌ها و مدیران زیادی دیده‌ام، اما در بدترین جای همکاری‌ام هم چنین چیزی ندیده بودم. تصمیمات و نتایج تصمیماتی که گرفته شده، خسارت زیادی برای کارآفرین داشته، چه از نظر دارایی و سرمایه‌های سخت‌افزاری، نرم‌افزاری و اقتصادی و چه از نظر سرمایه انسانی و اعتبار سازمان. به عنوان مثال، با یقینی که به آن رسیدم، از نظر سرمایه انسانی، سال گذشته در نگاه بانک با شخصی برخورد کردم که در زمینه تحلیل و برنامه‌نویسی سیستم مالی و به طور کلی در مهندسی نرم‌افزار سیستم‌های مالی، از بهترین‌هایی بود که در نوزده سال کارم دیده بودم. به همین دلیل، من و برخی همکاران که درباره‌اش صحبت می‌کردیم، او را تحسین کردیم. بعد از مدتی که ن.م مدیرعامل شد، گفتند این شخص تعدیل شده است. وقتی شخصی با این سطح از توانایی تعدیل می‌شود، فهمیدن دلیلش سخت نیست. با افراد با سابقه شرکت و بانک هم در این مورد صحبت کرده بودم و با خودش هم صحبت کردم. موضوعاتی گفتند که نشان می‌داد دلیل تعدیلش تصمیمات شخصی بوده است. با همه این موارد، به یقین رسیدم و این فقط یک نمونه بود. وقتی قدرتی به شخصی داده می‌شود که در سطح آن جایگاه نیست و شخصیت و ظرفیت آن را ندارد، نتیجه تصمیماتش از دست دادن سرمایه‌های سازمان است. به عنوان مثال، با این تصمیم، سرمایه انسانی سازمان به جایی می‌رسد که استعفا می‌دهد یا مدیرعامل در این جایگاه، تصمیمات شخصی می‌گیرد و سرمایه انسانی سازمان تعدیل می‌شود. وقتی شخصی تا این اندازه ضعیف است و در سطح این جایگاه نیست، دادن قدرت به او اشتباه محض است. نتیجه این اشتباهات، خسارت زیاد بوده و بدترین تنبیه این اشتباهات، از دست دادن اعتبار سازمان است. این از دست دادن اعتبار کارآفرین، خواه ناخواه روی همه نیروی انسانی سازمان، از مدیرعامل بانک تا پایین‌ترین سطوح، تأثیر منفی می‌گذارد. برای اینکه عمق حرفم را درک کنید، اعتبار کارآفرین را از نگاه افراد خارج از کارآفرین، چه به عنوان مشتریان سازمان، چه به عنوان سازمان‌های نظارتی و چه به عنوان نیروی انسانی در شرکت‌های دیگر، در سال قبل و سال جاری مقایسه کنید. آن‌گاه به عمق از دست دادن بزرگ‌ترین سرمایه، یعنی اعتبار، می‌رسید. مدیران ارشد بانک بهتر است الان برآورد کنند که با این تصمیم چه چیزی به دست آورده‌اند و چه چیزی از دست داده‌اند؟ وقتی به این برآورد نگاه کنید و ببینید که به دلایلی که گفته می‌شود، این شخص یعنی ن.م برای درست کردن سابقه و رزومه مدیرعاملی سفارش شده است (چیزی که مدیران تصمیم‌گیرنده به دنبالش بودند)، در مقابل، تا چه اندازه بانک اعتبار از دست داده است، هرگز این تصمیم را نمی‌گرفتند. در نهایت، جمع‌بندی من این است که همه این از دست دادن اعتبار، نتیجه تصمیم بسیار اشتباه در به قدرت رساندن شخصی با سطح مدیریتی بسیار بسیار پایین بوده است. اشتباهی تا این اندازه تأثیرگذار از سوی مدیران ارشد بانک، بسیار بسیار حیرت‌آور است.