من بسیار خوشحال بودم که از طرف این شرکت برای مصاحبه دعوت شدم، اما به محض ورود متوجه شدم که این شرکت با تصوری که از یک شرکت حرفه‌ای داشتم، تفاوت زیادی دارد. ایکاش قبل از آن تجربیات دیگران را خوانده بودم. محیط شرکت بسیار شبیه به دبیرستان بود؛ تفکیک جنسیتی وجود داشت و هر طبقه مختص یک جنسیت بود. در مصاحبه اول به من گفتند که دوست ندارند همکاران با هم دوست باشند تا همه چیز دور از حاشیه باشد. از همان لحظه باید متوجه می‌شدم که اینجا محیط دوستانه‌ای ندارد. زمان ناهار فقط ۱۵ دقیقه است و همه پشت میزهای خود غذا می‌خورند. اگر کار پیش بیاید، باید حتی با دهان پر کار را انجام دهید. اگر بخواهید بلند شوید، به شما تذکر می‌دهند که بنشینید. برخی افراد در دستشویی سیگار می‌کشند و یک بار که وارد شدم، سرم از دود گیج رفت. با وجود جداسازی جنسیتی، از خانم‌ها انتظار می‌رود که شال سر کنند. قراردادی که می‌بندند حتی اجازه عکس گرفتن از آن را نمی‌دهند و در آن حقوق وزارت کار را قید می‌کنند. حقوق‌ها را در دو کارت واریز می‌کنند تا نتوانید برای کم‌کردن بیمه شکایت کنید. حتی به برخی افراد حقوق توافقی را نمی‌دهند و بهانه می‌آورند که حقوق وزارت کار است. دو پیشنهاد دارم: اگر برای خودتان، روانتان و توانایی‌هایتان ارزش قائل هستید، وارد این مدرسه با ناظم‌های سخت‌گیر نشوید. اگر هم وارد شدید، در نوشتن قرارداد بسیار دقت کنید. حواستان به بیمه و مبلغ پرداختی آن باشد تا سرتان کلاه نرود و بدانید ممکن است پولی که شفاهی قبول کرده‌اند را نپردازند. درباره اضافه کاری حتماً توافق کنید که چه زمانی و چقدر پرداخت می‌شود. این را هم بگویم که در محیط سمی آنجا، اکثر افراد سمی می‌شوند و به هم توهین می‌کنند. چند نفری با یک نفر درگیر می‌شوند و خاله‌زنک‌بازی زیاد است. به همین دلیل بسیاری استعفا می‌دهند و این دلیلی است که هر سایتی را باز کنید، آگهی استخدامی این شرکت را می‌بینید.