چند سالی است که در یکتانت کار می‌کنم و این تجربه واقعی من از این شرکت است. در گذشته، فضای کاری در یکتانت برای همه بهتر بود. همه با هم دوستانه کار می‌کردند، به ساعت کاری اهمیت نمی‌دادند و به یکدیگر کمک می‌کردند. فیدبک‌ها به راحتی داده می‌شد و همه چیز صمیمی بود. اما الان اوضاع فرق کرده است. منابع انسانی بسیار ضعیف عمل می‌کند و مدیران منافع‌طلب هستند. رفتارها ناعادلانه است؛ حقوق برخی افزایش یافته و برخی دیگر بدون دلیل قانع‌کننده تغییر نکرده است. مدیران جدیدی که وارد شده‌اند، دوستان خود را استخدام می‌کنند. مدیران اکانت و پرفورمنس خود را کامل می‌دانند و نگاه دستوری و از بالا به پایین دارند. مدیر فروش ظاهر فریبنده‌ای دارد اما فشار کار را به تیم تحمیل می‌کند و فقط به منافع خود فکر می‌کند. قائم‌مقام مدیرعامل خنثی است و کسی نمی‌داند در اتاقش چه می‌گذرد. نماینده جدید مدیرعامل نیز اضافه شده که خود را بسیار قبول دارد و در همه‌چیز دخالت می‌کند، اما در عمل کارایی چندانی ندارد. مدیر اصلی یکتانت همیشه در نظر کارمندان خوب بوده، اما الان به نظر می‌رسد از اتفاقات درون شرکت بی‌خبر است و انتخاب‌هایش عجیب و سوال‌برانگیز است. وقتی مدیر منابع انسانی ضعیف باشد، بی‌نظمی و نارضایتی در شرکت افزایش می‌یابد. بسیاری از همکاران، مانند من، با افسوس به فکر استعفا و تغییر شغل هستند. خیلی از کسانی که رفتند، با ناراحتی شرکت را ترک کردند. چون دیگر نمی‌شود به مدیران فیدبک داد، بهبود اوضاع و بازگشت به شرایط گذشته بعید به نظر می‌رسد.