به نظر من این شرکت ابتدا با شعارهای فریبنده راه‌اندازی شد و در ظاهر پیشرفت خوبی داشت، اما با رفتن بنیان‌گذاران اولیه، به تدریج رو به زوال رفت و مدیران عامل بعدی غیرحرفه‌ای و نابلد جایگزین شدند. متأسفانه در شرکت دو دسته همکار قدیمی بانکی و همکار جدید شرکتی وجود دارد که فرهنگ سازمانی شرکت به‌جای تشویق به کار حرفه‌ای، به زیرآب‌زنی و تشکیل گروه‌های خاص تشویق می‌کند. اگر کسی بخواهد به اهداف درست و کار حرفه‌ای یا حتی متوسط بپردازد، طرد شده و مجبور به ترک مجموعه می‌شود. این قانون نانوشته اکثر مدیران و همکاران شرکت است و تنها راه ماندگاری، باندبازی است. کسانی که در شرکت مانده‌اند یا جای دیگری برای رفتن ندارند یا تازه‌وارد هستند و هنوز درگیر حاشیه‌ها نشده‌اند. همچنین پس از انتقال اطلاعات core banking به شرکت بانک رقیب، عملاً هیچ سیستم مناسبی برای حفظ و نگهداری داده‌ها وجود ندارد. با این حال، سرمایه بانک همچنان صرف تغذیه این شرکت می‌شود و آینده آن نامشخص است. برخی همکاران با قرارداد ثابت بانک، نه به پیشرفت شرکت اهمیت می‌دهند و نه به حفظ آن، زیرا در صورت نابودی شرکت، به بانک بازمی‌گردند و تنها برای منافع شخصی خود تلاش می‌کنند. همکاران جدید شرکتی نیز گاهی تحت تأثیر این فرهنگ بد سازمانی قرار می‌گیرند و برای بقا با مدیران سازش می‌کنند، مگر آن‌هایی که باهوش و متعهد به ارزش‌های حرفه‌ای هستند که دیر یا زود مجبور به ترک سیستم می‌شوند. متأسفانه مدیران و هیئت مدیره ارشد برای این شرکت دل نمی‌سوزانند و شرکت به محلی برای تطمیع افراد (قدیمی و جدید) تبدیل شده است. حیف از مدیران ارشد قدیمی بانک کارآفرین (مانند دکتر ع و دیگران) که شرکتشان این‌گونه به دست افراد نالایق افتاد.