ینکه در شرایط بحرانی مانند سرمای شدید و ناترازی انرژی، شرکت‌هایی مانند خدمات انفورماتیک به جای رعایت حقوق و وظایف اجتماعی خود، پرسنل را مجبور به حضور در محل کار می‌کنند، نه تنها غیرقانونی بلکه غیر انسانی است. در حالی که شرکت‌های مشابه و حتی بانک‌ها به دلیل حفظ ایمنی کارکنان و مدیریت منابع، تعطیل شده‌اند، چنین تصمیماتی از سوی این شرکت نه تنها بی‌مسئولیتی مدیریتی را نشان می‌دهد بلکه تأثیرات منفی بسیاری بر روی پرسنل و خانواده‌های آنها خواهد گذاشت. پرسنل این شرکت‌ها با حس بی‌ارزش بودن و عدم احترام مواجه می‌شوند. این تجربه تلخ نه تنها باعث کاهش انگیزه و بهره‌وری کارکنان می‌شود بلکه احساس عدم امنیت شغلی و روانی را نیز به همراه دارد. بی‌توجهی به نیازها و حقوق کارکنان در این شرایط بحرانی، تنها به نارضایتی و ناامیدی عمومی دامن می‌زند. علاوه بر این، عدم پرداخت مزد اضافی برای کار در روزهای تعطیل، نشان‌دهنده بی‌عدالتی و سوءاستفاده از شرایط است. کارکنانی که در این شرایط مجبور به کار می‌شوند، با افزایش فشارهای مالی و روانی مواجه می‌شوند. این نوع رفتار مدیریتی نه تنها قوانین کار و حقوق انسانی را نقض می‌کند بلکه باعث ایجاد فضای کاری ناپایدار و عدم اعتماد بین مدیریت و کارکنان می‌شود. همچنین، علیرغم افزایش بهره‌وری به دلیل پیشرفت تکنولوژی، این گونه اقدامات شرکت و سابقه طولانی آن در شرایطی که برای سال جاری حداقل بیش از ۵۰ ساعت از حق اضافه کاری پرسنل کاسته شده است، نشان می‌دهد که در انتخاب این شرکت برای همکاری باید احتیاط کرد. چنین رفتارهایی باعث کاهش اعتماد و رضایت کارکنان و در نهایت زیان‌های بلندمدت برای شرکت خواهد شد. ضمن اینکه در ایام، پرسنل بدون تمرکز در محل کار حاضر می شوند و شروع به مقایسه شرکت و مدیران آن با شرکت های مشابه و مدیران آنها می کنند، به عنوان مثال در دور همی هایی که در نقطه به نقطه شرکت برگزار می شود نام شرکت هایی مثل هلدینگ تفتا، شرکت DPI و شرکت های رغیب و مشابه شرکت خدمات انفورماتیک را می شونید که یا تعطیل شده اند، یا صرفاً با پرداخت مزد ایام تطیل کاری از پرسنل خواسته اند که در محل کار حاضر شوند در حالی که خدمات انفورماتیک، در صورت عدم حضور پرسنل، آنها را مجبور به اخذ مرخصی روزانه می کند، بسیار عجیب است. ظلم به کارکنان و مصرف آب و برق و گاز و انرژی بدون خروجی از اقداماتی که است سالهاست در شرکت خدمات انفورماتیک انجام می شود و مدیران از شرکت کاملاDisconnected شده اند. در نهایت، وظیفه اجتماعی شرکت‌ها در چنین شرایطی حفظ سلامت و ایمنی کارکنان و انجام مسئولیت‌های اجتماعی است. اجبار پرسنل به حضور در محل کار بدون پرداخت مزد اضافی و بی‌توجهی به شرایط بحرانی، تنها باعث افزایش نارضایتی، کاهش اعتماد و بهره‌وری کارکنان و در نهایت ضررهای بلندمدت برای شرکت خواهد شد و شرکت امسال با این کارها خودش من را به اطمینان 100% برای جدایی رساند.