فلای تودی

من تجربه ای که داشتم این بود که وقتی درخواست قراردادمو کردم گفتن مدیر مجموعه بیکار نیست که قرار شما امضا کنه ... ازتون هم ی سفته ۳۰۰ تومنی میگیرن که حتی رسید شو هم نمیدن تو قرار داد بندهای غیرقانونی مینویسن

تو این شرکت فامیل مدیرعامل که هیچ دانشی ندارن خیلی راحت سر کارمندا داد میکشن. کلا رفتارشون خیلی تنده. نمیدونم فکر کردن کی هستن. هرکیو دیدی با اخم رد شد بدون فک و فامیل مدیره. اینجا ی دقیقه دیر برسی از حقوقت کم میشه اما تا نیم ساعت بعد از ساعت کاری بمونی بهت اضافه حقوق نمیدن و بعد نیم ساعت تازه حسابه. اگر محیط کار برات مهمه اینجا نیا. ماهم که اینجاییم قطعا بخاطر اینه که تا جای جدید پیدا نشه بخاطر شرایط مالی نمیتونیم بزنیم بیرون ازین دیوونه خونه

کار کردن تو فلای تودی یعنی کار توی جهنم، پادگان، زندان یا هرچیز بدی که فکرشو کنید. من هم قبل ورود ب فلای تودی اومدم ویکی تجربه رو هوندم و باور نکردم. گفتم خب همه جا همینه یکم شلوغش کردن. ولی وارد که شدم هر روز کامنت لچه های اینجا رو لایو دیدم جلو چشمم! خواهش میکنم نرید ب این شرکت. اینجا چیزی به اسم مدیر و کارمند و دولوپر و طراح و .. وجود نداره. همش یک نفره. مدیرعامل! برای هر کد هر متن هر استوری و هر محتوای و هر دیزاینی ک فک کنسد تنها یک نفر هست که تصمیم میگیره. مدیرعامل و کارمندا عین رباط فقط و فقط کاری ک اون بخواد انجام میدن. اجازه خروج از شرکت ندارید. هر حرفی بزنید ممکنه کناردستیت بره گزارش بده... خیلی مسمومه.. خیلی

اینجا فشاره کار زیاده یه وقتایی مجبوریم تعطیلات هم بیاییم شرکت که کارا برسه وگرنه فروش کم شرکت میفته گردنمون و مدیرعامل عصبانی میشه اما تیم خیلی خوبی داریم پروژه رو که تحویل دادیم پاداششو گرفتم و از طرف شرکت هم بدون هزینه رفتم یک سفر چند روزه با همکارام که خاطره ی بی نظیری بود من سه تا شرکت بودم همه اشون هم خوبی داشتن هم بدی هیچ جا بهشت نبوده و فکر میکنم بی مهری شده به یک سری شرکتها مشکلات شخصی و مشکلات کاری شاید قاطی شده نمیدونم فقط میدونم که با تیممون حالمون خوبه

من یک روز و نصفی تو واحد فنی این شرکت کار کردم و تجربه مو بعد از ۵ ۶ ماه اینجا مینویسم. اونجا به واحد فنی میگن واحد IT روز ورودم، سه چهار نفر بودیم. بهمون شرکت رو نشون دادن و میان وعده فقط یک دستگاه قهوه ساز تک کاربرده با چایی داشتن. ناهار یا میان وعده ثابتی نمیدن. از اون ۴ نفر، بعدا فهمیدم یک نفر دیگه مونم بعد کمتر از یک ماه اومده بیرون. یک ساعت اول از یکی از بچه های همون تیم ایمیل خوشامد گویی و آشنایی با کل تیم رو گرفتم. اون خانومی‌که ایمیل زد خیلی خوش برخورد بود و اومد بعد ایمیل برام توضیح داد اینجا چه مدلی هست و جای پیشرفت داری و... کسی بودن که میدیدم با همه بچه ها خوش برخورد بودن. یک نوشته کامل از بیزینس شرکت بهم دادن، فیلم آموزشی‌ که ضبط کرده بودن، نحوه تعریف تسک و ... و در آخر دسترسی به کدها رو که داده بودن بررسی کردم کخ کاش بررسی نمیکردم. حالا میگم چرا. تا اینجا همه چی خوب بود و با وجود اینکه آدم ساکتی هستم و به سختی با کسی ارتباط میگیرم، از تیم و شوخی ها و فضای کولی که داشت، داشت خوشم میومد اما همین خانومی که میگم رو مثلا یک دفعه مدیرعامل صدا زد و بعدش که اومد ادامه حرفشو بزنه همش نفش عمیق میکشید. یک نفر دیگه شونه هاشو ماساژ میداد که خونسردی تو حفظ کن . چند دقیقه بعدش که این خانوم رفت پیش یکی دیگه از بچه ها، یک دفعه مدیر عامل اومد بالا سر همشون و بلند گفت بهتون میگم بدون تایید من کد نمیزنین. اونام از ترس گفتن باشه و بعد اینکه رفت اعصابشون به هم ریخت از همون اول کار، بچه هارو میدیدم که از شدت فشار عصبی گونه با هم برخورد میکردم و بعضی ها همدیگرو یک جورایی میفروختن. مثلا میگفتن این خراب کاری رو فلانی کرده... چند ساعت بعدش،یک پروداکت یا مدیرپروژه یا نمیدونم چی کاره دیگه ای که داشت با بغل دستیم صحبت میکرد، اینقدر تهدید آمیز و تحقیر آمیز صحبت کرد که من شرمنده شدم. کدهای سمت بک اندشون به شدت کثیف و تکنولوژی ۱۰ هزار سال پیش. اصلا پیشرفتی نمیکنین و همون روز اول که پیشنهاد تغییرش رو دادم نه تنها حاضر نبودن ارتقا بدن، بلکه به شوخی گفتن یک روزه اومدی اینجا تز نده ! با افکاری درگیر رفتم خونه و با پدرم صحبت کردم. ایشون گفتن نرو ولی من باز فردا صبحش اومدم شرکت. خواستم برم سوپری تو خیابان گوهری، گفتن اجازه خروج نداری، زنگ زدم پیک بیاره، پیک میگفت بیا پایین بگیر میگفتم نمیشه، پیک میگفت مگه زندانی! باورش نمیشد ! همون روز دوم، وسط روز و ظهرش، پک ولکامشون که اون موقع خودکار و بگ بود، گذاشتم و زدم بیرون و از فرداش نیومدم. شرکت بعدی که اومدم سر کار به بچه هاشون میگم چجوری یک روز فلای تودی چه جوری بوده، میگن از پیش اون مدیر دیوونه اومدی ؟! میگم یک روز اونجا بودم که حتی تو رزومه ام نیست. با این بازخورد در شرکت های دیگه، اگر اونجا بودین و خواستین بیاین بیرون و ازتون پرسیدن، بگین همون دلیل همیشگی و همگانی ! همه میدونن دیوونه خونه است. ناراحتم که حدود سه هفته وقتم و انتخابم رو گذاشتم روی اون شرکت و به شرکتی که همزمان با اونجا قبول شدم، مذاکره نکردم صرفا برای برندشون. خداروشکر زود فهمیدم و جلو ضرر گرفتم و الان در شرکت دیگه ای مشغول به کار هستم. به پیشنهاد همکارانم تجربه یک و نیم روز کاری در این شرکت رو نوشتم که شما با چشم باز انتخاب کنید و وقتتون هدر نره.

نمیدونم از کجا شروع کنم. منم مثل خیلی ها وقتی اسم فلای تودی میومد اولین چیزی که به ذهنم میرسید این بود: بزرگترین آژانس هواپیمایی ایران. من هم برای یکی از موقعیت های شغلی این مجموعه اقدام کردم و خیلی زود با من تماس گرفتن. مثل اکثر شما ها توی همین سایت تجربه عزیزانی که قبل از من وارد شرکت شدن رو خوندم و بزرگترین اشتباهم این بود که با وجود تمام این صحبت ها و تجربیات برای مصاحبه رفتم و پس از حدود 2 مصاحبه استخدام شدم. شرکت از لحاظ دکوراسیون ظاهر مدرن و خوبی داره و اول که وارد میشین کمی تحت تاثیر این ظاهر مدرن پیش خودتون فکر میکنید که حتما با شرکت حرفه ای و مدیران کاربلد روبرو هستید. اول به شما تو اتاق اموزش به اصطلاح کار رو یاد میدن بعد هم فرستاده میشید به میز کار برای شروع کار اصلی. اولین چیزی که تو ذوقم خورد و در واقع شوکه ام کرد داد زدن مدیران بود. ای کاش فقط داد زدن بود اما علاوه بر داد زدن از کلمات بد هم استفاده میکردن که برای من یکی غیر قابل هضم بود و هیج وقت هم باهاش کنار نیومدم. مسئله دوم سوپروایزر بخش خودم بود که یک آدم هرچند کاربلد اما بشدت نچست و بدون حس کار تیمی بود. کم ترین کمکی نمیکرد و فقط ایراد میگرفت. حجم کار وحشتناک بالا بود و ریسک اشتباه زیاد. مورد دوم نبود امنیت شغلی بود. در واقع برای فلای تودی مهم نیست چند سال شما بعنوان پرسنل براش کار کردین و چقدر تبحر دارین و زحمت کشیدین، به راحتی اخراجتون میکنن. این اتقافات برای دستکم 5 نفر از همکاران من افتاد و متاسفانه فلای تودی منابع انسانی بشدت ضعیف اما پر ادعایی داره و تو اون بازه ای که عملا ما خیلی از همکارانمون رو بخاطر دلایل احمقانه از دست داده بودیم هیچ نیروی جدیدی به تیم اضافه نشد و این اتفاق توی تابستون افتاد که های سیزن حساب میشه. مسئله سوم قوانین پادگانی این مجموعه است مثلا حق نداری حتی 1 دقیقه دیر کنی و اگه دیرکنی باید برای همه شیرینی بگیری و خودتون حساب کنید با این گرانی افسار گسیخته چقدر این مسئله میتونه اذیت کننده باشه. یا اینکه اگه وارد ساختمان شدی حق خارج شدن نداری. فضای کاری هم سمیه و همیشه باید مراقب باشی تا زیر آبتو نزنن. خیلی طول نمیکشه که بخاطر همین فضای پر استرس و سمی انواع اقسام بیماری های روانی به سراغتون میاد مثلا خود من تبدیل به یه آدم پر استرس و بی اعصاب شدم و بارها داخل خونه از کوره در میرفتم که خیلی دید منو نسبت به خودم و همینطور شرکت منفی کرد. در آخر با اینکه خیلی زحمت کشیده بودم و با کلی امید و آرزو به این شرکت اومده بودم تصمیم به جدایی گرفتم اما تازه فهمیدم فلای تودی تو اینجا هم سعی میکنه حسابی اذیتت کنه و باید برای استعفا 2 ماه دیگه هم کار میکردم که واقعا رو مخ بود اما تحمل کردم و این کار رو انجام دادم. در آخر اصلا این شرکت رو برای کار پیشنهاد نمیکنم و بهتون میگم مهم نیست چه مقدار حقوق بهتون پیشنهاد دادن ارزش از دست رفتن اعصاب و روانتون رو نداره. یه چیز دیگه ای که یادم رفت سفته های غیر قانونی هست که ازتون میگیرن اونم با ارقام بسیار بالا مثلا 300 تا 500 میلیون سفته میگیرن تازه باید بنویسید عندالمطالبه یعنی اینکه اگه خسارت بزنید به راحتی میزارن اجرا. به هیچ عنوان این اشتباه رو نکنید که سفته بدید چه برسه به اینکه عندالمطالبه باشه. خواهش میکنم قبل از اینکه وارد مجموعه بشید خوب فکر کنید و تجربیات افراد رو در اینجا به دقت بخونید تا الکی وقت، انرژی و ذهن تون رو فدای آدم های سمی اون شرکت نکنید.

دوستان عزیز. کارجویان عزیز از اونجایی که ویکی تجربه گفته مشکل و راه حل رو بگید، میگیم شاید کار ساز باشه، شما هم تصمیم بیگیرید چندین مشکل ریشه ای داره این شرکت : بی احترامی به نیروها، لود کاری بسیار زیاد، استرس زا بودن محیط، عدم اجازه برای سیگار کشیدن، گرفتن گوشی های موبایل از شیفت شب، عدم اجازه برای بیرون رفتن ۵ دقیقه ای از شرکت بدون هماهنگی، نباید روی میز کاری خودت از بعد ساعت ۹، نون تازه و پنیر باشه و اگر تو دوربین ببینن، توبیخ میشی (کلا صبونه نباید باشه)، عدم شناوری حتی ۱ دقیقه، دیر هم بیای تا ۵ روز میتونی مرخصی اول وقت بزنی بقیه اش از حقوقت کم میشه،‌کم کردن ساعت اضافه کاری برای مدیریت هزینه هاشون با وجود لود کاری بالا راه حل پیشنهادی: تغییر شیوه تربیت خانوادگی ( اگر نشه، حیف کودک های جدید این خاندان) که تقریبا غیر ممکن هست، تراپی رفتن و مدیریت خشم یاد گرفتن، برنامه ریزی برای کارها و لود کاری رو طبق برنامه جلو بردن، اسموکینگ روم درست کردن (روی تراس امکانش هست)، چشم نداشتن به گوشی پرسنل و خشمگین نکردن آنها، عدم ایجاد محدودیت ورود و خروج و نهایتا اجازه هماهنگی صرفا با مدیر مستقیم، خودتون هم بیاین نون پنیر بخورین ما بخیل نیستیم، شناوری رو از یک دقیقه شروع کنین، به خدا درد نداره، کم کم عادت میکنین، مدیریت هزینه با کم کردن ساعت اضافه کاری درست نمیشه، با اخلاق خوب و عدم فراری دادن نیرو ها، هزینه ای که برای پرورش نیرو میکنین رو میتونین مدیریت و جایگزین کنین خوبی هاش: روزایی که مدیران رو مود خوب باشن، شما هم حالتون خوب و ذوق میکنین، حقوقتون رو نهایت با یک روز تاخیر میگیرین، خوشبو کننده هوا بعضی جاها گذاشتن اما بازم سالن اصلی طبقه ۴ تهویه اش خوب نیست،یکی از شرکتای همراه اول یکم از سهامشو خریده که شاخ شدن، خیلی تحقیر میشین و این باعث میشه مرد بار بیاین و جاهای دیگه متوقع نباشین، همچنین اگر سربازی نرفته باشین تو سربازی جا نمیخورین از برخورد فرمانده، با مامان بابا های کارفرماها آشنا میشین، با خانواده کارفرما آشنا میشین، هر روز که میاین یکی از صمیمی ترین همکاراتون نیست و بنابرای هر روز ی سورپرایز و هیجان باحال تجربه میکنین خلاصه هرچی از خوبی هاش بگم کم گفتم، فقط اینکه به درد کار اولی ها میخوره و اینکه یکم تجربه کسب کردین برین بیرون، حتما تراپی برید که در حین کسب تجربه دیوونه نشید، آها hr اش مثل س.ا.و.ا.ک میمونه اگر خیلی دوست دارید حال و هوای انقلاب رو تجربه کنین، با این دوستان کلی شبیه سازی میشه خلاصه که خوش میگذره

من مدتی توی این شرکت کار کردم شرکت بدی نیست ولی نمیتونم بگم عالیه خیلی میکرومنیج میکنن و با اینکه تلاش میکنن ولی سنتی رفتار میکنن. اگر تجربه های اولتونه بد نیست امتحان کنید خیلی چیزا میتونید یاد بگیرید از این نظر ها خیلی مثبت

من برای یک پوزیشن محصولی، یک مصاحبه با HR داشتم و یک مصاحبه هم با تیم پروداکت این شرکت. بعد از مصاحبه تماس گرفتن و گفتن که منو تایید کردن و باید برای استخدام مدارک ببرم. توی همین فاصله نظراتی که توی این سایت و توی توییتر ثبت شده بودن رو خوندم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که بیکاری بهتر از کارکردن توی اینجور شرکت‌هاست. حتی توی هر دوتا مصاحبه ازم پرسیدن "اگه توی یک جلسه مدیر عامل سرت داد بزنه واکنشت چیه؟" که دقیقا همین سوالشون نشون میداد مطالبی که بقیه دوستان درباره توهین و فحاشی مدیرای این شرکت گفتن، درست بنظر می‌رسه؛ بنظر خودم هم احتمالا اینجور اتفاقات توی این شرکت زیاد رخ میدن وگرنه دلیلی نداشت این سوال توی هر دو تا مصاحبه پرسیده بشه :) یکی دیگه از دلایل اصلی منصرف شدنم، درخواست سفته با مبلغ بالا بود. شرکتی که هم سفته با مبلغ بالا میگیره و هم اجازه خروج از شرکت رو به کارمندهاش نمیده (حتی برای مسائلی مثل سیگار کشیدن یا رفتن به سوپرمارکت)، مشخصه که هیچ ارزشی برای نیروی انسانیش قائل نیست و شرکت رو با زندان اشتباه گرفته! به علاوه، همونطور که از تجربه‌ها و کامنت‌های ثبت شده توی این سایت مشخصه، بین نیروهای این شرکت چالش‌های زیادی وجود داره و این نشون دهنده ضعف مدیریت و تیم منابع انسانی این مجموعه‌ست؛ توی همچین شرکتی بجای اینکه تمرکز آدم روی عملکرد و پیشرفتش باشه، مجبوره تمرکزشو بذاره روی اینجور حاشیه‌ها. درنهایت باید بگم که من از صحت نظرات منفی که اینجا ثبت شدن اطمینان نداشتم، اما با توجه به دوتا مصاحبه ای که با این شرکت داشتم، متوجه شدم تشابهات زیادی بین گفته‌های مصاحبه‌کنندگان و تجربه‌های ثبت شده در این سایت وجود داره که با در نظر گرفتن سفته 200 میلیونی، اصلا ارزش ریسک کردن نداشت.

اگر به دنبال شرکتی بدون ساختار انسانی، محیط سمی، غیر حرفه ای ، فاقد هر گونه حس همدلی، مشارکت، تجربه رهبری، غیر قابل تغییر، با نرخ وحشتناک جابجایی نیروی انسانی، با تجربه قلدری سازمانی، شنیدن الفاظ رکیک از طرف مدیران سازمان، پایان همکاریهای غیر حرفه ای و آشویتس وار هستید که اتفاقا اسم و رسم خوبی داشته باشه ، پروژه های موفق در پرونده داشته باشه، حقوق به موقع پرداخت کنه، در مقابل سفته های سنگین دریافت کنه و در انتها برای پرداخت سنوات به شما تهمت دعوا، فحاشی و غیره نسبت بدهند و از تعداد زیاد پرونده های اداره کار ابایی نداشته باشند ، چون آدمها اینقدر آزار میبینند که فرار رو بر قرار ترجیح میدهند و اگر به دیدن در باغ سبز علاقمند هستید ، به فلای تودی خوش آمدید. اگر از اقوام و یا نیروهای قدیمی رسوب کرده نباشید هم هر روز صبح به جای یکی ، سه عدد سرترالین لای نون بگذارید محکم بپیچید و میل بفرمایید، بلکه دوام بیاورید!

پروداکت منیجرهای فلای تودی در مدیریت پروژه بسیار تخصصی کار میکنن به تازگی هم فیچرهای جدیدی روی سایت گذاشتن که خیلی جالبه این نشون دهنده توانمندی در مدیریت مجموعه و پروژه هستش . از منابع انسانی کمال قدردانی و تشکر میکنم به خاطر این تیم خوب

با سلام خدمت همه خوانندگان این پست در اینجا من سعی می کنم بدون جانب داری و طرفداری از تجربه خودم در این مجموعه به اشتراک بگذارم. اول من لازم ذکر کنم ساختار منظم داشتن با ساختار پادگانی کاملا متفاوت است و لزوما با داشتن سیستم پادگانی به دستاوردهای منظمی نمیرسیم. شرکت به شدت خانوادگی است و مدیر عامل آدم بی ادبی است و حداقل احترام متوجه نیست! شرکت به نوعی برده داری هست. همه جا دوربین نصب شده و مدیر عامل محترم خودشون رصد میکنند :)) این شرکت در واقع همون آژانس های سنتی خرید و فروش بلیط قدیمی هست و سعی می کنه و دوست دارند که پوسته ای جذاب و جدید داشته باشه. بزارید به صورت خلاصه و تیتر وار خدمتتون عرض کنم: - عدم رعایت حداقل حفظ حریم شخصی (حتی برای تلفن صحبت کردن) - عدم اجازه خروج از محیط کار در حد دم درب شرکت - گرفتن سفته با مبالغ بالا - عدم تحویل قرارداد کار به پرسنل - نداشتن حداقل ساختار صحیح با داشتن حداقل قدرت اجرایی - عدم داشتن امنیت شغلی - عدم داشتن آرامش کاری - تواین محیط همکارها معمولا باهم صحبت نمی کنند که شایدلو نرند و شب گشتاپو نیاد بالای سرشون تو آسایشگاه:)) دوست عزیز به نظرم اگر شرکت دیگری در زمان واحد بهتون پیشنهاد داد این سمتی نیاید. یک نکته دیگر قسمت به اصلاح منابع انسانی خیلی خسته ای داره! مزایا : - پرداخت حقوق در سرماه :| - پرداختی متناسب با رنج مارکت امیدوارم مفید بوده باشد و ممنون از پایگاه اطلاع رسانی محبوب ویکی تجربه :*

ظاهر و فضای خوبی داره و البته که بقیه شرکتهای این چنینی هم این حداقلیات رو دارند. برای مصاحبه رفتم و با ۴۰ دقیقه تاخیر HRشون تشریف آورد و برخورد مودبانه‌ای داشتن و شروع کردن به صحبت درمورد فقط و فقط فرایند استخدام و درمورد شیفت و سفته(با مبلغ بسیار زیاد نسبت به این پوزیشن) و بیمه و... صحبت کردن و هرچیزی هم درمورد شکل کارشون پرسیدم گفتن که بعدا بهم میگن و هیچ حرف دیگری بغیر ازین موارد شکلی نزدن و کلا ۵ دقیقه بیشتر طول نکشید. ای کاش کمی دوستانه‌تر رفتار کنن و همون اول کار ذوق آدم رو کور نکنن. من اگر HR شرکتم اینطوری مصاحبه میگرفت یا میخواست کسی رو استخدام کنه قطعا فکر میکردم که با شرکت دشمنی داره.

اول از همه باید بگویم که در مورد ساعت کاری خیلی سخت‌گیری می‌کردند و اگر کمی دیر می‌رسیدی، از حقوقت کم می‌کردند و تاخیرت رو ثبت می‌کردند. این موضوع واقعاً آزاردهنده بود و انعطاف‌پذیری لازم رو نداشتن. اما از طرفی، خوبی‌هایی هم داشتند؛ مثلاً در پرداخت حقوق خیلی خوش‌قول بودند و از همان ابتدای مسیر شغلی‌ام به من آموزش‌های خوبی دادند. یکی از چیزهایی که تو ذهنم مونده، اینه که در روزهای شلوغ به ما بلیط کنسرت دادن و اون شب واقعاً عالی بود. در کل، تجربه خوبی داشتم، هرچند بعضی چیزهایی که اینجا نوشته شده رو من تجربه نکردم.

من برای مصاحبه به این شرکت رفتم و هم مصاحبه منابع انسانی و هم مصاحبه فنی بسیار خوب و باکیفیت برگزار شد. محیط شرکت جذاب بود و شرایطشان هم معقول. هنوز نتیجه مصاحبه‌ام مشخص نیست، اما آمدم اینجا بنویسم چون فکر می‌کردم این سایت قرار است به من کمک کند تا شرکت بهتری برای آینده پیدا کنم. اما الان که در آستانه تغییر شغل هستم و می‌خواهم برای مصاحبه بروم، هر شرکتی را که سرچ می‌کنم، فقط درباره بدی‌هایش صحبت شده است. عجیب است که حتی شرکتی که الان در آن کار می‌کنم و به شدت از آن راضی هستم (فقط چون پنج سال است در یکجا مانده‌ام و از نظر مالی و تجربه نیاز به تغییر دارم) وقتی سرچ کردم، دیدم که دیگران چیزهای بدی درباره آن گفته‌اند. من چه جایی دارم این همه سال کار می‌کنم؟ پس چرا این چیزهایی که می‌گویند را ندیدم؟ خواستم بگویم که رسالت اینجا کمک به افرادی مثل من بود، اما الان شده جایی برای افرادی که نمی‌توانند رو در رو مشکلاتشان را بیان کنند و می‌آیند اینجا خودشان را تخلیه می‌کنند، آن هم به هر قیمتی. و خیلی متاسفم.

شرکت نه هزینه کیک تولدها را پرداخت می‌کند و نه میان وعده به کارمندان می‌دهد. به زور ماهانه ۳۳۰ هزار تومان از کارمندان می‌گیرند و آن را به حساب مدیر محصول واریز می‌کنند. روز چهارشنبه از همان پول خود کارمندان، مثلاً یک سیب به آن‌ها می‌دهند. هیچ حرفی نمی‌توانی بزنی. شاید کسی نخواهد این پول را بدهد، اما اجبار وجود دارد.

اگر این پیام را می‌خوانید، حتی اگر حقوق میلیاردی به شما پیشنهاد شود، به این سازمان نروید. اینجا یک محیط دیکتاتوری و برده‌داری است، نگاه‌ها همه از بالا به پایین است. اگر زیرآبی بروید و گزارش‌های خوب بدهید، از شما استقبال می‌کنند و برایشان جذاب هستید. کار خوب هیچ تأثیری روی پیشرفت شما ندارد. وقتی وارد می‌شوید، انگار وارد کره شمالی شده‌اید؛ فضای بسته و بدون تهویه، سرد و باید پتو بیاورید. حتی اجازه ندارید از پشت سیستم بلند شوید. اگر مریض شوید و حال خوبی نداشته باشید، باز هم باید بیایید چون اجازه مرخصی ندارید. یک شخص به نام خانم ن م به عنوان سرپرست گذاشته شده که کاملاً مودی، بی‌سواد و تیمی برای خود جمع کرده که برایش آمار می‌آورند و عزیزش هستند. بقیه را تخریب می‌کند و دائماً در سالن راه می‌رود و دیگران را تخریب می‌کند. اینقدر سمی است که تحملش عذاب‌آور است. هر کسی که می‌آید دنبال راهی برای فرار است. دائماً در سالن داد می‌زنند و هیچ بحثی از تقدیر و انگیزه نیست. اینجا کاری می‌کنند که قطعاً به داروهای اعصاب و تراپی نیاز پیدا می‌کنید. خلاصه اینکه هیچ آینده شغلی در اینجا ندارید و اگر هم بیایید، آنقدر بی‌انگیزه می‌شوید که از هر نوع کاری بیزار می‌شوید.

من چند ماه در این شرکت بودم. تعدادی از افراد که به آنها پروداکت یا شرخر می‌گفتند، در فرآیند کاری تکنیکال دولوپ دخالت می‌کردند. لیدها هم آنقدر می‌ترسیدند که هیچ چیزی به آنها نمی‌گفتند. کوچک‌ترین انتقادی به پروداکت‌ها باعث اخراج یا بدنامی می‌شد. در این شرکت چیزی به نام شناوری ساعت وجود ندارد و در بدترین جای تهران قرار دارد. فیلترینگ روی برخی سایت‌ها وجود دارد که کشور فیلتر نکرده و وای‌فای هم ندارد! جای ناهار خوبی ندارد و قابل نشستن نیست.

من به عنوان یک نیروی جوان انتظار دارم که سرپرستم مطالب جدید و آموزش‌های لازم را به من ارائه دهد، اما متأسفانه ایشان خودشان نیاز به آموزش دارند. رفتارهایشان که نگویم، برایتان خیلی عجیب و غریب است. می‌گویند ۴ سال است که اینجا کار می‌کنند، یعنی آدم اینقدر بی‌استعداد باشد؟!؟!

محیط کاری بسیار بد و سمی است و اجازه رشد به افراد داده نمی‌شود. مانند یک پادگان سخت‌گیری می‌کنند و فکر می‌کنند بهترین شرکت هستند. جرات اعتراض کردن وجود ندارد و همیشه در مورد حقوق وعده‌های بی‌اساس می‌دهند. هر کسی که پیشرفت کرده، فقط به دلیل چاپلوسی بوده است. مثلاً فردی بی‌سواد که با چاپلوسی مسئول بخش اقامت شده است. او هیچ چیزی نمی‌داند و فقط با ادعاهای بی‌اساس عقده‌های حقارت خود را خالی می‌کند. مشخص نیست کجا بزرگ شده و به او بها داده‌اند که فکر می‌کند چیزی می‌داند و جایزه همه چاپلوس‌ها را به خود اختصاص داده است.

بعد از گذراندن مصاحبه فنی، انجام موفق تسک ۷۲ ساعته، مصاحبه منابع انسانی و آماده‌سازی مدارک، از من خواستند سفته‌ای به مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان عندالمطالبه با تاریخ روز امضا کنم. در این سفته اجازه ذکر عبارت «حسن انجام کار» و حتی شماره قرارداد وجود نداشت. به همین دلیل این درخواست را قبول نکردم.

اینجا دیوانه‌خانه است. هر کس اعصابش را دوست دارد، نباید به اینجا بیاید. هر کس نمی‌خواهد به تیمارستان برود، نباید به اینجا بیاید. هر کس نمی‌خواهد پسرفت کند، نباید به اینجا بیاید. حتی یک ربع هم شناوری ندارید. اخلاق شما از حیوان هم بدتر است. احترام نمی‌گذارید و اصلاً نمی‌فهمید چه کاری انجام می‌دهید. در نهایت، مدیرعامل باید بگوید چه کاری انجام شود و بعد زیر حرفش می‌زند و می‌گوید من این را نگفتم. محصولات هم مثل خودش شده‌اند یا در نهایت می‌گوید این آقای سار...، اگر حرفی داری برو با او صحبت کن. در یک ماه گذشته، ۴ یا ۵ نیروی خیلی خوب فقط از بخش فنی رفتند. یکی به خاطر حقوق، یکی به خاطر قوانین مسخره اینجا و یکی به خاطر فضای مسموم. تا آخر سال باز هم خواهند رفت. هر کس مانده یا با پول و وعده‌های بیشتر خریده شده، یا تازه کار است و نمی‌فهمد، یا مجبور است. از ترسشان، خانم ن.ر از واحد منابع انسانی طبقه ۴، آمده و در وسط بخش فنی طبقه ۵ نشسته تا کنترل کند که چه کسی چه می‌گوید، چه کسی می‌خواهد استعفا دهد، چه کسی نمی‌خواهد، چه کسی چند بار به دستشویی می‌رود، چه کسی چقدر زمان ناهار می‌خورد و... واقعاً خاک بر سرتان. من مجبورم بمانم وگرنه تا جای مناسب پیدا کنم، استعفا می‌دهم. هیچ کس به اینجا نیاید. خجالت نمی‌کشید؟ برده‌داری نوین راه انداخته‌اید.

بدترین تجربه کاری ممکن در این شرکت! از زمان ارسال رزومه تا دعوت به مصاحبه و شروع کار، ۵۰ روز طول کشید! آنقدر طولانی که من در جای دیگری مشغول به کار شده بودم. با این حال، گول برند شرکت را خوردم و رفتم. فشار کاری و حجم کار وحشتناک بود! شیفت‌های اجباری در تعطیلات، محیط سنگین و سمی شرکت، و حتی اجازه خروج در زمان ناهار نداشتم. هر شرکتی روند کاری خاص خودش را دارد، اما اینجا همزمان با آپدیت سیستم و آموزش، از هفته اول انتظار داشتند بدون هیچ اشتباهی کار کنی. حتی خودشان هم دقیقاً نمی‌دانستند چه باید بکنند، اما فشار را روی من می‌گذاشتند. اگر اشتباهی می‌کردی و حتی خودت به آن واقف بودی و به آن‌ها می‌گفتی، باز هم باید غر زدن‌ها، توبیخ‌ها و داد زدن‌هایشان را تحمل می‌کردی. این روند هیچ‌وقت درست نمی‌شد، حتی اگر به HR بی‌مسئولیتشان هم شکایت می‌کردی، فقط باعث می‌شد سرزنش‌های HR را هم تحمل کنی. هیچ‌کدام از مزایای ذکر شده در آگهی وجود نداشت. به جای سفر رایگان بعد از یک سال، ۱۰ هزار تومان کمک هزینه سفر می‌دادند! نوشیدنی سرد و گرم؟ نوشیدنی سرد فقط آب بود! بعد از استعفا هم کلی منت می‌گذاشتند که ما تحملت کردیم و ازت راضی نبودیم. آخرین ترفندشان برای اعصاب خرد کردن این بود که می‌گفتند ۳ ماه دیگر برای پس دادن سفته بهت زنگ می‌زنیم! همکارم می‌گفت هر هفته دو بار در دستشویی گریه می‌کرد، اما من واقعاً رفتارهای زننده‌شان را تحمل نکردم. لطفاً هیچ‌وقت گول ظاهر این شرکت را نخورید.

فلای تودی تیمی به نام پروداکت تشکیل داده که فقط اسمش پروداکت است و هیچ کدام از اعضای آن سابقه کار در حوزه پروداکت را ندارند. حتی رشته تحصیلی مرتبطی هم ندارند و این اولین تجربه کاری آنهاست. مشخص نیست ملاک انتخاب آنها چه بوده، احتمالاً دلیلش این است که آنها اصلاً کار پروداکت انجام نمی‌دهند و این کار توسط مدیرعامل شرکت انجام می‌شود. این افراد با هدف زورگیری و ایجاد فشار استخدام شده‌اند. آنها افرادی با مشکلات روانی هستند که با پرخاشگری و تهدید، نیروهای فنی را تحت فشار قرار می‌دهند. حتی بیمارستان‌های روانی هم چنین افرادی را تحمل نمی‌کنند. متأسفانه اختیارات تک‌لیدها از آنها گرفته شده و اجازه مدیریت و تعامل با تیم فنی را ندارند. پروداکتی‌ها با زور کارها را پیش می‌برند و همه چیز را تحت کنترل خود دارند. دلیل این اتفاق این است که فقط تیم پروداکت با مدیرعامل در ارتباط است و گزارش عملکرد تیم فنی را به او ارائه می‌دهند. این باعث شده پروداکتی‌ها مدام از خود تعریف کنند و به راحتی زیرآب نیروهای فنی را بزنند. هر کس که از دستورات آنها اطاعت نکند، اخراج می‌شود. اختیارات نداشتن تک‌لیدها هم به همین دلیل است که می‌ترسند پروداکتی‌ها آنها را نزد مدیرعامل خراب کنند. از همه بدتر خانم آ.ک است که فردی بسیار عصبی و ترسناک است و حتی مدیرعامل هم احتمالاً از او می‌ترسد. بهتر است HR فلای تودی تلاش کند تا تیم پروداکت را از تیم فنی جدا کند و اختیارات را به تک‌لیدها برگرداند. گزارش عملکرد تیم فنی باید توسط تک‌لیدها ارائه شود، نه پروداکتی‌هایی که هیچ دانش فنی ندارند. چرا پروداکت باید تعیین کند چه کسی چه کار فنی انجام دهد؟ آنها چه دانشی دارند که بتوانند تشخیص دهند چه کسی می‌تواند یک کار فنی را انجام دهد؟ فقط تک‌لیدها هستند که می‌توانند این تشخیص را بدهند. پروداکت از کجا می‌داند یک کار از نظر فنی چقدر پیچیده است که بخواهد گزارش عملکرد سلیقه‌ای بدهد؟ به جان خودتان، به تیم فنی فلای تودی نیایید. همه یا رفته‌اند یا می‌خواهند بروند.

من به مدت 3 ماه در این شرکت کار کردم و تنها نکته مثبت آن پرداخت به موقع حقوق بود. با این حال، اگر مشکلی پیش بیاید، باید برای گرفتن حق خود شکایت کنید. یخچال و مایکروفر مدیر عامل و همسرش در آشپزخانه جداگانه بود و باز کردن آن باعث دعوا می‌شد. بیشتر اوقات مدیر عامل و همسرش که مدیر مالی است، جلوی کارمندان درباره مسائل مالی شرکت دعوا می‌کردند و در چنین روزهایی، مدیر مالی و یکی از اقوام که مدیر اجرایی بود، اعصاب همه پرسنل را به هم می‌ریختند. برادر مدیر عامل که مدیر پشتیبان‌ها بود، قدرت تصمیم‌گیری نداشت و مجبور بود هرچه مدیر عامل می‌گفت انجام دهد. مدیر عامل بسیار بددهن و عصبی است و از صبح تا شب در اتاقش با دیگران دعوا می‌کند. عمر کاری در این شرکت برای افراد حرفه‌ای و با اعصاب قوی حداکثر 6 ماه و برای دیگران کمتر از 3 ماه است، به جز پشتیبان‌ها که یا به دلیل شرایط مالی یا کم‌کاری می‌ماندند و اغلب در حال گریه بودند. حقوق‌ها بسیار پایین بود و این باور وجود داشت که نباید بازار را برای جذب نیرو خراب کرد و چون ما برند هستیم، کارمند پیدا می‌شود. اگر کوچکترین کاری انجام دهید که مدیر عامل دوست نداشته باشد، مانند رد کردن یک رزومه نامناسب، او با فحش و ناسزا به شما حمله می‌کند و می‌گوید همه رزومه‌ها را بدون تغییر برای او بفرستید. به طور کلی، اگر برای آرامش و اعصاب خود ارزش قائل هستید، به این شرکت نروید.

من برای مصاحبه به بخش منابع انسانی رفتم و متوجه شدم که شرکت قوانینی شبیه به دهه شصت دارد! انگار جلوی رئیس زندان نشسته‌ای! در این شرکت کشیدن سیگار ممنوع است و حتی رفتن به بیرون از شرکت هم مجاز نیست. مصاحبه‌کننده اصلاً در مورد تست اطلاعاتی نداشت و در عوض درباره ابزارها و مباحث تست سوال می‌پرسید. مشخص است که شرکت وضعیت خوبی ندارد و افراد فنی برای پرسیدن سوالات تخصصی وجود ندارند. شرکت دو لایه نگهبان دارد و خبری از روف گاردن یا اتاق بازی نیست. مزایایی که وعده داده بودند دروغ بود و حتی دستگاه قهوه هم وجود ندارد. باید غذای خودت را بیاوری و ساعت شناوری هم ندارند. محیط شرکت کاملاً شبیه به زندان است!!!

مدیر محصول شرکت یک خانم بسیار بی‌اعصاب است که هیچ کار مفیدی انجام نمی‌دهد. کارهای مربوط به محصول در دست مدیرعامل و برادرش است و این خانم فقط نقش یک سرپرست ظاهری را دارد. اگر آرامش و اعصاب برای شما مهم است، اصلاً به تیم فنی فلای‌تودی فکر نکنید، زیرا اینجا مدیر فنی وجود ندارد و شما مجبورید مستقیم با این خانم کار کنید. اکثر افراد از دست او استعفا داده‌اند یا در فکر استعفا هستند. او مدام زیرآب‌زنی می‌کند و گزارش‌های دروغ می‌دهد. اگر از کسی خوشش نیاید، سریعاً او را نزد مدیرعامل تخریب می‌کند و باعث اخراجش می‌شود. فقط در یک ماه گذشته بیش از ده نفر از تیم فنی مجبور به ترک شرکت شده‌اند.

برای مصاحبه HR دعوت شدم. خانمی که مصاحبه را انجام می‌داد، طوری صحبت می‌کرد که انگار دعوا داشت و مدام منِ کارجو را می‌ترساند. سوال‌هایی هم در مورد تخصصم پرسید که کاملاً غیرحرفه‌ای بودند. نکته عجیب این بود که گفتند مصاحبه فنی نداریم و فقط تسک می‌دهند که اگر اوکی باشد، مراحل استخدام پیش می‌رود!

از طریق پلتفرم کاریابی رزومه‌ام را ارسال کردم و تایید شد. با من تماس گرفتند تا شرکت و شیفت‌بندی‌ها را معرفی کنند و برای اولین مصاحبه با منابع انسانی هماهنگ کردند. در روز مصاحبه، با تاخیر زیاد وارد شرکت شدم. یک خانم وارد شد و شروع به پرسیدن سوالات شخصی کرد و قوانین شرکت را به گونه‌ای توضیح داد که انگار می‌خواهند جهنم را در این دنیا برایت بسازند. در نهایت رفتیم و قرار شد به ما خبر بدهند، اما الان حدود ۵۰ روز گذشته و هنوز پاسخی نداده‌اند. از کنار ما گذشتند و ما در چاه نیفتادیم.

وقتی وارد شرکت می‌شوی، ابتدا باید از دو لایه نگهبان عبور کنی، انگار وارد کاخ سفید شده‌ای. از تو می‌پرسند: «کجا می‌روی؟ پیش کی می‌روی؟ برای چی می‌روی؟» و تو فقط باید با لبخند بگویی: «می‌خوام برم سر کار! اجازه هست؟» بعد از این مراحل نفس‌گیر، به میز کارت می‌رسی و مثل هر آدم عادی شروع به کار می‌کنی. شاید هم با همکارت کمی حرف بزنی یا شوخی کوچکی بکنی. اما اگر آن دو برادر «رئیس زندان» از کنار شما رد شوند، سریع وسط می‌پرند و می‌گویند: «چرا می‌خندی؟ اینجا پارک خنده نیست! تایم کاره، تایم کار!» جو شرکت مثل اقیانوسی پر از کوسه‌های زیرآب‌زن است. دائم باید حواس‌ت باشد که کی دارد زیر آب می‌زند. وقتی به بخش منابع انسانی می‌روی، دیگر آن «منابع» دوست‌داشتنی نیستند! بیشتر شبیه بازجوهای سریال‌های جنایی هستند که دائماً در حال تذکر دادن و نگاه‌های تیزبین هستند. انگار وارد اتاق بازجویی شده‌ای، نه دفتر کار! در این شرکت حتی اگر نفس بکشی هم ممکن است برایت پرونده باز کنند! قوه قضائیه می‌تواند از این شرکت به عنوان یکی از دوران محکومیت استفاده کند.

من یکی از کارکنان این شرکت هستم و در حال حاضر مشغول به کارم. از روی کنجکاوی به اینجا سر زدم تا ببینم دیگران در مورد شرکت چه نوشته‌اند. تجربه کاری خودم را می‌نویسم. ابتدا در مورد فرآیند استخدام می‌نویسم. چند سال پیش استخدام شدم و نمی‌دانم الان هم همین روال است یا نه، اما وقتی رزومه فرستادم، با من تماس گرفتند و برای مصاحبه وقت گذاشتند. بعد از مصاحبه اول، دو فرم برایم فرستادند؛ یکی فرم شخصیت‌شناسی بود و دیگری را دقیق یادم نیست، اما احتمالاً اکسل بود و سوالاتی داشت. برای مصاحبه دوم هم وقت گذاشتند و از من خواستند قبل از روز مصاحبه فرم‌ها را ایمیل کنم. بعد از مصاحبه دوم استخدام شدم. من کارشناس هستم، اما نمی‌خواهم بگویم در کدام بخش شرکت کار می‌کنم. حقوق واقعاً خوب است و همیشه به موقع پرداخت می‌شود. جو شرکت دوستانه است، اما نظم و انضباط حرف اول را می‌زند. شرکت خانوادگی است، اما با چیزی که ممکن است به نظر برسد فرق می‌کند، چون تمام اعضای خانواده هر کدام در کار خود بهترین و با تجربه هستند و در کنارشان می‌توانید رشد کنید و تجربه کسب کنید. دانش و تجربه آن‌ها دقیقاً مرتبط با همین صنعت است. حجم کار بالاست، چون تعداد مشتریان و محصولات زیاد است و گاهی اوقات واقعاً شلوغ می‌شویم. اما اگر بخواهم مثبت نگاه کنم، کار کردن یک ماه در این شرکت مثل کسب تجربه یک سال است. همکاران هوای هم را دارند و جو دوستانه و سالمی حاکم است، چون رفتار و شخصیت درست برای مدیران شرکت بسیار مهم است. خوبی‌های شرکت را گفتم، اما بدی‌هایی هم دارد. گاهی اوقات به دلیل حجم کار بالا دچار فرسودگی شغلی می‌شویم و در شلوغی‌ها گرفتن مرخصی ممکن نیست، که این موضوع شرایط روحی را بدتر می‌کند. مورد دیگر این است که متأسفانه در این شرکت امکان ارتقای شغلی وجود ندارد. اگر هم باشد، بسیار سخت‌گیرانه است و عملاً ارتقایی در کار نیست. اگر از کار کردن واقعی نمی‌ترسید، دنبال وقت تلف کردن نیستید، می‌خواهید در کنار کار تجربه خوبی کسب کنید و کار روتین بدون پیشرفت را ترجیح می‌دهید، اینجا واقعاً بهترین جا است. آن‌هایی که در مورد شرکت منفی نوشته‌اند، احتمالاً یکی از مواردی که گفتم را نداشته‌اند، وگرنه آدم منصف حقیقت را می‌گوید.

نظرات قبلی را خواندم و تصمیم گرفتم نظر خودم را هم بنویسم. شرکت هم خوبی‌هایی دارد و هم بدی‌هایی. کاملاً درست است که حتی برای مرخصی ساعتی هم باید از چند روز قبل التماس کنی تا شاید مدیریت تایید کند، وگرنه درخواست مرخصی‌ها رد می‌شود. همچنین این موضوع کاملاً درست است که هیچ، تاکید می‌کنم هیچ امتیاز رفاهی یا پاداشی به کارمندان داده نمی‌شود. فقط چند روز جهانی غذا می‌دهند که به نظر من کسی را خوشحال نمی‌کند. بخش‌های دیگر را نمی‌شناسم، اما در بخش ما جای پیشرفت و یادگیری وجود دارد و با آموزش‌هایی که می‌دهند، رشد خوبی حاصل می‌شود و در آینده تأثیر مثبتی خواهد داشت. اسم شرکت زیبا است و رزومه‌ات را کمی تقویت می‌کند، اما اگر مسائل مالی برایت مهم است، اینجا جای مناسبی نیست چون حقوق‌ها پایین است. بخش منابع انسانی همیشه درگیر جذب و مصاحبه است و برای کسانی که مشغول به کار هستند، هیچ وقتی نمی‌گذارند تا حتی کمی احساس کنی کسی حواسش به تو هست و کارهایی که انجام می‌دهی دیده می‌شود.

در مورد فلای تودی نظرات مختلفی وجود دارد و یکی از دوستان پیشنهاد کردند که نقدی راه‌گشا بنویسم. بنابراین سعی می‌کنم منصفانه نظر بدهم. تجربه کاری در فلای تودی بسته به بخشی که در آن کار می‌کنید می‌تواند کاملاً متفاوت باشد. مزایای آن شامل حقوق نسبتاً خوب، ارائه غذای روز جهانی غذا به کارکنان، کمک هزینه سفر برای کسانی که بیش از یک سال در شرکت بوده‌اند و فضای یادگیری و کسب تجربه است. اما معایب آن نیز قابل توجه است: عملکرد ضعیف منابع انسانی (حتی در حد ارسال ایمیل تبریک تولد)، نبود امکانات رفاهی (مانند اتاق سیگار یا اجازه خروج از شرکت)، عدم وجود پاداش، نبود چارت سازمانی مشخص (که ممکن است باعث شود توسط فردی بازخواست شوید که حتی نمی‌شناسید)، ایجاد تنش‌های روانی برای مسائل کوچک (مانند محدودیت در مصرف چای یا قهوه)، و محدودیت در خروج از شرکت با کوچکترین تأخیر یا تعجیل. در نهایت، من دو ماه است که با شرکت قطع همکاری کرده‌ام و در سه ماه آخر کارم در فلای تودی، 30 درصد کارمندان از بخش‌های مختلف استعفا دادند و حدود 70 درصد کارمندان کمتر از یک سال سابقه کار در شرکت دارند.

مدیران این شرکت به راحتی در مقابل دیگران از الفاظ رکیک و فحش استفاده می‌کنند که فضایی بسیار سمی ایجاد کرده است. سیستم کاری شبیه به برده‌داری است و شما در همه حال تحت نظارت هستید، حتی برای ریختن چای هم محدودیت تعداد دارید، مثلاً روزی فقط دو بار. در مورد پوشش هم محدودیت‌هایی وجود دارد که در مصاحبه اولیه گفته نمی‌شود. حقوق‌ها نسبتاً خوب و بالا است، اما اگر فرد زودرنجی هستید و برای شخصیت خود ارزش قائلید، پیشنهاد نمی‌کنم در این شرکت کار کنید. منابع انسانی ضعیف است و متن قراردادها عجیب و غریب به نظر می‌رسد. فکر می‌کنم از زمانی که من از آنجا استعفا دادم، محل شرکت هم تغییر کرده است. ممنون از ویکی تجربه.

تجربه‌ای که در اینجا نوشته می‌شود باید هدفمند و مشکل‌گشا باشد، اما متأسفانه اینجا تبدیل به محلی برای انتقام‌گیری‌های شخصی با استفاده از تهمت‌های ناروا شده است. تجربه باید به شرکت دید بدهد تا امور اصلاح شود، نه اینکه مخرب باشد. نظر من این است که اگر بخواهم از مزایای شرکت بگویم، داشتن امنیت شغلی، شرکت بزرگی است و پر از چالش برای یادگیری، و مدیرعاملی که شنونده است و شخصیتی کاریزماتیک دارد. اما چیزهایی که به نظر من جای بهبود دارند، نداشتن امکان کار به صورت شناور یا هیبرید، حقوق پایین‌تر نسبت به شرکت‌های هم‌رده، و عدم توجه کافی به رفاهیات کارمندان است. از منابع انسانی و مدیریت محترم مجموعه خواهش می‌کنم شرایط کاری شرکت را در سطح رقبا بهبود بخشند.

صرف نظر از هر نظر و تجربه‌ای که دیده‌ام، چه خوب و چه بد، بر اساس تجربه شخصی‌ام از مصاحبه‌ای که داشتم، بسیار خوش‌برخورد و مهربان بودند و در تمام مراحل جذب، وقت‌شناس عمل کردند. به نظر من یکی از بهترین ویژگی‌های فلای تودی عملکرد شماست که تحت نظر قرار می‌گیرد و امکان ارتقای شغلی فراهم است. امیدوارم اگر کسی نارضایتی دارد، به دنبال حاشیه نرود و حداقل یک جلسه کوتاه برای حل اختلافات ترتیب دهد و اگر به نتیجه نرسید، تجربه‌اش را به اشتراک بگذارد.

من هم در همین واحدها کار می‌کنم و این شیوه صحبت کردن اصلاً شایسته شما نیست. تهمت زدن به دیگران فقط بار روی دوش خودتان را سنگین می‌کند. اگر هر کدام از ما با هم مشکلی داریم، باید آن را از طریق مذاکره حل کنیم. در غیر این صورت، وضعیت به همان مهدکودکی تبدیل می‌شود که یکی از دوستان به آن اشاره کرد.

مصاحبه‌ای خوب و محترمانه داشتم که در زمان مشخصی انجام شد. ابتدا با بخش منابع انسانی و سپس با سرپرست تیم برای مصاحبه فنی صحبت کردم. خوشبختانه تجربیات دیگران را در اینجا خوانده بودم تا بتوانم تصمیم درستی بگیرم. نکته عجیب این بود که گفتند در زمان کاری حتی یک دقیقه اجازه خروج از شرکت، حتی تا دم در، را نداریم؛ انگار زندان است. در صحبت‌ها فهمیدم که مدیرشان سختگیر است و مدیریت جزئی‌نگرانه (میکرو منیجمنت) انجام می‌دهد. مورد دیگر، سفته ۲۵۰ میلیونی بود و از همه جالب‌تر این که بر سر اختلاف دو میلیونی حقوق با من چانه می‌زدند. در نهایت، حس بدی به من دادند و من از آنجا فرار کردم.

محیط کاری فلای تودی متوسط است و فرهنگ سازمانی خیلی بالا یا احترام خاصی برای کارمندان قائل نیستند. اگر نشان دهید که کارتان را دوست دارید و از زیر کار در نمی‌روید و به پیشرفت علاقه‌مند هستید، راه را برای پیشرفت شما باز می‌کنند و حتی می‌توانید پیشنهادات خود را مستقیماً به مدیرعامل ارسال کنید. مدیرعامل معمولاً پاسخ می‌دهد و به نظرات شما اهمیت می‌دهد. حتی اگر پیشنهادات شما پذیرفته نشود، از ارائه آن استقبال می‌کنند. تیم شیفت با مشکل مرخصی مواجه است، اما معمولاً راه‌حل‌هایی برای آن پیدا می‌کنند. بسیار مهم است که اجازه ندهید کسی برای شما مشکل ایجاد کند و خودتان را به مدیر و مدیرعامل اثبات کنید. سیستم پاداش و کارانه جداگانه‌ای وجود ندارد که اگر اضافه شود، می‌تواند انگیزه خوبی برای کارمندان باشد. مثلاً دادن بن تخفیف از سایت خودشان یا اسنپی به کارمندی که امتیاز ۵ از مشتریان می‌گیرد، می‌تواند تأثیر مثبتی بر انگیزه کارکنان داشته باشد. در کل، محیط کاری نه خیلی عالی است و نه خیلی بد، بلکه متوسط است.

اسکرام مستری که شرح شغلی افراد را به درستی نمی‌داند، دائماً در اتاق مدیرعامل حضور دارد و کوچک‌ترین رفتارهای شما (مانند استفاده از تلفن شخصی و ...) را گزارش می‌دهد. این فرد شرح وظایف خود را به درستی نمی‌شناسد و گاهی در تصمیمات مربوط به محصول دخالت می‌کند. با استفاده از قدرت مدیرعامل، روی چند پروژه کار می‌کند که اکثراً اشتباه هستند. گاهی در معماری کد و سیستم دخالت می‌کند و حتی در نقش مدیرعامل برای خودش دستور صادر می‌کند. در مسائل شخصی نیز به دیگران تذکر می‌دهد. به طور کلی فرد متعادلی نیست و به نظر می‌رسد نیاز به مراجعه به یک روان‌درمانگر دارد.

قصد داشتم رزومه‌ام را برای این شرکت ارسال کنم، اما وقتی دیدم بیش از ۳۰ آگهی استخدام در جابینجا ثبت کرده‌اند و نظرات کاربران را خواندم، احساس کردم این شرکت محیط مناسبی برای کار نیست. به نظر می‌رسد تعداد زیادی از کارمندان استعفا می‌دهند. علاوه بر این، یکی از دوستانم که به عنوان پشتیبان در این شرکت کار می‌کرد، از محیط سمی و ناخوشایند آنجا تعریف‌های ناراحت‌کننده‌ای می‌کرد.

من برای مصاحبه کاری دعوت شدم. ابتدا با فردی از واحد منابع انسانی صحبت کردم که به نظر می‌رسید تسلط کافی بر مصاحبه حرفه‌ای ندارد. سپس با مدیر ایشان، که خود را مدیر اجرایی معرفی کردند، مصاحبه شدم. سوالاتی که از من پرسیدند نشان می‌داد که ایشان هیچ اطلاعاتی درباره منابع انسانی و موقعیت شغلی مورد نظر من ندارند. پس از چند روز به من پیشنهاد همکاری داده شد، اما بعد از تحقیق متوجه شدم که این مجموعه منابع انسانی مناسبی ندارد و کارمندان بر اساس میزان خبرچینی برای مدیرعامل رتبه‌بندی می‌شوند. به همین دلیل پیشنهادشان را رد کردم. حتی از یک کارمند سابق شنیدم که همسر مدیرعامل نیز در همان شرکت کار می‌کند و رفتار متعارفی ندارد و در مواقع ناراحتی از الفاظ نامناسب استفاده می‌کند. به طور کلی، این مجموعه را اصلاً توصیه نمی‌کنم.

با وجود شنیدن نظرات منفی درباره شرکت فلای تودی، وقتی آگهی استخدامشان را دیدم، فکر کردم شاید همه حرف‌ها درست نباشد و تصمیم گرفتم برای موقعیت سینور بک‌اند رزومه ارسال کنم. جلسه منابع انسانی واقعاً افتضاح بود. به گونه‌ای با من صحبت می‌کردند که انگار دشمنی دیرینه با من دارند و مدام قوانین سختگیرانه را یادآوری می‌کردند. این جلسه را رد کردم و وارد جلسه فنی شدم. از همان ابتدا شخصی که با من مصاحبه می‌کرد گارد داشت و انگار به زور با من صحبت می‌کرد. از نوع سوالاتی که می‌پرسید، فهمیدم که به دنبال یک برنامه‌نویس ضعیف از نظر فنی هستند تا بتوانند به او دستور بدهند. اگر دنبال نیروی ضعیف هستید، چرا برای موقعیت سینور بک‌اند آگهی می‌دهید و چرا با رزومه‌هایی تماس می‌گیرید که می‌دانید قرار نیست استخدام شوند و فقط می‌خواهید نمایشی راه بیندازید؟ در نهایت، تجربه مصاحبه خوبی با این شرکت نداشتم و حتی نتیجه مصاحبه را هم به من اعلام نکردند.

رزومه‌ام بسیار شفاف و بدون اضافه‌کاری بود و دقیقاً مهارت‌هایم را در آن نوشته بودم. یک روز بعد از ارسال رزومه، برای مصاحبه دعوت شدم. جو محیط بسیار سنگین بود و حتی دیدم که یکی از کارمندان را با ویلچر به پشت میز کارش آوردند. در ابتدا فرمی به من دادند که مجبور شدم دوباره تمام اطلاعات خودم را در آن وارد کنم (در حالی که اگر رزومه‌ام را پرینت می‌گرفتند راحت‌تر بود). مسئول منابع انسانی ابتدا با روی خوش وارد اتاق شد و سوالات کلی پرسید، سپس به سراغ سوالات بسیار تخصصی رفت که اگر آن‌ها را بلد بودم قطعاً در رزومه‌ام ذکر کرده بودم و اصلاً برای این موقعیت شغلی درخواست نمی‌دادم. بیشتر حس می‌کردم که می‌خواهد مرا تحقیر کند و بگوید که صلاحیت ندارم. در حالی که اگر رزومه‌ام را خوانده بود، می‌توانست از همان ابتدا درخواستم را رد کند و وقت مرا تلف نکند. در نهایت ایمیل زدند که فرد دیگری را انتخاب کرده‌اند و درخواستم رد شد. با صداقت می‌گویم که خیلی خوشحال شدم که این‌طور شد.

مرحله اول مصاحبه با بخش منابع انسانی بود که سوال‌های بسیار دقیق و نامناسبی می‌پرسیدند و شرایط سخت و ناخوشایند محیط کار را نشان می‌داد. مثلاً می‌گفتند صبح باید ساعت بزنید و تا پایان ساعت کاری حق خروج از در را ندارید. بیشتر سوال‌ها حول این موضوع بود که اگر کار را ترک کنید چه اتفاقی می‌افتد و مشخص بود که محیط کار چندان مناسب نیست. مرحله دوم مصاحبه فنی بود که به همه سوال‌ها به درستی پاسخ دادم و از من راضی بودند. بعد از آن پرسیدم چرا تجربه‌های بد زیادی درباره این شرکت نوشته شده است که ناگهان رفتارشان تغییر کرد و انگار از پشت نقابشان بیرون آمدند. در نهایت مرا رد کردند.

سلام. با ۱۰ سال تجربه کاری در شرکت‌های مختلف، فلای تودی واقعاً محیط تاریکی داشت و اصلاً نمی‌شد اسمش را شرکت گذاشت. یک محیط سمی بود. موقع خداحافظی به مدیرعاملش هم گفتم که خودتان باعث و بانی این شرایط هستید و به جای کار، به حاشیه‌ها اهمیت می‌دهید. امیدوارم آقای ع.س به عقل بیاید و یک مدیرعامل کاربلد استخدام کند تا کارمندان آنجا از این جهنمی که درست کرده‌اند نجات پیدا کنند.

برخلاف ظاهر جذاب و تبلیغات فریبنده، این شرکت از درون دچار مشکلات جدی است. مدیریت شرکت بسیار کنترل‌گر و پرخاشگر است. مدیر اجرایی مشکلات روانی دارد و مدیر عامل نیز به اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) مبتلاست و به همه چیز گیر می‌دهد. اکثر پرسنل یا فلوکستین مصرف می‌کنند یا اسنترا و به شدت تحت استرس هستند. هر شش ماه مسئول دفتر عوض می‌شود و روزانه تعداد زیادی استعفا می‌دهند. خلاص شدن از این سیستم بیمار آسان نیست و عزت نفس و شخصیت افراد را نابود می‌کند. فضای شرکت پر از حاشیه، حرف‌های منفی و تهمت است و به هیچ‌کس توصیه نمی‌شود. پس از همکاری با این مجموعه، دچار افسردگی شدم.

اگر روح و روان، شخصیت، وقت و چیزهای دیگر برایتان مهم و باارزش است، از این شرکت دیکتاتوری دوری کنید و گول تبلیغاتشان را نخورید. این شرکت از مدیر اول تا پایین‌ترین سطوح، توسط فامیل و دوستان اداره می‌شود و همه آنها افرادی بی‌ادب هستند. مدیریت، معاونان و مدیران بخش‌هایی را استخدام کرده که بدون تجربه و عملکرد مثبت هستند و فقط به دلیل رابطه و چاپلوسی در آنجا حضور دارند. آنها همیشه کارمندان بی‌چاره را مقصر اتفاقات بد می‌دانند، تشویق‌ها برای خودشان است و تنبیه‌ها برای کارمندان. برای کوچک کردن شما هر کاری می‌کنند. مثلاً وقتی وارد شرکت شوید، دیگر اجازه خروج ندارید، حتی برای یک دقیقه گرفتن غذا از پیک. هیچ فضایی برای کارمندان سیگاری وجود ندارد و مرخصی به هیچ وجه داده نمی‌شود. دقیقاً شبیه یک سبک برده‌داری نوین است.

سلام به همه کاربران ویکی تجربه. چند ماه است که از شرکت فلای تودی خارج شده‌ام، اما هنوز سفته‌هایم را پس نداده‌اند. حتی تسویه حقوق و سنوات من نیز انجام نشده است. شرایط بسیار بدی در این شرکت حاکم است و حتی وعده‌های غذایی مناسب هم ارائه نمی‌شود. این پیام را برای مدیرعامل شرکت می‌نویسم: لطفاً تسویه حساب را به موقع انجام دهید. نیازی نیست برای روزهای جهانی غذا، غذای خاصی برای پرسنل تهیه کنید. آن هم چه پرسنلی؟ همه ناراضی هستند. شرکتی که از کارمندانش سفته بگیرد، دیگر نیازی به توضیح اضافه ندارد.

دیروز روز بسیار خاصی برای من بود. دو پروژه جدید دوستان و همکاران خوبم به مرحله اجرا رسید. خوشحالی اعضای هر دو تیم انرژی زیادی به همه ما داد تا قدرتمندتر از همیشه فعالیت کنیم. از مدیران محصول‌های عزیز پ.ب و ع.ی بسیار سپاسگزارم و همکاری با شما برای من و همچنین برای فلای تودی افتخار بزرگی است. از تیم‌های طراحی، فرانت‌اند، بک‌اند و دیتابیس نیز تشکر ویژه دارم. همچنین از آقای ع.س، مدیر مجموعه فلای تودی، به خاطر حمایت‌های همیشگی‌شان از تیم محصول و استقبال از سرویس‌های جدید قدردانی می‌کنم. ارادتمند م.س

من در فلای تودی کار می‌کنم. بهمن ماه گذشته، پروژه جدیدی به من سپرده شد که بزرگترین چالش کاری من تا به حال بود. امروز تحویل تست پروژه‌مان بود که بسیار موفقیت‌آمیز بود و من خیلی خوشحالم. در ابتدا می‌خواهم تشکر ویژه‌ای از تیم بسیار خوبمان داشته باشم. همکاری با تک‌تک اعضای تیم باعث افتخار من است. ممنونم که همه دانش خود را با تیم به اشتراک گذاشتید و به ارتقای سطح تجربه و دانش تیم کمک کردید. ممنونم که انعطاف بالایی در مورد به‌روزرسانی‌ها نشان دادید و با اخلاق و حوصله بسیار به من چیزهای زیادی یاد دادید. امیدوارم بقیه تیم‌ها هم بتوانند حس تیم ما را تجربه کنند. ممنون از تیم خفن. مخلص تک‌تک شما.

فلای تودی مقصد خوبی برای کار نیست، اما می‌تواند گذرگاه مناسبی باشد. همکاران فنی از سطح دانش خوبی برخوردارند و محیط کاری پویا و پر از چالش‌های جذاب است. من واقعاً کارم را دوست داشتم و تنها دلیل ترک شرکت، افزایش حقوق پایین بود. البته برخی سخت‌گیری‌ها مانند اجازه گرفتن برای خروج، وجود دوربین‌ها و فشار کاری بالا وجود داشت که بسیاری از همکاران از آن شکایت داشتند، اما این موارد برای من مهم نبودند. حتی فشار کاری باعث پیشرفتم شد. طبق گفته همکاران با سابقه، فلای تودی از نظر سطح درآمد جزو شرکت‌های برتر ایران است، اما افزایش حقوق آن در حد شرکت‌های کوچک است. من فرصت‌های شغلی دیگری داشتم که حقوقشان تقریباً دو برابر حقوق من در فلای تودی بود. امسال نیز چند نفر از همکاران به دلیل افزایش حقوق کم استعفا دادند. در کل، فلای تودی برای من تجربه خوبی بود و به عنوان سکوی پرتاب من عمل کرد.

اول از همه باید بگویم هر کسی که می‌خواهد حرفم را تایید کند، می‌تواند به سایت‌های کاریابی مثل جابینجا مراجعه کند. در سه سال گذشته، هیچ روز و لحظه‌ای نبوده که این شرکت نیروی جدید نخواسته باشد. در مصاحبه‌ها ادعا می‌کنند که در حال بزرگ کردن شرکت هستند، در حالی که نیروهایی که برای شخصیتشان ارزش قائل باشند، در این شرکت نمی‌مانند. از طرف منابع انسانی هم می‌آیند و در سایت‌ها کامنت‌های خوب می‌گذارند، اما در واقعیت حقوق حداقلی می‌دهند و بیشتر اوقات کار، فشار زیادی وارد می‌کنند. بی‌احترامی شدیدی وجود دارد و حتی مرخصی هم نمی‌دهند. شیفت‌ها را به شدت بد تنظیم می‌کنند و اگر بگویی فلان جمعه کار واجب داری، اصلاً توجهی نمی‌کنند. به طور کلی رفتارشان دیکتاتورمآبانه است. اگر از زندگیتان خسته شده‌اید، می‌توانید به این شرکت بروید!

خیلی جالب بود، اومدم تجربه‌ها و کامنت‌ها رو خوندم. الان بینهایت حالم خوبه و خوشحالم که جدا شدم. می‌خوام چیزی بنویسم برای کسایی که شاید مثل من بخوان برن فلای تودی و اذیت بشن. فرهنگ این سازمان از مدیریت میاد. مدیرعاملی که هیچ احترامی نمیذاره، حرف‌های زشت و بد میزنه، خودش دنبال حرف بردن و آوردن هست. توی شرکت همه آدم‌هایی رو داره که فقط براش حرف می‌برن. همه جا دوربین و شنود که کوچک‌ترین حرف‌ها زیر نظره. نوشتید راهکار بدید، چه راهکاری؟! میشه که مدیرعامل یک دفعه و یک شبه تغییر کنه؟ میشه که زن و پدر و مادرش، برادر و پسرعمه و فک و فامیل خودش رو از شرکت بیرون کنه؟ میشه که آدم‌هایی که فقط براش حرف می‌برن رو اخراج کنه؟ چجوری میشه یک شب کل فرهنگ شرکت رو عوض کنه؟ خانواده خود مدیرعامل هم نه، آدم‌های شرکت هم این فرهنگ و حرف بردن و آوردن رو از مدیرعامل یاد گرفتن. خیلی اذیت شدم، حالم خیلی بد شده بود توی اون شرکت و اونجا باهام رفتاری کردن که دیگه دلم نمی‌خاد تو هیچ شرکتی کار کنم.

از زمانی که خانم ی—- ن—- با عنوان اسکرام مستر به مجموعه اضافه شده، حتی تماس‌های تلفنی سرکار هم به دفتر مدیرعامل گزارش می‌شود. جالب اینجاست که به ما می‌گوید بروید و برای گرما فشار بیاورید و به منابع انسانی اطلاع دهید، اما خودش هیچ کاری انجام نمی‌دهد و پشت سر ما ایستاده است. این فرد در ظاهر بسیار دلسوز و مهربان به نظر می‌رسد و از همه بدگویی می‌کند. او معتقد است که همه کارها را انجام داده است، اما پشت سر شما چیزی نیست که نگفته باشد. بدتر از همه، برای چاپلوسی به دیگران القا می‌کند که من چیزی نگفته‌ام و شخص دیگری این حرف‌ها را زده است.

من کارمند فلای تودی هستم. وقتی تجربیات همکارانم را می‌خوانم، نمی‌توانم حدس بزنم کدام یک از همکاران این متن را نوشته است. با این حال، فکر می‌کنم هر کارمندی در هر شرکتی شرایطی را پذیرفته و استخدام شده است. او به بلوغ فکری رسیده که وارد جامعه کار شود. ورود به جامعه کار یعنی این درک که «می‌دانم همه قرار نیست مثل من فکر کنند یا رفتار کنند». توهین به شرکتی که در آن کار می‌کنیم یا کرده‌ایم، یا بدتر از آن، توهین به همکاران سابق یا فعلی، در واقع توهین مستقیم به شعور خودمان است. هر شرکتی نیروهای قوی و ضعیف، توانمند و بعضاً افرادی که رفتارهای نامناسب دارند، دارد. فلای تودی هم مدینه فاضله نیست. دقیقاً یک شرکت است مثل بقیه شرکت‌ها، پر از چالش‌ها و اتفاقاتی که گاهی خوب و گاهی تلخ هستند. مثلاً من آنقدر کار دارم که هیچ وقت وقت ندارم ببینم چه کسی پشت سرم چه می‌گوید یا می‌گوید. پس فقط وجود افرادی با رفتارهای نامناسب کافی نیست، بلکه وقت و انرژی برای پرداختن به این مسائل هم لازم است. (در نهایت، نیمی از اتفاقات در ذهن خودمان رخ می‌دهد.) خوب است همه یاد بگیریم بزرگ باشیم و بزرگ فکر کنیم.

من با اکثر افراد تیم فنی به جز دو سه نفر مشکلی نداشتم و بچه‌های فنی را دوست داشتم. اما یکی دو نفر در تیم فنی هستند که بی‌منطق و بی‌سوادند و همه از دستشان شاکی‌اند و کسی آن‌ها را دوست ندارد. این افراد اصلاً بویی از انسانیت نبرده‌اند، زیرآب‌زن و چاپلوس هستند. فضای شرکت به شدت دیکتاتوری و برده‌داری است و تمامی اعضای کلیدی شرکت از فامیل مدیرعامل هستند. به هیچ‌وجه کار کردن در فلای تودی را به کسی توصیه نمی‌کنم. بخش منابع انسانی هم کاملاً ضعیف و دو رو است. یک دختر به نام آ*** ***** هم در تیم فنی وجود دارد که هیچ‌کس حالش را نمی‌خواهد و منفورترین شخص شرکت است، اما چون خوب چاپلوسی می‌کند، نور چشمی مدیرعامل شده است.

این شرکت از مدیرعامل، برادر مدیرعامل، پدر مدیرعامل، همسر مدیرعامل، مادر مدیرعامل، پسرعمه مدیرعامل، خواهر همسر مدیرعامل و... تشکیل شده است. از نظر اخلاق و رفتار، مدیرعامل واقعاً ضعیف عمل می‌کند و رفتارهای نامناسب مانند داد و بیداد، توهین و استفاده از الفاظ زشت در او بسیار دیده می‌شود. اگر به عمر، امنیت روانی و سلامت اعصاب خود اهمیت می‌دهید، از این شرکت فامیلی وحشتناک دوری کنید! مدیرعامل توسط افرادی کوتوله‌فکر احاطه شده که فقط حرف‌های آن‌ها را می‌شنود و هر تصمیمی که بگیرد، بدون هیچ بررسی و برنامه‌ریزی اجرا می‌شود، چه خوب باشد و چه بد! اکثر نیروها در حال ترک شرکت هستند و وضعیت آن‌ها رو به وخامت است. تنها افرادی که با زیرآب‌زنی و چاپلوسی در شرکت باقی می‌مانند، کسانی هستند که جرأت یا امکان فرار ندارند. حتی حق خروج لحظه‌ای از شرکت بدون اجازه وجود ندارد و سیستم کاری آن شبیه به برده‌داری مدرن است. :)

با سلام به همه دوستان، من متوجه شدم که برخی نظرات منفی درباره شرکت فلای تودی ثبت شده و بعضی از افرادی که قصد ارسال رزومه دارند، سوال می‌کنند که آیا این شرکت واقعاً بد است. من می‌خواهم در پاسخ به این دوستان بگویم که سه سال است در این مجموعه کار می‌کنم و معتقدم در هر شرکتی هم نکات مثبت و هم منفی وجود دارد. اگر محیطی واقعاً سمی باشد، باید آن را ترک کرد. من از کار کردن در فلای تودی لذت می‌برم و تیم خوب و منعطفی دارد. مدیرعامل به نظر من بسیار باانصاف است، حقوق به موقع پرداخت می‌شود و پرداختی‌ها خوب است. اگر کارمندان مشکل مالی داشته باشند، مدیرعامل به آن‌ها کمک می‌کند. در این چند سال، لطف زیادی از سوی ایشان به نیروها دیده‌ام. نمی‌گویم همه چیز عالی است، اما می‌توانم بگویم بهترین تجربه کاری‌ام را در این شرکت داشته‌ام.

به دلایل زیر به هیچ‌کس پیشنهاد نمی‌کنم در این شرکت مصاحبه انجام دهند: 1) مصاحبه‌ای که می‌توانست به صورت آنلاین برگزار شود، حضوری بود. شرکت جلسه اول را حضوری برگزار می‌کند تا از رزومه‌ای که دریافت کرده اطمینان حاصل کند. 2) مصاحبه برخلاف انتظار، فنی نبود و مصاحبه HR بود. 3) بدتر از همه، صحبت‌هایی که انجام شد با خواسته‌های ذکر شده در شرح شغل همخوانی نداشت، انگار برای موقعیت دیگری به دنبال فرد بودند. 4) رزومه‌ای که ارسال کرده‌ام اصلاً خوانده نشده بود. 5) احساس کلی من از مصاحبه این بود که این شرکت کاملاً سنتی است اما ظاهری مدرن دارد. با توجه به نکات منفی که در این مصاحبه تجربه کردم، قطعاً حاضر نیستم در این مجموعه کار کنم.

در طول دو سه ماه گذشته که به دلیل فشار تورم مجبور شدم از شهرستان به تهران بیایم و برای مصاحبه‌های کاری شرکت کنم، چند نکته اساسی یاد گرفتم که فکر می‌کنم ممکن است برای تازه‌کارها مفید باشد. اولاً سعی کنید لهجه نداشته باشید و از کلمات انگلیسی در صحبت‌های خود استفاده کنید تا باتجربه به نظر برسید. دوماً تا جایی که ممکن است دروغ بگویید و اگر امکان نداشت، پنهان کنید، انکار کنید یا ریاکاری کنید. سوماً لباس مناسب بپوشید، عطر بزنید و سعی کنید خوش‌چهره باشید.

شرکت فلای تودی مانند یک محیط بردگی است. حق مرخصی ندارید و اگر بروید، با مشکل مواجه می‌شوید. این شرکت خانوادگی فقط کارمندان را به عنوان ابزار می‌بیند و حتی حق دستشویی رفتن و غذا خوردن را هم به درستی رعایت نمی‌کند. هیچ پیشرفت شغلی وجود ندارد و در مصاحبه دروغ‌های زیادی گفتند، مثلاً وعده دادند که دو بار در سال افزایش حقوق داریم (شهریور و فروردین)، اما حتی یک ریال هم اضافه نکردند و فقط کمترین افزایش سالانه را می‌دهند. رفتار مدیران بسیار بداخلاق و مغرور است. اگر صبح حتی یک دقیقه دیر می‌رسیدیم، مجبور بودیم برای کل شرکت ۲۵۰ نفری شیرینی بخریم. من دو بار دیر کردم (یک بار ۹:۰۲ و یک بار ۹:۰۵) و آخر ماه ۱,۳۰۰,۰۰۰ تومان از حقوقم کسر شد فقط برای خرید شیرینی! در مصاحبه گفتند سالی یک بار پرواز و هتل با تخفیف به کارمندان می‌دهند، اما در واقع حتی گران‌تر از مشتریان با ما حساب کردند. اگر به شخصیت، حرف‌ها و اعصاب خود احترام می‌گذارید، به این جهنم نروید. حتی یک شرکت کوچک‌تر با شرف بهتر از این است که غرور شما این‌گونه خرد شود.

فضای شرکت خشک و غیردوستانه است و به نیروی انسانی صرفاً به عنوان ابزاری برای تولید پول نگاه می‌شود. انتظارات غیرواقعی از کارمندان وجود دارد. تنها مزیت شرکت در گذشته، سطح پرداختی نسبتاً خوب بود، اما اکنون حقوق‌ها در مقایسه با سایر شرکت‌ها پایین‌تر است. هیچ امکانات سرگرمی یا استراحت فکری در شرکت وجود ندارد. فیلترینگ سایت‌ها در سطح جدیدی انجام می‌شود و دسترسی به وای‌فای به کسی داده نمی‌شود. حتی دستمال کاغذی رومیزی را باید خودتان تهیه کنید. ناهار ارائه نمی‌شود و هیچ پاداشی در کار نیست. از کارمندان سفته گرفته می‌شود و مرخصی‌ها به سختی و با منت داده می‌شود. حتی بر سر حقوق پرداختی به کارمندان منت گذاشته می‌شود. توهین و فریاد نیز بخشی از فضای کاری است. تنها مزیت شرکت، یک بار پرواز داخلی در سال برای افراد با سابقه بیش از یک سال است.

متأسفانه در این شرکت با تعداد زیادی کارمند ناراضی مواجه شدم که در هیچ شرکت دیگری ندیده‌ام. رفتارها بسیار خشن است. شرکت تحت مدیریت یک خانواده است که هر کسی ساز خودش را می‌زند و در نهایت باعث اعصاب‌خوردی کارمندان می‌شود. حتی اختیار آب خوردن هم در این شرکت دست مدیرعامل است. کارمندان حتی نمی‌توانند بدون اجازه مدیرعامل از صندلی خود بلند شوند، که از همه چیز عجیب‌تر است. برای کارمندان این شرکت آرزوی صبر دارم و امیدوارم کسی که برای مصاحبه می‌رود، گول ظاهر را نخورد، زیرا اکثر وعده‌های این شرکت تله هستند و با قول‌های باطل سعی در جذب کارمند دارند.

با توجه به اینکه من دانشجو بودم و شرایط همکاری تمام‌وقت را نداشتم، اما تمام نکات و قوانین شرکت را به‌طور کامل برایم توضیح دادند و با گرمی از من استقبال کردند. سطح سوالاتی که پرسیده می‌شد در سطح بالایی قرار داشت. شرایط همکاری و شرایط تیم به‌طور کامل شرح داده شده بود، از جمله تعداد نفرات تیم، وظایف هر نفر در تیم‌ها و انتظارات از من. درباره سوالاتی که من هم پرسیدم، به‌درستی و کامل پاسخ دادند، مثلاً اینکه چه رقبای مهمی دارند و اهداف شرکت چیست. در کل از مصاحبه راضی بودم و هیچ نکته منفی مشاهده نشد.

من حدود سه ماه پیش با این شرکت مصاحبه داشتم. مصاحبه اولیه تخصصی بود و با سوالات عمومی شروع شد و سپس به سوالات عمیق‌تر رسید. تجربه جالبی بود و در نهایت درباره موضوع انعطاف‌پذیری صحبت شد. همان‌جا به من گفتند که در صورت رد یا تایید، واحد منابع انسانی با من تماس خواهد گرفت. سه روز بعد، واحد منابع انسانی با من تماس گرفت و نتیجه مصاحبه را اعلام کرد که رد شده‌ام. از آن‌ها دلیل را پرسیدم و گفتند که مصاحبه‌کننده اول با من تماس خواهد گرفت. این اتفاق افتاد و با من تماس گرفتند و درباره مصاحبه و دلایل رد شدن بازخورد دادند که برایم جالب بود. فکر می‌کنم شرکت درست و حسابی‌ای است.

من به مدت ۲ سال به عنوان برنامه‌نویس بک‌اند در این شرکت فعالیت داشتم. این شرکت هم سرویس‌های B2C و هم B2B ارائه می‌دهد و معمولاً از آخرین فریم‌ورک‌ها استفاده می‌کند. حوزه کاری این شرکت چالش‌برانگیز است و نیاز به دانش بالایی دارد، اما در ابتدای کار برای آشنایی و هماهنگی با محیط، فرآیند on-boarding خوبی دارند. ساختار شرکت flat است و کارها به صورت تیمی پیش می‌رود. در مورد پرداخت حقوق و مطالبات نیز کاملاً به موقع عمل می‌کنند و من هیچ مشکلی در این زمینه نداشتم، چه در زمان دریافت حقوق و چه در زمان تسویه حساب. این شرکت رتبه یک صنعت گردشگری را دارد که می‌تواند جذاب باشد. همچنین امنیت شغلی در تیمی که من عضو آن بودم کاملاً برقرار بود و هیچ مشکلی در این زمینه وجود نداشت.

به نظر من شرکت رفتار نامعقولی دارد. به من گفتند که باید 250 میلیون تومان سفته پرداخت کنم، در حالی که معمولاً سفته‌ها نهایتاً 50 میلیون تومان هستند، نه 250 تا 300 میلیون تومان. من این پرداخت را انجام ندادم و توصیه می‌کنم اصلاً سفته پرداخت نکنید. با این کار از گرسنگی نمی‌میرید و خیالتان راحت باشد. سفته مانند باج مضاعف است برای کاری که قرار است انجام دهید و آخر ماه حقوق خود را دریافت کنید. اگر حقوق را اول ماه می‌دادند، حق داشتند، اما نه آخر ماه. واقعاً این سفته‌ها مانند طناب دار عمل می‌کنند.

حدود ۲ سال است که در فلای تودی مشغول به کار هستم. این شرکت محیطی حرفه‌ای و جذاب برای افرادی است که به دنبال رشد و پیشرفت هستند. از به‌روزترین ابزارهای مورد نیاز برای کار استفاده می‌شود و همیشه چالش‌های کاری جدید و هیجان‌انگیزی وجود دارد. به طور کلی، به کسانی که به دنبال یادگیری، رشد و تجربه‌های چالش‌برانگیز هستند، این شرکت را پیشنهاد می‌کنم. امکانات رفاهی معقولی دارد، از جمله بیمه تکمیلی و یک سفر در سال. اگر نیاز به مساعده یا وام باشد، شرکت همکاری می‌کند تا مشکل کارمند حل شود. همچنین، معمولاً در مناسبت‌ها هدایایی در نظر گرفته می‌شود. فلای تودی شرکتی در حال رشد است، هم از نظر سازمانی و هم از نظر کسب‌وکار، که می‌تواند نقطه شروع خوبی برای کار باشد.

زمان اتمام اولین تسک من با زمان پرداخت حقوق ها همزمان شد و حقوق من با تأخیر پرداخت شد تا مدیرعامل، علی ساروخانی، مطمئن شود که تسک بدون نقص انجام شده است. بارها شاهد بودم که مدیرعامل بر سر کارمندان، به ویژه خانم‌ها، داد می‌زند. به هیچ‌کس پیشنهاد نمی‌کنم در این شرکت کار کند، به خصوص افراد فنی که چیزی یاد نمی‌گیرند. خود مدیرعامل باید اول همه چیز را یاد بگیرد و بعد به سراغ تولید برود. این شرکت به صورت خانوادگی اداره می‌شود و افرادی که ۷ یا ۸ سال سابقه در این شرکت یا آژانس قبلی داشتند، هیچ اختیاری از خود نداشتند و به شدت تحت کنترل و میکرو منیج بودند.

این شرکت بدترین جایی است که می‌توان برای کار کردن پیدا کرد. از بیرون خوب و باکلاس به نظر می‌رسد، اما درون آن شبیه به برده‌داری است. حتی یک کارمند راضی در این شرکت وجود ندارد. اگر در آنجا کار کنید، واقعاً برده‌ی آنها خواهید بود. زمان، لباس پوشیدن، راه رفتن و حتی سیستم شما تحت کنترل است. از نظر حقوق، حتی اگر کارشناس ارشد و کارمند قدیمی باشید، ممکن است یک کارمند جدید با سمت پایین‌تر حقوق بیشتری دریافت کند. هیچ نظم و حساب و کتابی وجود ندارد و هیچ امنیت شغلی هم در کار نیست. هر لحظه ممکن است شما را به بدترین شکل و با فحاشی اخراج کنند. به طور کلی، پیشنهاد می‌کنم به هیچ وجه به این شرکت نزدیک نشوید.

بدترین سازمانی که در ۱۵ سال سابقه کاری‌ام دیده‌ام. اینجا یک بیزینس خانوادگی است و پر از افراد بی‌اعصاب و بی‌ادب که هیچ‌گونه رفتار حرفه‌ای بلد نیستند. سیستم کاری بسیار نامنظم و بی‌حساب است. تمام کارمندان ناراضی هستند و حقوق‌شان هم پرداخت نشده بود و مدام به آن‌ها امروز و فردا می‌کردند. یک روز که آنجا بودم، مدیران داشتند سر کارمندان داد می‌زدند و بی‌احترامی می‌کردند و فحش می‌دادند. حتی اگر به نان شب هم محتاج باشید، باز هم نمی‌ارزد که آنجا کار کنید. واقعاً افتضاح است. متأسفانه این شرکت از بیرون بزرگ و خوب به نظر می‌رسد، اما داخلش فاسد و پر از افراد بی‌سواد و غیرحرفه‌ای و مدیران بی‌ادب است که بی‌احترامی کردن جزو اصلی کارشان است.

فلای تودی چندین ماه است که آگهی جذب نیروی UI منتشر می‌کند، اما به نظر می‌رسد هیچ جذبی صورت نمی‌گیرد. به هر فردی یک صفحه از سایت خود را برای ایرادیابی و ریدیزاین به عنوان تسک استخدام ارائه می‌دهند و پس از دریافت تسک، افراد را رد می‌کنند. من و دوستم اقدام کردیم، اما هیچ‌کدام از ما به مرحله دوم نرفتیم. تسک ساده بود و صرفاً برای جمع‌آوری ایده استفاده می‌شد. چندین ماه است که آگهی فوری می‌گذارند، اما جذب نمی‌کنند. توصیه می‌کنم در مصاحبه‌های این شرکت شرکت نکنید، زیرا هدف آن‌ها جذب نیرو نیست. من در جای دیگری با حقوق و مزایای بهتر جذب شدم، اما فلای تودی همچنان آگهی استخدام می‌گذارد. همچنین، در مصاحبه متوجه شدم که رنج حقوقی برای فرد سنیور نیز عدد بالایی در نظر نگرفته‌اند.

به نظر من این شرکت از بدترین شرکت‌هاست. از همه طراحان به بهانه مصاحبه طرح می‌گیرد و به هر کسی یک صفحه می‌دهد تا طراحی کند، سپس از طرح‌های آن‌ها استفاده می‌کند. همیشه هم آگهی‌های فوری دارد. اصلاً رزومه برای این شرکت نفرستید، چون فقط طرح‌ها را می‌گیرند و استخدام نمی‌کنند. اگر شرکتی بخواهد طرح‌ها را مقایسه کند، باید یک صفحه را به همه طراحان بدهد تا طراحی کنند، نه اینکه به هر طراح صفحات مختلف بدهد. به طور کلی همه می‌گویند شرکت‌های پروازی دزد هستند. در مصاحبه با من کلی آدم دعوت کرده بودند که نشان می‌دهد از هر کسی طرح می‌گیرند و استخدامش نمی‌کنند. مشخص است که یک فرد تازه‌کار استخدام می‌کنند تا بعداً طرح‌ها و ایده‌ها را به راحتی کپی کنند. متأسفم برای شرکت‌هایی که این روش را یاد گرفته‌اند.

حضور در سازمان‌های مختلف، تجربیات متنوع و چالش‌برانگیزی برای من به همراه داشته است. پس از یک تجربه ناخوشایند در سازمان قبلی، با ورود به فلای تودی، روزهای کاری متفاوتی را تجربه کردم. فعالیت در فلای تودی به عنوان یک سازمان حرفه‌ای برای من بسیار عالی بود و از همان ابتدای همکاری، حمایت بی‌نظیر مدیرعامل سازمان، فضای مناسبی برای رشد و کسب تجربه فراهم کرد. یکی از بهترین تجربیات من در فرآیند جذب و استخدام بود که از زمان ارسال رزومه تا ورود و استقرار در سازمان، همه چیز به‌صورت حرفه‌ای پیش رفت. خروج من از سازمان به دلایل شخصی بود و با توجه به شناختی که از سازمان پیدا کردم، مطمئنم که در آینده نزدیک به جایگاه ایده‌آل خود خواهد رسید. برایشان آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم در آینده دوباره فرصت همکاری پیش بیاید.

مهم نیست چند ماه قرارداد داری، فلایتودی هر زمانی که بخواهد می‌تواند با تو قطع همکاری کند. به همین دلیل، پیشنهاد من به همه کسانی که این تجربه را داشته‌اند این است که حداقل به احترام بقیه نیروها وقت بگذارید و از آن‌ها شکایت کنید. در فلایتودی همیشه نیروها در حال ورود و خروج از شرکت هستند که این موضوع نشان‌دهنده عدم ثبات شرکت است. برداشت شخصی من این است که سیاست فلایتودی این است که تعداد زیادی نیرو استخدام کند و هر زمان که بخواهد بدون هیچ اعلام قبلی قطع همکاری کند. هیچ معیار مشخصی برای سنجش عملکرد وجود ندارد و ارزیابی‌ها کاملاً سلیقه‌ای انجام می‌شود. هیچ حریم خصوصی در شرکت وجود ندارد و همه جا دوربین‌های تصویر و صدا حتی رفت و آمد شما را ثبت می‌کنند. اینترنت محدودیت دارد، مثلاً سایت لینکدین در فلایتودی فیلتر است که خودش باعث تعجب است. اگر برای خودتان و تخصص‌تان احترام قائل هستید، همکاری با فلایتودی را شروع نکنید.

مدیر فنی بسیار بی‌اخلاق و بی‌شخصیت است و حتی وقتی با او محترمانه صحبت می‌کنی، برنمی‌گردد تا نگاهت کند. حتی جواب سلام هم نمی‌دهد، انگار با دیوار صحبت می‌کنی. به مرور زمان عزت نفس آدم را پایین می‌آورد.

فلای تودی یک کسب‌وکار خانوادگی است که ساروخانی‌ها فکر می‌کنند افراد برده‌های آن‌ها هستند. آن‌ها نه دانشی دارند، نه علمی و نه حتی اخلاق حرفه‌ای! مادر، پدر و دو برادرشان بالای سر شما قدم می‌زنند و با نگاه از بالا به پایین و توهین‌هایشان روح شما را مورد حمله قرار می‌دهند. حقوقی که با شما قرارداد می‌بندند حداقل حقوق است و افزایش حقوق نهایتاً تا ۱ میلیون تومان صورت می‌گیرد. آن‌ها فکر می‌کنند چون زیرمجموعه همراه اول شده‌اند، لیدر بازار هستند، اما در واقع توخالی و پوچ هستند! من دیدم که مدیرعامل شرکت سر بچه‌ها داد می‌زند که شما لیاقت کولر ندارید و باید گرما بکشید یا سر حراست داد می‌زند که حقوق شما حلال نیست چون روی یکی از کولرها لکه دیده است. شما اجازه ندارید زیرپایی داشته باشید چون مدیرعامل شرکت جایی دیده که نیروها زیرپایی ندارند. نمی‌توانید از جای خود بلند شوید و باید مثل ۸ ساعت سرتان روی مانیتور باشد. نمی‌توانید وسایل شخصی‌تان را روی میز بگذارید چون مدیرعامل وسواس دارد! همه این‌ها در کنار دانش اندک و عدم اخلاق حرفه‌ای باعث می‌شود در تمام مدت فعالیت در این سازمان فقط عذاب بکشید.

بعد از یک فرآیند طولانی وارد این مجموعه شدم و ای کاش این اتفاق نمی‌افتاد. در ابتدا به من گفتند قرارداد سه ماهه است و کار من در حوزه مارکتینگ خواهد بود. اما وقتی وارد شدم، متوجه شدم کارم فروش شرکتی است. وقتی اعتراض کردم، گفتند مگر بد است؟ بعد از حدود سه هفته متوجه شدم قراردادم یک ماهه است! این شرکت با فرهنگی خراب و سنتی اداره می‌شود و مدیرعامل آن، خانم شمس، فردی بی‌ادب و خودرأی است که خود را همه‌کاره می‌داند. در این شرکت فقط باید ساکت باشی و کار کنی، حتی نمی‌توانی به سوپرمارکت نزدیک شرکت هم بروی، چه برسد به اینکه از پشت میزت بلند شوی. متأسفانه چنین شرکت‌هایی با زندگی مردم بازی می‌کنند و به راحتی همکاری را قطع می‌کنند. واقعاً متأسفم. این شرکت نمونه بارز یک پادگان نظامی است.

مدیر عامل شرکت بسیار خودخواه و دیکتاتور است. او همان روش‌های قدیمی دفتر گردشگری را حفظ کرده و شرکت را به یک شرکت نرم‌افزاری واقعی تبدیل نکرده است. قوانین بی‌معنایی در شرکت حاکم است و توهین به کارمندان امری عادی شده. همچنین، نیم ساعت اول اضافه‌کاری کارمندان محاسبه نمی‌شود.

این شرکت با مدیریتی دیکتاتوری اداره می‌شود که فقط به قانون و انضباط اهمیت می‌دهد. مدیرعامل فردی خودخواه، بیمار و روانی است که به راحتی به کارمندان توهین می‌کند و در هر زمان و مکان رفتار نامناسبی دارد. حتی کارمندان با سابقه نیز مانند مدیرعامل رفتار می‌کنند، زیرا اگر شبیه او نباشید، به شدت آزار می‌بینید و مجبور به پذیرش رفتارهای بی‌فکرانه‌شان هستید.

اگر به کار کردن در محیطی علاقه‌مند هستید که قوانین غیرمنطقی حاکم است، مانند کسر کار 1.8 یا عدم محاسبه نیم ساعت اول اضافه‌کاری، یا درخواست مرخصی که باید ده روز قبل ارائه شود و احتمال رد شدن آن وجود دارد، و همچنین برخورد بالا به پایین که گاهی با توهین همراه است، اینجا جای مناسبی برای شماست. البته باید گفت که از نظر حقوق، شرکت همیشه در رنج حقوق بالا پرداخت می‌کند و پرداخت‌ها به موقع انجام می‌شود.

من در مصاحبه‌ای که از طرف منابع انسانی داشتم، بعد از یک ربع نشستن و پر کردن رزومه (که قبلاً به طور کامل از طریق سایت‌های کاریابی ارسال شده بود)، مجبور شدم یک ربع دیگر هم وقت بگذارم تا فرم‌های اضافی را پر کنم که بسیار بد طراحی شده بودند. برخورد منابع انسانی هم بسیار نامناسب بود. ما مجبور بودیم در لابی کنار در ورودی، در میان سر و صدای کوچه، فرم‌ها را پر کنیم و حتی مصاحبه هم در همان شرایط نامناسب انجام می‌شد که برای یک مصاحبه بسیار زننده بود. این در حالی بود که حتی می‌شد این سوالات ابتدایی را که در رزومه هم موجود بود، از طریق تلفن انجام داد. مصاحبه‌کننده حتی توجه نکرده بود که من از کدام شرکت قبلی خارج شده‌ام!

من بعد از یک مصاحبه تلفنی مقدماتی، برای مصاحبه حضوری با بخش منابع انسانی شرکت رفتم. متأسفانه به دلیل عدم امکان دورکاری، نتوانستم با آنها همکاری کنم. با این حال، تیم منابع انسانی بسیار حرفه‌ای و مودبانه رفتار کردند و از محیط شرکت هم خوشم آمد. حتی پذیرایی خوبی هم انجام شد.

سلام. من به عنوان مدیر محصول برای مصاحبه دعوت شدم. مصاحبه‌کننده که مدیر منابع انسانی بودند، بسیار حرفه‌ای و مودب برخورد کردند. سوالات در حیطه کاری و مناسب طراحی شده بودند و در مجموع حس خوبی داشتم. خواسته‌ها و شرایط کاری به روشنی در مصاحبه عنوان شد که بسیار خوب بود. به نظر من، این شرکت برای افرادی که تخصص و توانایی در این زمینه کاری دارند و علاقه به فعالیت در محیط استارت‌آپی و پویا دارند، جای مناسبی است.

حالا می‌فهمم چرا یک سال است که این شرکت آگهی استخدام می‌دهد و نمی‌تواند نیرو جذب کند. اولاً جای پارک وجود ندارد و باید کلی بگردی تا بالاخره جایی پیدا کنی. مصاحبه هم فقط حضوری است و وقتی پیشنهاد مصاحبه آنلاین دادم، انگار به آنها توهین کرده‌ام و خیلی ناراحت شدند. شرکت در یک واحد از یک ساختمان قرار دارد و در نگاه اول تمیز و خوب به نظر می‌رسد. با اینکه رزومه‌ام را داشتند، چندین صفحه فرم با سوالات بی‌ربط از شغل پدر و مادر گرفته تا موضوعاتی که مرا عصبانی می‌کند، دادند که پر کنم و واقعاً وقت‌گیر بود. بعد از حدود یک ساعت انتظار، بالاخره نوبت به مصاحبه با من رسید. مصاحبه‌کننده مدیر منابع انسانی بود که بسیار بی‌حوصله و بی‌اعصاب به نظر می‌رسید. فقط یک سوال از من پرسید که الان کجا کار می‌کنی و بعد گفت اگر خواستیم تماس می‌گیریم! این همه معطلی فقط برای یک سوال!

مصاحبه در دو مرحله انجام شد. ابتدا با مدیر منابع انسانی که فردی محترم و حرفه‌ای بودند و به دلیل بازخورد مثبت ایشان، مستقیماً با مدیر عامل مصاحبه داشتم. به طور کلی تجربه‌ای مثبت بود و هیچ نکته منفی رخ نداد. همه چیز به‌طور شفاف، حتی درباره حقوق و سایر جزئیات، مطرح شد. درباره حقوق مدنظرم نیز هیچ چانه‌زنی صورت نگرفت که این موضوع برایم بسیار خوشایند بود.

به عنوان یکی از افرادی که برای مصاحبه استخدامی به این شرکت رفته‌ام، از همان ابتدا توصیه می‌کنم که اصلاً به این شرکت مراجعه نکنید! وقتی وارد شدم، خانم منشی من را به اتاق آقای مدیر راهنمایی کرد. آقای مدیر جوان که رزومه من را در دست داشت، با دست اشاره کرد که بنشینم. من سلام کردم، اما او اصلاً جواب سلامم را نداد. همانجا متوجه شدم که اینجا جای افرادی مثل خودشان است. با دیدن برخورد چند نفر دیگر، مطمئن شدم که افرادی را استخدام می‌کنند که حتماً در رزومه‌شان نوشته باشند: «من بیشعور و بی‌ادب هستم!» در این صورت شانس استخدامتان بالا می‌رود. در مورد سوالات فنی هم از سوالات بسیار کلیشه‌ای و بدون کاربرد استفاده کردند تا بعداً حقوق پیشنهادی شما را پایین بیاورند. سوالاتی مثل تفاوت اورلود با اورراید یا سالید چیست. با اینکه من برای موقعیت بک‌اند رفته بودم، در مصاحبه دوم که قرار بود فقط از من در مورد دیتابیس سوال کنند، فقط سوالات فرانت‌اند پرسیدند! احتمالاً مرا با شخص دیگری اشتباه گرفته بودند. خلاصه که اوضاع و نظمشان واقعاً عالی است! کل شرکت هم حدود ۱۰۰ متر است که ۵۰ متر آن اتاق آقای مدیر تازه به دوران رسیده است. راستی، این را هم بگویم که اخیراً اسمشان را در سایت‌های کاریابی به FlyToday تغییر داده‌اند.