تجارت الکترونیک اول

اگه نمیدونید لاو بامبینگ چیه؛ لاو بامبینگ یعنی یکی تو رو با یه عالمه محبت، توجه و تعریف در ابتدا غرق کنه، ولی نه از روی عشق واقعی، بلکه برای اینکه وابسته‌ات کنه و بعداً کنترلت کنه. اولش شبیه یه عشق رویاییه، ولی کم‌کم رنگ عوض می‌کنه و می‌بینی گیر افتادی. دقیقا کار کردن تو این شرکت یعنی همین، روز اول که میایی فکر میکنی چه جای خفنی اومدی و هرچی میگذره بیشتر میفهمی چقدر گیر افتادی! مثل یک مردابه! افتضاح‌ترین جایی که میتونید کار کنید اینجاست. پره از آدمای دو رو، دودره باز، زیرآب زن، خاله‌زنک و *ایه مال!!!! آقا از گشنگی بمیرید ولی نرید این سگ دونی.

در گذشته اینجوری بوده که اگر یکی از زنان حرمسرا به خلوت سلطان راه پیدا می‌کرد میتونست از امتیازات ویژه ای برخوردار باشه‌‌‌، توی این شرکت هم اگر به ویلای کردان 'نه' نگی می‌تونی خیلی سریع و بدون داشتن تجربه و تخصص یک شبه(شایدم چند شبه) از منشی و دستیار تبدیل به مدیر بشی! اگر هم نه بگی که عرصه برات تنگ میشه. فضای این شرکت بشدت آلوده و مسمومه و تنها جایی در جهان هست که ممکنه از طریق تنفس هم به اچ پی وی یا اچ آی وی مبتلا بشید! مدیران شرکت بخصوص برادر مدیرعامل به پشه ماده هم رحم نمی‌کنن و در رتبه بعدی مدیرعامل پیامگستر قرار می‌گیره که انقدر هول و بی شخصیته که به منشی های ده، پونزده سال کوچکتر از خودش هم پیشنهاد کردان می‌ده...! خلاصه که اگر خانم هستید و با کردان مشکل ندارید می‌تونید رشد خوبی رو تجربه کنید و به درجات بالا حتی مدیریت یکی از زیرمجموعه ها هم برسید!

آقا فکر کن مدیر عامل پول خرد می‌ره زیرآب زنی پیش برادر گاد فادر و اونم میاد با سیس آرنولد و بتمن که نجات بخشم و الان میزنم گلارو پر پر می کنم البته نه گلای دختر خوشگلای شرکتمون رو اونا نانازی آن قشنگن فرصت خلاصه اونجا هر دختری یه فرصت محسوب میشه فرصت برای لاسینگ و بعد ادامه .... واقعا نرید شده برید یه شرکت کاملا ناشناس برید نرید تجارت فنا می‌رید

در یک شرکت نرمال وقتی مشکلی میبینید میتونید برید صحبت کنید با مدیر مربوطه و یک گفتگوی دونفره برای فیدبک دادن دارید، اما وقتی اینجا مشکلی پیش میاد، انقدر محیط سمیه که شما خواه ناخواه وارد یه بازی میشید که حتی اگه بدگویی هم کردید انکار کنید. اینا به حقوق اولیه انسان هم که آزادی بیانه اعتقادی ندارن و دنبال مفتش‌ان بفهمن کی کامنت گذاشته. فکر کنید وسط این حجم از ناکارآمدی در یه کشور برید جایی کار کنید که همه سختیا دوبرابر به چشمتون بیاد. محیط انقدر خفقان آوره که هرلحظه برای شما یک عمر میگذره، مدیرانی که شما رو برده خودشون میدونن و فکر میکنن باید احساس دین نسبت به کسی که حقوق اولیه کارمندی شمارو هم تامین نمیکنه، داشته باشید. دقیقا چه احساس دینی؟ به اینکه حق آدمارو میخورن و میرن فستیوال دبی و اشک بچه‌هارو درمیارن بخاطر بی پولی؟ آدمایی که فقط با تایید مدیرعامل به جایگاهای عجبب رسیدن و اگه خلاف انتظار عمل کنن طرف قلبش میگیره:)) هیچ نکته مثبت و مزایایی در انتظارتون نیست و تنها مزیتش همینه که به قول دوستمون تجربه‌های کاری بعد از اینجا براتون بهتر میشه‌. حق و حقوق کارمندارو میخورن و چشماشونو بستن رو اینکه نرخ ورود و خروج چقدر بالاست. البته فساد فقط در لایه مدیریت نیست، اون که خاله بازیه و یه خانواده و دوستاشون شرکت زدن که سرشون گرم باشه و مشغول پیشنهاد به آدما باشن:)) یا دختر خوشگلارو سوا کنن:)) آفرین به منابع انسانی‌ای که اینهمه وقت آدما رفتن و اومدن و فقط یه نفرش ثابت مونده که اونم اگه قاطی این ماجراها نبود و آدم سالمی بود قطعا تا الان فرار میکرد اما در سودای جاه و مقام مونده و تو روت میخنده و پشتت میزنه. اگرم مازوخیست دارید و از تجربه بقیه درس نمیگیرید و میرید اونجا و گول ولکام پک جدیدو جشن گرفتن روز کروسان و پیتزا و جشن آخر سالشونو نخورید. اینا تا دیروز ولکام پکشون لیوان یکبار مصرف تولد بود و آدم جلوی همکار نو ورودش خجالت میکشید، اما بدونید این اولین و آخرین مزایای شرکته، چون منابع انسانی خوب بلده گل ریزون کنه با جیب بچه‌ها و مجبورشون کنه از حقوق کمشون یه چیزی‌ام بدن که واسه سوگلیای شرکت کادو بگیرن. و البته فراموش نکنید امان از روزی که بفهمن نارضایتی دارید و واسه حقوق ابتداییتون اعتراض کردین، درجا زیرآبتونو میزنن:)) والا ما که خوشحال شدیم حتی مدیر مالی شرکتتونم سرتون کلاه گذاشت و رفت، ایشالا موفقیتای بیشتر و نابودی کل سرمایه‌‌تون.

ببین، خواستی جایی کار کنی که هر ۲ ساعت برنامه‌هاتو از بیخ عوض کنن، اینجا بهترین مکانه. خلاصه که اگر اعصاب راحت میخوایید، اینجا خوراکه هستن آدمایی که مغزتونو مثل ماشین لباسشویی بشورن و در آخر همه تقصیرارو بندازن گردنتون. اگه خواستید بیایید و این همه نظر منفی منصرفتون نکرد، باید بگم که خواب حقوق به موقع رو هم باید ببینید که طبق حرفشون انجام بدن، ۱۵ ام میگذره و شما هنوز هیچ به هیچ البته که از آقای مکان پور نباید گذشت.

یکی از خوبیای این شرکت اینه که انقدر همه چیز غیر حرفه ای و بده که بعد از اینجا هرجایی برید براتون حکم بهشت داره! و این خودش یه مزیت محسوب میشه! قطعا مدیرای شرکت تلاش زیادی کردن تا این شرکت در همه زمینه ها بدترین باشه که جای تقدیر و تشکر داره. در آخر تشکر میکنم از واحد منابع غیر انسانی و مدیران کارنابلد مجموعه خوب تجارت الکترونیک اول!

بدترین جایی که در عمرم رفتم سرکار من به عنوان بک اند دولوپر دات نت رفتم سرکار مدیر فنی که ضعف جنس مخالف داشت. روز اول بهم تسک ری اکت داد فرداش انجام دادم شروع کرد ایراد مسخره گرفتن بعد برگرمو نشون دادم گفتم من بک اند دولوپر استخدام شدم اگه ایرادی باشه ممکنه طبیعی باشه. با وجود اینکه چند دور مصاحبه رفته بودم با خودش شروع کرد سوال مصاحبه پرسیدن چندتایی جواب دادم درنهایت گفت نمیتونیم همکاری داشته باشیم خب تو که روز اول با قیافه من حال نکردی همون روز میگفتی برو چرا یه هفته وقت منو الکی گرفتی. کلا اون موقع من درک کردم یکسری افراد میگفتن رفتار حرفه ای داشته باشید فهمیدم منظروشون چیه

سرپرست جذب فقط تلاش میکرد منو فریب بده با پنهان کاری اما من بعدا متوجه شدم این آدم چقدر دورو و خودفروخته ست. واقعا متاسفم برات خانم جز اون شرکت که آنقدر بابتش دروغ میگی کجا تو رو استخدام میکنن امیدوارم به خودت بیای و بدونی اون شرکت آخرین جای کارت نیست

اینجا مینویسم به این امید که حداقل به خاطر انکار این موضوع، خودتان را جمع و جور کنید. شما افراد تحصیل‌کرده‌ای که دختران را به هر بهانه‌ای لمس می‌کنید، وقتی در اتاق تنها با آن‌ها هستید و به دلیل موقعیت و محبوبیت ساختگی‌تان، اگر صدای آن‌ها در بیاید، قطعاً شما هستید که حذف خواهید شد.

محیط شرکت آروم آرام و مناسب به نظر می‌رسید. در مصاحبه نیازی نبود فرم‌هایی را پر کنی که اطلاعات آن‌ها قبلاً در رزومه وجود داشت. مصاحبه‌کننده فردی محترم و باادب بود و اتاق مصاحبه نیز برای فصل پاییز و زمستان مناسب بود. با این حال، به نظر می‌رسید شرکت به دنبال نیروی کار ارزان قیمت است. شاید این شرایط برای یک جوان ۲۱-۲۲ ساله که می‌خواهد تجربه کسب کند و برایش مهم نیست در بلندمدت در یک جا بماند، مناسب باشد. حتی اگر کار سخت باشد، باز هم می‌تواند مفید باشد، چون فرد چیزهای جدید یاد می‌گیرد و با افراد و محیط‌های مختلف آشنا می‌شود که به افزایش تجربه زندگی کمک می‌کند. اما با افزایش سن، افراد بیشتر به دنبال ثبات در زندگی هستند و این‌گونه محیط‌ها ممکن است انتخاب مناسبی نباشند.

رفتار بسیار حرفه‌ای و خوش‌برخورد بود. در طی دو مصاحبه با سه نفر مختلف صحبت کردم و به خوبی توانستم شرایط محیط را درک کنم. بعد از هر مصاحبه نیز نظرسنجی ارسال می‌کردند که این موضوع بسیار خوب بود. البته به دلیل اینکه در جای دیگری مشغول به کار شدم، نتوانستم در اینجا کار کنم، اما محیطی آرام و ساکت داشتند.

سلام، من مدت زمان بسیار کوتاهی با این شرکت کار کردم، اما مشکلات آن به حدی زیاد بود که تصمیم گرفتم اینجا مطرح کنم. تعجب می‌کنم چرا تا به حال کسی نظری نگذاشته است. یکی از دلایل این موضوع سفته‌ای است که شنیده‌ام برای گرفتن آن بسیار اذیت می‌کنند، خوشبختانه من آن را ندادم. اولین مشکل این بود که برای تمام افراد شرکت نرم‌افزاری به نام تایم‌دکتر نصب شده بود که اگر فقط ۵ دقیقه به موس و کیبورد دست نمی‌زدید، از زمان کارتان کم می‌شد و کل سیستم ترک می‌شد تا ببینند شما چه کارهایی انجام داده‌اید. به معنای واقعی مثل ربات با شما برخورد می‌کردند. همچنین حق مسکن را به شما نمی‌دادند و آن را در نرم‌افزاری از خودشان می‌ریختند و برای برداشتن آن باید کارمزد می‌دادید. کارمزد برای پول خودتان که بدون اجازه شما در نرم‌افزارشان ریخته‌اند، خنده‌دار نیست. حقوق به شدت تکه‌تکه و نامنظم بود و در نهایت دو ماه بیمه من را رد نکردند. از مسائل شخصی بعضی از افراد می‌گذرم چون ممکن است در تمام شرکت‌ها وجود داشته باشد، اما حق‌خوری، عدم پرداخت حقوق، سیستم برده‌داری، عدم واریز بیمه و برخورد بد منابع انسانی قابل گذشت نیست. من واقعاً به دوستانم هشدار می‌دهم که گول اسم شرکت پیام‌گستر را نخورند.

از روز مصاحبه طوری رفتار می‌کنند که احساس کنی جای خیلی خوبی رفتی، اما به محض ورود، قرارداد آزمایشی می‌بندند که هیچ‌وقت نسخه‌ای از آن را به شما نمی‌دهند. قرارداد را بر اساس قانون کار تنظیم می‌کنند تا نتوانید در آینده شکایت کنید و فقط یک فیش حقوقی بی‌محتوا به شما نشان می‌دهند. چند نرم‌افزار شلوغ و بی‌سر و ته بدون هیچ ساختار مشخصی نوشته‌اند که با ورودتان به شرکت، نه کسی آن‌ها را به شما تحویل می‌دهد و نه هیچ مستند فنی وجود دارد، اما انتظار دارند در عرض دو روز مثل کارمندان قبلی شروع به کد زدن کنید. مسائل فنی برایشان اهمیتی ندارد و اگر در بحث فنی ضعف نشان دهید، از جملاتی مثل «چهارتا کتاب خوندی به ما درس نده» استفاده می‌کنند. اگر از پشت میز بلند شوید، به ساعت نگاه می‌کنند و وقتی برمی‌گردید دوباره به ساعت نگاه می‌کنند. فقط برای دستشویی رفتن نیاز نیست اجازه بگیرید، اما برای بقیه کارها باید انگشت بزنید تا از کارکردتان کم کنند. اوایل خودشان را بزرگ نشان می‌دهند، مخصوصاً در مورد توافق حقوق، اما بعداً به هر بهانه‌ای از حقوق شما کم می‌کنند. یک مدیر بسیار بی‌ادب دارند که حتی بلد نیست خداحافظی کند، البته در تیم فنی دو سه نفر هستند که کار کردن با آن‌ها لذت‌بخش است. در کل، توصیه می‌کنم به این شرکت نروید.

اگر شما کارجویی هستید که قبل از استخدام برای تحقیق به اینجا آمده‌اید، لطفاً به نظرات و حرف‌های افراد مصاحبه‌کننده اعتماد نکنید. قطعاً و بدون شک اینجا را باور کنید و مانند ما اشتباه نکنید. آن افراد برای توجیه وضعیت شرکت، حرف‌های بی‌اساسی می‌زنند که به هیچ عنوان حقیقت ندارد. ما در آنجا زندگی کردیم و کار نکردیم. عمر، وقت و اعتمادمان را برای این شرکت فامیلی بی‌در و پیکر و نمک‌نشناس گذاشتیم. از بالاترین سمت تا پایین‌ترین سمت، همه از آن‌ها ضربه خوردند. حقوق کم، کار زیاد، مزایای ناچیز و مفت‌خوری کارفرما. آن‌ها می‌خواهند ادای استارتاپ‌های دیگر را دربیاورند، اما نمی‌توانند! آن دیالوگ فیلم 'متری شیش و نیم' را شنیده‌اید؟ می‌خواست با شخصیت باشد، اما وقتی فحش می‌داد راحت‌تر بود؟ ذات این شرکت همین است. من با خوشی جدا شدم، اما از ترس بود که صدایم درنیاید. همین و می‌توانم بگویم.

با سلام و عرض خسته نباشید، در آگهی درج‌شده با عنوان مسئول دفتر «خانم»، من به عنوان یک خانم رزومه ارسال کردم و در علت رد درخواستم، عدم تطابق جنسیت ذکر شده بود. به نظر من شرکت‌هایی که توان پرداخت حقوق درخواستی کارجو را ندارند، می‌توانند در بیان علت رد درخواست صادقانه‌تر عمل کنند.

من تقریباً یک سال در این شرکت کار کردم و می‌خواستم این تجربه را با شما به اشتراک بگذارم. افرادی که در این مدت با آن‌ها همکاری داشتم، انسان‌هایی بسیار حرفه‌ای و باسواد بودند. جو تیمی بسیار صمیمانه‌ای وجود داشت که محیط کاری خوبی را ایجاد کرده بود. هر شرکتی ممکن است کاستی‌هایی داشته باشد، اما بدون شک این شرکت جایی است که می‌توانید از نظر کاری چند سطح خود را ارتقا دهید.

در این شرکت برای مدت کوتاهی کار کردم، اما تجربه بسیار ناخوشایندی داشتم. ابتدا با من تماس گرفتند و وعده حقوقی بالاتر از دریافتی فعلی‌ام دادند تا برای مصاحبه بروم. اما پس از مصاحبه، هنگام امضای قرارداد، آن را به دلایل مختلف به تعویق انداختند و تحویل ندادند. بعدها از همکارانم شنیدم که این رفتار معمول شرکت است و بسیاری از آن‌ها نیز قراردادهایشان را به موقع دریافت نکرده‌اند. شرکت معمولاً قراردادها را پس از چند ماه تحویل می‌دهد و در دو ماه اول قراردادها را نگه می‌دارد تا دوره آزمایشی بگذرد. اگر در این مدت تصمیم به قطع همکاری بگیرند، حتی حقوق فرد را نیز پرداخت نمی‌کنند. علاوه بر این، فضای رقابت ناسالم بین همکاران، زیرآب‌زنی‌ها و دخالت‌هایی که خود مدیریت تشویق می‌کرد، به شدت آزاردهنده بود. حتی شاهد بودم که از برخی همکاران خواسته می‌شد در کار دیگران فضولی کنند. مشکلات اخلاقی و رفتارهای ناپسند مدیریت نیز شرایط را بدتر کرده بود.

مصاحبه چند مرحله‌ای دارد که واقعاً خنده‌دار است، انگار هفت خان رستم است! به هیچ عنوان برای مسائل مالی کارمندان ارزشی قائل نیستند و توانایی پرداخت حقوق را ندارند. بخش منابع انسانی این شرکت مثل ترمینال است، افراد به راحتی می‌آیند و می‌روند. من بدون دریافت حقوق، شرکت را رها کردم و فرار کردم. محیط کار این شرکت بدترین جایی بود که در طول عمرم در آن کار کرده‌ام. اعتماد به نفس آدم را کاملاً نابود می‌کنند و مثل دوران باستان از شما بیگاری می‌کشند بدون اینکه پولی بدهند. بیشتر قوانین این شرکت، قوانین من درآوردی است و شبیه به قانون مجازات عمل می‌کنند. اگر نمی‌خواهید بیچاره شوید، در انتخاب شغل در این شرکت دقت کنید.

می‌گویند چیزهایی که در ویکی‌پدیا درباره تجربه کاری نوشته شده، درست نیست! کسانی که جایی دیگر کار پیدا نمی‌کنند، ناچارند وارد روابط شرکتی شوند که مجبورند در آن بمانند. باید بگویم که حقیقت محض همان چیزهایی است که اینجا می‌خوانید. شرکتی که به ظاهر بیش از ده سال سابقه دارد، اما امان از ذره‌ای درستکاری و منش شخصیتی! سه ماه است که بیمه تامین اجتماعی را پرداخت نکرده‌اند تا آقایان بتوانند پول ماشین‌هایشان را بدهند. کاش از خواب شیرین بلند شوند و بفهمند که دنیای رییس بودن تمام شده. اصلاً شماها کی هستید که با قلدری حق و حقوق کارمندانی که وقتی شما در ماشین لوکس خود نشسته‌اید، دارند اسنپ می‌زنند تا کرایه خانه‌شان را بدهند، پایمال می‌کنید؟ یا اینکه پول‌های شرکت را به حساب شرکت دیگرتان واریز می‌کنید تا سودی که کارمند می‌توانست ببرد را خودتان ببرید و با آن پول یک شب مهمانی دربیاورید و بگویید ما حق نمی‌خوریم. یک مشت آدم که فقط دور هم ریخت و پاش می‌کنند و به قول خودشان ۱۰۰ جوابه که نشئه باشند و بگویند کارمند کیلویی چند؟ منقل را بپا کن! لمپن بودن از سر و کله شرکت می‌بارد. آه، این همه کارمند یک روز چنان گریبان شما را بگیرند که سیلی باشد توی گوشتان و نفهمید از کجا خوردید.

در مصر باستان، افرادی که استخدام می‌شدند علاوه بر حقوق، بیمه هم می‌شدند تا در صورت مراجعه به بیمارستان، هزینه‌هایشان پوشش داده شود. اما در بیمارستان ساسان تهران، به من گفته‌اند که شرکت شما پول بیمه کارمندانش را پرداخت نکرده و من بیمه نیستم و باید هزینه‌ها را خودم پرداخت کنم. این چه شرکت بی‌در و پیکری است؟

نزدیک به یک سال از پایان کار من و حدوداً ۳۰ نفر دیگر گذشته است، اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است. دلیل اصلی این موضوع بی‌نظمی و بی‌کفایتی مدیر شرکت است که تازه به این سمت رسیده و هیچ‌کس برایش مهم نیست. او پول‌های شرکت را برای ریخت‌وپاش و ساخت‌وساز خرج می‌کند و حقوق کارکنان را در اولویت قرار نمی‌دهد. این مدیر به راحتی و بدون هیچ دلیلی، تعدادی از کارمندان بی‌گناه را با تحقیر اخراج کرده است. برخی را به خاطر توهماتش و تصور اینکه در ویکی تجربه کامنت گذاشته‌اند، اخراج کرده. برخی دیگر را به دلیل اینکه حق خود را خواسته‌اند و تعدادی هم به خاطر بی‌نظمی و شرایط نابسامان شرکت که تحمل آن برایشان سخت بود، از کار برکنار شده‌اند. اینجا می‌توانید نمونه‌ای از دیکتاتوری و پایمال کردن حقوق مردم را به وضوح ببینید.

شرکتی که توانایی پرداخت حقوق پرسنل خود را ندارد، باید تعطیل شود. آنها فقط ادعا می‌کنند و مانند طبل توخالی هستند. کوچک‌ترین اهمیتی به وضعیت مالی و معاش کارکنان نمی‌دهند و تنها به فکر منافع خود هستند. خداوند از آنها نگذرد.

بدترین و بی‌نظم‌ترین مدیریت منابع انسانی را اینجا دارند. حتی نمی‌توانند حقوق‌ها را به موقع پرداخت کنند. بعضی از کارمندان به شکل مسخره‌ای حقوق دریافت نمی‌کنند و هیچ توضیحی هم به آدم نمی‌دهند. فقط جواب‌های الکی و از سر باز کن می‌دهند و با لبخندهای حرص‌آور سعی می‌کنند موضوع را بپیچانند. یکی می‌گوید فلانی نداده، یکی می‌گوید نگفته، یکی می‌گوید نبسته. بعد می‌فهمی که چندین نفر دنبال پولشان هستند. همه کارشناس نیستیم، حداقل اول ماه آدم‌ها را معطل نکنید. 👎

این شرکت برای افرادی که به عنوان کارآموز شروع به کار می‌کنند، جای خوبی است چون هیچ حقوقی پرداخت نمی‌شود و در عوض کارهای زیادی از شما می‌خواهند که باعث رشد سریع شما می‌شود، اما فقط برای یک سال. بعد از آن بهتر است فرار کنید. چیزی به نام منابع انسانی در این شرکت وجود ندارد و فقط یک یا دو نفر در واحد مربوطه نشسته‌اند که اگر به آن‌ها مراجعه کنید، با شما دعوا راه می‌اندازند و روند تصویت شما را تا حد ممکن عقب می‌اندازند. حقوق شما را هم خدا می‌داند چه زمانی پرداخت می‌کنند و هیچ تاریخی مشخصی وجود ندارد. همیشه می‌گویند پول ندارند، در حالی که ماهانه میلیاردها تومان به حساب شرکت واریز می‌شود، اما حقوقی پرداخت نمی‌شود. مدیران شرکت ماشین‌های آخرین مدل و سفرهای خارجی ماهانه دارند. به جز دو نفر، بقیه مدیران شرکت به صورت رفاقتی انتخاب شده‌اند و هیچ صلاحیت مدیریتی ندارند. حتی شایستگی نشستن روی صندلی‌هایشان را هم ندارند و رفتار زشتی با کارمندان شرکت دارند. 90 درصد مشکلات شرکت ناشی از بی‌کفایتی و بی‌سوادی مدیران است که به مفت‌خوری و بی‌مسئولیتی عادت کرده‌اند. به هیچ وجه وقت و اعصاب خود را در این شرکت هدر ندهید، چون قابل برگشت نیست.

وقتی تجربیات دوستانم را می‌خواندم، خاطره مصاحبه‌ام در آن شرکت به یادم آمد. این اتفاق مربوط به حدود هفت سال پیش است. یادم می‌آید که مدت زیادی برای مصاحبه منتظر ماندم و وقتی به دفتر رفتم، خانومی از من مصاحبه گرفت. رفتار او طوری بود که انگار هدفش فقط این بود که بگوید تو برای این موقعیت مناسب نیستی. رفتار غیرحرفه‌ای او از همان ابتدا مشخص بود. مثلاً به من گفت که ما تو را برای برنامه‌نویسی استخدام نمی‌کنیم، مگر اینکه برای تست بگیریم. او ادامه داد که اینجا افراد با رتبه‌های اول دانشگاه شریف و معدل‌های بالا کار می‌کنند و حتی اگر برای تست هم بگیرند، باید بروم و آموزش ببینم. در همان مصاحبه، پشت سر من با معرفم حرف‌های زیادی زد، چه برسد به اینکه بخواهم آنجا کار کنم. از اینکه مرا معطل کردند و من مجبور شدم از آب‌سردکن آب بردارم و بنوشم و موارد دیگر، کلی در همان مصاحبه برایم حاشیه درست کردند، چه برسد به بعدش که می‌خواستم آنجا کار کنم.

بقیه دوستان زحمت کشیدن و در کامنت‌های دیگر خوبی‌ها و بدی‌های این مجموعه رو گفتن. اما من می‌خوام به بقیه دوستان هشدار بدم که این شرکت با دو دفتر بودنش، برای شما گرون تمام می‌شه. سنوات و بیمه رو طبق وزارت کار می‌دن، اما پاداشی در کار نیست و حقوق‌ها همیشه فصلی بوده. هر وقت داشتن می‌دادن و هر وقت نداشتن، حق اعتراض نداشتی. فشار کاری همیشه زیاده و قدر زحمت‌هاتون رو هم نمی‌دونن. حتی اگه خیلی حرفه‌ای باشین، فقط یه عنوان مدیر بهتون می‌دن که باعث میشه نه اضافه کاری بهتون بدن و نه مرخصی داشته باشین. با این حال، حتی ساعت ۲ نصف شب هم زنگ می‌زدن که کارها رو براتون حل کنم. در نهایت، تسویه‌تون عالی بود و به قول معروف، خوب مزد زحمتامو دادین.

هر روزی که به این محل کار می‌آیی، یک درد جدید به دردهایت اضافه می‌شود. قبلاً حداقل چند نفر گفته بودند که تنها نکته مثبت اینجا همکاران هستند و می‌شد به آن‌ها اعتماد کرد، اما الان حتی آن هم وجود ندارد. چند نفر استخدام شده‌اند که فقط دنبال مقصر بگردند و کامنت‌های منفی بگذارند و دیگران را مسخره کنند. خوشبختانه خود مدیران کوتاهی نمی‌کنند، اما کاش می‌فهمیدند که چقدر روان آدم‌ها را با حقوق کم، پرداخت‌های دیروقت و جو بد محیط کار نابود می‌کنند. ما در این شرکت پوسیده‌ایم و حیف عمر و زمانی که صرف پولدار کردن عده‌ای مدیر خودراضی شده است.

مدت زیادی در این شرکت کار کردم، اما در نهایت خسته شدم و مجبور به ترک آن شدم. مشکلات بی‌شمار و تمام‌نشدنی وجود داشت؛ از تأخیر در پرداخت حقوق و عدم رعایت حقوق کارمندان گرفته تا ساعت‌های کاری غیرمنطقی که زندگی شخصی را مختل می‌کرد. مدیران شرکت نیز فقط به دنبال بدرفتاری با کارمندان و تحمیل نظرات خود بودند و باعث می‌شدند احساس بی‌ارزشی به آدم دست بدهد. هر روز هم شرایط بدتر می‌شد و هیچ‌کس جرات اعتراض نداشت.

بدترین شرکتی که تا به حال دیده‌ام... همه چیز در ابتدا خوب و فریبنده به نظر می‌رسد، اما به مرور متوجه رفتارهای نادرست مدیران می‌شوید. مثلاً بعد از دو روز دورکاری، متوجه شدیم که روی سیستم خانگی‌مان نرم‌افزاری نصب شده که هر چند دقیقه یکبار از صفحه‌نمایش اسکرین‌شات می‌گیرد. این یعنی نقض آشکار حریم شخصی. ممکن است روی دسکتاپ سیستم‌مان عکس‌های شخصی داشته باشیم. اگر شرکت نرم‌افزاری است، باید وظایف مشخص باشد، نه اینکه بخواهند مثل قلاده هر کسی را که می‌خواهند کنترل کنند. علاوه بر این، شرکت بسیار خشک و غیرقابل انتقاد است. اگر به بخش منابع انسانی مراجعه کنی و مشکلی را مطرح کنی، به جای حل مشکل یا آرام کردن شرایط، سریعاً به فکر اخراج هستند. واقعاً هر چه از سطح شعور مدیران میانی بگویم، کم گفته‌ام.

بدترین احساس این است که بعد از چندین سال کار کردن، بخش منابع انسانی برای شما جشن خداحافظی بگیرد، اما مدیر منابع انسانی حتی زحمت شرکت در آن را به خود ندهد. در هر شرکت دیگری، اولین نفرانی که حضور دارند، مدیر و کارکنان منابع انسانی هستند، اما اینجا مدیران رأس ساعت ۵ می‌روند و اصلاً برایشان مهم نیست که شما چند سال برایشان زحمت کشیده‌اید. این یعنی شما برای سازمان بی‌ارزش هستید. پس تا زمانی که این مدیران حضور دارند، بهتر است به این شرکت نروید، چون حال شما خراب می‌شود و همه چیز به هم می‌ریزد.

اگر بخواهم کلی بگویم، بی‌لول‌ترین کار این است که مدیر مجموعه وقتی می‌بیند این‌قدر از او انتقاد شده، بیاید و کامنت مثبت بگذارد تا واقعیت اصلی را لاپوشانی کند. من در این شرکت کار می‌کردم و واقعاً بعد از ورود بی‌لیاقت‌ترین مدیر منابع انسانی، حجم زیادی انتقاد به این شرکت شد. حتی به حدی که این‌قدر بلد نیست مدیریت کند و نیاید این‌قدر واضح و آشکار از خودش حمایت کند. به نظر من مدیرعامل‌ها باید تا الان فهمیده باشند که مشکل اصلی مجموعه این خانم هستند با سطح سواد زیراب‌زنی اعظم. مشکل مالی برای هرکسی پیش می‌آید، وقتی مدیرعامل خودش هم می‌نشیند کد می‌زند یعنی شرکت برایش مهم است، اما متأسفانه مدیرهای نالایق گند زده‌اند به شرکت. در کل مدیر منابع انسانی بسیار زیراب‌زن با سطح سواد زیرصفر است.

هفته گذشته برای مصاحبه به این شرکت رفتم. بعد از مشخص شدن روز مصاحبه، پیامکی شامل آدرس برایم ارسال شد و صبح همان روز نیز برای یادآوری با من تماس گرفتند. ساختمان شرکت در شهرک غرب قرار داشت و وقتی وارد شدم، از نگهبان تا مسئول دفتر کاملاً آماده بودند و این موضوع حس خوبی به من داد که چقدر برای زمان من ارزش قائل هستند. اتاق مخصوص مصاحبه داشتند و خبری از پر کردن فرم‌های خسته‌کننده مصاحبه نبود. بلافاصله فرد مصاحبه‌کننده که سمتش را نفهمیدم، وارد شد و جالب بود که اطلاعات من را روی تبلت خود داشت و حتی لینکدین من را هم چک کرده بود. این مصاحبه تجربه متفاوتی نسبت به مصاحبه‌های قبلی‌ام بود، زیرا فرد مصاحبه‌کننده بیشتر چالش‌ها را مطرح می‌کرد و در طول مصاحبه سوالات تخصصی می‌پرسید. در پایان نیز گفتند که باید یک مصاحبه تخصصی منابع انسانی هم داشته باشم. در کل، محیط شرکت جالب و حرفه‌ای بود.

در اینجا هر کسی که با دیگران رابطه خوبی داشته باشد یا کارش گیر باشد، یا نیروی ارشد و مدیر تیم برود، کارمند را به مدیر تبدیل می‌کنند. بعد شما فکر می‌کنید که چه خوب، مدیر شدم، اما بدبختی تازه شروع می‌شود. مسئولیت‌ها روی گردنت می‌افتد، کسی حساب تو را نمی‌کند چون مدیر الکی هستی، حقوقت را زیاد نمی‌کنند و همان حقوق را هم دیرتر از همه می‌دهند. آیا چنین معادله‌ای ممکن است؟ آن‌هایی که می‌مانند و به اصطلاح مدیر هستند، از نظر فنی آنقدر ضعیف هستند که جای دیگری حتی نمی‌توانند کارمند باشند، اما اینجا مثلاً مدیر هستند و همین‌جا می‌مانند. آن‌هایی هم که کار بلد هستند، بدون لحظه‌ای درنگ می‌روند. به همین دلیل نرخ ترک کارکنان اینجا وحشتناک است.

در دنیای فوتبال، باشگاه‌هایی مانند آژاکس آمستردام یا بنفیکا پرتغال به‌عنوان باشگاه‌های بازیکن‌ساز شناخته می‌شوند. این باشگاه‌ها ممکن است پشتوانه مالی قوی نداشته باشند، اما خروجی آن‌ها شامل برخی از بهترین فوتبالیست‌های اروپاست. در دنیای فناوری اطلاعات ایران، تجارت الکترونیک اول را می‌توان آژاکس این اکوسیستم دانست. اگر به پروفایل‌های لینکدین نگاه کنید، می‌بینید که خروجی‌های این سازمان در شرکت‌های معتبر و در سمت‌های مهمی مشغول به کار هستند. این موفقیت به‌دلیل ساختار پیشرفته آموزش و توسعه فردی در این شرکت است. البته هر شرکتی چالش‌های خود را دارد؛ گاهی فروش پایین است، حقوق‌ها با تأخیر پرداخت می‌شود، گاهی فروش بالا می‌رود و جشن‌های پرخرج برگزار می‌شود، گاهی فشار کار مدیران را پرخاشگر می‌کند و گاهی همه چیز خوب پیش می‌رود. تجارت الکترونیک اول شرکتی است که مالک آن تا دیروقت کدنویسی می‌کند و برادرش که او هم مالک است، به‌عنوان یک کارشناس ساده به شرکت مشتریان سر می‌زند. مدیرعامل این شرکت ۱۲ سال پیش به‌عنوان کارشناس پشتیبانی استخدام شده است. در این شرکت خبری از ثروت‌اندوزی و سرمایه‌گذاری با سود شرکت نیست. شما می‌توانید هر روز کنار مدیرعامل بنشینید و با او صحبت کنید. تصمیمات در این شرکت بر اساس داده‌ها گرفته می‌شود و مدیران ارشد آن سال‌ها تجربه کار کارشناسی از پایین‌ترین سطوح را دارند. در این شرکت بسیاری از افراد ازدواج کرده‌اند، ماشین خریده‌اند، مهاجرت کرده‌اند، زندگی خود را ساخته‌اند یا با احترام به موقعیت شغلی بهتر و پردرآمدتری در شرکت‌های دیگر رفته‌اند. برخی نیز نتوانسته‌اند نظم لازم برای توسعه فردی و مشارکت در اهداف شرکت را داشته باشند. برخی از کاستی‌ها گلایه کرده‌اند و برخی دیگر سهم خود را در بهتر کردن مجموعه ادا کرده‌اند. شاید روزی من هم از این مجموعه بروم، اما همیشه به یاد خواهم داشت که چه کسی بودم و امروز به چه کسی تبدیل شده‌ام.

وضعیت در این شرکت واقعاً خراب است و هیچ تلاشی برای بهبود آن وجود ندارد. هر روز انگیزه کارکنان کمتر می‌شود و خستگی ناشی از کارهای بی‌فایده و زیاد افزایش می‌یابد. هیچ کس نیست که به حرف‌های کارکنان گوش دهد و حداقل شرایط را بهبود بخشد. حقوق نسبتاً پایین است و با تأخیر پرداخت می‌شود. رفتار تحقیرآمیز و نگاه از بالا به پایین اکثر مدیران، از جمله مشکلات کوچکی است که شما را آزار می‌دهد و اوضاع بسیار بدتر از این هم هست.

منابع انسانی اینجا فقط بلدند با افرادی تماس بگیرند که از همه چیز بی‌خبرند و نمی‌دانند قرار است کجا بروند یا چگونه کسر کار محاسبه کنند. گاهی هم فقط در لینکدین چرخ می‌زنند. کسی نیست بیاید و حداقل بپرسد حالمان چطور است. نه کار جذابی انجام می‌دهند، نه خلاقیتی دارند، هیچ چیز. کاش حداقل یک ذره مهارت داشتند که آدم بگوید چیزی بلدند. واقعاً نمی‌دانم چطور این افراد را در این جایگاه گذاشته‌اند. به نظرم هر چه بی‌عارتر باشید، در منابع انسانی موفق‌تر می‌شوید. حال همه در شرکت بد است، همه جا پچ‌پچ و استرس حاکم است. نیروهای خوب هم نمی‌دانند چه کنند و می‌روند و هر روز شرکت از قبل هم خراب‌تر می‌شود. منابع انسانی این شرکت باید سرش را بگذارد زمین، از مدیر منابع انسانی گرفته تا کارشناس منابع انسانی.

به نظر من تجارت الکترونیک بیشتر مناسب افراد تازه‌کار و جوان است، چرا که اکثر آگهی‌های جذب آن‌ها برای کارآموزی است. این شرکت می‌تواند نقطه شروع خوبی برای یادگیری مفاهیم پایه باشد و بعد از آن افراد می‌توانند به شرکت‌های بهتر بروند. جو شرکت شبیه به جو اصلاح‌طلبان است و مدیرانی دارد که در مذاکره مهارت دارند و سعی می‌کنند فضای صمیمی ایجاد کنند. این موضوع باعث شده بسیاری از کارکنان در توهم باشند و با لبخند و وعده‌های مدیران احساس کنند که می‌توانند به جایگاه‌های بالاتر برسند. این توهم برای افراد حرفه‌ای یا بی‌حاشیه ممکن است آزاردهنده باشد و هیچ نفعی برای سازمان ندارد. متأسفانه مدیران نیز در توهم یک مدینه فاضله هستند و فکر می‌کنند همه چیز خوب است و به زودی درست می‌شود، در حالی که شرکت‌های رقیب اقدامات بهتری برای رضایت کارمندان و مشتریان انجام می‌دهند. اگر به دنبال یادگیری و تجربه هستید، می‌توانید برای مدت کوتاهی در این شرکت بمانید و از مدیران آن چیزهای زیادی یاد بگیرید، اما اگر پیشنهاد بهتری دارید، بهتر است به این شرکت نزدیک نشوید. مشکلات سازمانی و کارمندانی که تشنه قدرت هستند و با تاییدطلبی تربیت شده‌اند، ممکن است باعث ناراحتی شما شوند. در مورد افرادی که دائماً از شرکت انتقاد می‌کنند، احتمالاً آن‌ها نیز در توهم بوده‌اند و با واقعیت مواجه شده‌اند. با این حال، هنوز افرادی در شرکت هستند که بدون کار سنگین، حقوق خوبی دریافت می‌کنند. به نظر من مدیرعامل شرکت فردی باسواد و متواضع است که هنوز کنار کارکنان می‌نشیند و کد می‌زند، اما شرکت به سمت یک بیزینس فمیلی تبدیل شده و این باعث فساد و روی کار آمدن افراد نالایق شده است. شرکت نیاز به نجات و افراد دلسوز دارد، در غیر این صورت رو به سقوط است. مشکلات شرکت فراتر از تأخیر در پرداخت حقوق است و نیاز به بررسی جدی دارد. اگر کسی می‌خواهد مدیریت را یاد بگیرد، می‌تواند به این شرکت بیاید و اشتباهات سازمانی و پیامدهای آن را ببیند تا در کسب‌وکار خود تکرار نکند. اگر فردی شومن و پاچه‌خوار هستید، این شرکت می‌تواند برای شما مناسب باشد، چرا که می‌توانید با مدیرعامل ارتباط خوبی برقرار کنید و از موقعیت خود استفاده کنید.

به خدا این شرکت پوست آدم را میکند تا پولش را بدهد. همه چیز طبق قرارداد وزارت کار پیش میرود، پس بیمه و سنوات آخر سال شما هم وزارت کاری است. حقوق را هر وقت حال کنند میدهند، معمولاً با یک ماه تاخیر. اگر اعتراض کنی میگویند اگر ناراحتی برو جای دیگر. یک مجموعه چقدر میتواند حق کارمند را بخورد؟ در کل تقصیر خود ماست که باعث ادامه حیات این شرکت‌ها میشویم. آدم‌های خوبی هستند، بخش فنی خوب است و مدیر هم خوب است، اما حجم کار فوق‌العاده زیاد است. برگشت به خانه اصلاً مشخص نیست. پول که اصلاً حرفش را نزن. منابع انسانی ندارند و نخواهند داشت. مزایا اصلاً وجود ندارد. حتی برای سیگار کشیدن روی روف گاردن هم باید خروج از شرکت را با اثر انگشت ثبت کنی و جزو زمان کاریت حساب نمیشود. اما تا دلت بخواهد شب و نصف شب جمعه و تعطیلات ازت کار میکشند با نرخ وزارت کار. انصافاً تا به خودت بیایی میبینی چه کلاه گشادی سرت گذاشته‌اند.

منابع انسانی شرکت تجارت اول به شدت ضعیف و ناکارآمد است. مدیر منابع انسانی این شرکت فردی نابلد، بی‌دانش و بی‌کفایت است که هیچ تخصصی در حوزه اچ‌آر ندارد. سرپرست بخش نیز وضعیت بهتری ندارد و حتی کارآموز اچ‌آر است که هیچ آشنایی با ماژول‌های سرمایه انسانی ندارد. انتظاری از کارشناسان و کارآموزان این مجموعه نیست و فقط وقت را تلف می‌کنند. متأسفانه سرمایه انسانی در این شرکت معنایی ندارد و از زمان حضور مدیر جدید، وضعیت به حدی بد شده که انگار در خانه‌هایمان سبزی پاک می‌کنیم. جای تأسف است که شرکتی مانند تجارت اول روزهای خوبی را سپری نمی‌کند. متأسفانه برخی از افراد و اقوام مدیران در نظرات، صحبت‌های فیک و توخالی می‌نویسند تا خود را کاربلد نشان دهند.

چیزی که الان جالب شده، تعریف‌های اغراق‌آمیز مدیر منابع انسانی از خودش و تیمش است. تا به امروز کامنت‌های کمی درباره منابع انسانی وجود داشت، اما از زمانی که مدیریت عوض شده، کامنت‌ها بیشتر شده و تنها کاری که بلد هستند این است که به‌صورت کاملاً نمایشی از روند کاری خود و تیمشان تعریف می‌کنند. اما این رفتارها چیزی از دیکتاتوری و نابلدی مدیریت شما کم نمی‌کند. مدیر بخشی که با پرسنل در ارتباط است، هرگز نباید این‌قدر حاشیه‌ساز باشد. مشکل عمده این شرکت، استفاده از افراد نابلد در حساس‌ترین بخش‌ها است.

وقتی برای مصاحبه رفتم، اصلاً فکر نمی‌کردم که با این همه کامنت منفی درباره ویکی مواجه شوم. با وجود تجربه‌های بدی که دیگران نوشته بودند، مصاحبه برای من تجربه بدی نبود. استقبال خوبی از من شد و همراهی مصاحبه‌کننده‌ها و پیام‌هایی که برای حضور به موقع و به‌روزرسانی مراحل مصاحبه ارسال می‌شد، واقعاً مرا خوشحال کرده بود. الان دچار دوگانگی شده‌ام که چطور ممکن است یک سازمان مراحل مصاحبه‌اش را این‌قدر برنامه‌ریزی‌شده پیش ببرد، اما این‌همه نارضایتی داخلی داشته باشد! یا فیک است یا فکت!

این شرکت هیچ امتیازی برای کارمندانش قائل نیست و به قدری بی‌نظم است که هر کس هر کاری دلش می‌خواهد انجام می‌دهد. برخی بدون اطلاع مرخصی می‌روند و انگار حضور یا عدم حضورشان برای شرکت فرقی ندارد. ادعا می‌کنند که اتوماسیون دارند، اما هر چقدر هم که کار کنی، باز هم کسری کار می‌خوری. قوانین مزخرفی دارند، مثلاً برای سیگار کشیدن هم باید اثر انگشت بزنیم. به نظر من برای نجات از این شرایط، همان‌طور که دوستم گفته، به یک آبراهام لینکلن نیاز داریم که شاید هیچ‌وقت پیدا نشود. در روزهای گرم حتی کولر هم نداریم و برای گرفتن حقوقمان که حق مسلم ماست، باید با زور و دعوا آن را تکه تکه مثل گوشت قربونی بگیریم. هر کدام از مدیران فکر می‌کنند در کارشان خدا هستند و دائماً جلسه می‌گذارند و حرف‌های توخالی و وعده‌های بی‌پایه می‌دهند. من شخصاً هیچ امیدی به بهبود شرایط ندارم.

به دلیل تصمیم‌های نادرست مدیران این شرکت، هر روز با چالش‌های جدیدی مواجه می‌شوید و ناخواسته درگیر مسائل مختلف می‌شوید. اخیراً یک مدیر منابع انسانی جدید به تیم اضافه شده که ادعا می‌کند قصد ایجاد تغییرات مثبت دارد (در کامنت‌های پایین‌تر در ویکی تجربه از خودش تعریف کرده و طنزاً گفته ما نمی‌دانیم کار خودش است، شما هم بگویید نمی‌دانید!). این شرکت با ۱۴-۱۵ سال سابقه هنوز نمی‌تواند حقوق کارمندان را به موقع پرداخت کند و وعده مدیر جدید این است که از این به بعد حقوق‌ها سر وقت پرداخت خواهد شد! یکی از مزایای کار در تجارت الکترونیک این است که هرگز درگیر روزمرگی نمی‌شوید و هر روز اتفاقی دراماتیک رخ می‌دهد که در محیط‌های کاری دیگر نمی‌بینید. از آزار کلامی و رفتاری برخی افراد تا عدم پرداخت حقوق، نارضایتی کارمندان، خراب شدن کولر در روزهای گرم تابستان و در نهایت اخراج افراد به بهانه‌های مختلف. در این شرکت به منابع انسانی اعتماد نکنید؛ با وجود شعارهای دلسوزانه‌شان، هیچ کاری برای شما انجام نمی‌دهند. هیچ فرد سالمی از نظر اخلاقی و کاری نمی‌تواند در اینجا بماند و بخندد و دیگران را فریب دهد. دغدغه مدیران این شرکت محدود به این است که چگونه حق و حقوق کارمندان را نادیده بگیرند، شخصیت افراد را زیر سوال ببرند و با نگاه از بالا به پایین حتی سلام هم نکنند. در نهایت، هر گوشه از شرکت که بروید می‌بینید چند نفر در حال صحبت درباره کامنت‌های منفی ویکی تجربه هستند. امیدوارم روزی به این نتیجه برسند که فقط پولدار بودن برای اداره یک شرکت کافی نیست و باید مشکلات اساسی را حل کنند تا این‌قدر کامنت منفی دریافت نکنند. با استخدام افراد خوش‌خیال و خوش‌ظاهر اما بدباطن در منابع انسانی، نمی‌توان به جایی رسید، مدیر محترم!

قبلاً در شرکت جو دوستانه و صمیمی وجود داشت که خداروشکر با حضور مدیر جدید دیگر آن جو از بین رفته است. قبلاً مشکلات یا حرف‌ها را راحت به منابع انسانی می‌گفتیم و خیالمان راحت بود که صحبت‌ها همانجا می‌ماند، اما الان با حضور ایشون اگر حرفی بزنیم باید منتظر زیرآب‌زنی و اخراجمان باشیم. به نظر می‌رسد که با مفهوم منابع انسانی آشنا نیستند. جو دوستانه و حال خوب قبلی کم‌کم دارد به جو سازمان دولتی (خشک و زیرآب‌زنی) تبدیل می‌شود. دقیقاً مدیر اشتباه در جایگاه مهم باعث این همه اعتراض و نارضایتی شده است. اگر می‌خواهید وارد این شرکت شوید، صبر کنید تا مدیر منابع انسانی عوض شود.

اگر بخواهیم واژه حق‌خوری را معادل تجارت الکترونیک اول بدانیم، واقعاً خجالت نمی‌کشند؟ این از وضع واریز حقوق‌شان و این از وضع پرداخت عیدی‌شان. این‌ها دو دفتر هستند، یعنی همه چیز برای شما از وزارت کار رد می‌شود، فقط حقوق و توافقات شما باقی می‌ماند که از یک حساب شخص دیگر به یک کیف پول الکترونیک واریز می‌شود که متعلق به خودشان است. این کار دقیقاً شبیه پول‌شویی است تا شما را دور بزنند. سیستم آن‌ها برده‌داری است، نه پرسنلی. تا دلت بخواهد مالک مجموعه و خانواده محترمش نگاه بالا به پایین دارند. آن‌ها زندگی لاکچری دارند در حالی که حقوق‌ها را یک ماه دیرتر می‌دهند و هزار مشکل دیگر. خلاصه با صحبت‌هایی که با قدیمی‌های سازمان داشتم، فهمیدم که باید هرچه زودتر از آنجا فرار کنم.

با سلام، این پست جهت آگاهی افرادی است که قصد دارند در این مجموعه عضو شوند. من خودم 3 سال در این مجموعه کار کردم. ابتدا از خوبی‌ها بگویم: جو صمیمی بین همکاران وجود دارد و زیرآب‌زنی در آن دیده نمی‌شود. مدیر فنی از نظر تخصصی بسیار قوی است. اما جنبه‌های منفی این شرکت بسیار زیاد است. این مجموعه تمایلی به پرداخت به موقع حقوق ندارد و در مذاکرات بسیار سخت‌گیر است. هدف اصلی شرکت تولید محصول نیست، بلکه تحقق علایق مدیر فنی است. پرداخت حقوق همیشه با تاخیر انجام می‌شود و در صورت اعتراض، پاسخ‌های کلیشه‌ای می‌دهند. منابع انسانی در این شرکت عملاً وجود ندارد. جلسات بسیار طولانی و خسته‌کننده است و نظر شما در کدنویسی اهمیتی ندارد، فقط باید طبق سلیقه مدیر فنی عمل کنید. ساعت کاری بسیار نامنظم است و مدیر فنی حتی در ساعات غیرکاری هم شما را درگیر کار می‌کند. برای هر فعالیت ساده مانند چای خوردن یا سیگار کشیدن باید از شرکت خارج شوید و این زمان جزو ساعت کاری محسوب نمی‌شود. تمدید قراردادها همیشه با تاخیر انجام می‌شود و افزایش حقوق نامشخص است. حقوق در دو قسمت پرداخت می‌شود و عیدی و سنوات مانند یک کارگر ساده محاسبه می‌شود. قراردادها بر اساس وزارت کار است و بقیه توافقات شفاهی است. در نهایت، این شرکت فقط مناسب افرادی است که نیاز مالی ندارند و برای رضای خدا کار می‌کنند. جالب است بدانید صاحب شرکت در بهترین خانه و با گران‌ترین ماشین زندگی می‌کند، اما حقوق کارمندان را با تاخیر می‌پردازد. ورود به این شرکت یعنی از دست دادن پول، آرامش، آخر هفته، تعطیلات و حتی کنترل زندگی شخصی‌تان.

از اتفاقات این شرکت می‌توان به راحتی ایده گرفت و قسمت دوم فیلم ۱۲ سال بردگی را ساخت. کارمندان این شرکت به یک آبراهام لینکلن نیاز دارند تا آنها را از این بردگی نجات دهد. وقتی شما کاری انجام می‌دهید، انتظار دارید که حقوقتان را به موقع دریافت کنید، اما در این شرکت حقوق به گونه‌ای پرداخت می‌شود که اگر وسط ماه حقوقتان را دادند، باید خدا را شکر کنید که بالاخره پولتان را دادند. حقوق شما در کمترین حالت ممکن تعیین می‌شود و کاری که از شما می‌خواهند با حقوقی که می‌دهند اصلاً تناسبی ندارد، مثل این است که به شما بنزین معمولی بدهند اما از شما عملکردی در حد مرسدس بنز بخواهند. همان حقوق کم هم در دو قسمت پرداخت می‌شود که قسمت دوم ممکن است به آخر ماه موکول شود. کار کردن در این شرکت مثل آب در هاون کوبیدن است. بیشتر وقت شما صرف جلسات بی‌فایده با مدیران می‌شود که هیچ نتیجه‌ای هم ندارد. قدرت تفکر در این شرکت نایاب است و کسی به کاری که انجام می‌دهد فکر نمی‌کند. همه چیز روی یک روتین تکراری و بی‌فایده پیش می‌رود. بخش منابع انسانی هم بیشتر جنبه دکوری دارد و اگر یک هفته تعطیل شود، کسی متوجه نمی‌شود. به همین دلیل ترجیح می‌دهید اصلاً موضوعات را با منابع انسانی مطرح نکنید چون فایده‌ای ندارد. خلاصه که سعی کنید حتی به این شرکت نزدیک هم نشوید.

به نظر می‌رسد این شرکت اخیراً فاصله‌ی بین حرف و عملش را به شدت کاهش داده است. جدیداً اعلام می‌کنند که چه اقداماتی قرار است انجام دهند و دقیقاً در همان زمان به آن عمل می‌کنند. این تغییر به لطف تدبیر منابع انسانی جدید اتفاق افتاده و برای من که سال‌هاست در اینجا هستم، اتفاق بسیار خوبی است و از آن خوشحالم.

اولین حق نیروی کار، دریافت منظم و به موقع حقوق است که متأسفانه این شرکت حتی این حق را نیز رعایت نمی‌کند. مشکلاتی مانند دو دفتره بودن، پرداخت نامنظم حقوق، کسر کارهای عجیب و غریب تنها بخشی از مسائلی است که کارکنان این شرکت با آن مواجه هستند. علاوه بر این، فرهنگ سازمانی نادرست، عدم شفافیت در سلسله مراتب و شرح وظایف نیز از دیگر مشکلاتی است که در این شرکت وجود دارد.

وارد شدم و در ابتدا با برخورد بسیار گرم و صمیمی مواجه شدم. فکر کردم چه جای خوبی است. حتی با ورودم بادی گرم به صورتم خورد که گفتم شاید توهم من است. وسط شرکت یک کولر آبی قدیمی و خراب گذاشته بودند، انگار وارد یک بقالی محله شده‌ای نه یک شرکت با این همه اسم و رسم. هوا به قدری گرم بود که اصلاً متوجه نمی‌شدم چه سوالاتی از من پرسیده می‌شود و فقط جواب‌های بی‌ربط و پرت می‌دادم تا هرچه سریع‌تر فرار کنم و جانم را نجات دهم. خلاصه اگر از زندگی سیر شده‌اید و می‌خواهید به جای مصاحبه، شکنجه شوید و از گرما زدگی تلف شوید، حتماً به این شرکت بروید و استخدام شوید، چون جای مناسبی برای افراد مازوخیست است.

روز گذشته برای مصاحبه به یک شرکت رفتم، اما به محض ورود متوجه شدم که انگار وارد یک سونا بخار شده‌ام. در گرم‌ترین روز سال، کولر نداشتند و نیروها را دور کار نکرده بودند. همه پرسنل در حال هلاک شدن بودند. این موضوع نشان می‌دهد که منابع انسانی برای این شرکت اهمیتی ندارد و به همین دلیل توصیه نمی‌کنم برای کار به این شرکت مراجعه کنید.

پرداخت حقوق به‌صورت نامنظم، مدیران متوهم و خودبزرگ‌بین، کسری کار بی‌پایان، وعده‌های بی‌اساس و... در این شرکت فقط عمر آدم هدر می‌رود. اگر برای عمر، انرژی و روان خود ارزش قائل هستید، به هیچ وجه به این شرکت نیایید.

این شرکت نه تنها یک کسب‌وکار معمولی نیست، بلکه یک آسیب اجتماعی است. هرچند هر انتقادی به این شرکت وارد است، اما من می‌خواهم درباره آسیب‌هایی که به روح و ذهن افراد وارد می‌شود صحبت کنم. من علاوه بر اینکه چند میلیون پولم را به بهانه‌های مختلف از دست داده‌ام و هنوز بعد از چند ماه از خروجم از شرکت، درخواست بازگشت پولم در دست بررسی است، شاهد این هستم که حقوق خرداد کارکنان هنوز پرداخت نشده است، در حالی که مدیران اولین نفراتی هستند که حقوق خود را دریافت می‌کنند. این شرکت به روح و جسم همه کارکنان آسیب می‌زند. کاش بتوان یک کارزار جمع‌آوری کرد تا این شرکت منحل شود.

سوالات مصاحبه بسیار ساده بودند و هیچ نکته خاصی نداشتند. تنها دلیل احتمالی رد شدن من این است که درخواست حقوق من بیشتر از حد مورد نظرشان بوده است. بعد از مصاحبه، یک پیامک دریافت کردم که گفت مسیر ما شبیه هم نیست و بهتر است جدا شویم. سوالات کلی بودند، مثلاً دیتابیس جوین چیست، آیا از ORM استفاده کرده‌ام یا میکروسرویس را چگونه پیاده‌سازی کرده‌ام و سوالاتی از این دست.

معنای واقعی خساست را در این شرکت به خوبی حس می‌کنید. وقتی قرار است حق‌تان را بدهند، کاملاً روی دیگر سکه را می‌بینید. اگر به دنبال چالش‌های اعصاب‌خردکن هستید و دوست دارید هر روز فقیرتر شوید، در حالی که زحمت زیادی هم می‌کشید، حتماً در این مجموعه عضو شوید.

اگر قصد دارید در شرکت‌های زیرمجموعه تجارت الکترونیک اول مانند پیام گستر، الوویپ، هیتوبیت و غیره کار کنید، باید بدانید که این کار به معنای هدر دادن وقت و عمر شماست. اگر از زندگی خسته شده‌اید و ارزشی برای وقت خود قائل نیستید و نمی‌خواهید از اشتباهات دیگران درس بگیرید، می‌توانید برای مدت کوتاهی در این شرکت‌ها کار کنید. اگر معیارهای شما برای انتخاب یک شرکت شامل حقوق و مزایای مناسب، بسته‌های مناسبتی، ناهار، امکان پیشرفت شغلی، فرصت یادگیری و آموزش، ساعت کاری منعطف و دورکاری باشد، باید بگویم که هیچ‌کدام از این موارد را تجربه نخواهید کرد. شما روزانه ۸:۳۰ ساعت کار می‌کنید و برای پنج‌شنبه‌ها نیز باید ۴ ساعت اضافه‌کار بمانید، که عملاً باعث می‌شود تا ساعت ۷-۸ شب از کار خارج شوید و زندگی شخصی‌ نداشته باشید. شما وقف شرکت و سیاست‌های غلط و جلسات طولانی و بی‌نتیجه با مدیران می‌شوید. هرچقدر هم که کار کنید، هیچ اضافه‌کاری به شما پرداخت نمی‌شود و کسری کار به وفور برای شما محاسبه می‌شود. اگر حقوق بالایی دریافت کنید، چند برابر کسر کار می‌خورید. سیستم اضافه‌کاری برای بسیاری از پوزیشن‌ها بی‌معنی است و شما با یک اتوماسیون عجیب روبرو هستید که حتی منابع انسانی نیز چیزی از آن نمی‌داند و هرگز متوجه نحوه محاسبه و پرداخت حقوق نخواهید شد. وقتی در شرکت قدم می‌زنید، با دو دسته آدم مواجه می‌شوید: افرادی که خوش‌خیال هستند و فکر می‌کنند جای بهتری برای آن‌ها وجود ندارد و از اینکه عمر خود را اینجا تلف کرده‌اند خوشحال هستند، و افرادی که از کرده خود پشیمان هستند اما به دلایل اقتصادی مجبورند چند ماهی دوام بیاورند. تفاوتی ندارد چقدر مستعد و با انگیزه باشید، بعد از مدتی کار کردن در اینجا و مشاهده عقب‌افتادن پی در پی کارها، تغییر برنامه‌ها، قلدری برخی برای اثبات نظرات خود و دخالت مدیران ارشد در کارهای بی‌اهمیت، نه تنها از کار کردن خسته می‌شوید، بلکه دیگر تمایلی به کار کردن در جای دیگری نیز نخواهید داشت. تنها شانس شما این است که به دلیل شرایط یکسان با همکاران خود، می‌توانید به راحتی با آن‌ها صحبت کنید. اگر این جو بین همکاران نبود، واقعاً تحمل این شرایط سخت بود که برای هر کاری باید از هزاران نفر اجازه بگیرید و فرایندها را به صورت سیستماتیک پیگیری کنید. در کل، بعد از مدتی کار کردن در این شرکت متوجه می‌شوید که کسی با این شرکت لج نکرده و دشمن فرضی وجود ندارد. اگر کسی از فرسایشی بودن کارش، رفتار اشتباه، نگاه از بالا به پایین و متوهم بودن مدیران این مجموعه گفته است، بی‌دلیل نگفته است. این موارد باعث می‌شود صبر شما تمام شود و از شرکت بروید. البته می‌توانید چشم‌های خود را بر روی حقیقت ببندید، گول بخورید و از نزدیک تمام این موارد را ببینید و سپس با سرعت زیاد فرار کنید.

مشکل اصلی این شرکت قائم به فرد بودن کل هلدینگ است، به این معنا که تمام تصمیمات نهایی توسط یک شخص گرفته می‌شود و مدیران عامل شرکت‌های مختلف اختیار واقعی در تصمیم‌گیری ندارند. آن‌ها تنها نقش هماهنگ‌کننده و گزارش‌دهنده به شخص اصلی را ایفا می‌کنند. مشکل دوم این هلدینگ توهم برتری است؛ آن‌ها تصور می‌کنند که تمام شرکت‌های زیرمجموعه‌شان رهبر بازار هستند و هیچ رقیبی ندارند، در حالی که این تصور اشتباه است و شرکت‌های بسیار خوبی در همه زمینه‌ها فعالیت می‌کنند. از سوی دیگر، فعالیت‌های مالی این هلدینگ در دو دفتر انجام می‌شود و حقوق کارکنان در دو بخش با تأخیر پرداخت می‌شود. علاوه بر این، مزایای خاصی به کارکنان تعلق نمی‌گیرد (حتی در مناسبت‌هایی که سایر سازمان‌ها هدایایی ارائه می‌دهند، این هلدینگ چنین کاری نمی‌کند) و از حقوق کارکنان نیز به بهانه‌های مختلف کاسته می‌شود. مواردی مانند عیدی نیز بر اساس پایه وزارت کار محاسبه می‌شود. فیش حقوقی به قدری پیچیده و نامفهوم است که نمی‌توان تشخیص داد کجا حق کارکنان ضایع شده و در نهایت فرد از پیگیری آن منصرف می‌شود. در نهایت، کار کردن در این هلدینگ تنها وقت‌تلف‌کردن است؛ نه تجربه ارزشمندی به دست می‌آید و نه حقوق به درستی پرداخت می‌شود. نیروی انسانی برای این شرکت اهمیتی ندارد و افراد به راحتی از شرکت خارج می‌شوند، بدون اینکه کسی به هزینه‌های سازمان برای ورود و خروج نیروها توجهی داشته باشد.

به عنوان کسی که سال‌های زیادی در این شرکت کار کرده‌ام، باید بگویم که از نظر مالی واقعاً مشکل دارند. پنج سال است که هر ماه می‌گویند عذاب وجدان داریم و شرایط پرداخت حقوق را درست می‌کنیم، اما این اتفاق نمی‌افتد و هر ماه پرداخت‌ها دیرتر از ماه قبل انجام می‌شود. مدیر فنی اجازه نمی‌دهد نظر خودت را بگویی و فقط نظر خودش اعمال می‌شود. بعد از پایان همکاری هم باید التماس کنی تا تسویه‌ات را بدهند. تازه چون بیمه را با دو دفتر رد می‌کنند، تسویه و عیدی شما به اندازه وزارت کار است. واقعاً از هر نظر شما را دچار مشکل مالی می‌کنند. فقط خیلی خوب بلدند حرف‌های قشنگ بزنند تا با آن‌ها همکاری ادامه دهی.

حقوق‌ها حداقلِ حداقل بسته می‌شود و همان هم با تاخیر زیاد واریز می‌شود. ادعا می‌کنند مشکل پرداخت حل شده، اما ما هیچ بهبودی ندیده‌ایم. هیچ تفاوتی بین کارمند خوب، عالی و حتی متوسط قائل نمی‌شوند و چیزی به نام پاداش عملکرد وجود ندارد. یک نفر بود که خودش را دستیار مدیرعامل می‌دانست، اما به شدت بی‌ادب بود و به همه توهین می‌کرد. امیدوارم دیگر آنجا نباشد. محیط تقریباً دوستانه بود، که بیشتر به دلیل سن کم کارمندان است. به طور کلی، اگر کاملاً تازه‌کار باشید و بخواهید شروع کنید، بد نیست، اما برای ادامه‌دادن، محیط مناسبی نیست.

این شرکت از بالا به پایین مشکل دارد و به نظر نمی‌رسد قابل اصلاح باشد. مدیران فقط با هم خوب هستند و بقیه کارمندان برایشان وسیله‌ای بیش نیستند. مدیران جوان هستند و خود را عقل کل می‌دانند. جلسات در این شرکت هیچ معنایی ندارند؛ حتی اگر مهم‌ترین جلسه داخلی را داشته باشید، مدیران به خود حق می‌دهند در را باز کنند و وارد شوند. هیچ‌کس در این شرکت نمی‌ماند، چون همه چیز در آن ترسناک است. در یک ماه سه نیرو رفتن طبیعی نیست. منابع انسانی نیرو می‌آورد و معرفی می‌کند، اما طرف سه روز بعد دیگر نیست. فرار می‌کند، فرار! این شرکت تا زمانی که مدیرعامل‌هایش تغییر نکنند، هیچ‌چیز درست نمی‌شود و هیچ آدم درست و حسابی در آن نمی‌ماند.

با خواندن نظرات منفی درباره این شرکت، کمی برای عضویت در آن دچار تردید شدم. اما تمام مراحل مصاحبه برای من به خوبی و سریع انجام شد. همه افراد بسیار محترم بودند و من در روند مصاحبه مشکلی ندیدم. در نهایت برای شروع همکاری تایید شدم، اما با توجه به شرایط مناسب‌تر، با شرکت دیگری به توافق رسیدم و فرصت همکاری با این شرکت میسر نشد.

وقتی این شرکت به اصطلاح رو ترک می‌کنید، به طور محسوسی کیفیت زندگیتون افزایش پیدا می‌کنه. دیگه کسی نیست که کارها رو بریزه رو سر شما و بابتش پول ناچیزی بهتون بده و آخر هم دو قورت و نیمشون باقی بمونه. سر پرداخت حقوق و تسویه حساب هم چنان اذیتتون می‌کنن که از زندگی سیر می‌شید. انگار که بهتون لطف کرده بودن که شما رو داخل شرکت استخدام کردن و شما حق خاصی رو اونجا ندارید. منابع انسانی هم تو یه دنیای دیگه سیر می‌کنه. این شرکت ۲ سال کامل مدیر HR نداشت و فقط چند ماه کوتاه یه مدیر اومد و سریع رفت. شرکت تجارت الکترونیک اول مثل یک مردابه. هرچقدر هم دست و پا بزنید بازم به تهش کشیده می‌شید مگه اینکه ترکش کنید.

توصیه می‌کنم حتی اگر کلاه‌تان هم افتاد، به سمت این شغل نروید. حتی اگر روزی ده ساعت هم کار کنید، باز هم با کسری کار مواجه می‌شوید و در پایان ماه بخش زیادی از حقوق ناچیزتان کسر می‌شود. علاوه بر این، همان مقدار کم هم به صورت تکه‌تکه و نامنظم پرداخت می‌شود. اگر مسیر شغلی و توسعه فردی برای‌تان اهمیت دارد، در حوزه تجارت الکترونیک مشغول به کار نشوید. متاسفم برای خودم و زمانی که اینجا گذاشتم.

برای بخش مارکتینگ چند مصاحبه داشتم. مصاحبه‌کننده اصلاً حواس‌جمع نبود و گیج به نظر می‌رسید. سوالات تخصصی نمی‌پرسید و همه چیز را به من واگذار کرده بود که خودم روند مصاحبه را پیش ببرم. جالب اینجاست که بعد از ده روز به من گفتند فعلاً نمی‌توانند با من همکاری کنند. واقعاً تعجب‌آور است که من مصاحبه را پیش بردم و آنها به این نتیجه رسیدند که نمی‌توانند با من کار کنند! 😂😂😂

در مورد حقوق اصلاً صحبتی نمیکنم، کف حقوق را میبندند و آن هم با تأخیر واریز میکنند. یک ماه دهم، یک ماه پانزدهم و حتی تا بیست و پنجم ماه هم تجربه شده است. منابع انسانی شرکت تقریباً تعطیل است، البته اخیراً فردی به نام علیزاده آمده و به نظر میرسد اوضاع در حال بهتر شدن است. محیط کارکنان نسبتاً خوب است چون بیشتر جوان هستند. اما ارزش کارمندان اصلاً دیده نمیشود؛ هرچقدر هم خوب کار کنی باز هم بدی و به وضوح احساس میکنی که فقط یک ابزار هستی. با تو خوب هستند تا زمانی که کار لنگ باشد، اما به محض اینکه از چالش عبور کنی انگار که میتوانی بروی. یکی از مدیرعامل‌ها به نظر من اینطور است که در هر واحدی یک مخبر دارد و با یک خانم در هر واحد ارتباط برقرار میکند تا از طریق او بفهمد در آن واحد چه میگذرد و چه کسی چه میگوید. در کل اینجا ایران است و وضعیت خیلی از شرکت‌ها همینطور است، اما به نظر من اینجا از لحاظ پرداخت حقوق و رقم قراردادها خیلی نامناسب است.

اول از همه باید بگویم که مصاحبه مرحله دوم به صورت حضوری برگزار شد. حدود ۱۵ دقیقه تاخیر داشت که از آن چشم‌پوشی کردم. وقتی مصاحبه‌کننده‌ها (فکر کنم CEO و CTO مجموعه بودند) وارد شدند، تمام وقت مصاحبه تکنیکال را صرف این موضوع کردند که چرا من هر دو سال شغلم را عوض کرده‌ام. آنها مدام می‌گفتند که در دو سال تازه به کار مسلط می‌شوی و از من می‌پرسیدند چه تضمینی می‌دهم که بعد از دو سال شرکت را ترک نکنم! (در دلم گفتم: چرا باید تضمین بدهم؟ شما چه تضمینی می‌دهید که شرکتتان دو سال دیگر منحل نشود یا من را تعدیل نکنید؟) هر چه دلایلم را می‌گفتم، باز هم ادامه می‌دادند که دلایل من قانع‌کننده نیست. (با خودم فکر کردم: اگر قانع نشدی، خوب بی‌خیال شو و من را ریجکت کن. چرا با من بحث می‌کنی و می‌خواهی مرا قانع کنی که اشتباه کرده‌ام؟) خلاصه کل یک ساعت را صرف این موضوع کردند که نباید هر دو سال شغلم را عوض کنم و حتی یک سوال تکنیکال درست و حسابی نپرسیدند! فضای مصاحبه آنقدر بد بود که فقط دعا می‌کردم زودتر تمام شود و بتوانم از آنجا خارج شوم. به طور خلاصه، این شرکت یکی از پنج شرکت بدی بود که در این مدت برای مصاحبه رفته‌ام.

به طور خلاصه باید بگویم که این شرکت اصلاً برای وقت و دانش شما ارزشی قائل نیست. اگر واقعاً به خودتان اهمیت می‌دهید و مجبور به کار در هر محیطی نیستید، حتی رزومه هم برای این شرکت نفرستید، چه برسد به شرکت در مصاحبه یا کار کردن در آنجا.

حقوق در کمترین حالت ممکن پرداخت می‌شود و همیشه وعده می‌دهند که در آینده سازمان‌دهی بهتری انجام می‌دهند و حقوق افزایش می‌یابد. حقوق کم به دو بخش تقسیم می‌شود: یک بخش به عنوان پایه پرداخت می‌شود و بخش دیگر در اپلیکیشنی که خودشان طراحی کرده‌اند. برای برداشت این بخش باید درخواست دهید و دو سه روز طول می‌کشد تا واریز شود. به طور کلی حقوق دیر به دیر پرداخت می‌شود و زمان مشخصی ندارد؛ ممکن است هر دو ماه یکبار یا حتی دیرتر پرداخت شود. بین پرداخت بخش اول و دوم نیز فاصله وجود دارد. بیمه نیز به صورت پایه برای شما محاسبه می‌شود که فقط ضرر است. مدیران شرکت نیز اصلاً حرف نمی‌فهمند و هر زمان در مورد حقوق سوال می‌پرسید، شما را به شخص دیگری ارجاع می‌دهند؛ انگار که سوال نادرستی پرسیده‌اید!

اگر بخواهم نظر شخصی خودم را بگویم، بهترین جای دنیا هم ممکن است برای خیلی‌ها مناسب نباشد. برخی ناراضی هستند و برخی راضی. معمولاً کسانی که راضی هستند کمتر درباره تجربیاتشان می‌نویسند. شاید ماندن افراد در یک جا نشانه رضایت آن‌ها باشد. گاهی حتی بازگشت آن‌ها به همان مجموعه نیز نشان‌دهنده این رضایت است. من سال‌ها در این مجموعه کار کردم و افراد زیادی را دیدم که سال‌ها در آنجا کار کردند، حتی رفتند و دوباره بازگشتند و کارشان را ادامه دادند. خیلی‌ها از دیدگاه خودشان تجربیاتشان را بیان می‌کنند و درباره برخوردها و سطح روابطشان نظر می‌دهند. همه چیز دو بعد دارد؛ گاهی از نظر فرهنگی و تفاوت‌ها ممکن است آزاردهنده باشد، اما از بعدی دیگر درست است. به نظر من مشکل اصلی فقط دیرکرد حقوق و حجم کار زیاد بود. اگرچه این‌ها وجود داشتند، اما تجربه همکاری در جایی که معیار و ارزش افراد بر اساس درستی رفتار و کار است، ارزش داشت. در این مجموعه زیرآب‌زنی وجود نداشت، رفاقت و صمیمیت بود و کار به صورت حرفه‌ای انجام می‌شد. برای من این تجربه ارزشمند بود و هنوز بهترین دوستانم را از آنجا دارم.

همان‌طور که در نظرات دیگران هم دیده‌اید، این شرکت خانوادگی است و به نوعی برده‌داری می‌کند. معمولاً نیروهای تازه‌کار را استخدام می‌کنند که از حقوق اولیه خود اطلاعی ندارند و با حداقل دستمزد از آن‌ها بیگاری می‌کشند. حتی همین حداقل حقوق هم در چندین بخش و از حساب‌های مختلفی که به نام شرکت یا خودشان نیست پرداخت می‌شود تا هم فرار مالیاتی داشته باشند و هم پرداخت عیدی و سنوات را سال‌ها بعد و بر اساس حداقل حقوق وزارت کار انجام دهند. اضافه‌کاری، سنوات و پورسانت هم اصلاً تعریف نشده است. فقط برای برخی موقعیت‌ها اضافه‌کاری در قرارداد ذکر شده، اما با هزار شرط و تبصره که عملاً دریافت آن غیرممکن است و اگر هم پرداخت شود، بر اساس حقوق پایه محاسبه می‌شود. محیط کاری به ظاهر صمیمی و دوستانه است و افراد بیشتر از همکار، دوست هم هستند. همین موضوع باعث شده برخی افراد ناسالم، محیط را به حرم‌سرا تبدیل کنند و هر کس آنجا مانده، به خاطر همین مانده است. از مدیرعامل گرفته تا کارشناسان، همه همین‌طور هستند. باید جای چند نفر کار کنید و زندگی شخصی‌تان را فراموش کنید. شاید در مدت کوتاهی از نظر دانشی پیشرفت کنید، اما حتی برای این حجم کار هم از شما قدردانی نمی‌شود. در نهایت هم طلبکار می‌شوند که ما شما را آموزش دادیم! در حالی که هیچ‌کس برای آموزش شما کوچک‌ترین تلاشی نمی‌کند و شما را به ته چاه می‌فرستند و می‌گویند اگر می‌خواهی زنده بمانی، خودت را بالا بکش. اعتماد به نفس کاذب مدیران و پرسنل به حدی است که فکر می‌کنند بهترین هستند، در حالی که هیچ ارزشی ندارند و فقط با مدیریت چند جوان بی‌تجربه، از آن‌ها بیگاری می‌کشند. حتی حقوق یک کارشناس معمولی را هم به مدیران بی‌کفایت نمی‌دهند. البته نکات مثبتی هم دارد، مثلاً از جدیدترین تکنولوژی‌ها و فریم‌ورک‌ها استفاده می‌کنند، هرچند که نتیجه‌ای ندارد. فضای کلی شرکت به گونه‌ای نیست که کسی بخواهد زیرآب دیگران را بزند و افراد دنبال تخریب هم نیستند. اجازه دارید هر مسئولیت اضافی که دوست دارید را بپذیرید، البته بدون اینکه حقوق یا مزایایی دریافت کنید. این حرف‌ها را از سر دلسوزی به هر کس که آنجا مانده می‌گویم! تا زمانی که از این محیط بیرون نیایید، متوجه نمی‌شوید چه ظلمی در حق خود و جوانی‌تان کرده‌اید.

متاسفم که به این شرکت آمدم. اینجا روان من را نابود کردند. مدیرعامل و برادرش رفتارهای غیرحرفه‌ای دارند و فکر می‌کنند شرکت فقط متعلق به آن‌هاست. هر مدیری اینجا حق دارد سرت داد بزند و تندی کند و کسی هم نمی‌تواند مقابل آن‌ها بایستد. این شرکت توسط افرادی که فقط با هم فامیل هستند اداره می‌شود و در حال نابودی کارمندان هستند. از درون پوچ و بی‌محتوا هستند و قدرتشان فقط در داد زدن و جلسات بی‌فایده است. اگر به سلامت خود اهمیت می‌دهید، به اینجا نیایید. خواب و خوراکم به هم ریخته و از شدت استرس و ترس در حال نابودی هستم. واقعاً وای به حال هر کسی که به اینجا بیاید و مجبور به ماندن شود.

شرکتی پر از مدیران بی‌کفایت، چه در رده‌های بالا و چه پایین. بسیاری از این مدیران با هم نسبت فامیلی دارند و تخصص در این شرکت جایگاهی ندارد. همه چیز ظاهری است و کارگران خط تولید به حدی تحت فشار قرار گرفته‌اند که بسیاری از آن‌ها به دلیل مشکلات سلامتی استعفا داده‌اند. شرکت اکنون با کمبود شدید نیرو مواجه است و از کارگران روزمزد افغانی استفاده می‌کند، اما حاضر نیست حقوق کارگران را افزایش دهد. جو شرکت به گونه‌ای است که اکثر کارمندان در مورد ترک شرکت و پیدا کردن کار جدید صحبت می‌کنند. زیراب‌زنی در گروه‌های واتساپی شرکت بسیار رایج است و مدیران از این رفتارها استقبال می‌کنند. هیچ‌کس حق اعتراض به حقوق خود را ندارد و با کوچک‌ترین اعتراضی، فرد را به سمت خروج از شرکت هدایت می‌کنند. هیچ شرح وظایف منطقی و سازمانی در شرکت وجود ندارد و مدیر اجرایی مانند یک خدا پرستش می‌شود و دستوراتش بدون هیچ پرسشی باید اجرا شود.

این هلدینگ بدترین شرکت برای کار کردن است. از رفتار نامناسب مدیریت گرفته تا پرداخت حقوق با تأخیر سه‌ماهه و پورسانت با تأخیر پنج‌ماهه، همه چیز ناامیدکننده است. اضافه‌کاری وجود ندارد، اما حتی برای 10 دقیقه تأخیر صبح، از حقوق کسر می‌کنند. هیچ انعطافی در ساعت کاری وجود ندارد و اعتراضات کارمندان نیز نادیده گرفته می‌شود. مدیریت پس از یک سال کار سخت، هنگام خروج، به جای قدردانی، کارمند را تحقیر می‌کند. حتی زمان ناهار نیز اجباری و محدود است و اگر ربع به یک ناهار نخورید، دیگر اجازه ندارید. این شرکت خانوادگی فقط به منافع خودش فکر می‌کند و برای کارمندان ارزشی قائل نیست. اگر به اعصاب و حقوق خود اهمیت می‌دهید، به هیچ وجه به این هلدینگ نزدیک نشوید.

در مدت بیش از یک سالی که در این شرکت کار کردم، می‌توانم با اطمینان بگویم که بدترین تجربه زندگی‌ام را داشتم. این شرکت خانوادگی است و هیچ دانشی ندارد. حقوق هر دو ماه یک‌بار پرداخت می‌شود و بدترین و زننده‌ترین رفتارها را از سوی مدیران می‌بینید. آن‌ها فریاد می‌زنند و فقط حرف خودشان را می‌زنند. با وجود همه این مشکلات، همیشه از شما طلبکار هستند و هیچ‌گونه کارانه یا پاداشی وجود ندارد. خوش‌شانس باشید اگر حقوق خود را دریافت کنید. در نهایت هم هنگام تسویه حساب، هزاران چیز غیرقانونی از شما کم می‌کنند. از متن قراردادشان تا کوچک‌ترین کارهایشان غیرقانونی است و بخش منابع انسانی که باید تابع قانون باشد، از همه این‌ها دفاع می‌کند. اگر واقعاً برای خود و زندگی‌تان ارزش قائل هستید، وارد این شرکت نشوید.

این شرکت چندین زیرمجموعه دارد که شامل پیام‌گستر، الوویپ، هیتوبیت و چند شرکت کوچک دیگر است که فلسفه وجودی آن‌ها مشخص نیست. مدیران این شرکت دائماً از عبارت "ما بهترینیم" استفاده می‌کنند، اما مشخص نیست این بهترین بودن در کجای کار دیده می‌شود. مشکلات شرکت به حدی زیاد است که باورکردنی نیست. یکی از جالب‌ترین مشکلات، پرداخت حقوق است که هر 50 روز یکبار انجام می‌شود و این موضوع در شرکت کاملاً عادی تلقی می‌شود. در مصاحبه‌های اولیه ادعا می‌کنند که حقوق به‌موقع پرداخت می‌شود، اما این ادعا کاملاً بی‌اساس است. نرخ ورود و خروج نیروها بسیار بالاست و با وجود تعداد کم کارمندان (حدود 60 تا 70 نفر)، همیشه 30 تا 40 موقعیت شغلی خالی وجود دارد. روند کاری شرکت بسیار کند است و ممکن است برای انجام یک کار کوچک، چند ماه معطل شوید. نظر کارمندان و تیم‌ها اغلب نادیده گرفته می‌شود، زیرا مدیران معتقدند تنها نظر خودشان درست است. شرکت به‌صورت خانوادگی اداره می‌شود و این موضوع باعث خودرأیی بیشتر مدیران شده است. تصمیمات غیرمنطقی زیادی گرفته می‌شود و کارمندان مجبور به اجرای آن‌ها هستند. مدیران بخش‌های مختلف نیز خودرأی شده‌اند و بحث‌های بین آن‌ها باعث کندی پیشرفت کارها می‌شود. اگر بیشتر از توان خود برای شرکت تلاش کنید، آن را وظیفه شما می‌دانند و اگر عملکردتان به سطح نرمال برسد، سریعاً از شما شکایت می‌کنند. جذب نیروهای جدید بسیار کند است و بخش منابع انسانی ضعیف عمل می‌کند. حتی مدیر منابع انسانی وجود ندارد و این موضوع خنده‌دار است. مدیران شرکت نگاهی از بالا به پایین به کارمندان دارند و دانش آن‌ها در مورد مسائل مختلف بسیار کم است. تنها نکته مثبت شرکت، همکاران خوب آن هستند که می‌توان با آن‌ها ارتباط خوبی برقرار کرد، اما این ارتباط کوتاه‌مدت است، زیرا به زودی یا شما از شرکت می‌روید یا همکارتان (احتمالاً هر دو).

این شرکت از بیرون و حتی در زمان مصاحبه بسیار خوب به نظر می‌رسد، اما نباید فریب ظاهر آراسته و رفتار خوب بخش منابع انسانی را خورد. به محض ورود و در همان روزهای اول متوجه می‌شوید که بی‌نظمی بی‌پایانی وارد زندگی شما می‌شود. پرداخت حقوق به صورت دو بخش جداگانه و با تأخیر ۲۰ تا ۵۰ روزه انجام می‌شود. کارمندان به طور کلی دوستانه هستند، اما برخی از آن‌ها کار تیمی بلد نیستند و اخلاق خوبی ندارند. توهین به کارمندان در فرایند کار رایج است و منابع انسانی معمولاً پاسخ می‌دهند که کاری از دستشان برنمی‌آید. مشکلات رفتاری و فرهنگی شرکت بسیار زیاد است. برخورد مدیران با کارکنان زننده و از بالا به پایین است. حجم کار بسیار زیاد و حقوق نامتناسب است. بی‌نظمی در شرکت به حدی است که حتی نیروهای خدماتی هم شرکت را ترک می‌کنند و گاهی تمیز کردن دستشویی‌ها بر عهده کارمندان است. از شما انتظار می‌رود تا ساعات پایانی شب و حتی روزهای تعطیل کار کنید. پاداش پایان سال وجود ندارد و امکان پیشرفت شغلی هم در این شرکت وجود ندارد. امیدوارم این توضیحات باعث شود دیگران با ورود به این شرکت مسیر شغلی خود را گم نکنند.

وقتی برای مصاحبه زنگ زدم، برخورد خوبی داشتند و توضیحاتشان کامل بود. بعد از ورود، من را به اتاق مصاحبه بردند و یکی از اعضای تیم منابع انسانی با من مصاحبه کرد. همه چیز را به خوبی توضیح دادند و حس کارآموز بودن یا بلد نبودن به من ندادند. در کل تجربه خوبی بود و منتظر جواب هستم که ببینم قبول شدم یا نه. برخورد نگهبان دم در هم محترمانه بود و خیلی سریع تماس گرفتند تا برای مصاحبه هماهنگ کنند. در مصاحبه گفتند که یاد دادن و یاد گرفتن در شرکت اهمیت زیادی دارد و ممکن است سختگیری کنند تا افراد به خوبی یاد بگیرند. از منشی‌شان هم حس خوبی گرفتم و پیشنهاد آب یا چایی دادند.

حجم کاری بالا و محیط کاری خوب و دوستانه، اما پرداخت‌ها نامنظم و مدیران پرتوقع هستند. شرکت به صورت خانوادگی اداره می‌شود؛ پدر مدیرعامل مسئول بخش مالی، همسرش مدیر فنی نرم‌افزار و همزمان مدیر منابع انسانی (!!!) و برادرش نیز مدیر فروش است. حقوق‌ها به‌طور نامنظم پرداخت می‌شود و حتی در یک دوره، حقوق کارمندان به‌صورت رمز ارز پرداخت شد تا سرمایه‌گذاری در یکی از استارت‌آپ‌هایشان تأمین شود. پرداخت‌ها با دو ماه تأخیر انجام می‌شد و مدیران همیشه طلبکار هستند. به نظر من، شرکتی که حتی نیروهای منابع انسانی‌اش نمی‌توانند یک سال در آنجا تحمل کنند، باید یک بازنگری اساسی انجام دهد. مهم‌ترین بخش هر سازمان، نیروهای آن هستند.

از بیرون شرکت بسیار زیبا به نظر می‌رسد و حس می‌کنید که شرکت بزرگی است. اما کافی است یک هفته آنجا کار کنید تا متوجه مشکلات زیادش شوید. همه در آنجا مدیر هستند و تعداد مدیرها از کارشناس‌ها بیشتر است. اکثر مدیرها حتی سواد در حد کارشناس هم ندارند. نرم‌افزارهای تولیدی پر از باگ هستند. منابع انسانی بسیار ضعیف عمل می‌کند و چیزی به اسم پاداش در آنجا معنا ندارد. افرادی که سواد بالایی ندارند اما نگاه بالا به پایین دارند. از پرداخت حقوق هم که بگذریم، اصلاً زمان مشخصی ندارد و بسیار نامنظم پرداخت می‌شود.

از بیرون شرکت بسیار زیبا و بزرگ به نظر می‌رسد، اما کافی است یک هفته آنجا کار کنید تا متوجه مشکلات فراوانش شوید. تعداد مدیران از کارشناسان بیشتر است و اکثر مدیران حتی سواد کافی برای انجام وظایف کارشناسی را ندارند. نرم‌افزارهای تولیدی پر از باگ هستند و منابع انسانی بسیار ضعیف عمل می‌کند. پاداش معنایی ندارد و افرادی که سواد بالایی ندارند، نگاه بالا به پایین به دیگران دارند. پرداخت حقوق نیز بسیار نامنظم و بدون زمان مشخصی انجام می‌شود.

این شرکت از بیرون و حتی در زمان مصاحبه بسیار خوب به نظر می‌رسد، اما نباید فریب ظاهر آراسته و رفتار خوب بخش منابع انسانی را خورد. به محض ورود و در همان روزهای اول متوجه می‌شوید که بی‌نظمی بی‌پایانی وارد زندگی شما می‌شود. پرداخت حقوق به صورت دو بخش جداگانه و با تأخیر ۲۰ تا ۵۰ روزه انجام می‌شود. کارمندان به طور کلی دوستانه هستند، اما برخی از آن‌ها کار تیمی بلد نیستند و اخلاق خوبی ندارند. توهین به کارمندان در فرایند انجام کار رایج است و منابع انسانی معمولاً پاسخ می‌دهند که کاری از دستشان برنمی‌آید. مشکلات رفتاری و فرهنگی شرکت بسیار زیاد است. برخورد مدیران با کارکنان زننده و از بالا به پایین است. حجم کار بسیار زیاد و حقوق نامتناسب است. بی‌نظمی در شرکت به حدی است که گاهی حتی نیروهای خدماتی هم شرکت را ترک می‌کنند و تمیز کردن دستشویی‌ها بر عهده کارمندان می‌افتد. از شما انتظار می‌رود تا ساعات پایانی شب در شرکت بمانید و حتی در روزهای تعطیل هم کار کنید. پاداش پایان سال وجود ندارد و پیشرفت شغلی هم در کار نیست. این متن بدون غرض و تنها برای بیان حقایق نوشته شده تا دیگران زمان و پیشرفت شغلی خود را با ورود به این شرکت از دست ندهند.

سلام. من مدت بسیار کوتاهی با این شرکت کار کردم، اما مشکلات آن به حدی زیاد بود که تصمیم گرفتم اینجا مطرح کنم. تعجب می‌کنم چرا تا به حال کسی نظری نگذاشته. یکی از دلایلش سفته‌ای است که شنیدم خیلی اذیت می‌کنند برای دادنش، که خوشبختانه من ندادم. اولین مشکل این بود که برای تمام افراد حاضر در شرکت نرم‌افزاری به نام تایم‌دکتر نصب شده بود که اگر ۵ دقیقه به موس و کیبورد دست نمی‌زدی، از زمان کارت کم می‌شد و کل سیستم ترک می‌شد تا ببینند شما چه کارهایی کرده‌اید. به معنای واقعی مثل ربات با شما برخورد می‌کردند. بعداً حق مسکن را به شما نمی‌دادند و آن را در نرم‌افزاری پول خرد خودشان می‌ریختند و شما برای برداشتن باید کارمزد می‌دادید. کارمزد برای پول خودتان که بدون اجازه در نرم‌افزار خودشان ریخته‌اند، خنده‌دار نیست. حقوق به شدت تکه‌تکه و نامنظم بود و در نهایت دو ماه بیمه من را رد نکردند. از مسائل شخصی بعضی از افراد هم می‌گذرم چون ممکن است در تمام شرکت‌ها وجود داشته باشد، اما حق‌خوری، ندادن حقوق، سیستم برده‌داری، عدم واریز بیمه و برخورد بد منابع انسانی قابل گذشت نیست. من واقعاً به دوستانم هشدار می‌دهم گول اسم شرکت پیام‌گستر را نخورند.

سلام، می‌خوام سریع بگم که پرداخت‌هاشون واقعاً افتضاحه. اصلاً به تیم مارکتینگشون، به خصوص مارکتینگ پیام گستر، نزدیک نشید چون عمرتون به باد می‌ره. من چند ماه اونجا کار کردم و واقعاً پشیمون شدم. مدیر پیام گستر اصلاً سواد و دانش نداره و در همه چیز دخالت می‌کنه که خیلی بده. پرداخت‌ها از چند روز تأخیر شروع شد و به یک ماه و نیم رسید، مثلاً حقوق اردیبهشت رو ۲۵ خرداد پرداخت کردن. زیباااا! HR هم فقط اسمش HR هست و هیچ قدرتی نداره.

من چندین سال است که در این شرکت کار می‌کنم و با تمام اعضای این خانواده آشنا هستم. در این شرکت، مانند بسیاری از شرکت‌های دیگر، مشکلاتی وجود دارد، مانند تأخیر در پرداخت حقوق یا احساس نارضایتی از مبلغ دریافتی، اما این مسائل در همه جا دیده می‌شود. من به دلیل نوع کارم با بیش از 2000 شرکت دیگر در ارتباط هستم و با پرسنل آن‌ها صحبت کرده‌ام، اما هنوز هیچ شرکت دیگری نیست که بخواهم به آنجا بروم و ترجیح من این است که در این شرکت بمانم. من ابتدا نکات منفی را گفتم تا بعداً کسی نگوید که فقط تعریف کرده‌ام. این شرکت محیطی صمیمی دارد که یا به خاطر همکاران یا مدیران این‌گونه است. این حس خوبی است که هر روز با دوستان خود کار می‌کنی، نه با دشمن یا رقیبی که ممکن است پشت سرت کارشکنی کند. البته در شرکت‌های دیگر زیاد برعکس این موضوع را دیده‌ام. به دلیل کرونا، مهمانی‌ها و جشن‌ها کمتر شده، اما قبلاً ماهی یک یا دو بار برنامه داشتیم و با واحدهای دیگر بیشتر آشنا می‌شدیم. میل به پیشرفت در این شرکت بسیار زیاد است، اما مانند هر شرکت دیگری، پیشرفت محدودیت‌هایی دارد و اگر صبور باشی، بالاخره به آن می‌رسی. من این شرکت و همکارانش را مانند خانواده خود می‌دانم و تمام تلاشم این است که این حس را به دیگران نیز منتقل کنم و همه این شرکت را مانند شرکت خودشان ببینند و دلسوزانه کار کنند. فکر می‌کنم تا حدی موفق بوده‌ام، اما هنوز در حال تلاش هستم. *شرکت راهکار هوشمند پیام گستر زیرمجموعه تجارت الکترونیک اول*

تقریباً یک سال از همکاری‌ام با شرکت تجارت الکترونیک اول می‌گذرد. با وجود اینکه تجربه کاری مرتبط زیادی نداشتم، به من اعتماد کردند و مرا انتخاب کردند. در این مدت اتفاقات زیادی برایم رخ داده که باعث شده مسیر درستی را انتخاب کنم و پیشرفت کنم. چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام و تجربیاتم افزایش یافته است. مسیر موفقیت همیشه آسان نیست و پر از چالش و سختی است، اما باید این مسیر را طی کرد تا به هدف رسید. محیط کاری اینجا بسیار دوستانه، گرم و صمیمی است و بدون هیچ رقابت ناسالمی، همه کنار هم کار می‌کنیم و یاد می‌گیریم.

من حدود یک سال در این مجموعه کار کردم. برای اولین مصاحبه قرار گذاشتند ولی تماس نگرفتند. بعد از یک هفته عذرخواهی کردند و جلسه دیگری تنظیم کردند. در جلسه دوم هم تماس نگرفتند و من خودم با شرکت تماس گرفتم. مجدداً قرار دیگری تنظیم کردند که آن جلسه هم با نیم ساعت تاخیر انجام شد. در نهایت در آن مجموعه مشغول به کار شدم. علت تماس نگرفتن‌ها مشکلاتی بود که برای مدیر فنی پیش آمده بود، اما مجموعه آنقدر بی‌کفایت بود که حتی اطلاع‌رسانی نمی‌کرد. من گول رتبه ۴ تجارت الکترونیک در جابینجا را خوردم. درباره حقوق گفتند که ۲ تا ۳ ماه پرداخت‌ها منظم خواهد شد و در حال به‌روزرسانی سیستم حسابداری هستند، اما بعد از چندین ماه مشکل حل نشد. مدیریت در برنامه‌ریزی‌های آینده هم بی‌کفایت بود. این شرکت برای سال جدید افزایش حقوق ندارد و افزایش حقوق فقط در سال قرارداد اعمال می‌شود. پرداخت حقوق به شدت با تاخیر و در ۳ قسمت (وزارت کار، مازاد و حق مسکن به صورت شارژ اکانت پول خرد) انجام می‌شود که هر کدام با اختلاف زمانی زیاد واریز می‌شوند. مدیریت مجموعه به شدت ضعیف است، منابع انسانی بسیار ضعیف است و سیستم محاسبه حقوق و ورود و خروج به شدت قدیمی و تعصبی است. خواهشاً گول رتبه‌بندی جابینجا را نخورید.

تقریباً سه بار از من خواسته شد که ایمیل بفرستم تا برای مصاحبه اسکایپ اقدام کنند: یک بار برای بخش منابع انسانی، یک بار برای پشتیبانی و یک بار هم برای شخصی که مصاحبه را انجام می‌داد. شرکتشان بزرگ است، اما کارکنانشان خبره نیستند و بیشتر افرادی که آنجا هستند برای کار حرفه‌ای نیامده‌اند و حدود ۹۰ درصدشان کارآموز هستند. بزرگی شرکت نشانه‌ی موفقیت آن نیست، زیرا می‌توان با استخدام افرادی که فقط برای پر کردن اوقات بیکاری می‌آیند، شرکت را پر کرد.

رزومه‌ام را با سابقه شغلی ۳ ساله به شرکت ارائه دادم، اما آن را رد کردند. بعداً از طریق یک دوست که در آنجا کار می‌کرد، متوجه شدم که هدف آن‌ها جذب یک خانم برای این عنوان شغلی بود و تخصص برایشان اهمیت نداشت. فقط به دنبال فردی بودند که شبکه‌هایشان را مدیریت کند.

من با شرکت‌های زیادی مصاحبه کرده‌ام و تجربیات خوبی دارم، حتی با برخی که همکاری نکردیم، دوست شدیم. برای پوزیشن حوزه پیاده‌سازی اسکرام رزومه فرستادم. بعد از یکی دو هفته تماس گرفتند و مصاحبه آنلاین تنظیم کردند. مصاحبه‌کننده آنلاین بسیار مؤدب و محترم بود. بعداً گفتند مصاحبه اول را قبول شدم و برای مصاحبه حضوری دعوت شدم. برای رسیدن به موقع، تاکسی دربست گرفتم و هزینه زیادی کردم. وقتی رسیدم، شرکت بسیار کوچک بود و اصلاً مطابق تعاریف سایتشان نبود. حدود یک ساعت معطل شدم تا مصاحبه‌کننده آمد. ایشان از نظر ظاهری کچل و چاق بودند و رفتارشان بسیار مغرورانه بود، طوری که انگار پادشاه هستند و من رعیت. سوالاتشان هم به هیچ وجه شایسته یک فرد در جایگاه بالا نبود. در نهایت از رفتن به آن مصاحبه پشیمان شدم. حدود یکی دو ماه بعد تماس گرفتند که پذیرفته شدم، اما من تشکر کردم و گفتم قصد همکاری ندارم. پیشنهاد می‌کنم با این شرکت همکاری نکنید، چون برخورد اولیه‌شان شما را پشیمان می‌کند.

تجربه کاری من در این مجموعه به طور خلاصه این بود که حدود 3 هفته طول کشید تا با من تماس بگیرند و مصاحبه انجام شد (البته مصاحبه‌کننده فرانت‌اند نبود). حداقل حقوق درخواستی من را پرسیدند و من جواب دادم. تاریخ شروع همکاری تعیین شد و من با این علم که مجموعه پیام گستر حقوق درخواستی من را قبول کرده، موافقت کردم. یک پروژه تستی با React انجام دادم و در هفته دوم وارد تیم شدم و شروع به انجام تسک‌ها کردم.

سلام. من با 3 سال سابقه کار در یک شرکت انگلیسی به عنوان تحلیلگر، هیچ سوالی ازم نپرسیدند و فقط گفتند تحلیل تکنیکال که ادعا داری بلدی، بیا کار کن و خودت را نشان بده. حتی در آن دوره تست حقوق هم دادند و راضی بودند. اما در ایران، در کشور خودم که می‌خواهم کار کنم، هیچ کس حاضر نیست به من کار بده. این شرکت هم بعد از چند دقیقه مصاحبه بی‌معنی و تحلیل درستی که در 5 دقیقه انجام دادم، گفتند خوش آمدی و تماس می‌گیریم! معلوم نیست در ایران چه خبر است! اگر موقعیت و پول ندارید، لطفاً آگهی نزنید یا اگر می‌خواهید پارتی بازی کنید، پارتی خودتان را بیاورید سر کار. وقت مردم باارزش است. حداقل جامعه جهانی شاهد باشد که ما کار می‌کنیم، اما در کشور خودمان کار نیست.

بار اول که مصاحبه فنی را تنظیم کردند، بعد از ۴۰ دقیقه مصاحبه‌کننده گفت مشکلی پیش آمده و باید دوباره با منابع انسانی زمان دیگری تنظیم کنم. بعد منابع انسانی تماس گرفتند و به خاطر مشکل پیش آمده معذرت‌خواهی کردند و گفتند ساعت مصاحبه بعدی را خودم تعیین کنم و هر وقت راحت بودم بگویم. متأسفانه در مصاحبه دوم که اسکایپی بود هم حاضر نشدند و دیگر تماس هم نگرفتند.

در ابتدا قرار بود تیم شرکت از طریق اسکایپ ساعت سه با من تماس بگیرند. من آیدی اسکایپ خود را ارسال کردم و حتی ساعت سه پیام دادم که آماده‌ام. آنها هم گفتند که تا چند دقیقه دیگر تماس می‌گیرند. اما در نهایت هیچ تماسی گرفته نشد. اگر هم بعداً تماسی بگیرند، دیگر برایم مهم نیست، چون تیمی از یک شرکت که این‌قدر به وقت افراد بی‌تفاوت باشد، ارزش توجه ندارد.